Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-431/16/KK
z 2 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniach 3 i 24 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2016 r. wpłynął wniosek wspólny, uzupełniony w dniach 3 i 24 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (płatnik) zamierza wprowadzić nowy system premiowania (dalej: „Program”). Celem programu będzie zwiększenie motywacji osób pełniących określone funkcje i zajmujących dane stanowiska w Spółce lub też ze spółką współpracujących niezależnie od tego czy posiadają one status pracownika w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, członka zarządu czy też nie. Osoby, które będą uczestniczyć w programie będą w dalszej części wniosku łącznie określone jako „Uprawnieni” (w tym podatnik określony w załączniku ORD-WS/B pełniący w spółce funkcję Prezesa Zarządu). Uprawnionymi będą osoby fizyczne posiadające w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Przystąpienie do Programu będzie dobrowolne - Uprawnieni nie będą mieli obowiązku podpisania Umowy.

W związku z realizacją Programu Spółka będzie zawierać z każdym z Uprawnionych odrębną umowę (dalej: „Umowa”), na mocy której osobom Uprawnionym zostanie przyznane warunkowe prawo (dalej: „Prawo”) do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tego Prawa (dalej: „Kwota Realizacji”). Kwota Realizacji nie będzie elementem wynagrodzenia, a Umowa będzie odrębną umową od wszelkich innych umów łączących Uprawnionych ze Spółką lub uchwał dotyczących powołania członków zarządu.

Zgodnie z Umową, realizacja Prawa przez Uprawnionych będzie polegać na żądaniu od Spółki wypłaty Kwoty Realizacji i w następstwie na wypłacie przez Spółkę tej kwoty. Realizacja Prawa może nastąpić dopiero po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (np. miesiąca, kwartału lub roku finansowego Spółki) i po spełnieniu określonych w Umowie warunków zależnych od określonych wskaźników (dalej „Wskaźniki”) opisanych w dalszej części wniosku. Prawo do wypłaty Kwoty Realizacji będzie warunkowe. Uprawnieni - zgodnie z podpisaną Umową - nie będą mogli zbyć Prawa na rzecz innych osób lub podmiotów.

Uprawnieni będą nabywać Prawo nieodpłatnie - w dacie kreacji nie jest znany jeszcze Wskaźnik, od którego zależy ewentualnie należna Kwota Realizacji. Uprawnieni uiszczają jedynie opłatę wstępną (manipulacyjną) za możliwość uczestnictwa w Programie w wysokości 1 zł.

W zależności od Umowy zawartej z danym Uprawnionym realizacja Prawa może być dokonywana w odniesieniu do miesiąca, kwartału lub roku, gdzie Kwota Realizacji będzie uzależniona od wartości Wskaźników odpowiednio za dany miesiąc/kwartał/rok (dany Uprawniony może mieć uprawnienie do jednego z powyższych rodzajów rozliczeń lub dwóch lub do wszystkich z nich).

Wskaźniki będące podstawą wyliczenia Kwoty Realizacji na dany okres rozliczeniowy ustalane będą przez Spółkę. Następnie, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, Spółka będzie przekazywać Uprawnionym informację o wartości osiągniętych Wskaźników za dany okres oraz o obliczonej na tej podstawie Kwocie Realizacji przysługującej poszczególnym Uprawnionym.

Wysokość Kwoty Realizacji uzależniona będzie w szczególności od stopnia realizacji Wskaźników, przy czym w poszczególnych okresach rozliczeniowych mogą być brane pod uwagę różne Wskaźniki, przy czym za każdym razem będą to wskaźniki finansowe, np. przychody ogółem lub wynik brutto. W przypadku wykorzystania przychodów ogółem lub wyniku brutto Kwota Realizacji może być kalkulowana jako procent tych Wskaźników, przy czym w przypadku nie osiągnięcia określonej wartości Wskaźnika Kwota Realizacji będzie wynosić zero.

Kwotę rozliczenia Uprawniony będzie mógł otrzymać, jeśli ustalone Wskaźniki (ustalony Wskaźnik) osiągną odpowiedni, założony przez Spółkę poziom minimalny oraz gdy spełnione zostaną inne wskazane w Programie warunki. Spółka może przy tym określić, że badanie stopnia realizacji poszczególnych celów (tj. osiągnięcia przez określone wskaźniki finansowe zakładanego poziomu) będzie do okresów rozliczeniowych poprzedzających wprowadzenie Programu.

Szczegółowy sposób wyliczenia kwoty rozliczenia ustalony będzie indywidualnie w Umowie zawartej pomiędzy Uprawnionym a Spółką. Spółka może zastrzec w Umowie, że premia, po jej naliczeniu na zasadach określonych w Regulaminie, nie może przekroczyć określonej kwoty, niezależnie od wartości Wskaźników, stanowiących podstawę jej wyliczenia.

Co do zasady, Kwota Realizacji będzie wypłacana tylko Uprawnionym, którzy w dniu wypłaty nadal pełnią określone funkcje i zajmują określone stanowiska w Spółce lub nadal z nią współpracują. Niemniej jednak, jeżeli Uprawniony będzie pełnił swoją funkcję lub zajmował określone stanowisko lub współpracował ze Spółką przez część okresu rozliczeniowego, Kwotę Realizacji będzie można ustalić proporcjonalnie do okresu pełnienia funkcji w okresie rozliczeniowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przyznane uczestnikom Programu zgodnie z Umową Prawa warunkowe stanowią instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94). Precyzyjniej rzecz ujmując jest to instrument, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c tejże ustawy: „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Instrumenty finansowe nie są dostępne (oferowane) innym osobom niż uczestnicy programu. Omawiane prawa nie są oferowane innym uczestnikom rynku, niż uczestnicy Programu, dlatego też z tej perspektywy wydaje się, że nie ma mowy o jakimkolwiek uprzywilejowaniu, skoro te prawa nie są dostępne dla osób niebędących uczestnikami programu. Niezależnie od tego Wnioskodawca uważa, że jakiekolwiek uprzywilejowanie w tym zakresie pozostaje - w ocenie Wnioskodawcy - bez wpływu na ocenę skutków podatkowych związanych z prowadzonym programem.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Prawa te nie są notowane na rynku regulowanym, nie występują też w jakimkolwiek innym obrocie. Uczestnicy programu nie mogą też przyznanych praw zbywać. Przyznane Prawa odnoszą się stricte do wskaźników finansowych Spółki, która te prawa przyznaje i na moment przyznania tych praw ostateczne wynik, na podstawie którego dojdzie lub nie dojdzie do rozliczenia instrumentu nie jest znany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Uprawnionych (w tym podatnik określony w załączniku ORD-WS/B pełniący w spółce funkcję Prezesa Zarządu) w związku z objęciem ich Programem skutkującym przyznaniem warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Realizacji, będzie stanowić przychód po stronie Uprawnionych dopiero w momencie wypłaty Kwoty Realizacji i czy powinien on wówczas zostać zakwalifikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa o PIT”) podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT według stawki podatkowej 19%?
2. Czy w momencie przyznania warunkowego prawa do wypłaty Kwoty Realizacji, a także w chwili realizacji tego prawa (tj. w chwili wypłaty Kwoty Realizacji) na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o PIT, a Wnioskodawca będzie jedynie zobowiązany do dopełnienia obowiązku informacyjnego w rozumieniu ww. ustawy, czyli do sporządzenia i złożenia we właściwym urzędzie skarbowym pisemnej informacji o wysokości dochodu z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych (informacja roczna PIT-8C) oraz jednoczesnego przekazania takiej informacji każdemu z Uprawnionych?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, warunkowe prawo do otrzymania Kwoty Realizacji przyznane Uprawnionym ma charakter pochodnego instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT i w konsekwencji ewentualny przychód powstający po stronie Uprawnionych z tytułu realizacji tego instrumentu powinien zostać zakwalifikowany do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ustawy o PIT, opodatkowanych zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT. W związku z opisanym zdarzeniem przychód oraz obowiązek podatkowy po stronie osób Uprawnionych powstanie w momencie realizacji instrumentu finansowego będącego warunkowym prawem do wypłaty Kwoty Realizacji i uzyskanie faktycznej wypłaty pieniężnej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT - przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT- kapitały pieniężne i prawa majątkowe stanowią jedno ze źródeł przychodów. Zgodnie natomiast z przepisem szczególnym w odniesieniu do powyższego, tj. art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy - za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia oraz z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem pochodnymi instrumentami finansowymi (niebędącymi papierami wartościowymi) są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, m.in. wymienione w lit. c) tego przepisu, tj. opcje kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi definiuje pojęcie instrumentów pochodnych w art. 3 pkt 28a, zgodnie z którym przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych walut, stóp procentowych rentowności, indeksów finansowych wskaźników finansowych towarów zmian klimatycznych stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Niezależnie od powyższego celem uzupełnienia wskazanych wyżej definicji, zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie (np. w wyroku WSA z 26 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1447/13) stosuje się także definicję zawartą w § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych, zgodnie z którą za instrument pochodny uważa się instrument finansowy, którego:

• wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości;
• nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego analizowanej sprawy, według Wnioskodawcy, przyznawane Uprawnionym instrumenty finansowe będące warunkowymi prawami do wypłaty Kwoty Realizacji bazujące na instrumentach finansowych, mają charakter pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 ustawy o PIT, ponieważ:

• wartość Kwoty Realizacji instrumentu finansowego (tj. ewentualnej wypłaty związanej z realizacją warunkowych praw do otrzymania kwoty rozliczenia instrumentu) jest kalkulowana w oparciu o instrumenty bazowe, tj. wskazane w stanie faktycznym wskaźniki finansowe;
• prawo do otrzymania Kwoty Realizacji instrumentu finansowego jest przyznawane Uprawnionym nieodpłatnie, a jej wartość końcowa zależy bezpośrednio od warunków zewnętrznych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia tej wartości (otrzymane instrumenty finansowe mają charakter warunkowy uzależniony od różnych składowych, o których mowa w Umowie);
• realizacja prawa do otrzymania Kwoty Realizacji instrumentów finansowych nastąpi w przyszłości i będzie dokonane w formie pieniężnej.

Podstawą ewentualnego przysporzenia po stronie Uprawnionych w przyszłości jest realizacja praw wynikających z przyznanych instrumentów finansowych, dla których - jak wskazano w stanie faktycznym - realizacją prawa będzie wypłata Kwoty Realizacji bazującej na ustalonych Wskaźnikach.

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1b ustawy o PIT - przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

W odniesieniu do powyższego, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, do momentu określenia wyniku Wskaźników dla potrzeb ustalenia ewentualnej wypłaty Kwoty Realizacji, Uprawniony nie ma możliwości realizacji warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Realizacji, a tym samym wystąpienia z jakimkolwiek żądaniem finansowym do Wnioskodawcy. Do momentu realizacji prawa do otrzymania kwoty rozliczenia instrumentu finansowego nie ma możliwości określenia wartości przysporzenia po stronie Uprawnionego. W momencie przyznania prawa do wypłaty Kwoty Realizacji przysporzenie po stronie Uprawnionego nie istnieje, bowiem na ten moment ewentualna wypłata Kwoty Realizacji jest jedynie potencjalna i teoretyczna, bowiem może okazać się, że ze względu na brak osiągnięcia wymaganej wysokości ustalonych Wskaźników Kwota Realizacji nie będzie wypłacona. Wnioskodawca pragnie wskazać, że nawet jeśli Wskaźnik minimalny np. przychód ogółem, od którego następuje wypłata minimalnej Kwoty Realizacji zostanie ustalony na poziomie, który np. w ciągu 3 ostatnich lat finansowych był osiągnięty, nie można również mówić o tym, że przyznanie prawa do wypłaty ewentualnej Kwoty Realizacji, powoduje po stronie Uprawnionego powstanie jakiegokolwiek przysporzenia już w momencie zawarcia Umowy i objęcia Uprawnionego Programem. Osiąganie określonego poziomu Wskaźnika w przeszłości nie gwarantuje jego osiągnięcia także w przyszłości. Zatem w żadnym przypadku nie będzie można twierdzić, że już w momencie objęcia Uprawnionego Programem i podpisania Umowy, po stronie Uprawnionego powstaje jakiekolwiek przysporzenie.

W rezultacie, przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie przyznania instrumentu finansowego w postaci warunkowego prawa do wypłaty Kwoty Rozliczenia, gdyż na ten moment Uprawnieni nie otrzymują jeszcze przysporzenia majątkowego. Przyznanie omawianego prawa stanowi jedynie zobowiązanie wypłaty Kwoty Realizacji w przyszłości po spełnieniu określonych warunków.

Dodatkowo należy podkreślić, że prawo Uprawnionego do dysponowania instrumentami finansowymi w rozumieniu Programu i Umowy jest ograniczone. Oznacza to, że Uprawniony nie może zrealizować prawa do otrzymania Kwoty Realizacji wcześniej niż po zakończeniu określonego okresu, Uprawniony nie może także zbyć instrumentów finansowych w postaci warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Realizacji.

Podsumowując powyższe, po stronie Uprawnionego nie powstanie przychód w momencie przyznania warunkowego prawa do wypłaty Kwoty Realizacji i w rezultacie w tym momencie na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy o PIT.

Dopiero w momencie realizacji instrumentów finansowych przez Uprawnionych, tj. w chwili obliczenia Kwoty Realizacji instrumentu finansowego w celu wypłaty premii, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości osiągniętego przychodu. Skoro zatem omawiany przychód uzyskany zostaje z tytułu realizacji pochodnych instrumentów finansowych, to zgodnie z definicją zawartą w art. 17 ustawy o PIT stanowi on przychód z kapitałów pieniężnych.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) ze źródeł kapitałów pieniężnych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ustawy o PIT ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o PIT). W tym samym terminie podatnik jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o PIT).

Podobne stanowisko w zakresie zakwalifikowania przychodów w drodze realizacji praw wynikających z instrumentów finansowych, jako przychodów z kapitałów pieniężnych zostało przykładowo zaprezentowane w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2015 r. (IBPBII/2/415-1051/14/MM).
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 lutego 2015 r. (IBPBII/2/415-1010/14/AK),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 lutego 2015 r. (IBPBII/2/41S-978/14/MM),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2015 r. (IPTPB1/415-604/14-2/MM),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 czerwca 2014 r. (IPTPB1/415-208/14-2/MD),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2014 r. (IPPB2/415-88/14-2/MG),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 marca 2014 r. (IPPB2/415-883/13-4/MK),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2014 r. (IPTPB2/415-715/13-4/KR),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 października 2013 r. (IPPB2/415-564/13-2/AK),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 stycznia 2013 r. (IBPBI1/2/415-1413/12/MM)

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Według Wnioskodawcy, nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o PIT w związku z objęciem Uprawnionych Programem oraz ewentualną wypłatą Kwoty Realizacji. Wnioskodawca zobowiązany będzie natomiast do sporządzenia i przesłania Uprawnionym, którzy otrzymali kwotę rozliczenia z instrumentów finansowych oraz właściwym dla nich naczelnikom urzędów skarbowych informacji podatkowej PIT-8C.

Mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1, Wnioskodawca uważa ze nie ciążą na nim obowiązki płatnika w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji przez Uprawnionych prawa z instrumentów finansowych w postaci warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Realizacji oraz w związku z przyznaniem takiego prawa Uprawnionym.

Należy przy tym zwrócić uwagę na art. 39 ust. 3 ustawy o PIT, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesiać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C). Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody opodatkowane w myśl art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody.

W konsekwencji, z tytułu wypłaty kwoty rozliczenia z instrumentu finansowego (tj. wypłaty Kwoty Realizacji) Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Uprawnionym i właściwym urzędom skarbowym, i nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 tej ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym, przedstawione stanowisko oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawcy, że przyznane Prawa będą stanowić pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) oraz lit. i) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94 ze zm.).

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie oraz pozostałym zainteresowanym przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.