2016.09.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-382/16-1/BM
z 6 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 lipca 2016 r. znak: IBPP1/4512-382/16/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką cywilną osób fizycznych. Prowadzi on na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ogumienia do rowerów, motocykli, quadów, a także ogumienia przemysłowego i rolniczego. Działalność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT).
W dniu 22 lutego 2016 r. osoby fizyczne, działające jako wspólnicy ww. spółki cywilnej, kupiły w drodze umowy sprzedaży (akt notarialny) do majątku objętego wspólnością łączną wynikającą z zawartej pomiędzy nimi umowy spółki cywilnej nieruchomość w G. stanowiącą zabudowane działki gruntu nr ew. 1150/1 i nr ew. 1150/8 (dalej: przedmiotowe działki).
Przedmiotowe działki zostały nabyte - z punktu widzenia przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) - przez Wnioskodawcę. Nabycie to nastąpiło celem wybudowania przez Wnioskodawcę na tych działkach budynku lub budynków oraz oddania ich osobie trzeciej w najem lub dzierżawę lub w drodze innej umowy o podobnym charakterze w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (dalej: Sprzedawca). Sprzedawca wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę dokumentującą sprzedaż ww. nieruchomości, w której wykazał 23% podatek VAT.
W dniu przeprowadzenia ww. transakcji zarówno Sprzedający jak i Wnioskodawca byli zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi (a także pozostają takimi podatnikami na dzień złożenia niniejszego wniosku).
Przedmiotowe działki są zabudowane budowlami w postaci drogi wewnętrznej (stanowiącej fragment całego kompleksu dróg wewnętrznych znajdujących się również na sąsiadujących działkach, które w całości tworzą obszar centrum handlowego) wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną (dalej w odniesieniu do ww. drogi i infrastruktury: przedmiotowe budowle) obejmującą: sieć wodną, kanalizacji deszczowej i kanalizacji sanitarnej, która to infrastruktura została oddana do użytkowania przez Sprzedawcę w 2007 roku i stanowiła jego własność, a ponadto na ww. działkach znajdują się sieci elektryczne oraz sieci gazowe, które są własnością dostawców tych mediów i nie stanowią części składowych ww. nieruchomości.
Na mocy zapisów umowy dzierżawy z dnia 5 lutego 2009 r. zawartej pomiędzy Sprzedawcą jako wydzierżawiającym a innym podmiotem (niebędącym Wnioskodawcą) jako dzierżawcą, dzierżawca miał prawo do przejazdu i przechodu przez drogi wewnętrzne, w tym takiego ich fragmentu, który aktualnie w całości (jako ten fragment) znajduje się na przedmiotowych działkach i o którym jest mowa w pkt 6 stanu faktycznego. Jednocześnie dzierżawca był zobowiązany do ponoszenia tzw. kosztów wspólnych, do których zaliczane były m.in. koszty utrzymania dróg dojazdowych, podatku od nieruchomości, utrzymania zieleni czy infrastruktury technicznej, jak i koszty sprzątania - w tym w zakresie dotyczącym rzeczonego fragmentu dróg, który aktualnie znajduje się na przedmiotowych działkach. Z tytułu kosztów wspólnych dzierżawca płacił Sprzedawcy jako wydzierżawiającemu lub wskazanej przez niego osobie trzeciej ryczałtową kwotę okresową. Zaznaczyć należy, że przedmiot dzierżawy - wedle treści ww. umowy dzierżawy - nie obejmował terenu przedmiotowych działek lecz - jak wskazano powyżej - dzierżawca uzyskał na mocy zapisów ww. umowy prawo korzystania w określonym zakresie z ww. dróg i był obowiązany do ponoszenia określonych kosztów związanych z tymi drogami, w tym wymienionego powyżej ich fragmentu.
Ponadto na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 grudnia 2010 r. (akt notarialny) dotyczącej innej nieruchomości niż przedmiotowe działki, zawartej pomiędzy Sprzedawcą jako sprzedającym a innymi podmiotem (niebędącym Wnioskodawcą), ustanowiono na nieruchomości objętej księgą wieczystą (obejmującą przedmiotowe działki), na rzecz każdoczesnego właściciela tej innej nieruchomości, ograniczone prawo rzeczowe w postaci bezterminowej i nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przechodu i przejazdu określonymi drogami (w tym fragmentem dróg znajdującym się na przedmiotowych działkach), przy czym wykonywanie służebności gruntowej ograniczone zostało do wjazdów, wyjazdów i korzystania z ciągów komunikacyjnych, usytuowanych na nieruchomości obciążonej.
Analogicznie, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2010 r. (akt notarialny) dotyczącej innej nieruchomości niż przedmiotowe działki, zawartej pomiędzy Sprzedawcą jako sprzedającym a innymi podmiotem (niebędącym Wnioskodawcą), ustanowiono na nieruchomości objętej księgą wieczystą (obejmującą przedmiotowe działki), na rzecz każdoczesnego właściciela tej innej nieruchomości, ograniczone prawo rzeczowe w postaci - bezterminowej i nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przechodu i przejazdu określonymi drogami (w tym fragmentem dróg znajdującym się na przedmiotowych działkach), przy czym wykonywanie służebności gruntowej ograniczone zostało do wjazdów, wyjazdów i korzystania z ciągów komunikacyjnych, usytuowanych na nieruchomości obciążonej.
Na podstawie ww. umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 2010 r. ustanowiono także na nieruchomości objętej księgą wieczystą (obejmującą przedmiotowe działki), na rzecz każdoczesnego właściciela innej nieruchomości, ograniczone prawo rzeczowe w postaci bezterminowej i nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie korzystania z infrastruktury technicznej, w tym infrastruktury na przedmiotowych działkach, o której mowa w pkt 6 powyżej, znajdującej się na nieruchomości obciążonej, zgodnie z przebiegiem służebności, która nie została przekazana na własność dostawców mediów lecz stanowiła własność Sprzedawcy.
Przy nabyciu przez Sprzedawcę robót (usług) budowlanych związanych z wytworzeniem (budową) przedmiotowych budowli przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z przepisami o podatku VAT. Roboty budowlane, o których mowa powyżej, zostały odebrane protokołem z dnia 30 października 2007 r.
Sprzedawca w trybie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zrezygnował w odniesieniu do dostawy przedmiotowych budowli ze zwolnienia od podatku o VAT i wybrał ich opodatkowanie tym podatkiem. Strony ww. transakcji (Sprzedawca i Wnioskodawca) złożyły, przed dniem dokonania dostawy przedmiotowych budowli właściwemu dla ich nabywcy (Wnioskodawcy) naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają ich opodatkowanie podatkiem VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT.
Na terenie obejmującym przedmiotowe działki obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działki te są położone na obszarze oznaczonym: PSU tereny usługowo-handlowe, na którym dopuszcza się zabudowę.
Powyższy wniosek dotyczący opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT według stawki 23% implikuje twierdzenie, że względem ww. transakcji nie zachodzą przesłanki do zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.
Oznacza to, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej przedmiotową transakcję, gdyż występuje związek wymagany przez art. 86 ust. 1 ustawy o VAT pomiędzy nabytymi towarami (przedmiotowymi działkami i budowlami z nimi związanymi) a czynnościami opodatkowanymi, które Wnioskodawca zamierza przedsięwziąć w postaci wynajmu tych działek i budynku lub budynków, jakie planuje on na nich wybudować.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, na przedstawione w niniejszym wniosku pytania należy udzielić następujących odpowiedzi:
1. W odniesieniu do faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej przedmiotową transakcję i wykazanego w niej podatku VAT nie znajduje po stronie Wnioskodawcy zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.
2. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez Sprzedawcę faktury dokumentującej przedmiotową transakcję.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

Ad. 1. Działka nr 1150/1.

Na dzień 22 lutego 2016 r. droga wewnętrzna, sieć wodna, sieć kanalizacji deszczowej, sieć kanalizacji sanitarnej, posadowione na działce nr 1150/1 stanowiły budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane jak i obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Przedmiotowe obiekty zlokalizowane na działce nr 1150/1 posiadają następujące symbole PKOB:

droga wewnętrzna: PKOB 2112,
sieć wodna: PKOB 2222,
sieć kanalizacji deszczowej: PKOB 2223,
sieć kanalizacji sanitarnej: PKOB 2223.

Działka nr 1150/8.

Na dzień 22 lutego 2016 r. droga wewnętrzna, sieć wodna, sieć kanalizacji deszczowej, sieć kanalizacji sanitarnej, posadowione na działce nr 1150/8 stanowiły budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane jak i obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Przedmiotowe obiekty zlokalizowane na działce nr 1150/8 posiadają następujące symbole PKOB:

droga wewnętrzna: PKOB 2112,
sieć wodna: PKOB 2222,
sieć kanalizacji deszczowej: PKOB 2223,
sieć kanalizacji sanitarnej: PKOB 2223.

Ad. 2. Działka nr 1150/1.

Pierwsze zajęcie (używanie, wykorzystanie do działalności gospodarczej) drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej (sieci wodnej, sieci kanalizacji deszczowej i sieci kanalizacji sanitarnej), posadowionych na działce nr 1150/1, nastąpiło z dniem 13 grudnia 2007 r., to jest w dniu oddania przez Sprzedawcę w dzierżawę części nieruchomości objętej księgą wieczystą obejmującej ww. obiekty. Dzierżawca miał prawo do korzystania z przedmiotowych dróg wewnętrznych, a ponadto był zobowiązany do ponoszenia opłaty z tytułu utrzymania m.in. dróg i ww. infrastruktury technicznej. Funkcjonowanie obiektu dzierżawcy wymagało bowiem korzystania z tychże dróg jak i infrastruktury.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że warunki ww. dzierżawy zostały potwierdzone z mocą wsteczną umową dzierżawy z dnia 5 lutego 2009 roku, o której była mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Innymi słowy, faktycznie doszło do oddania ww. obiektów w dzierżawę już z dniem 13 grudnia 2007 r.

W powyższym zakresie Wnioskodawca pragnie zatem sprostować własne stanowisko w sprawie wyrażone w pkt 8 i 9 wniosku w ten sposób, że w ocenie Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT doszło już w dniu 13 grudnia 2007 r. w związku z ww. zdarzeniem, nie zaś w 2009 r., jak pierwotnie uznano.

Działka nr 1150/8.

Pierwsze zajęcie (używanie, wykorzystanie do działalności gospodarczej) drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej (sieci wodnej, sieci kanalizacji deszczowej i sieci kanalizacji sanitarnej), posadowionych na działce nr 1150/8, nastąpiło z dniem 13 grudnia 2007 r., to jest w dniu oddania przez Sprzedawcę w dzierżawę części nieruchomości objętej księgą wieczystą obejmującej ww. obiekty. Dzierżawca miał prawo do korzystania z przedmiotowych dróg wewnętrznych, a ponadto był zobowiązany do ponoszenia opłaty z tytułu utrzymania m.in. dróg i ww. infrastruktury technicznej. Funkcjonowanie obiektu dzierżawcy wymagało bowiem korzystania z tychże dróg jak i infrastruktury.

Ad. 3.

Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym dotyczących ww. obiektów (tj. drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej obejmującej: sieć wodną, sieć kanalizacji deszczowej i sieć kanalizacji sanitarnej) znajdujących się na działce nr 1150/1, ani nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym dotyczących ww. obiektów (tj. drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej obejmującej: sieć wodną, sieć kanalizacji deszczowej i sieć kanalizacji sanitarnej) znajdujących się na działce nr 1150/8.

Ad. 4.

Sprzedawca nie wykorzystywał ww. obiektów (tj. drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej obejmującej: sieć wodną, sieć kanalizacji deszczowej i sieć kanalizacji sanitarnej) znajdujących się na działce nr 1150/1 na cele działalności zwolnionej od podatku VAT, ani nie wykorzystywał ww. obiektów (tj. drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej obejmującej: sieć wodną, sieć kanalizacji deszczowej i sieć kanalizacji sanitarnej) znajdujących się na działce nr 1150/8 na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w odniesieniu do faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej przedmiotową transakcję i wykazanego w niej podatku VAT znajduje po stronie Wnioskodawcy zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT?
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez Sprzedawcę faktury dokumentującej przedmiotową transakcję?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W związku z treścią ww. przepisów istotnego znaczenia - z punktu widzenia podatnika -nabywcy chcącego skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w danej fakturze - nabiera kwestia, czy transakcja udokumentowana tą fakturą podlega zakresowi podatku VAT, a jeśli tak - to czy nie jest zwolniona od tego podatku.
W ocenie Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym transakcja dotycząca przedmiotowych działek (dalej: przedmiotowa transakcja) podlega zakresowi ustawy o VAT przez wzgląd na brzmienie przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, co zdaniem Wnioskodawcy skutkuje tym, że nie sposób twierdzić, iż nie ma on prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej przedmiotową transakcję w związku z treścią art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT odnoszącą się do przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Taki bowiem przypadek nie ma miejsca w przedstawionym stanie faktycznym.
Wnioskodawca również uważa, że nie sposób przyjmować, iż nie ma on prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej przedmiotową transakcję w związku z treścią art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT odnoszącą się do przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą jest zwolniona od podatku VAT, albowiem stoi on na stanowisku, że transakcja ta jest opodatkowana przy zastosowaniu stawki 23% podatku VAT.
Uzasadniając twierdzenie, że przedmiotowa transakcja jest opodatkowana według stawki 23% podatku VAT, należy zwrócić uwagę na następujące okoliczności stanu faktycznego.
Przy czym porządkowo wypada w tym miejscu zaznaczyć, że przez wzgląd na art. 29a ust. 8 ustawy o VAT przedmiot dostawy do celów podatku VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, należy identyfikować z owym budynkiem, budowlą lub ich częściami, zaś grunt (działka) dzieli skutki podatkowe związane z dostawą ww. budynku, budowli lub ich części.
Otóż, wskutek umowy dzierżawy z dnia 5 lutego 2009 r. (przywołanej w opisie stanu faktycznego) doszło do faktycznego oddania do odpłatnego korzystania drogi w części (fragmencie), w jakiej znajduje się ona aktualnie na przedmiotowych działkach, a zatem drogi, o której mowa w pkt 6 stanu faktycznego. Ponadto owa część drogi znajdująca się aktualnie na przedmiotowych działkach była przedmiotem ustanowienia służebności na mocy umów z dnia 14 i 20 grudnia 2010 r. (przywołanych w opisie stanu faktycznego). Z kolei infrastruktura techniczna, o której mowa w pkt 6 stanu faktycznego, była przedmiotem ustanowienia służebności na mocy umowy z dnia 20 grudnia 2010 r. (przywołanej w opisie stanu faktycznego).
Zdaniem Wnioskodawcy wyżej wymienione oddanie do odpłatnego korzystania oraz ustanowienie nieodpłatnych służebności wypełnia definicję pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu (lit. b ww. przepisu nie może mieć zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym ze względu na brak wydatków na ulepszenie). Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, zakresem ustawy o VAT jest objęte zarówno odpłatne świadczenie usług jak i przypadki wykonywania czynności w sposób nieodpłatny. W ocenie Wnioskodawcy w związku z faktem, że doszło do oddania do użytkowania wskazanych powyżej budowli (ich części) użytkownikowi, po ich wybudowaniu przez Sprzedającego, należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie ww. drogi miało miejsce w 2009 r. w związku z zawarciem przywołanej powyżej umowy dzierżawy z dnia 5 lutego 2009 r. (względnie w 2010 r. w związku z przywołanym powyżej ustanowieniem służebności w tymże roku) zaś pierwsze zasiedlenie infrastruktury technicznej miało miejsce w 2010 r. w związku z ustanowieniem w tymże roku służebności, o której mowa w stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Skoro zatem dostawa przedmiotowych budowli nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. drogi mającym miejsce w 2009 r. (względnie w 2010 r.) oraz pierwszym zasiedleniem infrastruktury technicznej mającym miejsce w 2010 r. a dostawą przedmiotowych budowli (drogi, infrastruktury technicznej) upłynął okres dwóch lat, to owa dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu.
Jednakże w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie (o treści wskazanej w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT), że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Skoro więc Sprzedający wybrał opodatkowanie dostawy przedmiotowych budowli i zostały spełnione warunki związane ze statusem rejestracji dostawcy i nabywcy jako podatników VAT czynnych, o czym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, oraz oświadczeniem, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, należy uznać, że przedmiotowa transakcja jest opodatkowana podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki 23% tego podatku, przez wzgląd na art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem wniosku, tut. organ udzielił odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Według PKOB pojęcie „budynek” obejmuje również samodzielne podziemne obiekty budowlane (takie jak: centra handlowe, warsztaty, garaże podziemne itp.).

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca w dniu 22 lutego 2016 r. nabył od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działki nr 1150/1 i nr 1150/8 zabudowane drogą wewnętrzną, siecią wodną, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej. Sprzedawca w trybie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zrezygnował w odniesieniu do dostawy przedmiotowych budowli ze zwolnienia od podatku o VAT i wybrał ich opodatkowanie tym podatkiem. Sprzedawca wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę dokumentującą sprzedaż ww. nieruchomości, w której wykazał 23% podatek VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa ww. dróg wewnętrznych, sieci wodnej, sieci kanalizacji deszczowej i sieci kanalizacji sanitarnej, wybudowanej i oddanej do użytkowania przez Sprzedającego z dniem 13 grudnia 2007 r. może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem ww. obiektów nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem będących przedmiotem dokonanej w dniu 22 lutego 2016 r. dostawy wymienionych we wniosku budowli tj. drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej (posadowionych na działkach nr 1150/1 i nr 1150/8), doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak bowiem wskazano w opisie sprawy Sprzedający ww. obiekty (droga wewnętrzna, sieć wodna, kanalizacja deszczowa oraz kanalizacja sanitarna) zostały wybudowane i oddane do użytkowania przez Sprzedającego z dniem 13 grudnia 2007 r. (jak wskazał Wnioskodawca we wniosku pierwsze zajęcie - używanie, wykorzystanie do działalności gospodarczej - drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej (sieci wodnej, sieci kanalizacji deszczowej i sieci kanalizacji sanitarnej), posadowionych na działkach nr 1150/1 i 1150/8, nastąpiło z dniem 13 grudnia 2007 r.).

Ponadto Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym dotyczących ww. obiektów (tj. drogi wewnętrznej i infrastruktury technicznej obejmującej: sieć wodną, sieć kanalizacji deszczowej i sieć kanalizacji sanitarnej) znajdujących się na działkach nr 1150/1 i nr 1150/8.

W związku z powyższym dokonana w dniu 22 lutego 2016 r. dostawa drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Tym samym ww. dostawa wymienionych we wniosku obiektów: drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej oddanych do użytkowania przez Sprzedającego 13 grudnia 2007 r. w stosunku do których pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata – była objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na spełnienie warunków wynikających z tego przepisu.

Skoro ww. dostawa drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej objęta była zwolnieniem od podatku, również dostawa działek nr 1150/1 i nr 1150/8, na których te obiekty były posadowione, podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Z wniosku wynika, że zarówno Wnioskodawca, jak i spółka z o.o. (Sprzedający) byli w dniu przedmiotowej dostawy tj. 22 lutego 2016 r. czynnymi podatnikami podatku VAT.

Z uwagi na fakt, iż zarówno Wnioskodawca (nabywca nieruchomości) jak i Sprzedający - spółka z o.o. byli zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT, a ww. transakcja spełniała warunki dla uznania jej za czynność zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o VAT, to Sprzedający był uprawniony na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy do rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania dostawy ww. drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej podatkiem VAT na zasadach ogólnych, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 co do złożenia w tym zakresie stosownego oświadczenia.

Ustawodawca nie przewidział dla ww. dostawy drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej stawek podatku VAT, zatem w przypadku rezygnacji ze zwolnienia dla tej dostawy i wyboru opodatkowania ww. dostawy, transakcja ta podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 i art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i opodatkowania dostawy przedmiotowej drogi wewnętrznej, sieci wodnej, kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji sanitarnej na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, po złożeniu zgodnego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, dostawa ww. działek nr 1150/1 i nr 1150/8 na których ww. obiekty są posadowione, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, była również opodatkowana podatkiem VAT 23% stawką podatku VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Tak więc skoro dostawa ww. działek nr 1150/1 i nr 1150/8 zabudowanych drogą wewnętrzną, siecią wodną, kanalizacją deszczową oraz kanalizacja sanitarną była opodatkowana podatkiem VAT i udokumentowana wystawioną przez Sprzedającego (Spółkę z o.o.) fakturą VAT z wykazanym podatkiem należnym z tego tytułu, w rozpatrywanej sprawie są spełnione warunki uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku z ww. faktury. Wnioskodawca jest bowiem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca będzie wykorzystywał ww. nieruchomość wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W przypadku rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania dostawy ww. nieruchomości, w przedmiotowej sprawie nie dojdzie również do wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, gdyż transakcja sprzedaży ww. nieruchomości podlegała opodatkowaniu według 23% stawki podatku VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin