2016.10.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-489/16-2/KJ
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 19 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 września 2016 r. znak: IBPP1/4512-489/16-1/KJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

O. spółka jawna nabyła nieruchomość 1 grudnia 2001 roku na podstawie aktu notarialnego. Nabycie było bez podatku VAT, natomiast odprowadzono podatek od czynności cywilnoprawnych

O. spółka jawna nie zakwalifikowała zakupu powyższej nieruchomości jako zakupu środka trwałego, kwalifikując powyższy zakup jako część inwestycji. W ramach powyższej inwestycji wydatkowano środki i w całości odliczano podatek VAT.

Powyższą inwestycję zakończono w marcu 2003 roku, po jej zakończeniu do ewidencji środków trwałych został wprowadzony budynek. Poniesione nakłady na inwestycje znacznie przekroczyły 30 %.

W następnych okresach dokonywano remontów budynku, wartość ulepszenia liczony od podstawy, którą była wartość budynku w ewidencji środków trwałych nie przekroczyła 30% wartości początkowej.

Część nieruchomości została wynajęta na podstawie umowy najmu 14 października 2005 roku. Pozostałą powierzchnię 1426,98 m² od marca 2003 roku spółka użytkowała na własne potrzeby. O. spółka jawna jest czynnym podatnikiem VAT, czynności wykonywane przez spółkę O. w tym okresie były opodatkowane podatkiem VAT.

Spółka sprzedała tą część nieruchomości na rzecz J. s.c. Sprzedaż została dokonana w formie aktu notarialnego, w którym to akcie określono cenę netto oraz kwotę podatku VAT właściwego do tej dostawy. Sprzedaż zawarta w formie aktu notarialnego została potwierdzona fakturą VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Zgodnie z aktem notarialnym J. i B. działający jako wspólnicy spółki cywilnej pod nazwą J. spółka cywilna (dalej Wnioskodawca) kupili od O. spółka jawna prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością stanowiącą odrębną nieruchomość budynku za podaną cenę sprzedaży netto określoną w powyższym akcie powiększoną o podatek VAT w stawce podstawowej 23%, określając jednocześnie odrębną cenę netto powiększoną o podatek za prawo wieczystego użytkowania, oraz oddzielnie cenę netto powiększoną o podatek VAT za własność stanowiącego odrębną nieruchomość budynku.

Na potwierdzenie powyższej transakcji została wystawiona faktura VAT, w której to fakturze wyszczególniono odrębnie sprzedaż prawa wieczystego użytkowania oraz sprzedaż budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.

Kupujący (tj. Wnioskodawca) wystąpili do sprzedających O. s.j. o dodatkowe informacje dotyczące przedmiotu sprzedaży. Odpowiedź była następująca:

Budynek został zakupiony w roku 2001 i zaksięgowany na koncie 083 - rozliczenie inwestycji w kwocie :

835.000,00 - budynek hali,

10.570,00 - opłata sądowa,

3.300 - PCC

W latach 2002 - 2003 poniesiono nakłady modernizacyjne które łącznie wyniosły 2.291,529,77 zł.

Przedstawiono ponadto dowód przyjęcia środka trwałego do użytkowania, w którym to dokumencie uznano za datę przyjęcia do użytkowania dzień 28 lutego 2003 roku, dowód modernizacji ww. środka z dnia 30 grudnia 2005 r. potwierdzający wartość modernizacji w kwocie 90.000,00 zł.

Kolejnym pismem sprzedający spółka O. spółka jawna stwierdziła, że część budynku o powierzchni 2598,02 m² została wynajęta na podstawie umowy najmu od dnia 14 października 2005 roku.

Pozostałą powierzchnię 1426,98 m² spółka użytkowała na własne potrzeby, (literalnie przepisany cytat z pisma O. s.j.). Aktem notarialnym spółka sprzedała swoją część o powierzchni 1352,80 m². Wskazany powyżej akt notarialny dotyczył sprzedaży nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że:

Nie jest w stanie określić od kiedy O. spółka jawna jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.
W akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego zawartego pomiędzy sprzedającym O. s.j. i kupującym rzecz Wnioskodawcą, w którym to akcie notarialnym wspólnicy spółki działający w imieniu spółki i na rzecz spółki O. s.j. oświadczyli:
1. Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział Ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą dla gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste, budynku i urządzenia stanowiącego odrębną nieruchomość, stanowiących działkę ewidencyjną nr 2160/68 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt łamane przez sześćdziesiąt osiem), o powierzchni 0,3011 ha (trzy tysiące jedenaście dziesięcznotysięcznych hektara) zabudowaną budynkiem warsztatu mechanicznego.
2. W dziale wpisano własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.
3. W dziale II wpisany jest, jako właściciel, Skarb Państwa, a jako użytkownik wieczysty, właściciel budynków stanowiących odrębne nieruchomości i urządzeń stanowiących przedmiot własności wpisana jest O. Spółka jawna .
4. W dziale II wpisane jest również że O. Spółka jawna z siedzibą w … jest właścicielem budynków na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 1 grudnia 2001 roku oraz postanowienia Sądu Rejonowego dla … w … Wydział … Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 11 lipca 2001 roku
5. Informacja otrzymana od O. Spółka jawna, że budynek został zakupiony w roku 2001 i zaksięgowany na koncie 083 - rozliczenie inwestycji w kwocie: 835.000,00 - budynek hali
  10.570,00 - opłata sądowa,
  3.300 - PCC
  Wobec poniesienia opłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych istnieje uzasadnione domniemanie że z tytułu powyższej czynności nie został odprowadzony podatek VAT
Wnioskodawca nie posiada wiedzy na jakiej podstawie dostawa na rzecz O. s.j. była zwolniona od podatku VAT.
Według oświadczenia złożonego we wskazanym akcie notarialnym O. Spółka jawna z siedzibą nabyła budynek na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 1 grudnia 2001 roku oraz postanowienia Sądu Rejonowego dla … w … Wydział … Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 11 lipca 2001 roku. Przedmiotowe oświadczenie nie wskazuje na potwierdzenia zakupu fakturą VAT.
Dostawa na rzecz Wnioskodawcy odbyła się w dniu 26 października 2015 roku.
Na pytanie tut. Organu „Dlaczego Wnioskodawca wskazał, że Spółka sprzedała część nieruchomości na rzecz J. s.c., a pytanie dotyczy sprzedaży nieruchomości. Proszę zatem wskazać co było przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy? Jeżeli przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy była część nieruchomości należy odpowiednio w tym zakresie zadać pytanie i przedstawić własne stanowisko.” Wnioskodawca odpowiedział, że przedmiotem sprzedaży jest: sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki, stanowiącej działkę ewidencyjną numer 2160/68 o powierzchni 0,3011 ha, zabudowaną budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, tj. budynkiem oznaczonym w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe”, a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej.
Na pytanie tut. Organu „Z ilu geodezyjnie wyodrębnionych działek składa się nieruchomość nabyta przez Wnioskodawcę?” Wnioskodawca odpowiedział, że z jednej działki stanowiącej działkę ewidencyjną nr 2160/68 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt łamane przez sześćdziesiąt osiem), o powierzchni 0,3011 ha.
Przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy była tylko działka ewidencyjna numer 2160/68 o powierzchni 0,3011 ha, zabudowana budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość. Nie dokonano sprzedaży innych działek.
Przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie były działki niezabudowane.
Przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie były działki niezabudowane.
Dotyczy wyłącznie działki 2160/68
1. Na pytanie tut. Organu „Jakie obiekty budowlane były posadowione na każdej działce?” Wnioskodawca odpowiedział, że halą produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej.
2. Na podstawie informacji uzyskanej od O. Spółka jawna z siedzibą w …, o zakupie w roku 2011 (tut. Organ przyjął, że jest to błąd pisarski, gdyż z pozostałej części wniosku wynika, że zakup przez Spółkę jawną O. miał miejsce w 2001 r.), który to zakup został zaksięgowany jako inwestycje konto 083 - rozliczenie inwestycji w toku, oraz dokumentem dowód przyjęcia środka trwałego do użytkowania z dnia 28 lutego 2003 r. określonych w ewidencji środków trwałych O. Spółka jawna jako Budynek …, sposób nabycia - wytworzenie, należy stwierdzić że powyższy budynek został wybudowany przez O. Spółka jawna, a za termin zakończenia budowy należy wskazać dzień oddania do użytkowania tj. 28 lutego 2003 r.
3. Na pytanie tut. Organu „Czy ww. obiekty stanowią odrębny od działki przedmiot własności?” Wnioskodawca odpowiedział, że tak, obiekty te stanowią odrębny przedmiot własności.
4. Na pytanie tut. Organu „Czy ww. obiekty budowlane były przedmiotem sprzedaży?” Wnioskodawca odpowiedział, że tak, były przedmiotem sprzedaży.
5. Na pytanie tut. Organu „Czy te obiekty budowlane stanowiły budynki, budowle lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.)” Wnioskodawca odpowiedział, że tak.
6. Symbol PKOB 125 Budynki przemysłowe i magazynowe.
7. Na pytanie tut. Organu „Czy budynki, budowle lub ich części są trwale z gruntem związane?” Wnioskodawca odpowiedział, że tak.
8. Zgodnie dokumentem dowód przyjęcia środka trwałego do użytkowania należy uznać za dzień rozpoczęcia użytkowania dzień 28 lutego 2003 r.
9. Na pytanie tut. Organu „W jaki sposób i do jakich czynności w ramach działalności gospodarczej O. spółki jawnej były wykorzystywane będące przedmiotem sprzedaży budynki, budowle lub ich części w całym okresie ich posiadania tj.:
  - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
  - do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT,
  - do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.” Wnioskodawca odpowiedział, że według posiadanej wiedzy do czynności opodatkowanych. Najem, potrzeby własne.
10. Na pytanie tut. Organu „Czy O. spółka jawna ponosiła wydatki na ulepszenie tych obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej – jeśli tak, to kiedy dany obiekt po ulepszeniu równym lub wyższym niż 30% jego wartości początkowej został oddany do użytkowania, czy w stosunku do tych wydatków ww. spółce jawnej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także czy ww. obiekty w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez ww. spółkę jawną do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.” Wnioskodawca odpowiedział, że O. Spółka jawna poinformowała że po zakupieniu budynku został on poddany adaptacji. Koszty adaptacji przekroczyły znacznie wyższe od wartości 30% ceny nabycia. Adaptacja została zakończona w dniu 28 lutego 2003 r. i dokument spółki O. Spółka jawna przyjęcia środka trwałego stanowi, że został wytworzony nowy środek trwały. Powyższe poniesione wydatki zostały zakwalifikowane nie jako podwyższenie wartości środka trwałego, lecz jako wydatki inwestycyjne. Według wiedzy Wnioskodawcy spółce O. Spółka jawna przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obiekt będący przedmiotem sprzedaży był przez O. Spółka jawna wykorzystywany przez okres dłuższy niż 5 lat do czynności opodatkowanych.
Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT.
Wnioskodawca nabył nieruchomość wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej
Na pytanie tut. Organu „Czy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych czy też zwolnionych od podatku VAT?” Wnioskodawca odpowiedział, że będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 19 września 2016 r.):

Czy Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od O. s.j. z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr 2160/68 o powierzchni 0,3011 ha.
Czy Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od O. s.j. z tytułu zakupu budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowego” a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej ?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z 19 września 2016 r.):

Pytanie 1

Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od O. s.j. z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr 2160/68, gdyż powyższa czynność jest zwolniona od podatku VAT.

Uzasadnienie

Art. 86 wskazuje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług które są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika o którym mowa w art. 15. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem w rozumieniu art. 15 i zakup powyższego prawa jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2, który to zapis ma charakter bezwarunkowy, określa on przypadki w których nie stosuje się prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku jeżeli transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku. Należy więc określić czy transakcja zakupu prawa użytkowania wieczystego działki ewidencyjnej nr 2160/68 przez Wnioskodawcę uprawnia do odliczenia wykazanego w fakturze podatku naliczonego. Czynność ta została udokumentowana aktem notarialnym i w ślad za nim fakturą VAT, w której określono cenę netto + podatek VAT według stawki podstawowej a czynność ta zdaniem Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną, dlatego zakaz odliczenia podatku VAT ma charakter bezwarunkowy.

Koniecznym jest więc określić czy powyższa transakcja jest transakcją opodatkowaną, czy nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona z podatku. Zgodnie z zapisem art. 29 ust. 8 ustawy przy dostawie dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu. Stawka podatku VAT dla gruntu jest więc identyczna jaką posiada dostawa nieruchomości. Kolejny przepis ust. 9 w przypadku wieczystego użytkowaniu stanowi tylko o konieczności wydzielenia wartości użytkowania wieczystego jako innej dostawy, natomiast o stawce podatku decyduje zapis ust. 8. Należy więc zastosować identyczną stawkę właściwą dla nieruchomości. Opodatkowanie nieruchomości jest kluczowym zagadnieniem dla strony, jako możliwość skorzystania z prawa odliczenia podatku zawartego w powyższej fakturze.

Stwierdzenie braku prawa do odliczenia wynika z zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, który zwalnia od podatku dostawę budynku, z wyjątkiem gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. W oparciu o zapis art. 2 pkt 14 ustalono moment pierwszego zasiedlenia według dowodu przekazanego przez O. s.j.

Pytanie 2

Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od O. s.j. z tytułu zakupu budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe” a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej, gdyż powyższa czynność jest zwolniona od podatku VAT.

Art. 86 wskazuje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług które są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika o którym mowa w art. 15. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem w rozumieniu art. 15 i zakup powyższego prawa jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2, który to zapis ma charakter bezwarunkowy, określa on przypadki w których nie stosuje się prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku jeżeli transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku. Należy więc określić czy transakcja zakupu budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe” a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą przez Wnioskodawcę uprawnia do odliczenia wykazanego w fakturze podatku naliczonego. Czynność ta została udokumentowana aktem notarialnym i w ślad za nim fakturą VAT, w której określono cenę netto + podatek VAT według stawki podstawowej a czynność ta zdaniem Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną, dlatego zakaz odliczenia podatku VAT ma charakter bezwarunkowy.

Koniecznym jest więc określić czy powyższa transakcja jest transakcją opodatkowaną, czy nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że we wniosku z 27 czerwca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, iż część nieruchomości została wynajęta na podstawie umowy najmu 14 października 2005 roku. Pozostałą powierzchnię 1426,98 m² od marca 2003 roku spółka użytkowała na własne potrzeby. Spółka sprzedała tą część nieruchomości na rzecz J. s.c. Natomiast pytanie odnosiło się do nieruchomości. W związku z powyższym w wezwaniu tut. Organ poprosił o wyjaśnienie „Dlaczego Wnioskodawca wskazał, że Spółka sprzedała część nieruchomości na rzecz J. s.c., a pytanie dotyczy sprzedaży nieruchomości. Proszę zatem wskazać co było przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy? Jeżeli przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy była część nieruchomości należy odpowiednio w tym zakresie zadać pytanie i przedstawić własne stanowisko.” Wnioskodawca odpowiedział, że „Przedmiotem sprzedaży jest: sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki, stanowiącej działkę ewidencyjną numer 2160/68 o powierzchni 0,3011 ha, zabudowaną budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, tj. budynkiem oznaczonym w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe”, a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej. W uzupełnieniu wniosku nastąpiło zgodnie z wezwaniem przeformułowanie pytania oraz własnego stanowiska.” Zatem tut. Organ przyjął, że przedmiotem interpretacji jest kwestia prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z dokonanym zakupem prawa użytkowania wieczystego działki nr 2160/68 oraz budynku jako całości stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej, a nie część tego budynku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy – stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik VAT, w dniu 26 października 2015 r. nabył od Spółki jawnej prawo użytkowania wieczystego działki o numerze 2160/68 zabudowanej budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, tj. budynkiem oznaczonym w kartotece budynków jako „zbiorniki, silosy i budynki magazynowe”, a stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej.

Aby odpowiedzieć na pytania Wnioskodawcy czy z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego działki nr 2160/68 oraz hali produkcyjnej murowanej wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w kontekście ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, należy ustalić czy dostawa była czynnością opodatkowaną czy zwolnioną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych przepisów, grunt (w tym prawo użytkowania wieczystego) oraz budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpie znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt (w tym sprzedaż prawa użytkowania wieczystego) będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Ponadto przepis ten obejmuje swoim zakresem także grunty będące w wieczystym użytkowaniu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy – przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli. Przepis ten nie ma jednak w przedmiotowej sprawie zastosowania gdyż dotyczy on wyłącznie oddania w użytkowanie wieczyste, a nie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Według PKOB pojęcie „budynek” obejmuje również samodzielne podziemne obiekty budowlane (takie jak: centra handlowe, warsztaty, garaże podziemne itp.).

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB dział 12 PKOB obejmuje m.in. grupę 125 – Budynki przemysłowe i magazynowe.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem dostawy w opisanym we wniosku stanie faktycznym jest działka zabudowana halą produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej (PKOB 125), trwale z gruntem związane.

Z powyższego wynika zatem, że mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawą budynku.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa hali produkcyjnej murowanej wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej korzystała ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie znalazło zastosowanie zwolnienie od podatku dostawy dokonanej 26 października 2015 r. należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem ww. budynku będącego przedmiotem sprzedaży (w dniu 26 października 2015 r.) doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że po zakupieniu budynku w 2001 roku został on w latach 2002-2003 poddany adaptacji. Koszty adaptacji przekroczyły znacznie 30% ceny nabycia. Adaptacja została zakończona w dniu 28 lutego 2003 r. i dokument spółki O. Spółka jawna przyjęcia środka trwałego stanowi, że został wytworzony nowy środek trwały. Powyższe poniesione wydatki zostały zakwalifikowane nie jako podwyższenie wartości środka trwałego, lecz jako wydatki inwestycyjne. W dokumentach Spółki O. sposób nabycia określono jako wytworzenie, zatem Wnioskodawca stwierdza, że budynek został wybudowany przez O. spółka jawna, a za termin zakończenia budowy należy wskazać dzień oddania do użytkowania tj. 28 lutego 2003 r.

W następnych okresach dokonywano remontów budynku, wartość ulepszenia liczona od podstawy, którą była wartość budynku w ewidencji środków trwałych nie przekroczyła 30 % wartości początkowej. Według wiedzy Wnioskodawcy spółce O. Spółka jawna przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obiekt będący przedmiotem sprzedaży był przez O. Spółka jawna wykorzystywany przez okres dłuższy niż 5 lat do czynności opodatkowanych – część budynku była wynajmowana, a część używana na własne potrzeby Spółki.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem będącego przedmiotem sprzedaży budynku doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Skoro, jak podał Wnioskodawca, wydatki na adaptację poniesione przez Spółkę O. w latach 2002-2003 nie były wydatkami stanowiącymi podwyższenie wartości środka trwałego czyli nie były wydatkami na ulepszenie, lecz wydatkami na budowę – wytworzenie środka trwałego, i dopiero po ich poniesieniu, tj. w dniu 28 lutego 2003 r. budynek został wpisany do ewidencji środków trwałych, należy uznać, że budynek ten po wybudowaniu został oddany do użytkowania i był używany przez Spółkę O. w części dla celów wynajmu, a w części dla potrzeb własnej działalności. Tak więc po wybudowaniu nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie.

W późniejszym okresie były też ponoszone wydatki na remont, ulepszenia, ale ich wartość była niższa niż 30% wartości początkowej budynku.

Tym samym dostawa ww. budynku nie była dokonana ani w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia zatem korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym również zbycie działki nr 2160/68, na której posadowiony jest budynek hali produkcyjnej murowanej wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej, korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Odpowiadając zatem na pytania Wnioskodawcy czy będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego działki nr 2160/68 oraz budynku stanowiącego halę produkcyjną murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej posadowioną na tej działce należy stwierdzić, że w związku z dokonanym w dniu 26 października 2015 r. zakupem ww. działki zabudowanej, której sprzedaż korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W tej sytuacji zachodzi bowiem wyłączenie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie miał zatem prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej zakup ww. nieruchomości, gdyż jak zostało to stwierdzone w niniejszej interpretacji, przedmiotowa transakcja objęta była zwolnieniem od podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od O. s.j. z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego działki nr 2160/68 oraz budynku stanowiącego halę produkcyjna murowaną wraz z dobudowaną do niej halą o konstrukcji stalowej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin