Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-613/16-5/RS
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data nadania 3 sierpnia 2016 r., data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów na terytorium Unii Europejskiej, poza Unią Europejską lub na terytorium Polski – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów na terytorium Unii Europejskiej, poza Unią Europejską lub na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

U. (dalej: Spółka lub U.) jest podmiotem z siedzibą w Hongkongu. Spółka jest także rezydentem Hongkongu dla celów podatkowych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Hongkongu oraz w innych krajach w zakresie produkcji i sprzedaży urządzeń sieci bezprzewodowych i innych podobnych urządzeń.

Spółka planuje nawiązać współpracę ze spółką z siedzibą w Polsce, która prowadzi skład celny na terytorium Polski (dalej: „Usługodawca”). Współpraca odbywałaby się na podstawie umowy o korzystaniu z usług składu celnego (dalej: „Umowa”). Spółka planuje dokonać rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce.

Na podstawie Umowy która zostanie zawarta pomiędzy Spółką a Usługodawcą, Usługodawca zobowiąże się świadczyć na rzecz Spółki usługi składu celnego i związaną z nimi obsługę logistyczną. W ramach usług logistycznych Usługodawca będzie zobowiązany w szczególności do wprowadzenia towarów Spółki do składu celnego do momentu zakończenia procedury celnej, a także innych usług z tym związanych, m.in. przekazania towarów do dalszego transportu. Spółka nie wynajmie powierzchni magazynowej, a jedynie będzie usługobiorcą usług związanych z obsługą składu celnego.

Wszelkie czynności dotyczące towarów Spółki znajdujących się na terenie składu celnego będą dokonywane przez pracowników Usługodawcy. Pracownicy Spółki nie będą natomiast działać na terytorium Polski, w szczególności nie będą obecni na ternie składu celnego Usługodawcy, ani też nie będą współuczestniczyli w wykonywaniu jakichkolwiek usług przez Usługodawcę. Na podstawie Umowy, Spółka zobowiąże się uiszczać na rzecz Usługodawcy opłaty za obsługę składu celnego oraz usługi logistyczne świadczone przez Usługodawcę.

Towary będą produkowane w Chinach, skąd będą transportowane do składu celnego w Polsce, a następnie będą sprzedawane przez Spółkę jej kontrahentom z krajów Unii Europejskiej (w tym z Polski), oraz spoza Unii Europejskiej; na rzecz innej spółki z grupy Spółki lub niepowiązanych kontrahentów. Odprawa celna towarów będzie dokonywana na terytorium Polski lub w innym kraju Unii Europejskiej.

Usługodawca, ani jego pracownicy, nie będą mieli pełnomocnictw do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Spółki. Spółka nie będzie również posiadała na terytorium Polski placu budowy, budowy ani instalacji.

Należy przy tym zaznaczyć, że wszelkie czynności związane ze sprzedażą towarów przez Spółkę, takie jak zbieranie zamówień, negocjowanie i podpisywanie umów odbywają się i będą odbywać się w siedzibie Spółki w Hongkongu. Podobnie wszystkie decyzje zarządcze związane z działalnością gospodarczą Spółki i odnoszące się do terytorium Polski, podejmowane będą przez zarząd w siedzibie zarządu Spółki w Hongkongu. Tam też odbywają się spotkania zarządu i podejmowane są wszystkie strategiczne decyzje co do dalszego rozwoju lub też ograniczenia działalności w Polsce.

Reasumując, Spółka w celu ułatwienia dostępności towarów oraz usprawnienia ich procesu transportowego będzie korzystała na terytorium Polski z usługi składu celnego oraz usług logistycznych. Spółka nie posiada oraz nie będzie posiadała na terytorium Polski żadnej stałej bądź tymczasowej placówki ani biura za pośrednictwem których prowadzona byłaby działalność gospodarcza. Nie będzie posiadać też żadnego zaplecza technicznego będącego jego własnością. Spółka nie posiada i nie będzie posiadała również przedstawicieli umocowanych do podpisywania umów na terytorium Polski. Pełnomocnictwa takiego nie będzie posiadał również Usługodawca, ani żaden inny podmiot na terenie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle okoliczności przedstawionych w opisie stanu faktycznego, dochody osiągane przez Spółkę ze sprzedaży towarów na terytorium Unii Europejskiej; poza Unią Europejską, lub Polski nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terenie Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle okoliczności przedstawionych w opisie stanu faktycznego, dochody osiągane przez Spółkę ze sprzedaży towarów nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Wskazano, że regulacja przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2014.851, j.t. ze zm., dalej: ustawa o CIT) przewiduje, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski.

Ze względu na fakt, że Spółka jest podatnikiem, który nie ma na terytorium Polski siedziby ani zarządu, to właśnie art. 3 ust. 2 ustawy o CIT ma istotne znaczenie dla ustalenia, czy Spółka podlega obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.

Przepis ten wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku nierezydentów opodatkowaniu podatkiem CIT podlegają jedynie dochody osiągane na terytorium Polski.

Z uwagi na to, że ustawa o CIT nie wskazuje, jakie dochody należy uznać za osiągane na terytorium Polski, istotne wskazówki dotyczące wykładni pojęcia dochodów osiąganych na terytorium Polski zawiera Pismo Ministra Finansów z dnia 24 lipca 2001 r. znak: PB4/AK-8214-1045-277/01. W piśmie tym wyjaśniono przede wszystkim, że o źródle przychodów położonym w Polsce można „mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy źródłem dochodów są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów”.

Również w orzecznictwie dominuje pogląd, iż aby można było mówić o związku dochodu z terytorium Polski, czynności generujące dochód powinny się dokonywać na tym terytorium i być przyczyną sprawczą osiągnięcia tego dochodu. Czynnością taką nie jest wypłata pieniędzy, bo ta jest elementem finalnym całego procesu osiągania dochodu (wyrok WSA w Warszawie z 11 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 586/08; wyrok NSA z 23 kwietnia 2010 r, sygn. akt II FSK 2144/08; wyrok WSA w Krakowie z 10 maja 2011 r., sygn. akt l SA/Kr 327/11). Identyczne wnioski płyną z orzeczenia NSA sz 2 czerwca 2011 r. (II FSK 138/10), w którym Sąd stwierdził, iż terytorium na którym osiągany jest dochód nie jest obszarem, na którym jedynie materializuje się efekt świadczonej usługi, z której wynagrodzenie generuje dochód nierezydenta (orzeczenie to odnosi się wprawdzie do świadczenia usług, nie mniej jednak per analogiam może być zdaniem Wnioskodawcy odnoszone do obrotu towarowego).

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, niewątpliwie źródło dochodów byłoby położone na terytorium Polski jedynie w przypadku obiektywnego zmaterializowania się na terytorium Polski aktywności gospodarczej, rozumianej jako faktyczne wykonywanie określonych czynności gospodarczych.

Zdaniem Spółki, w świetle okoliczności przedstawionych w stanie faktycznym, nie dochodzi do obiektywnego zmaterializowania na terytorium Polski aktywności gospodarczej, rozumianej jako faktyczne wykonywanie czynności gospodarczych. Jak wskazano bowiem w opisie okoliczności stanu faktycznego, wszelkie czynności związane z decyzjami dotyczącymi sprzedaży towarów oraz zawieranie umów w tym zakresie, ma i będzie miało miejsce w Hongkongu, a jedynie obsługa celna i logistyczna towarów Spółki na terytorium Polski będzie zapewniona przez Usługodawcę.

Ponadto działalność gospodarcza Spółki nie przyjmie formy zagranicznego zakładu na terytorium Polski.

Definicję zagranicznego zakładu dla celów opodatkowania CIT wprowadza art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie, oznacza to:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczypospolita Polska, stanowi inaczej.

Jak wynika z powyższego przepisu pojęcie zagranicznego zakładu może być modyfikowane przez postanowienia zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Postanowienia tych umów, w zakresie jakim dotyczą definicji zakładu, wzorowane są na art. 5 Modelowej Konwencji OECD.

Oznacza to, że definicja zagranicznego zakładu zawarta w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT będzie miała zastosowanie jedynie wtedy, gdy nie ma możliwości zastosowania zawartej przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która zawierałaby definicję zakładu. Z taką właśnie sytuacją zdaniem Wnioskodawcy mamy do czynienia w przedstawionym stanie faktycznym. Z uwagi na fakt, że Spółka jest rezydentem podatkowym Hongkongu, a Polska nie zawarła jak dotychczas z Hongkongiem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w celu ustalenia czy Spółka będzie posiadała na terytorium Polski zagraniczny zakład, należy zastosować definicję z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę treść art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, aby można było mówić o istnieniu zagranicznego zakładu na terytorium Polski, musiałby zostać zidentyfikowany określony substrat materialny lub osobowy Spółki na terytorium Polski, tj. obecność o stałym i gospodarczym charakterze.

Z uwagi jednak na to, że pracownicy Spółki nie będą prowadzić żadnych działań na terytorium Polski, a Spółka nie będzie posiadała w Polsce oddziału, przedstawicielstwa, biura, fabryki, warsztatu ani miejsca wydobywania bogactw naturalnych, w ocenie Spółki nie można zidentyfikować w jej przypadku susbstratu materialnego lub osobowego. W szczególności, korzystanie z usług Usługodawcy, nie może świadczyć o stałej aktywności gospodarczej Spółki na terytorium Polski, czy o wykonywaniu na terytorium Polski działalności Spółki „w całości czy częściowo".

Podniesiono, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w:

• indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 29 stycznia 2013 r. (znak: IPPB5/423-1106/12-4/PS),
  

• indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 29 kwietnia 2014 r. (znak: IPPB5/423-149/14-2/PS),
  

• indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 14 sierpnia 2014 r. (znak: IPPB5/423-501/14-2/PS).
  
  

Zaznaczono przy tym, że ani Usługodawca, ani jego pracownicy nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki, stąd nie można także uznać, że Spółka będzie posiadała zagraniczny zakład na podstawie art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT. Ponadto, Spółka nie będzie w związku z umową zawartą z Usługodawcą posiadała na terytorium Polski placu budowy, montażu ani instalacji, a zatem nie będzie posiadała zagranicznego zakładu również na podstawie art. 4a pkt 11 lit. b) ustawy o CIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy zawarcie przedstawionej w opisie stanu faktycznego Umowy z Usługodawcą oraz jej wykonywanie, jak również sprzedaż przez Spółkę towarów wyprowadzanych ze składu celnego nie będą skutkowały posiadaniem przez Spółkę na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT.

Skoro zatem Spółka nie posiada na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, a czynności związane ze sprzedażą towarów przez Spółkę, takie jak zbieranie zamówień, negocjowanie i podpisywanie umów będą odbywały się w siedzibie Spółki w Hongkongu, to Spółka nie posiada źródła przychodów na terytorium Polski. W związku z powyższym, należy uznać, że w świetle okoliczności przedstawionych w opisie stanu faktycznego, w szczególności związanych z zawarciem i wykonywaniem umowy z Usługodawcą, dochody osiągane przez Spółkę ze sprzedaży towarów składowanych w składzie celnym Usługodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym CIT na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania w Polsce dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów na terytorium Unii Europejskiej, poza Unią Europejską lub na terytorium Polski – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie poruszone we własnym stanowisku Wnioskodawcy (tj. dotyczące posiadania przez Spółkę na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.