Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-1.4512.103.2016.2.OA
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. A przedstawione we wniosku z 11 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług konserwacyjnych:

• jest nieprawidłowe –w zakresie pytania nr 1;
• jest prawidłowe –w zakresie pytania nr 2, 3 i 4.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług konserwacyjnych. Dnia 12 grudnia 2016 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka A Sp. z o.o. jest spółką, której 100% właścicielem jest Gmina. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności świadczy usługi m.in. z zakresu zarządzania nieruchomościami zarówno będącymi mieniem komunalnym jak również zasobem prywatnych wspólnot mieszkaniowych. W ramach tych umów lub na podstawie odrębnych zleceń Spółka świadczy również usługi remontowe na tych nieruchomościach, które na potrzeby określenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług są usługami konserwacyjnymi. Usługi dotyczą wykonywania m.in. konserwacji instalacji wod-kan, co-gaz, czyszczenia i konserwowania rynien przydachowych, naprawę i konserwację drzwi wejściowych i wiele innych, które zgodnie z definicją robót konserwacyjnych zawartą w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych; mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont. Roboty te wykonywane są zarówno w budynkach sklasyfikowanych jako PKOB dział 11 i 12. Obiekty te są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z treścią art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm. W stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11) a dotyczących całego budynku, jak również w poszczególnych lokalach mieszkalnych znajdujących się w tym budynku Spółka stosuje stawkę VAT 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%. W odniesieniu do tych samych robót konserwacyjnych ale wykonywanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB-12) i dotyczących całego budynku Spółka również stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%. Jeżeli usługi konserwacyjne w tym budynku wykonywane są w lokalu mieszkalnym w nim się znajdującym, to korzysta z obniżonej do 8% stawki VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w pytaniu nr 3 chodziło o sytuację, w której Spółka świadcząc usługi konserwacyjne z materiałów zakupionych przez wspólnotę mieszkaniową (wówczas bez znaczenia pozostawałby fakt czy wartość zakupionych materiałów przekraczałaby 50% podstawy opodatkowania, czy nie), może zastosować stawkę 8% w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 2, jeżeli roboty te dotyczyły budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spółka ten przepis interpretuje w ten sposób, że może go zastosować bez względu na to kto jest nabywcą materiałów i czy w podstawie opodatkowania jest sama usługa, czy usługa wraz z materiałem; ważne aby roboty powyższe były świadczone w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Natomiast w pytaniu nr 1 chodziło o sytuacje, w której Spółka świadcząc usługi konserwacyjne dotyczące też budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, mogła zastosować stawkę 8 % na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 a i b w przypadku, gdy materiał zakupiła wspólnota a jego wartość nie przekroczyła 50 % (czy właściwą podstawą byłby § 3 ust. 1 pkt 2, a fakt kto kupił materiał i jaka jest jego wartość, nie miałby znaczenia). Czy jeżeli te usługi świadczyła z materiału zakupionego przez wspólnotę mieszkaniową i te materiały nie przekroczyły 50 % opodatkowania; to stawkę 8 % na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 a i b mogła zastosować tylko i wyłącznie do lokali mieszkalnych budynków mieszkalnych, które przekraczają metraż określony limitem (150 m² i 300 m²), tj. tam, gdzie nie mogła zastosować § 3 ust. 1 pkt 2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, kiedy Spółka świadczy usługi konserwacyjne zastosowanie znajdzie § 3 ust. 1 pkt 3 a i b w związku z ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych; w zakresie w jakim roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2 tzn. Czy zastosowanie powyższego paragrafu będzie możliwe tylko w stosunku do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych i tylko wówczas, gdy powierzchnia użytkowa poszczególnych lokali będzie większa od powierzchni użytkowej, o której mowa w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym? Czy Spółka może zastosować § 3 ust. 1 pkt 3 a i b w związku z ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych w sytuacji, gdy nabywcą towarów jest wspólnota mieszkaniowa a nie Spółka (wykonawca usługi)?
2. Czy w ogóle będzie miał zastosowanie § 3 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia do usług konserwacyjnych w obiektach wymienionych w pkt a i b, w których lokale mieszkalne nie przekraczają 150 m² a budynki mieszkalne 300 m²?
3. Czy w przypadku, kiedy Spółka świadczy usługi konserwacyjne z wykorzystaniem towarów zakupionych przez wspólnotę mieszkaniową (wspólnota mieszkaniowa jest nabywcą na fv) zastosowanie znajdzie § 3 ust.1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, jeżeli usługi te wykonywane są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, (czy bez znaczenia pozostaje wówczas fakt kto zakupił towar)?
4. Czy Spółka prawidłowo ustala stawkę VAT w następujących przypadkach: usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11) a dotyczących całego budynku jak również w poszczególnych lokalach mieszkalnych znajdujących się w tym budynku Spółka stosuje stawkę VAT 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%. W odniesieniu do tych samych robót konserwacyjnych ale wykonywanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB-12) i dotyczących całego budynku Spółka również stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%. Jeżeli usługi konserwacyjne w tym budynku wykonywane są w lokalu mieszkalnym w nim się znajdującym, to korzysta z obniżonej do 8% stawki VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w sprawie pytania 1

W przypadku kiedy Spółka świadczy usługę konserwacyjną, i żeby móc zastosować przepis zawarty w § 3 ust. 1 pkt 3 a i b w związku z ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych; powierzchnia użytkowa lokali i obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w tym paragrafie będzie musiała być większa niż ta zawarta w definicji budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym tj. ponad 150 m² przy lokalach mieszkalnych i 300 m² przy budynkach mieszkalnych jednorodzinnych. Natomiast w sytuacji, kiedy nabywcą towarów będzie wspólnota mieszkaniowa a nie Spółka, zastosowanie tego przepisu w ogóle nie będzie możliwe.

Stanowisko w sprawie pytania 2

Przepis § 3 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia dotyczy tylko usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 z wyłączeniem lokali użytkowych oraz znajdzie zastosowanie w odniesieniu do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12, których powierzchnie nie pozwalają ich zaliczyć do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stanowisko w sprawie pytania 3

Spółka świadcząc usługi konserwacyjne bez względu na to kto jest nabywcą towarów niezbędnych do wykonania tej usługi, ale świadcząc je w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym może zastosować stawkę podatku VAT 8% powołując się na § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia.

Stanowisko w sprawie pytania 4

Spółka stoi na stanowisku, że w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11) a dotyczących całego budynku jak również w poszczególnych lokalach mieszkalnych znajdujących się w tym budynku, Spółka prawidłowo ustaliła obniżoną stawkę VAT do 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%, co uznaje również za prawidłowe rozwiązanie. W odniesieniu do tych samych robót konserwacyjnych ale wykonywanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB-12) i dotyczących całego budynku Spółka również prawidłowo stosuje podstawową stawkę VAT, tj. 23%. Jeżeli usługi konserwacyjne w tym budynku wykonywane są w lokalu mieszkalnym w nim się znajdującym, to korzysta z obniżonej do 8% stawki VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych; i w tym zakresie swoje stanowisko Spółka uznaje za prawidłowe.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. wskazano, że stanowisko Spółki generalnie sprowadza się do tego, że 8 % stosuje do:

• § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – usług konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (niezależnie czy materiał zakupiła Spółka czy wspólnota i czy przekracza 50% podstawy opodatkowania czy też nie),
• § 3 ust. 1 pkt 3 a i b – usług konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, tj. budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym i tylko w przypadku, gdy materiał zakupiła Spółka a nie wspólnota i wartość tego materiału nie przekroczyła 50% podstawy opodatkowania.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 oraz jest prawidłowe w zakresie pytania nr 2, 3 i 4.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

‒ w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (a tym samym również w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów), dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Natomiast „naprawa” – według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 504, kol. 2) – oznacza doprowadzenie czegoś do stanu używalności, do porządku, usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń: naprawienie, reperacja, remont.

Zgodnie z powołaną wyżej definicją zawartą w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

W tym miejscu wskazać należy, że ww. definicję ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się bowiem roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zastosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy:

• dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, oraz robót konserwacyjnych, jednakże budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku (art. 41 ust. 12 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.),
• robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, jak również lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie w jakim roboty te nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2 (§ 3 ust. 1 rozporządzenia), przy czym wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia tych robót nie może przekroczyć 50% tej podstawy (§ 3 ust. 1 pkt 3 a i b w zw. z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.).
  
  

Jak wynika z treści złożonego wniosku Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności świadczy usługi m.in. z zakresu zarządzania nieruchomościami zarówno będącymi mieniem komunalnym, jak również zasobem prywatnych wspólnot mieszkaniowych. W ramach tych umów lub na podstawie odrębnych zleceń Spółka świadczy również usługi remontowe na tych nieruchomościach, które na potrzeby określenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług są usługami konserwacyjnymi. Usługi dotyczą wykonywania m.in. konserwacji instalacji wod-kan, co-gaz, czyszczenia i konserwowania rynien przydachowych, naprawę i konserwację drzwi wejściowych i wiele innych, które zgodnie z definicją robót konserwacyjnych zawartą w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych; mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont. Roboty te wykonywane są w budynkach sklasyfikowanych jako PKOB dział 11 i 12. Obiekty te są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z treścią art. 41 ust. 12a Ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11) a dotyczących całego budynku jak również w poszczególnych lokalach mieszkalnych znajdujących się w tym budynku Spółka stosuje stawkę VAT 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka stosuje podstawową stawkę VAT, tj. 23%. W odniesieniu do tych samych robót konserwacyjnych ale wykonywanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB-12) i dotyczących całego budynku Spółka również stosuje podstawową stawkę VAT, tj. 23%. Jeżeli usługi konserwacyjne w tym budynku wykonywane są w lokalu mieszkalnym w nim się znajdującym, to korzysta z obniżonej do 8% stawki VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do zastosowania obniżonej stawki w stosunku do usług konserwacyjnych świadczonych w budynkach sklasyfikowanych wg PKOB w dziale 11 i 12.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynności wykonywane przez podatnika uznać można za roboty konserwacyjne bądź budowę, remont, modernizację, termomodernizację, przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, będące przedmiotem pytań usługi konserwacji, dotyczą wykonywania m.in. konserwacji instalacji wod-kan, co-gaz, czyszczenia i konserwowania rynien przydachowych, naprawę i konserwację drzwi wejściowych i wiele innych, które zgodnie z definicją robót konserwacyjnych zawartą w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont. Roboty te wykonywane są w budynkach sklasyfikowanych wg PKOB w dziale 11 i 12, zarówno w całych obiektach jak i poszczególnych lokalach.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności i powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że:

Ad. 1

W przypadku kiedy Spółka świadczy usługę konserwacyjną, zastosowanie ma przepis zawarty w § 3 ust. 1 pkt 3 a i b w związku z ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w sytuacji gdy powierzchnia użytkowa lokali i obiektów budownictwa mieszkaniowego, będzie większa niż ta zawarta w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. ponad 150 m2 przy lokalach mieszkalnych i ponad 300 m2 przy budynkach mieszkalnych jednorodzinnych i tylko w przypadku, gdy wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy.

Natomiast w sytuacji, kiedy nabywcą towarów będzie wspólnota mieszkaniowa a nie Spółka, przepis ten również ma zastosowanie, gdyż wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonej przez Spółkę usługi konserwacyjnej nie przekracza 50% tej podstawy (wynosi bowiem 0%).

Ad. 2

§ 3 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia ma zastosowanie tylko do usług konserwacyjnych wykonywanych przez Spółkę w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 z wyłączeniem lokali użytkowych oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12, których powierzchnia nie pozwala zaliczyć ich do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ad. 3

W przypadku, gdy Spółka świadczy usługi konserwacyjne z wykorzystaniem towarów zakupionych przez wspólnotę mieszkaniową zastosowanie znajdzie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, jeżeli usługi te wykonywane są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Ad. 4

Spółka prawidłowo ustala obniżoną stawkę VAT do 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w budynkach mieszkalnych (PKOB-11), a dotyczących całego budynku, jak również poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku, o ile powierzchnia użytkowa tych lokali nie przekracza 150 m². Natomiast jeżeli w tym budynku znajduje się lokal użytkowy a usługa konserwacyjna dotyczy tylko i wyłącznie tego lokalu Spółka prawidłowo stosuje podstawową stawkę VAT tj. 23%. W odniesieniu do tych samych robót konserwacyjnych ale wykonywanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB-12) i dotyczących całego budynku Spółka również prawidłowo stosuje podstawową stawkę VAT, tj. 23%. Jeżeli usługi konserwacyjne w tym budynku wykonywane są w lokalu mieszkalnym w nim się znajdującym, to korzystają z obniżonej do 8% stawki VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, o ile powierzchnia użytkowa tego lokalu nie przekracza 150 m².

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznaje się je za nieprawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, 3 i 4 uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (sformułowanych pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisanego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.