Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.831.2016.1.ES
z 15 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawcy zadania inwestycyjnego pn. „B .” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawcy zadania inwestycyjnego pn. „B.”.

Ww. wniosek uzupełniono pismem z 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności realizuje zadania w zakresie wodociągów i dostarczania wody oraz kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków. Powyższe zadania należą do zadań własnych gminy. Zadania inwestycyjne związane z gospodarką wodno-ściekową realizowane są przez Gminę (Urząd Miejski w …). Natomiast zadania bieżące związane z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków oraz z bieżącym utrzymaniem infrastruktury wykonywane są przez Gminną Jednostkę (…). Jednostka ta jest jednostką budżetową i realizuje ww. zadania na podstawie statutu. Jednostka zajmuje się dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków i w tym zakresie dokonuje sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT (stawka 8%). Do zakresu działalności jednostki należy bieżące utrzymanie infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej i w tym zakresie ponosi koszty.

W związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT Gminy od dnia 1 stycznia 2017 r., zostaną zawarte nowe umowy cywilnoprawne z mieszkańcami dot. dostarczania wody i odprowadzania ścieków w imieniu i na rzecz gminy, w których zawarte będą dane identyfikacyjne gminy. Faktury sprzedaży będą wystawiane na Gminę (Sprzedawca), natomiast Gminna Jednostka będzie tylko wystawcą faktury.

Natomiast na fakturach zakupowych nabywcą będzie Gmina, a jednostka budżetowa będzie tylko odbiorcą. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gminna Jednostka przestanie być odrębnym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatnikiem podatku VAT będzie tylko Gmina, która będzie przedkładać do Urzędu Skarbowego Deklarację VAT-7 (zbiorczą) sporządzaną na podstawie cząstkowych deklaracji przedkładanych przez wszystkie jednostki budżetowe, w tym również Gminną Jednostkę. Gmina zamierza wnioskować o środki finansowe na realizację zadania inwestycyjnego pn. „B.” w ramach Programu Rozwoju Obszarów wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” typ operacji „Gospodarka wodno-ściekowa”. W ramach tego zadania przewiduje się wykonanie odcinków kanalizacji oraz odcinków sieci wodociągowej w miejscowości B., S. i W. W związku z koniecznością dołączenia do wniosku o dofinansowanie zadania ze środków PROW na lata 2014-2020 interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości bądź braku możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Gmina zobligowana jest do uzyskania takiej interpretacji. Na dzień sporządzania zapytania Gmina nie posiada informacji o wysokości kosztów zadania inwestycyjnego, ponieważ kosztorysy są w trakcie opracowywania. W razie otrzymania dofinansowania zadanie inwestycyjne będzie realizowane przez Gminę dopiero w 2017 r.


W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

  • po zakończeniu inwestycji o której mowa we wniosku, faktury za dostawę wody i odprowadzanie ścieków na rzecz mieszkańców na podstawie zawartych z nimi umów, będą wystawiane z danymi Gminy i to Gmina będzie odprowadzała z tego tytułu podatek należny,
  • mienie powstałe w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego pn. „B.” będzie służyło wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawcy zadania inwestycyjnego pn. „B.” (100% naliczonego podatku VAT z faktur)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur za wykonanie zadania inwestycyjnego pn. „B.” (podatek naliczony w 100%). Powyższe wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016.710 j.t. z dn. 25.05.2016r.) zwanej dalej ustawą, który stanowi, że w zakresie jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z przepisów tych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Podatek naliczony, który będzie wynikał z faktur za wykonanie sieci kanalizacyjnej i wodociągowej (zadanie może być finansowane w ramach PROW na lata 2014-2020) będzie związany ściśle ze sprzedażą opodatkowaną gminy tj. sprzedażą związaną z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków, opodatkowanej podatkiem VAT w wys. 8%. Zrealizowanie ww. zadania wpłynie na zwiększenie liczby przyłączy do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, a to wiąże się z wyższą sprzedażą. W związku z powyższym Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o cały podatek naliczony wynikający z faktur przedłożonych przez wykonawcę zadania inwestycyjnego. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy organ publiczny (gmina) będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, gdy wykonuje inne czynności niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dot. realizacji zadania inwestycyjnego z zakresu wodociągów i kanalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Zatem odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności realizuje zadania w zakresie wodociągów i dostarczania wody oraz kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków. Powyższe zadania należą do zadań własnych gminy. Zadania inwestycyjne związane z gospodarką wodno-ściekową realizowane są przez Gminę. Natomiast zadania bieżące związane z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków oraz z bieżącym utrzymaniem infrastruktury wykonywane są przez Gminną Jednostkę (jednostką budżetową). Jednostka zajmuje się dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków i w tym zakresie dokonuje sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT (stawka 8%).

Gmina zamierza wnioskować o środki finansowe na realizację zadania inwestycyjnego pn. „B.” w ramach Programu Rozwoju Obszarów wiejskich na lata 2014-2020. W ramach tego zadania przewiduje się wykonanie odcinków kanalizacji oraz odcinków sieci wodociągowej w miejscowości B., S. i W. W razie otrzymania dofinansowania zadanie inwestycyjne będzie realizowane przez Gminę dopiero w 2017 r.

W związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT Gminy od dnia 1 stycznia 2017 r., zostaną zawarte nowe umowy cywilnoprawne z mieszkańcami dot. dostarczania wody i odprowadzania ścieków w imieniu i na rzecz Gminy, w których zawarte będą dane identyfikacyjne Gminy.

Po zakończeniu inwestycji o której mowa we wniosku, faktury za dostawę wody i odprowadzanie ścieków na rzecz mieszkańców na podstawie zawartych z nimi umów, będą wystawiane z danymi Gminy i to Gmina będzie odprowadzała z tego tytułu podatek należny.

Mienie powstałe w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego pn. „B.” będzie służyło wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawcy zadania inwestycyjnego pn. „B.”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić ponadto należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy również zaakcentować, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Konkludując, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia przez podatnika działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi temu przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w ich cenie.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy zauważyć, że jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, realizacja wymienionego we wniosku projektu planowana jest na 2017 r.

W tym miejscu należy również wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”.

Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Wobec tego wyjaśnić należy, że z uwagi na fakt, że rozpatrywany wniosek dotyczy projektu, którego realizacja planowana jest na 2017 r. tj. okres po centralizacji rozliczeń Gminy i jej jednostek organizacyjnych, kiedy Gmina i jej jednostki będą traktowane jako jeden łączny podatnik VAT - usługi z zakresu dostarczania wody i odprowadzania ścieków będą wykonywane przez Gminę, za pośrednictwem Gminnej Jednostki (…). Zatem to Gmina będzie podmiotem zobowiązanym do fakturowania tych usług oraz rozliczeń w zakresie podatku VAT z urzędem skarbowym. Po dokonanej centralizacji to Gmina a nie Gminna Jednostka (…) będzie świadczyła odpłatnie usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców. Jednostki i zakłady budżetowe Gminy przestaną być uznawane za odrębnych od Gminy podatników podatku od towarów i usług. W konsekwencji jedynym podatnikiem będzie w tej sytuacji Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji opisanego we wniosku projektu w przypadku otrzymania dofinansowania dopiero w 2017 r. należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

Skoro po zakończeniu inwestycji o której mowa we wniosku, faktury za dostawę wody i odprowadzanie ścieków na rzecz mieszkańców na podstawie zawartych z nimi umów, będą wystawiane z danymi Gminy i to Gmina będzie odprowadzała z tego tytułu podatek należny, wówczas uznać należy, że dla zamierzonych czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Czynności wykonywane na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych nie będą podlegały wyłączeniu z opodatkowania na mocy powołanego wyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, co skutkować będzie opodatkowaniem tych czynności.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, a w szczególności fakt, że Gmina w odniesieniu do dokonywanych zakupów towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji będzie działać jako podatnik podatku VAT a ponadto będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, wskazać należy, że Gminie będzie przysługiwać w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o cały podatek naliczony wynikający z faktur przedłożonych przez wykonawcę zadania inwestycyjnego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj