Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.788.2016.1.MW
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy z uwagi na skutki zdarzenia losowego - pożaru, Spółka może zaprzestać naliczania odpisów amortyzacyjnych od wyłączonego z użytkowania budynku sortowni oraz linii technologicznej do czasu przywrócenia tych środków do stanu sprzed pożaru - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy z uwagi na skutki zdarzenia losowego - pożaru, Spółka może zaprzestać naliczania odpisów amortyzacyjnych od wyłączonego z użytkowania budynku sortowni oraz linii technologicznej do czasu przywrócenia tych środków do stanu sprzed pożaru.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

„X” S.A. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) powstała w 1999 r. jako podmiot realizujący obowiązek świadczenia usług publicznych w ramach zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w gospodarce odpadami - Gminy „B”, która jest jego 100% właścicielem. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne, oznaczonych symbolem 38 11 Z ( zgodnie z PKD 2007).

W latach 2009-2015 Spółka realizowała projekt pn.: „Budowa kompleksowego systemu gospodarki odpadami dla miasta „B” i gmin powiatu „B” na który otrzymała dotację ze środków europejskich i budżetu państwa. Jednym z zadań (efektów rzeczowych) tego przedsięwzięcia była budowa Sortowni odpadów o określonej mocy przerobowej na poziomie 70 tys. ton rocznie. Budynek Sortowni i nowoczesna linia technologiczna do sortowania odpadów zostały przyjęte do użytkowania w dniu 30 czerwca 2012 r.

Ewidencja środków trwałych prowadzona jest zgodnie z ustawą o Rachunkowości, polityką rachunkowości firmy, a zakwalifikowanie środków trwałych do poszczególnych grup rodzajowych jest zgodne z obowiązującą klasyfikacją środków trwałych.

Do celów podatkowych przyjmowane są stawki amortyzacyjne wynikające z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych określającej wysokość amortyzacji stanowiącej koszty uzyskania przychodów. W większości przypadków są one także stosowane dla celów bilansowych. W niektórych przypadkach dla celów bilansowych okres ekonomicznej użyteczności, roczne stawki amortyzacji ustalają pracownicy techniczni Spółki, a zatwierdza Prezes Zarządu Spółki.

Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych dokonywane są na podstawie planu amortyzacji zawierającego stawki i kwoty rocznych zapisów. Równowartość amortyzacji środków trwałych w części sfinansowanej dotacją jest równoważona odniesieniem w pozostałe przychody operacyjne.

Z nie określonych na dzień dzisiejszy przyczyn, w dniu 21 lipca 2016 r. na terenie zakładu, w budynku Sortowni odpadów wybuchł pożar. Spłonęła kabina segregacji wstępnej odpadów, niektóre maszyny i urządzenia linii technologicznej do sortowania odpadów oraz uszkodzeniu uległ dach budynku Sortowni. Zakład w chwili obecnej nie przyjmuje odpadów, które podlegały segregacji i doczyszczaniu na linii technologicznej w budynku Sortowni. Są one przekazywane do sąsiednich instalacji zastępczych. Obiekty: budynek sortowni i linia technologiczna do sortowania odpadów są wyłączone z użytkowania.

Po przeprowadzeniu ekspertyz, co do zakresu uszkodzonego mienia, ustaleniu kosztorysu napraw przystąpiono do prac, których celem jest przywrócenie majątku Spółki do stanu przed powstaniem szkody. Prace będą polegały na remoncie i naprawie uszkodzonego mienia bądź likwidacji i zakupie części składowych poszczególnych składników linii technologicznej. Przewiduje się, że przywrócenie budynku oraz części technologicznej sortowni do stanu sprzed pożaru może potrwać do końca 2016 r. 

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z uwagi na skutki zdarzenia losowego - pożaru, Spółka może zaprzestać naliczania odpisów amortyzacyjnych od wyłączonego z użytkowania budynku sortowni oraz linii technologicznej do czasu przywrócenia tych środków do stanu sprzed pożaru?

Zdaniem Spółki, do czasu przywrócenia środków trwałych tj. budynku sortowni i linii technologicznej do stanu sprzed pożaru, amortyzacja od tych środków trwałych nie powinna być naliczana. W/w środki trwałe, na dzień dzisiejszy nie spełniają definicji środka trwałego zawartej w art. 16a updop - są niekompletne, niezdatne do użytku, ponadto nie generują przychodów, przez co nie spełniona jest zasada współmierności przychodów z kosztami. Interpretacja podatkowa dotycząca zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych niespełniających w chwili obecnej definicji środka trwałego (niekompletnych, niezdatnych do użytku, niewykorzystywanych przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą) do kosztów uzyskania przychodów, pozwoli Spółce prawidłowo ustalić wynik finansowy za 2016 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, na podstawie art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty
   

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawowym warunkiem ujęcia składnika majątku w ewidencji środków trwałych jest to, aby spełnił on definicję środka trwałego. Zgodnie z nią za środek trwały uważa się składnik majątku, który:

• stanowi własność lub współwłasność podatnika,
• został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie
• jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok,
• wykorzystywany jest przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
• nie został wymieniony w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c updop.
  
  

Przepisy podatkowe nakładają na podatnika obowiązek wprowadzenia danego składnika majątku spełniającego definicję środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w ustawie. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów jest obowiązkiem podatnika, a nie przywilejem uzależnionym od jego woli (wyrok NSA z 15 października 2010 r., sygn. akt II FSK 759/09).

W myśl art. 16c pkt 5 updop, amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność (…). Treść art. 16c pkt 5 updop, wskazuje bezpośrednio, że amortyzacji podatkowej nie podlegają tylko takie składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której były wykorzystywane. W konsekwencji, przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest zaprzestanie działalności, w związku z czym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane.

Z kolei zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co do zasady, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Przedmiotowe wyłączenia nie znajdują zastosowania w analizowanym stanie faktycznym.

Zatem obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustaje również wtedy, gdy:

• pozostawiono dany środek trwały lub wartość niematerialną i prawną w stan likwidacji,
• zbyto (np. sprzedano, darowano) środek trwały lub wartość niematerialną i prawną,
• stwierdzono niedobór środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

Poza wymienionymi przypadkami nie można zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego, którego amortyzacja już się rozpoczęła.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje obowiązek świadczenia usług publicznych w ramach zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w gospodarce odpadami - Gminy „B”, która jest jego 100% właścicielem. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne.

W latach 2009-2015 Spółka realizowała projekt dotowany ze środków europejskich i budżetu państwa. W ramach tego projektu wybudowana została Sortownia odpadów oraz nowoczesna linia technologiczna do sortowania odpadów, które zostały przyjęty do użytkowania w dniu 30 czerwca 2012 r. Ewidencja środków trwałych w Spółce prowadzona jest zgodnie z ustawą o Rachunkowości, polityką rachunkowości firmy, a zakwalifikowanie środków trwałych do poszczególnych grup rodzajowych jest zgodne z obowiązującą klasyfikacją środków trwałych. Do celów podatkowych przyjmowane są stawki amortyzacyjne wynikające z ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych określającej wysokość amortyzacji stanowiącej koszty uzyskania przychodów. W większości przypadków są one także stosowane dla celów bilansowych. W niektórych przypadkach dla celów bilansowych okres ekonomicznej użyteczności, roczne stawki amortyzacji ustalają pracownicy techniczni Spółki, a zatwierdza Prezes Zarządu Spółki. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych dokonywane są na podstawie planu amortyzacji zawierającego stawki i kwoty rocznych zapisów. Równowartość amortyzacji środków trwałych w części sfinansowanej dotacją jest równoważona odniesieniem w pozostałe przychody operacyjne. Z nie określonych na dzień dzisiejszy przyczyn, w dniu 21 lipca 2016 r. na terenie zakładu, w budynku Sortowni odpadów wybuchł pożar, w trakcie którego spłonęła kabina segregacji wstępnej odpadów, niektóre maszyny i urządzenia linii technologicznej do sortowania odpadów oraz uszkodzeniu uległ dach budynku Sortowni. Spółka w chwili obecnej nie przyjmuje odpadów, które podlegały segregacji i doczyszczaniu na linii technologicznej w budynku Sortowni. Są one przekazywane do sąsiednich instalacji zastępczych. Budynek sortowni i linia technologiczna do sortowania odpadów są wyłączone z użytkowania. Po przeprowadzeniu ekspertyz, co do zakresu uszkodzonego mienia, ustaleniu kosztorysu napraw przystąpiono do prac, których celem jest przywrócenie majątku Spółki do stanu przed powstaniem szkody. Prace będą polegały na remoncie i naprawie uszkodzonego mienia bądź likwidacji i zakupie części składowych poszczególnych składników linii technologicznej. Wnioskodawca przewiduje, że przywrócenie budynku oraz części technologicznej sortowni do stanu sprzed pożaru może potrwać do końca 2016 r. 

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do czasu przywrócenia środków trwałych tj. budynku sortowni i linii technologicznej do stanu sprzed pożaru, amortyzacja od tych środków trwałych nie powinna być naliczana, ponieważ jego zdaniem w/w środki trwałe, na dzień dzisiejszy nie spełniają definicji środka trwałego zawartej w art. 16a updop. Wnioskodawca wskazuje, że są one niekompletne, niezdatne do użytku i nie generują przychodów, przez co nie spełniona jest zasada współmierności przychodów z kosztami.

Zauważyć należy, że przepisy updop nie narzucają konieczności posiadania środka trwałego kompletnego i w pełni zdatnego do użycia przez cały okres amortyzacji. Warunek kompletności i zdatności do użycia musi być spełniony w momencie rozpoczęcia amortyzacji. Budynek Sortowni oraz nowoczesna linia technologiczna w momencie przyjęcia do użytkowania (tj. w dniu 30 lipca 2012 r.) spełniały te warunki. Uszkodzenia powstałe w wyniku zdarzenia losowego - pożaru nie spowodowały zawieszenia, czy też całkowitego zaprzestania działalności. Jak wskazał sam Wnioskodawca, Spółka w chwili obecnej nie przyjmuje odpadów, które podlegałyby segregacji i doczyszczaniu na linii technologicznej w budynku Sortowni, ponieważ budynek sortowni i linia technologiczna są wyłączone z użytkowania. Odpady te są przekazywane są do sąsiednich instalacji zastępczych. Fakt ten oznacza, że Spółka zaprzestała jedynie korzystania z Sortowni i nowoczesnej linii technologicznej, co nie jest jednoznaczne z całkowitym zaprzestaniem działalności gospodarczej. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca kontynuuje działalność korzystając z sąsiednich instalacji zastępczych. Zgodnie z art. 16c pkt 5 updop tylko całkowite zaprzestanie danego rodzaju działalności, w której używano dany środek trwały uzasadnia zaprzestanie jego amortyzacji na zasadach określonych w tym przepisie. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaprzestania naliczania odpisów amortyzacyjnych od wyłączonego z użytkowania budynku sortowni oraz linii technologicznej do czasu przywrócenia tych środków do stanu sprzed pożaru należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.