Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-336/16-5/JG
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Ewidencja) dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Wykaz).

Spółka w stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w Wykazie.

Ponadto Spółka nabyła nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości do nowo nabywanych środków trwałych Spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania:

1. Czy Spółka mogła/będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji?
2. Czy Spółka będzie mogła dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych znajdujących się w ewidencji począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego?
3. Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%)?
4. Czy wymagane jest istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych?
5. Czy odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) będą w każdym przypadku stanowić koszty uzyskania przychodu?
6. Czy Spółka mogła/będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla niektórych/wybranych środków trwałych z danej grupy czy rodzaju począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych?
7. Czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 4. W zakresie pozostałych pytań oznaczonych we wniosku numerem 1 do 3 i od numeru 5 do 7, zostaną Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4.

W ocenie Spółki, nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych, w wyniku czego stawki amortyzacyjne stosowane przez Spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez Spółkę poziomie (przy założeniu, że nie będą wyższe niż stawki określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący podstawę prawną dla obniżenia stawek amortyzacyjnych nie wskazuje na konieczność występowania związku pomiędzy określaną przez podatnika obniżoną stawką amortyzacyjną a okresem ekonomicznej użyteczności środka trwałego, dla którego stawka amortyzacyjna jest obniżana. Również inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie formułują obowiązku uwzględniania okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego przy określaniu przez podatnika stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, stawki amortyzacyjne mogą być kształtowane według uznania podatnika, jednak na poziomie nie wyższym niż wynikałoby to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

Spółka chciałaby jednocześnie wskazać, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m. in. w:

• interpretacji indywidualnej sygn. ILPB4/423-467/14-2/DS wydanej dnia 12 grudnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych, w wyniku czego stawki amortyzacyjne stosowane przez Spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez Spółkę poziomie”;
• interpretacji indywidualnej sygn. ITPB3/423-511d/13/PST wydanej dnia 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał, że „zmiana stawki amortyzacji dla danego środka trwałego jest dowolne i pozostaje w gestii podatnika, zatem nie pozostaje w związku z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych”;
• interpretacji indywidualnej sygn. IPPB5/423-1236/12-2/RS wydanej dnia 19 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy stwierdził, że Spółka może „niezależnie od obowiązujących w Spółce zasad rachunkowości, obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych”.

W konsekwencji, stawki amortyzacyjne mogą być obniżane według uznania podatnika, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.