Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/423-135/14/PST
z 27 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej części ceny nabycia przedsiębiorstwa związanej z przejęciem kontraktów (umów) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej części ceny nabycia przedsiębiorstwa związanej z przejęciem kontraktów (umów). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. Nr ITPB4/423-135/14-2/PST wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 31 grudnia 2014 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż w dniu 16 grudnia 2013 nabył zespół składników majątkowych i zobowiązań stanowiących tzw. zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej UPDOP.

W związku z nabyciem ZCP Wnioskodawca rozpoznał tzw. dodatnią wartość firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 UPDOP.

W skład majątku ZCP, niezależnie od jego materialnych składników takich jak środki trwałe i środki obrotowe, weszły prawa majątkowe wynikające w znajdujących się w fazie realizacji, jak również jeszcze nie rozpoczętych, kontraktów na budowę systemów oddzieleń przeciwpożarowych. Za zgodą kontrahentów (zleceniodawców) zbywcy ZCP Wnioskodawca wstąpił we wszelkie prawa i obowiązki wynikające z tych kontraktów, stając się tym samym ich stroną (wykonawcą). W przypadku, w którym zleceniodawca nie wyraził zgody na cesję kontraktu, Wnioskodawca przejmuje wszystkie ekonomiczne ciężary i korzyści zbywcy realizując kontrakt jako jego podwykonawca (na zasadzie podzlecenia), w tym również całość wynagrodzenia z tytułu realizacji kontraktów.

Z uwagi na spodziewane przyszłe przychody (i spodziewane zyski) oraz fakt, iż w odniesieniu do części kontraktów zbywca ZCP poniósł już pewne nakłady na ich realizację, w umowie sprzedaży ZCP cena sprzedaży ZCP zgodnie z ustaleniami stron została skalkulowana w taki sposób, że zawiera wynagrodzenie zbywcy ZCP z tytułu przeniesienia kontraktów (pośrednio bądź bezpośrednio).

Wynagrodzenie to jest równe wartości rynkowej. W ten sposób określona wartość kontraktu przy kalkulacji wartości firmy pomniejszyła cenę nabycia ZCP. Tym samym, wartość firmy nie obejmuje wartości przejętych kontraktów.

Strony umowy sprzedaży ZCP, tj. zbywca i nabywca (Wnioskodawca) nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 UPDOP.

Mówiąc zatem o przychodach na kontraktach przejętych w ramach ZCP Wnioskodawca ma na myśli wszelkie przychody zrealizowane po nabyciu ZCP, a wynikające z wykonania kontraktu przejętego odpłatnie w ramach ZCP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy skalkulowana w cenie ZCP wartość kontraktów stanowić będzie koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie uzyskania przychodu z tytułu realizacji (wykonania) przedmiotu kontraktu?

Zdaniem Wnioskodawcy cena ZCP w części odpowiadającej skalkulowanej wartości przejętego kontraktu stanowi koszt uzyskania przychodu, który winien zostać potrącony w momencie uzyskania przychodu z tytułu wykonania przejętego kontraktu.

Na wstępie należy zauważyć, iż Wnioskodawca w związku z nabyciem ZCP rozpoznał dodatnią wartość firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 UPDOP, gdyż cena nabycia ZCP jest wyższa od wartości rynkowej poszczególnych składników majątkowych.

Należy przy tym nadmienić, iż w rozumieniu art. 4a pkt 2 UPDOP składnikami majątkowymi są aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia.

Dla kompletności niniejszej analizy należy przytoczyć również definicję aktywów zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 330), zgodnie z którą, ilekroć w ustawie o rachunkowości jest mowa o aktywach rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Jako że przejęte kontrakty stanowią prawa majątkowe wynikające z postanowień umownych, a ich wartość została skalkulowana w cenie ZCP i jednocześnie Wnioskodawca spodziewa się osiągnąć korzyści w postaci przyszłych przychodów, stanowią one niewątpliwie aktywa, o których wartość rynkową przy kalkulacji wartości firmy należało pomniejszyć cenę nabycia ZCP.

Tym samym wartość kontraktów nie tworzy wartości firmy i jako taka nie podlega amortyzacji na zasadach przewidzianych dla wartości firmy.

Należy również zauważyć, że odesłanie przez UPDOP w aspekcie ustalenia wartości firmy do przepisów ustawy o rachunkowości nie może oznaczać, iż przepisy ustawy o rachunkowości stają się właściwe dla oceny wszelkich skutków podatkowych związanych z gospodarczym wykorzystaniem tych składników.

Ustawa o rachunkowości znajduje zastosowanie wyłącznie i ściśle w zakresie wytyczonym przez UPDOP.

Z wyjątkiem zawartego w art. 16g ust. 2 UPDOP mechanizmu ustalenia wartości firmy oraz szczególnych przepisów dotyczących ustalenia wartości początkowej środków trwałych zawartych w art. 16g ust. 10 UPDOP, ustawa nie przewiduje innych specyficznych skutków nabycia ZCP.

Tym samym skutki nabycia ZCP nie powinny się różnić od skutków, jakie UPDOP na zasadach ogólnych wiąże z nabyciem poszczególnych składników majątkowych składających się na ZCP.

Zawarta w art. 16g ust. 2 UPDOP metodologia ustalenia wartości firmy ma jedynie zapewniać rozłączność kosztów związanych z wartością firmy i pozostałymi składnikami majątkowymi. Innymi słowy chodzi o to, aby wartość tego samego składnika majątkowego nie została rozpoznana podwójnie jako koszt tj. jako wartość firmy i wartość składnika majątkowego np. poprzez jego dalszą amortyzację.

Natomiast skutki wykorzystania nabytych składników w toku dalszej działalności podlegają autonomicznej ocenie na gruncie UPDOP. Nie istnieje żaden przepis uchylający ich działanie w przypadku nabycia składników majątkowych w formie ZCP.

Przykładowo, środki trwałe nabyte w ramach ZCP podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami podatkowymi mimo tego, iż dla ustalenia wartości firmy UPDOP odsyła do ustawy o rachunkowości.

Podobnie należy podejść do oceny skutków podatkowych przejęcia praw do kontraktów. Choć dla celów stwierdzenia wartości firmy ustawa podatkowa odsyła do ustawy o rachunkowości, to skutki związane z samym wykorzystaniem tych praw należy już określać wyłącznie w oparciu o UPDOP. Konsekwentnie, należy ustalić kwalifikację, na gruncie UPDOP, kosztów związanych z odpłatnym przejęciem praw do realizacji kontraktów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP. W rezultacie, wszelkie wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z uwzględnieniem ustawowych wyłączeń, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Gdy istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem, wówczas spełniony jest podstawowy warunek do uznania danego wydatku jako koszt uzyskania przychodów, po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

Mając powyższe na uwadze, aby zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 UPDOP.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku niewątpliwie do poniesienia takiego kosztu dochodzi i koszt ten ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodu. Jest to bowiem element ceny związanej z nabyciem ZCP. Z założenia kontrakty mają wygenerować przychód, tym samym poniesienie kosztu ma służyć osiągnięciu przychodu.

Ponadto, jak wskazuje analiza art. 16a i 16b, nabyte prawa do kontraktów nie stanowią środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W szczególności prawa wynikające z kontraktów nie są chronione prawem własności przemysłowej ani też prawem autorskim, a jedynie ogólnymi przepisami kodeksu cywilnego. Nie stanowią też wiedzy handlowej ani technicznej o charakterze know-how.

Tym samym nie zachodzi wyjątek o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1b zgodnie z którym nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków „na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie (...) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Drogą eliminacji należy zatem dojść do wniosku, iż koszty związane z przejęciem praw do realizacji kontraktów ulegają potrąceniu na zasadach ogólnych tj. zasadach przewidzianych w art. 15 UPDOP.

Przyjęcie tezy, iż wydatek w tej części nie może być rozpoznany jako koszt byłoby sprzeczne z treścią art. 15, który nie doznaje żadnych wyjątków w związku z nabyciem składników majątkowych w ramach ZCP. Również systemowo i celowościowo nie znajduje żadnego uzasadnienia – w praktyce oznaczałoby, że wydatek na nabycie składników majątkowych nigdy nie mógłby zostać rozpoznany jako koszt pomimo jego niewątpliwego związku z przychodami i rozpoznany przychód byłby niewspółmierny z poniesionymi kosztami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 UPDOP koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie właśnie art. 15 ust. 4.

Koszty związane z przejęciem kontraktów niewątpliwie związane są z dającymi się jednoznacznie zidentyfikować przychodami z realizacji kontraktów, są tym samym kosztami bezpośrednimi.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 11.01.2011 r., sygn. 1BPBI/2/423-1248/11/PC, w której wskazał, że koszty uzyskania przychodu poniesione w związku z realizacją kontraktu długoterminowego stanowią koszty bezpośrednie i powinny być rozliczane zgodnie z art. 15 ust. 4.

Okoliczność, że Wnioskodawca poniósł część kosztów w związku z nabyciem uprawnień do kontraktu zarówno w drodze cesji, jak i realizując kontrakt jako podwykonawca nie zmienia powyższych konkluzji.

Przykładowo w orzecznictwie sądów i organów podatkowych utarła się jednolita linia orzecznicza, iż nakłady poczynione w związku z nabyciem (cesją) wierzytelności stają się kosztem w momencie uzyskania przychodu, (przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji Indywidualnej z dnia 02.08.2012 r., sygn. IPTPB3/423-156/12-6/KJ).

Jednocześnie należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania ust. 4b i 4c. Ust. 4b art. 15 odnosi się do kosztów bezpośrednich poniesionych po zakończeniu roku, w którym osiągnięto przychody nie później jednak niż do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego lub zeznania podatkowego, natomiast ust. 4c do kosztów bezpośrednich poniesionych po tej dacie. W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, do poniesienia kosztu dochodzi najpóźniej w momencie osiągnięcia przychodu, bowiem najpóźniej w tej dacie dojdzie do odniesienia (zaksięgowania) wartości kontraktu jako kosztu w księgach rachunkowych (vide art. 15 ust. 4e UPDOP).

Wyżej przytoczona analiza prowadzi zatem do wniosku, że koszty związane z przejęciem prawa do kontraktów potrącanie będą w okresie, w którym dojdzie do osiągnięcia przychodu z wykonania kontraktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm. – zwana dalej również: „Ustawą”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jednocześnie zgodnie z generalną zasadą uregulowaną w przepisie art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji. Natomiast zasady określania wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych, zostały zapisane w art. 16g Ustawy.

Stosownie do art. 16g ust. 2 Ustawy, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Wyjaśniając pojęcie „wartość firmy” należy podkreślić, że dodatnia wartość firmy wystąpi, gdy nabywca przedsiębiorstwa jest skłonny zapłacić za nie więcej niż wynosi wartość rynkowa składników majątkowych (w tym środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, należności). Na taką ocenę może wpłynąć pozycja rynkowa przedsiębiorstwa, kontrakty handlowe, struktury organizacyjne oraz inne czynniki, które decydują o wizerunku firmy. W uproszczeniu można powiedzieć, że te elementy będą tworzyć wartość firmy. Zatem, wartość firmy pojawia się wówczas, gdy nabywca danego przedsiębiorstwa zapłaci za nie więcej niż wynosi suma wartości rynkowej przejmowanych składników majątkowych.

Wartość firmy podlega zaliczeniu w koszty podatkowe, jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji, tylko w ściśle określonych przez ustawodawcę sytuacjach, i tak w myśl art. 16b ust. 2 pkt 2 Ustawy, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

1. kupna,
2. przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
3. wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.

Stosownie do art. 16c pkt 4 Ustawy, amortyzacji nie podlega wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że możliwość amortyzowania wartości firmy w związku z kupnem zespołu składników materialnych i niematerialnych jest uzależniona od łącznego spełnienia dwóch następujących warunków:

• zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest przedmiotem transakcji kupna-sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa;
• cena nabycia kupowanego przedsiębiorstwa i zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wyższa niż łączna wartość rynkowa składników majątkowych, wchodzących w jego/jej skład.

Definicja wartości początkowej firmy zawarta w art. 16g ust. 2 Ustawy odnosi się wprost do ceny nabycia przedsiębiorstwa, a więc konieczne jest prawidłowe ustalenie tej ceny.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 Ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Użyte w cytowanym powyżej przepisie pojęcie składników majątkowych zdefiniowane zostało w art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

Przez aktywa natomiast, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. Nr 330, z późn. zm), rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Możliwość kontrolowania zasobów majątkowych wynika najczęściej z tytułu własności, lecz nie jest to jedyny warunek dla uznania zasobów majątkowych za aktywa jednostki. Do aktywów zalicza się również „obce” środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne używane przez jednostkę na podstawie umowy, o której mowa w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości, przy czym umowa ta musi spełniać jeden z warunków podanych w tym przepisie.

Wobec tego, skoro przepisy podatkowe przez składniki majątkowe przyjmują aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, to w odniesieniu do opisanych we wniosku kontraktów/umów podlegają one zaliczeniu do aktywów. Tym samym przy wyliczaniu wartości firmy, powinny być uwzględniane wszystkie te składniki majątkowe, które stanowią aktywa w danym podmiocie, a także te zobowiązania (długi), które odpowiadają takim aktywom.

W związku z powyższym – jak słusznie zauważa Spółka – wskazana wartość przedmiotowych kontraktów/umów (ujętych przez Wnioskodawcę księgach rachunkowych na moment zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa) nie może zostać rozliczona jako koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od dodatniej wartości firmy, bowiem obniża ona wartość firmy ustaloną na podstawie art. 16g ust. 2 i ust. 3 w powiązaniu z treścią art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują możliwości „zrekompensowania” nabywcy tego kosztu. Tym samym, skoro ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle precyzuje w jaki sposób należy ustalić wartość firmy i jednocześnie stanowi o odniesieniu tej wartości w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne, to część ceny nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa związana z przejęciem opisanych kontraktów/umów (ujętych przez Wnioskodawcę w księgach rachunkowych na moment zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa) powinna być uwzględniana przy wyliczaniu wartości firmy. Nie ma natomiast możliwości odniesienia w koszty podatkowe tej części ceny, która będzie stanowić wartość godziwą (w ujęciu rachunkowym) kontraktów/umów, które są uznane w prawie bilansowym za składnik aktywów.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.