INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 05.03.2012 r. (data wpływu 07.03.2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 07.03.2012 r. (data wpływu 09.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonym związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonym związku z realizacją projektu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia z dnia 07.03.2012 r. (data wpływu 09.03.2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto jako beneficjent środków finansowych z Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców w okresie od stycznia 2010 r. do grudnia 2011 r. realizowało projekt. Wskazany projekt polegał na stworzeniu możliwości uzupełnienia nauki w szkole podstawowej i gimnazjum przez młodzież objętą ochroną międzynarodową, która nie zdobyła dotąd wykształcenia na poziomie podstawowym. Projekt obejmował cykl działań, które miały na celu zebranie doświadczeń polskich i zagranicznych na temat funkcjonowania systemów uzupełniających edukację cudzoziemców, a także wypracowanie oferty nauczania młodzieży cudzoziemskiej objętej ochroną w Polsce. Produktem końcowym realizowanego projektu był pakiet edukacyjny zawierający materiały dydaktyczne i metodyczne do pracy z uczniami cudzoziemskimi. W skład pakietu wchodziły trzy wydawnictwa. W ramach projektu Miasto zorganizowało bezpłatne konferencje dla dyrektorów i nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjalnych. Na konferencjach uczestnicy otrzymali pakiety edukacyjne, a także skorzystali z cateringu.Realizacja wyżej wymienionego projektu była w 75% finansowana z Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców, w pozostałej części z budżetu Miasta.

W realizowanym projekcie wydatki ponoszone przez Miasto dotyczyły:

• umów z osobami fizycznymi: zleceń oraz o dzieło zawieranych z podwykonawcami w celu opracowania publikacji i materiałów dydaktycznych, dotyczących integracji ucznia cudzoziemskiego w ramach nowego systemu edukacyjnego oraz metod i narzędzi nauczania języka polskiego jako drugiego,

• umów z drukarnią na zakup określonej ilości nakładu opracowanych publikacji o charakterze edukacyjnym dotyczącym nauczania języka polskiego jako drugiego,

• umów z firmą cateringową na organizację poczęstunku podczas konferencji promujących projekt.
  
  

Delegacją do udziału Miasta jako partnera przedmiotowego projektu są regulacje prawne zawarte w art. 5a ust. 2a oraz 94a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 7 września 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Zgodnie z art. 5a ust. 2a ustawy o oświacie zadaniem oświatowym gminy jest także zapewnienie dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego, o której mowa w art. 94a ust. 4. Na podstawie art. 94a ust. 1 ustawy o oświacie osoby niebędące obywatelami polskimi korzystają z nauki i opieki w publicznych przedszkolach, a podlegające obowiązkowi szkolnemu korzystają z nauki i opieki w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, publicznych szkołach artystycznych oraz w placówkach, w tym placówkach artystycznych, na warunkach dotyczących obywateli polskich. Natomiast zgodnie z art. 94a ust. 4 ustawy o oświacie osoby niebędące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego. Dodatkową naukę języka polskiego dla tych osób organizuje organ prowadzący szkołę. Ponadto, uczestnictwo w przedmiotowym projekcie jest spełnieniem założeń zawartych w Uchwale Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Miasto ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami jakie poniosło w wyniku realizacji projektu, o których mowa w opisie stanu faktycznego...

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. - tekst jednolity), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy. Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowi, iż za odpłatne świadczenie usług uznaje się nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Działalność gospodarcza - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, a także na podstawie 94a ust. 4 ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) osoby niebędące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego, dodatkową naukę języka polskiego dla tych osób organizuje organ prowadzący szkołę; należy stwierdzić, iż do zadań (prowadzonej działalności gospodarczej) Miasto trzeba zaliczyć stworzenie możliwości uzupełnienia nauki w szkole podstawowej i gimnazjum przez młodzież objętą ochroną międzynarodową, która nie zdobyła dotąd wykształcenia na poziomie podstawowym.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczenie usług przez Miasto w ramach przedmiotowego projektu nie spełnia definicji zawartej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Miasto nie wykorzystuje mienia powstałego w wyniku realizacji projektu do czynności opodatkowanych.

Reasumując, zdaniem Miasta nie ma prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach projektu, gdyż efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura VAT, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 stanowi, iż za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy między innymi w zakresie edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że Miasto jako beneficjent środków finansowych z Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców realizowało projekt, polegający na stworzeniu możliwości uzupełnienia nauki w szkole podstawowej i gimnazjum przez młodzież objętą ochroną międzynarodową, która nie zdobyła dotąd wykształcenia na poziomie podstawowym. Produktem końcowym projektu był pakiet edukacyjny zawierający materiały dydaktyczne i metodyczne do pracy z uczniami cudzoziemskimi. W ramach projektu Miasto zorganizowało bezpłatne konferencje dla dyrektorów i nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjalnych, na których uczestnicy otrzymali pakiety edukacyjne, a także skorzystali z cateringu.

Delegacją do udziału Miasta jako partnera przedmiotowego projektu są regulacje prawne zawarte w art. 5a ust. 2a oraz 94a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Zgodnie z art. 5a ust. 2a ustawy o oświacie zadaniem oświatowym gminy jest także zapewnienie dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego, o której mowa w art. 94a ust. 4. Na podstawie art. 94a ust. 1 ustawy o oświacie osoby niebędące obywatelami polskimi korzystają z nauki i opieki w publicznych przedszkolach, a podlegające obowiązkowi szkolnemu korzystają z nauki i opieki w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, publicznych szkołach artystycznych oraz w placówkach, w tym placówkach artystycznych, na warunkach dotyczących obywateli polskich. Natomiast zgodnie z art. 94a ust. 4 ustawy o oświacie osoby niebędące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika zatem, iż nieodpłatne usługi świadczone przez Miasto w ramach projektu wpisują się w zadania Wnioskodawcy, określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz ustawie o systemie oświaty, dotyczące stworzenia możliwości uzupełnienia nauki w szkole podstawowej i gimnazjum przez młodzież objętą ochroną międzynarodową, która nie zdobyła dotąd wykształcenia na poziomie podstawowym.

Tym samym jako usługi związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Miasta nie wypełniają definicji odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a więc nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając zatem na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi. Efekt uzyskany w wyniku realizacji projektu nie będzie generował sprzedaży opodatkowanej. Towary i usługi nabyte w celu realizacji zadania nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy.

W konsekwencji, Miasto nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego projektu, ponieważ efekty powstałe w związku z realizacją ww. projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.