Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1041/16-2/MS
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Razem z żoną Wnioskodawca opiekuje się niepełnosprawną 50-letnią córką (ur. w dniu 13 sierpnia 1966 r.), chorującą na stwardnienie rozsiane. Córka posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wymaga stałej opieki w zakresie wożenia do szpitala na rehabilitacje do lekarzy, robienia zakupów, sprzątania i niejednokrotnie pomocy w czynnościach pielęgnacyjnych. Często porusza się na wózku. Postępująca choroba i pogorszenie stanu zdrowia (rzuty co 4 miesiące) spowodowały, że trzeba było wynająć lokal mieszkalny z windą. Wnioskodawca wraz z żoną mieszkają na II piętrze, co stanowi wielkie utrudnienie, przy częstych wyjazdach do szpitala. Obecnie córka zamieszkuje z synem, który jest studentem. Wnioskodawca wraz z małżonką jest u córki codziennie, pomagają jej w czynnościach życia codziennego. Córka od 6 lat jest w separacji z mężem i posiada rozdzielność majątkową. Jedynym jej źródłem dochodu są dobrowolne alimenty w wysokości 800 zł plus zasiłek pielęgnacyjny 150 zł, który otrzymuje z MOPS-u. Renta jej nie przysługuje, ponieważ pracowała niewiele w długich odstępach czasu. Stopień niepełnosprawności datuje się u córki od 2010 r. Zasiłek pielęgnacyjny otrzymuje od 2014 r.

Wnioskodawca wraz z żoną od ponad 15 lat są na emeryturze, która stanowi ich jedyne źródło dochodu. Wnioskodawca z żoną rozlicza się wspólnie. Ich dochody roczne za rok 2015 wynoszą 34.684,44 zł. W latach 2010-2015 nie przekroczyły 112.000 zł i tak jest nadal.

Wnioskodawca zaznacza, że z żoną opiekuje się i pomaga finansowo córce od 6 lat, gdyż sama nie byłaby w stanie się utrzymać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca ma prawo do ulgi na dziecko (art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
2. Czy Wnioskodawca może dokonać korekty zeznań za lata 2014-2016 polegających na uwzględnieniu prawa do ww. ulgi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Jako opiekun swojej córki, uważa, że ma prawo do skorzystania z ulgi na dorosłe dziecko.

Córka posiada znaczny stopień niepełnosprawności („wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji”, co ujęte jest w orzeczeniu z dnia 23 lipca 2014 r.).

Art. 27f ww. ustawy stanowi, że podatnikowi przysługuje ulga na pełnoletnie dziecko, jeśli wykonuje ciążący na nim obowiązek alimentacyjny, w tym wypadku Wnioskodawca dostarcza córce środków, aby mogła się leczyć i utrzymywać. Wspólne dochody Wnioskodawcy i Jego żony nie przekraczają w roku podatkowym 112.000 zł. Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku, że jest podatnikiem na utrzymaniu, którego pozostaje pełnoletnia córka, w stosunku do której Wnioskodawca wykonuje obowiązek alimentacyjny, ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2014-2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a.
   
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Na podstawie art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 6 ww. ustawy w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
  

– w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Podkreślenia wymaga fakt, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z treści stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną opiekuje się niepełnosprawną 50-letnią córką, chorującą na stwardnienie rozsiane. Córka posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wymaga stałej opieki w zakresie wożenia do szpitala na rehabilitacje do lekarzy, robienia zakupów, sprzątania i niejednokrotnie pomocy w czynnościach pielęgnacyjnych. Córka od 6 lat jest w separacji z mężem i posiada rozdzielność majątkową. Jedynym jej źródłem dochodu są dobrowolne alimenty i zasiłek pielęgnacyjny, który otrzymuje z MOPS-u. Stopień niepełnosprawności datuje się u córki od 2010 r. Zasiłek pielęgnacyjny otrzymuje od 2014 r. Wnioskodawca zaznacza, że z żoną opiekuje się i pomaga finansowo córce od 6 lat, gdyż sama nie byłaby w stanie się utrzymać.

Dokonując oceny przedstawionego stanu faktycznego, uznać należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje uprawnienie do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną córką, z uwagi na zaistnienie przesłania negatywnej wykluczającej jej zastosowanie, wskazanej w art. 27f ust. 2c pkt 2, tj. pozostawanie przez córkę Wnioskodawcy w związku małżeńskim - córka Wnioskodawcy od 6 lat jest w separacji, a zatem w świetle prawa małżeństwo córki Wnioskodawcy nie jest rozwiązane prawomocnym wyrokiem Sądu i trwa nadal. Fakt, że córka pobiera zasiłek pielęgnacyjny i pozostaje pod całkowitą opieką Wnioskodawcy nie jest warunkiem wystarczającym, aby móc odliczyć ulgę prorodzinną. Zastosowanie ww. ulgi jest bowiem możliwe jedynie po spełnieniu wszystkich warunków wskazanych przez ustawodawcę w art. 27f ww. ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje ulga prorodzinna za lata 2014-2016, zatem Wnioskodawca nie jest uprawniony do złożenia korekt zeznań podatkowych za ww. lata.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu mna piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.