Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-525/15-2/AO
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy ‑ przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania czynności wykonywanych na podstawie kontraktu menedżerskiego za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, a wykonującego te czynności za podatnika podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania czynności wykonywanych na podstawie kontraktu menedżerskiego za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, a wykonującego te czynności za podatnika podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy zawartej 2 stycznia 2015 r. [dalej: „Kontrakt menedżerski”] osoba fizyczna [dalej: „Wnioskodawca”] zobowiązała się do świadczenia na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: „Spółka”] usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich.

Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca zobowiązał się do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania z najwyższą starannością i sumiennością ocenianą przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru działalności Wnioskodawcy oraz charakteru i zakresu działalności Spółki, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i troski o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań.

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, do obowiązków Wnioskodawcy należy w szczególności:

• współkierowanie Zespołem Project Management zajmującym się przygotowaniem i realizacją projektów deweloperskich we współpracy z partnerami zewnętrznymi;
  
• reprezentowanie Spółki w granicach określonych w pełnomocnictwie wystawionym Wnioskodawcy przez Zarząd Spółki;
  
• współpraca przy opracowywaniu strategii działania Zespołu Project Management;
  
• zapewnienie efektywnej i racjonalnej organizacji pracy Zespołu Project Management, poprzez wdrażanie właściwych struktur i procesów, prowadzenie efektywnego zarządzania i zapewnienie należytej obsługi zrealizowanych projektów;
  
• kształtowanie odpowiednich relacji z otoczeniem Spółki i jej klientami/partnerami strategicznymi, celem efektywnej realizacji działań Zespołu Project Management.
  
  
  

W świetle postanowień Kontraktu menedżerskiego Wnioskodawca zobowiązuje się zarządzać ww. obszarami działalności Spółki z najwyższą starannością, zgodnie z Kontraktem menedżerskim, z przepisami prawa oraz regulacjami wewnętrznymi obowiązującymi w przedsiębiorstwie Spółki, w tym uchwałami organów Spółki.

Zgodnie z postanowieniami Kontraktu menedżerskiego, w celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych, jak również celem zapewnienia zachowania w poufności informacji, Wnioskodawca zobowiązany jest przestrzegać wszelkich procedur i regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce, w tym jest zobowiązany do stosowania wszelkich środków służących ochronie informacji i - w szczególności, lecz nie wyłącznie - do korzystania oddanych mu w bezpłatne użyczenie przez Spółkę - powierzchni biurowej z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego, a także samochodu służbowego. W przypadku zniszczenia lub uszkodzenia przez Wnioskodawcę z jego wyłącznej winy ww. wyposażenia, ponosi on odpowiedzialność na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego.

W celu należytego wykonywania obowiązków Wnioskodawca ma prawo do uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym korzystnych dla Spółki oraz, o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań wynikających z Kontraktu menedżerskiego, odbywania podróży w kraju i za granicą. Spółka zobowiązana jest do ponoszenia wydatków związanych bezpośrednio z realizacją przez Wnioskodawcę obowiązków, o których mowa powyżej, w każdym przypadku, kiedy Wnioskodawca, odbywa podróż w interesie Spółki, w tym w szczególności kosztów transportu (w kraju i za granicą), noclegów i pobytu. Wnioskodawca jest również uprawniony do otrzymania zwrotu ww. wydatków i kosztów za okazaniem stosownych dowodów, w przypadku gdyby zostały przez niego poniesione. Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, wszelkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę podlegające zwrotowi przez Spółkę w związku z jego realizacją muszą być uprzednio zaakceptowane przez Zarząd Spółki.

Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego:

• w czasie przez siebie wybranym, z uwzględnieniem potrzeb Spółki, zapewniającym prawidłową realizację Kontraktu menedżerskiego,
• w wybranym przez siebie miejscu; miejscem wykonywania usług stanowiących przedmiot Kontraktu menedżerskiego jest siedziba Spółki, miejsce zamieszkania Wnioskodawcy oraz miejsca, które wymagają tego ze względu na działalność Spółki. Z umowy wynika, że ww. miejsca zapewniające prawidłową realizację jej postanowień nie są miejscami, w których Wnioskodawca jest zobowiązany bezwzględnie wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego.
  
  

Ponadto, Kontrakt menedżerski zakłada, iż Wnioskodawca zobowiązany jest do osobistego wykonywania powierzonych obowiązków i niezlecania ich osobom trzecim.

W zakresie odpowiedzialności Wnioskodawcy, Kontrakt menedżerski przewiduje, iż Wnioskodawca odpowiada wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Kontraktu menedżerskiego, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków z niego wynikających. Odpowiedzialność Wnioskodawcy za szkody wyrządzone z winy nieumyślnej ograniczona jest do kwoty równej X-krotności stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego przysługującego Wnioskodawcy, przy czym Spółka zobowiązana jest w pierwszej kolejności do wystąpienia z roszczeniem do ubezpieczyciela. W celu zagwarantowania ww. zobowiązań Wnioskodawca zawarł na własny koszt umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Obowiązek posiadania przez Wnioskodawcę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej trwa przez cały okres obowiązywania Kontraktu menedżerskiego.

Z tytułu wykonywania wszelkich zobowiązań wynikających z Kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej i części zmiennej. Wynagrodzenie zmienne przysługuje Wnioskodawcy po podjęciu w tym zakresie odpowiedniej decyzji przez Zarząd Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynności realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu menedżerskiego nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym usługi zarządzania Spółką świadczone w oparciu o Kontrakt menedżerski nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Tym samym, z tytułu wykonywania czynności przewidzianych w ww. umowie Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: „VAT”].

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega w szczególności odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski, przez które rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Opodatkowaniu VAT podlegają przy tym jedynie takie usługi, które wykonywane są przez podatnika VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy wyłączenia zawartego w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361; dalej: „ustawa o pdof), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do: (i) warunków wykonywania tych czynności, (ii) wynagrodzenia i (iii) odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Należy zatem uznać, że kwalifikacji konkretnego świadczenia Wnioskodawcy jako niespełniającego definicji działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT dokonać można jedynie w przypadku, gdy łącznie spełnione są wskazane powyżej przesłanki.

1. Kwalifikacja przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę na gruncie ustawy o pdof
   
   

Wśród źródeł przychodów zawartych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o pdof wymienione zostały (w pkt 9) przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnych charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez niego w oparciu o Kontrakt menedżerski spełniają przesłanki warunkujące uznanie ich za przychody wymienione w przytoczonym powyżej przepisie. Za taką kwalifikacją przychodów z kontraktu menedżerskiego opowiedział się także (działający w imieniu Ministra Finansów) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB1/415-970/10-2/EC), w której podzielił stanowisko wnioskodawcy, zdaniem którego:

„Przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach, prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą:.

Podobne stanowisko zostało zawarte w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego [dalej: „NSA”] z 26 kwietnia 2010 r. (sygn. II FPS 10/09) oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 31 maja 2010 r. (sygn. DD2/033/95/KBF/10/403).

2. Charakterystyka stosunku prawnego wiążącego Wnioskodawcę ze Spółką w zakresie warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia
   
   

Wnioskodawca podkreśla, że jest związany ze Spółką prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny między nim i Spółką co do warunków wykonywania czynności w ramach Kontraktu menedżerskiego oraz należnego mu wynagrodzenia.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Kontrakt menedżerski w sposób szczegółowy określa sposób i formę wykonywania przez Wnioskodawcę jego obowiązków wynikających z ww. umowy. Z zapisów Kontraktu menedżerskiego daje się bowiem w sposób jednoznaczny określić warunki wykonywania czynności przez Wnioskodawcę. Ponadto, Kontrakt menedżerski w sposób bezpośredni określa wysokość oraz warunki płatności wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zaznacza, że ustawa o VAT nie przewiduje w art. 15 ust. 3 pkt 3 szczególnych wymogów odnośnie do określenia warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia. Powyższe oznacza, iż jakikolwiek stosunek prawny, który zawiera zapisy odnoszące się do tych kwestii spełnia wymogi przewidziane ustawą w zakresie tych właśnie warunków. Nieistotny jest przy tym z perspektywy art. 15 ust. 3 pkt 3 sposób oraz szczegółowość określenia warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia. Na poparcie powyższej tezy Wnioskodawca przytacza fragment interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2011 r. (sygn. IPPP2-443-856/10-5/AK), w której, działając w imieniu Ministra Finansów, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał m.in., że:

„Odnośnie dwóch pierwszych warunków wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy - każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Z uwagi na powyższe spełnione zostają dwie ustawowe przesłanki przemawiające za nieuznaniem takich czynności za odpłatne świadczenie usług, tj. przychody są wymienione w art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz za wykonane czynności wypłacane jest wynagrodzenie. Istotny, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jest sposób określenia w umowie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawartego przez niego Kontraktu menedżerskiego spełniona jest wynikająca z art. 15 ust. 3 pkt 3 przesłanka związania stron umowy prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia.

3. Odpowiedzialność Spółki wobec osób trzecich
   
   

Ostatnią z przesłanek warunkujących możliwość uznania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę za niespełniające definicji działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, jest określenie w stosunku prawnym łączącym go ze Spółką warunków odpowiedzialności wobec osób trzecich. Ustawa nie precyzuje przy tym, w jaki sposób odpowiedzialność ta ma zostać ukształtowana. Literalne brzmienie ustawy wskazuje jedynie, iż istnieje obowiązek jakiegokolwiek jej określenia. Zgodnie jednak z doktryną oraz stanowiskiem organów podatkowych, odpowiedzialność ta powinna zostać ukształtowana w taki sposób, aby ewentualne negatywne konsekwencje czynności realizowanych w ramach wykonywania kontraktu menedżerskiego ponosił zlecający wykonanie określonych czynności (tu: Spółka). Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2011 r. (sygn. IPPP2-443-856/10-5/AK), w której Dyrektor Izby Skarbowej W Warszawie uznał, iż:

„Sformułowanie (...) odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć, jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wykluczą samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy”.

Podobne stanowisko zawarte zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 lutego 2014 r. (sygn. IPTPP2/443-979/13-2/PR).

Wnioskodawca wskazuje, że w rzeczywistości nie ponosi on/nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za następstwa czynności wykonywanych przez niego na podstawie Kontraktu menedżerskiego. W tym zakresie należy stwierdzić, że ze sposobu określenia w ww. umowie zakresu obowiązków Wnioskodawcy, można wywnioskować, iż jego pozycja w hierarchii obowiązującej w Spółce jest analogiczna do osób sprawujących wyższe funkcje menedżerskie. Należy podkreślić, że związanie Wnioskodawcy ze strukturą organizacyjną Spółki jest tym silniejsze, iż nie jest on Członkiem Zarządu Spółki. W konsekwencji, Wnioskodawca zobowiązany jest do realizowania poleceń Członków Zarządu Spółki i tym samym, w tym zakresie będzie on zwolniony z obowiązku ponoszenia wobec osób trzecich ujemnych następstw własnych działań/zaniechań - odpowiedzialność taką będzie ponosić Spółka. Odpowiedzialność Wnioskodawcy za czynności wykonywane na podstawie Kontraktu menedżerskiego będzie więc w rzeczywistości ograniczona jedynie do odpowiedzialności względem Spółki. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zawarcie przez Wnioskodawcę umowy odpowiedzialności cywilnej ma właśnie na celu zabezpieczenie potencjalnych roszczeń Spółki o charakterze regresowym.

Końcowo, Wnioskodawca podkreśla, że w wyrokach sądów administracyjnych oraz w interpretacjach organów podatkowych oceniane były okoliczności, w których kontrakty menedżerskie zawarte przez wnioskodawców w zakresie odpowiedzialności zawierały klauzulę analogiczną do umieszczonej w Kontrakcie menedżerskim. W tym zakresie, w sytuacji gdy kontrakty takie stanowiły, iż wnioskodawcy odpowiadają wobec spółek lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania umów, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków z nich wynikających, w ocenie sądów/organów podatkowych, czynności wykonywane przez nich na podstawie takich umów nie podlegały opodatkowaniu VAT.

Tak np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 17 października 2014 r. (sygn. III SA/Wa 280/14) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 22 maja 2013 r. (sygn. I Sa/Łd 375/13) - potwierdzonym wyrokiem NSA z 8 stycznia 2015 r. (sygn. I FSK 1705/13). Podobne stanowisko zawarte zostało w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 grudnia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-971/14-2/AO), z 21 sierpnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-640/14-2/JL), z 6 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP2/443-273/14-2/AO i IPPP2/443-270/14-2/AO), z 15 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-116/14-2/ISZ).

Należy zatem uznać, iż z całokształtu postanowień Kontraktu menedżerskiego wynika, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy. W rezultacie, za spełnioną należy uznać ostatnią przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT w postaci właściwego sposobu określenia odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Mając na uwadze zaprezentowane argumenty, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że na podstawie umowy zawartej 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich. Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca zobowiązał się do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania z najwyższą starannością i sumiennością ocenianą przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru działalności Wnioskodawcy oraz charakteru i zakresu działalności Spółki, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i troski o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań. Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, do obowiązków Wnioskodawcy należy w szczególności: współkierowanie Zespołem Project Management zajmującym się przygotowaniem i realizacją projektów deweloperskich we współpracy z partnerami zewnętrznymi; reprezentowanie Spółki w granicach określonych w pełnomocnictwie wystawionym Wnioskodawcy przez Zarząd Spółki; współpraca przy opracowywaniu strategii działania Zespołu Project Management; zapewnienie efektywnej i racjonalnej organizacji pracy Zespołu Project Management, poprzez wdrażanie właściwych struktur i procesów, prowadzenie efektywnego zarządzania i zapewnienie należytej obsługi zrealizowanych projektów; kształtowanie odpowiednich relacji z otoczeniem Spółki i jej klientami/partnerami strategicznymi, celem efektywnej realizacji działań Zespołu Project Management. W świetle postanowień Kontraktu menedżerskiego Wnioskodawca zobowiązuje się zarządzać ww. obszarami działalności Spółki z najwyższą starannością, zgodnie z Kontraktem menedżerskim, z przepisami prawa oraz regulacjami wewnętrznymi obowiązującymi w przedsiębiorstwie Spółki, w tym uchwałami organów Spółki. Zgodnie z postanowieniami Kontraktu menedżerskiego, w celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych, jak również celem zapewnienia zachowania w poufności informacji, Wnioskodawca zobowiązany jest przestrzegać wszelkich procedur i regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce, w tym jest zobowiązany do stosowania wszelkich środków służących ochronie informacji i - w szczególności, lecz nie wyłącznie - do korzystania z oddanych mu w bezpłatne użyczenie przez Spółkę - powierzchni biurowej z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego, a także samochodu służbowego. W przypadku zniszczenia lub uszkodzenia przez Wnioskodawcę z jego wyłącznej winy ww. wyposażenia, ponosi on odpowiedzialność na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego. W celu należytego wykonywania obowiązków Wnioskodawca ma prawo do uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym korzystnych dla Spółki oraz, o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań wynikających z Kontraktu menedżerskiego, odbywania podróży w kraju i za granicą. Spółka zobowiązana jest do ponoszenia wydatków związanych bezpośrednio z realizacją przez Wnioskodawcę obowiązków, o których mowa powyżej, w każdym przypadku, kiedy Wnioskodawca, odbywa podróż w interesie Spółki, w tym w szczególności kosztów transportu (w kraju i za granicą), noclegów i pobytu. Wnioskodawca jest również uprawniony do otrzymania zwrotu ww. wydatków i kosztów za okazaniem stosownych dowodów, w przypadku gdyby zostały przez niego poniesione. Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, wszelkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę podlegające zwrotowi przez Spółkę w związku z jego realizacją muszą być uprzednio zaakceptowane przez Zarząd Spółki.

Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego w czasie przez siebie wybranym, z uwzględnieniem potrzeb Spółki, zapewniającym prawidłową realizację Kontraktu menedżerskiego. Ponadto Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego w wybranym przez siebie miejscu. Miejscem wykonywania usług stanowiących przedmiot Kontraktu menedżerskiego jest siedziba Spółki, miejsce zamieszkania Wnioskodawcy oraz miejsca, które wymagają tego ze względu na działalność Spółki. Z umowy wynika, że ww. miejsca zapewniające prawidłową realizację jej postanowień nie są miejscami, w których Wnioskodawca jest zobowiązany bezwzględnie wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego. Dodatkowo Kontrakt menedżerski zakłada, że Wnioskodawca zobowiązany jest do osobistego wykonywania powierzonych obowiązków i niezlecania ich osobom trzecim. Z tytułu wykonywania wszelkich zobowiązań wynikających z Kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej i części zmiennej. Wynagrodzenie zmienne przysługuje Wnioskodawcy po podjęciu w tym zakresie odpowiedniej decyzji przez Zarząd Spółki.

W zakresie odpowiedzialności Wnioskodawcy, Kontrakt menedżerski przewiduje, że Wnioskodawca odpowiada wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Kontraktu menedżerskiego, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków z niego wynikających. Odpowiedzialność Wnioskodawcy za szkody wyrządzone z winy nieumyślnej ograniczona jest do kwoty równej X-krotności stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego przysługującego Wnioskodawcy, przy czym Spółka zobowiązana jest w pierwszej kolejności do wystąpienia z roszczeniem do ubezpieczyciela. W celu zagwarantowania ww. zobowiązań Wnioskodawca zawarł na własny koszt umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Obowiązek posiadania przez Wnioskodawcę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej trwa przez cały okres obowiązywania Kontraktu menedżerskiego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, że czynności realizowane na podstawie kontraktu menedżerskiego nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym Wnioskodawca z tytułu wykonywania czynności przewidzianych w ww. umowie (świadczenia na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich) nie działa jak podatnik podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że z cytowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. m.in. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W świetle wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte pomiędzy podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Powyższe twierdzenie wynika również z uchwały NSA z dnia 12 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem VAT.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera v segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem, wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Wobec analizy powołanych przepisów prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy należy stwierdzić, że stosunek prawny łączący Wnioskodawcę ze spółką nie spełnia wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączających czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartego Kontraktu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Przychody z tytułu świadczonych usług zarządzania wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich mieszczą się wprawdzie w katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz w analizowanej sprawie charakter oraz treść zawartej umowy dowodzą, że nie tworzy ona stosunku prawnego takiego jak pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Przede wszystkim brak jest w opisie warunków niniejszej umowy tak istotnych aspektów umowy zawieranej pomiędzy pracodawcą a pracownikiem jak wymiar czasu pracy i miejsce jej wykonywania oraz nadzór pracodawcy. Wnioskodawca nie ma ściśle zakreślonych ram czasowych świadczenia usług objętych kontraktem menedżerskim. Nie ma również obowiązku wykonywania swoich czynności w siedzibie spółki, ani w godzinach jej pracy. W ramach świadczonych przez siebie usług nie podlega kierownictwu innych osób. Umowa stanowi, że Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać przedmiot Kontraktu menedżerskiego w czasie przez siebie wybranym, z uwzględnieniem potrzeb Spółki oraz w wybranym przez siebie miejscu. Miejscem wykonywania usług stanowiących przedmiot Kontraktu menedżerskiego jest siedziba Spółki, miejsce zamieszkania Wnioskodawcy oraz miejsca, które wymagają tego ze względu na działalność Spółki. Wnioskodawcy pozostawiono zatem znaczny zakres swobody w działaniu. Wnioskodawca sam kształtuje sposób i miejsce wykonywania usług wynikających z kontraktu menedżerskiego kierując się koniecznością starannego wykonywania usług objętych kontraktem menedżerskim, gdyż na podstawie umowy zobowiązał się obowiązki wykonywać „z najwyższą starannością i sumiennością ocenianą przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru działalności Wnioskodawcy oraz charakteru i zakresu działalności Spółki, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i troski o materialne i niematerialne interesy Spółki”. Stosunek zlecającego ze zleceniobiorcą pozwala więc na swobodne organizowanie swojej działalności, w szczególności w organizowaniu miejsca i ustalaniu godzin pracy, z uwzględnieniem potrzeb Spółki. Oznacza to też, że przy wykonywaniu czynności Wnioskodawca nie musi wykorzystywać infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki.

Ponadto za realizację zobowiązań wynikających z Kontraktu menedżerskiego Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej i części zmiennej. Wynagrodzenie zmienne przysługuje Wnioskodawcy po podjęciu w tym zakresie odpowiedniej decyzji przez Zarząd Spółki. Zatem w analizowanej sytuacji to Wnioskodawca ponosi ryzyko za zwiększony nakład czasu na świadczenie usług określonych w umowie, gdyż nie spowoduje on zwiększenia jego wynagrodzenia. Zawarta umowa nie przewiduje innego wynagrodzenia ponad to ustalone zawartą umową, np. za ewentualny dodatkowy czas przepracowany przez Wnioskodawcę. Postanowienia zawartej umowy jednoznacznie świadczą więc, że nie jest to stosunek, który ma cechy stosunku pracy.

Dodatkowo w umowie, w sposób szczegółowy, uregulowana została odpowiedzialność Wnioskodawcy za szkody wyrządzone przez niego w czasie wykonywania przedmiotu Kontraktu menedżerskiego. Jak wynika z wniosku, w zakresie odpowiedzialności Kontrakt menedżerski przewiduje, że Wnioskodawca odpowiada wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Kontraktu menedżerskiego, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków z niego wynikających. Tak więc w świetle postanowień Kontraktu menedżerskiego Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z brakiem wykonania lub brakiem wystarczającej staranności w podejmowanych działaniach odnośnie obowiązków wynikających z zawartej umowy. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, albowiem za rezultaty podejmowanych decyzji może zostać pociągnięty do odpowiedzialności nie tylko przez Spółkę, z którą związał się umową o świadczenie usług, ale również przez inne podmioty. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca odpowiada nie tylko wobec Spółki, lecz również wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Niego przedmiotu Kontraktu menedżerskiego. Przy czym, nie sposób uznać, że odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich wyłącza określony w umowie zakres obowiązków. Wnioskodawca wprawdzie m.in. współkieruje Zespołem Projekt Management i reprezentuje Spółkę w granicach określonych w pełnomocnictwie jednakże jest to powierzony Wnioskodawcy obszar działalności Spółki, w odniesieniu do którego Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług zarządzania wraz z reprezentacją Spółki i za szkodę powstałą w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Kontraktu Wnioskodawca odpowiada wobec Spółki lub osób trzecich. Celem realnego zagwarantowania wykonania przez Wnioskodawcę zobowiązań wynikających z nałożonej na niego odpowiedzialności Wnioskodawca zawarł na własny koszt umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Obowiązek posiadania przez Wnioskodawcę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej trwa przez cały okres obowiązywania Kontraktu menedżerskiego. W rezultacie, odpowiedzialność Wnioskodawcy została ukształtowana w sposób odmienny niż odpowiedzialność pracownika za szkody wyrządzone w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać powinno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie odpowiedzialność na zlecającego, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

W analizowanych okolicznościach - jak wskazano we wniosku - Kontrakt zawiera unormowanie dotyczące odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki i osób trzecich. Zgodnie z Kontraktem Wnioskodawca odpowiada wobec Spółki i osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Kontraktu związane z brakiem wykonania lub brakiem należytego wykonania obowiązków wynikających z zawartej umowy. Tym samym, nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że w rzeczywistości nie ponosi on odpowiedzialności wobec osób trzecich za następstwa czynności wykonywanych przez Niego na podstawie Kontraktu menedżerskiego. Na zwolnienie Wnioskodawcy z odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich nie może wpłynąć zakres wykonywanych obowiązków w ramach zawartego Kontraktu jak i obowiązek realizowania poleceń Członków Zarządu. Przy czym, w przedstawionym w Kontrakcie zakresie obowiązków nie wskazano, aby Wnioskodawca - jako że nie jest On Członkiem Zarządu Spółki - zobowiązany był do realizowania poleceń Członków Zarządu. W świetle postanowień Kontraktu Wnioskodawca zobowiązał się zarządzać powierzonymi obszarami działalności Spółki zgodnie z Kontraktem, przepisami prawa oraz regulacjami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce, w tym uchwałami organów Spółki. Zatem wobec analizowanego zakresu obowiązków brak jest podstaw, aby zwolnić Wnioskodawcę świadczącego usługi zarządzania powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich z odpowiedzialności wobec osób trzecich w związku z wykonywanymi czynnościami określonymi zawartą umową. W konsekwencji, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy z całokształtu postanowień Kontraktu menedżerskiego nie wynika, że to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy. Zapisy Kontraktu jednoznacznie wskazują, że Wnioskodawca odpowiada wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Kontraktu.

Na podstawie powyższej analizy należy stwierdzić, że opisane wyżej postanowienia Kontraktu w zakresie ustalonych warunków współpracy nie pozostawiają wątpliwości, że nie jest to stosunek, który ma cechy stosunku pracy lub cechy stosunku do niego zbliżonego, co uniemożliwia zastosowanie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT. Odnośnie wskazanych powyżej aspektów wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach zawartego ze Spółką Kontraktu menedżerskiego o świadczenie usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich należy wskazać na brak podporządkowania wobec spółki, jak i ponoszenie odpowiedzialności za podejmowane przez siebie działania. Wnioskodawca jako osoba, która zobowiązała się do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania z najwyższą starannością i sumiennością ocenianą przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru działalności Wnioskodawcy oraz charakteru i zakresu działalności Spółki ponosi odpowiedzialność zarówno wobec osób trzecich, jak i samej spółki za szkodę wynikłą z podejmowanych przy wykonywaniu Kontraktu czynności. Tym samym, ponosi ryzyko gospodarcze podejmowanych decyzji. Z treści Kontraktu wynika wprost, że Wnioskodawca nie stworzył ze Spółką stosunku prawnego takiego jaki zachodzi pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w przypadku zawarcia umowy o pracę.

W konsekwencji, w świetle przedstawionych postanowień Kontraktu świadczone przez Wnioskodawcę usługi należy uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca z tytułu wykonywania czynności przewidzianych w ww. umowie występuje w charakterze podatnika, o którym stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów administracyjnych i indywidualnych wykładni prawa podatkowego należy zauważyć, że każdorazowo oceniana w nich sytuacja faktyczna i prawna wymaga analizy, w szczególności warunków Kontraktu menadżerskiego, gdyż każdy z nich zawiera specyficzne regulacje. Kwestia opodatkowania czynności zarządzania świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego jako spełniającej warunki działalności gospodarczej była przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych i orzeczeń sądowych i jednorodne traktowanie każdego takiego kontraktu wykonywanego przez członka zarządu, bez szczegółowej analizy warunków takiej umowy nie może być zaakceptowane.

Dodatkowo należy zauważyć, że przywołane orzeczenia i interpretacje indywidualne zostały wydane w stanach faktycznych odmiennych od stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w sprawie niniejszej. Okoliczności przywołanych wyroków dotyczą wprawdzie ustalenia, czy świadczone usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego stanowią działalność gospodarczą oraz uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku z realizacją tych usług, lecz rozstrzygnięcia wskazanych przez Wnioskodawcę wyroków dotyczą obowiązku świadczenia usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem w ramach pełnienia funkcji członka zarządu spółki. Przywołane interpretacje również dotyczą świadczenia usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem spółki w ramach pełnienia funkcji w Zarządzie Spółki. Tak więc przywołane na poparcie stanowiska Wnioskodawcy rozstrzygnięcia w żaden sposób nie przystają do okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.