2016.08.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-397/16-1/WN
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w sytuacji gdy dokumenty sprzedażowe oraz dokumenty przewozowe otrzymywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie drogą elektroniczną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w sytuacji gdy dokumenty sprzedażowe oraz dokumenty przewozowe otrzymywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie drogą elektroniczną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca zajmuje się produkcją papierów do zastosowań domowych i przemysłowych, specjalizuje się w wielowarstwowych papierach toaletowych, ręcznikach i czyściwach papierowych, jak również produktach z domieszką różnego rodzaju włóknin.

Wnioskodawca sprzedaje swoje produkty do nabywców z różnych państw Unii Europejskiej. W wyniku dokonywanych dostaw towarów, produkty Wnioskodawcy są wywożone z Polski do innych niż Polska państw Unii Europejskiej. Nabywcy towarów posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT").

W celu zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT Wnioskodawca kompletuje następujące dokumenty:

fakturę;
dokument przewozowy (CMR);
dokument WDT.

Wspomniany powyżej dokument WDT, to dokument przygotowywany przez Wnioskodawcę, w którym Wnioskodawca umieszcza następujące informacje:

numer dokumentu i datę wystawienia;
dane Wnioskodawcy;
dane odbiorcy towarów;
specyfikację poszczególnych towarów wywiezionych z Polski (nazwa towaru i ilość towarów);
numer i datę faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, dokumentującej transakcję WDT, której dotyczy dokument WDT;
datę przyjęcia towaru wraz z miejscem na podpis odbiorcy lub przewoźnika towaru;
opis sposobu transportu towarów, w tym wskazanie środka transportu oraz kierowcy dokonującego wywozu.

W przypadku transakcji, których dotyczy niniejszy wniosek, obieg dokumentów jest następujący:

przewoźnik, wynajęty przez nabywcę towarów albo przez Wnioskodawcę (zależnie od ustaleń dotyczących warunków transportu), podstawia odpowiedni samochód ciężarowy do magazynu Wnioskodawcy, gdzie ładowany jest towar;
przewoźnik potwierdza na dokumencie CMR odbiór towarów z magazynu Wnioskodawcy i zabiera cały komplet dokumentów, czyli fakturę, dokument przewozowy CMR oraz dokument WDT do obiorcy towarów;
przewoźnik transportuje towary oraz komplet dokumentów do wskazanego miejsca w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, gdzie przekazuje odbiorcy towarów komplet dokumentów razem z dostarczonymi towarami;
odbiorca towarów potwierdza na dokumencie WDT oraz na dokumencie CMR odbiór towaru.

Odbiorca towarów nie odsyła Wnioskodawcy oryginałów dokumentów tradycyjną pocztą. Przesyła natomiast ich skan, jako załącznik do wiadomości e-mail wysyłanej na skrzynkę firmową Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT, jeżeli dowody dokumentujące, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (faktura, dokument przewozowy CMR i dokument WDT) są przez Wnioskodawcę otrzymywane drogą elektroniczną, w postaci skanów, załączonych do wiadomości e-mail?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT na podstawie skanów dokumentów, o których mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku tj.: faktury, dokumentu przewozowego CMR i dokumentu WDT, jeżeli ze skanów tych wynika jednoznacznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Uzasadnienie stanowiska w sprawie

a. Stawka 0% w wewnątrzwspólnotowei dostawie towarów

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami tymi są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z powyższych regulacji wynika, że podstawowymi dokumentami, które mogą służyć do zastosowania stawki 0% VAT są dokumenty przewozowe, otrzymane od przewoźnika (dokument CMR) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Wnioskodawca gromadzi oba te dokumenty, przy czym specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku wskazywana jest na fakturze i w dokumencie WDT.

Przy czym możliwe jest również gromadzenie innych dokumentów i dowodów, które potwierdzają fakt, że towary zostały wywiezione w ramach transakcji WDT oraz zostały przetransportowane do innego państwa UE. Zgodnie z własną polityką, Wnioskodawca gromadzi więc również przygotowywane przez siebie i przekazywane kontrahentom dokumenty WDT. Wnioskodawca chce bowiem maksymalnie zabezpieczyć prawidłowość stosowania stawki 0% VAT.

Przy czym Wnioskodawca otrzymuje wszystkie dokumenty potwierdzające wywóz towarów drogą elektroniczną, poprzez wiadomość e-mail wysyłaną przez kontrahenta z jego firmowej skrzynki.

b. Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy ustawy o VAT nie wskazują w jakiej formie podatnik dokonujący WDT jest zobowiązany gromadzić dokumenty. Przepisy art. 42 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Przepisy ustawy o VAT określają jedynie zakres informacji jakie takie dokumenty powinny zawierać.

Formy, dowodów nie wskazują również przepisy Ordynacji podatkowej. Zwrócić należy uwagę na art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym to przepisem, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Oznacza to, że dopuszczalna jest każda forma dowodu dla celów zastosowania stawki 0% VAT przy transakcji WDT, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem dokumenty otrzymywane w postaci skanów, jako załącznik do wiadomości e-mail (zazwyczaj w formie PDF) mają taką samą moc dowodową, jak dokumenty papierowe.

W konsekwencji, należy uznać, iż gromadzone przez Wnioskodawcę skany dokumentów przesyłane na skrzynkę firmową Wnioskodawcy, tj.: faktury, dokumenty przewozowe (CMR) i dokumenty WDT, stanowią łącznie wystarczające dowody uprawniające podatnika do opodatkowania VAT dokonanej WDT według stawki VAT 0% pod warunkiem, że będą one potwierdzać jednoznacznie dostarczenie towarów z terytorium kraju do nabywcy na terytorium innego niż Polska kraju UE.

c. Stanowisko sądów administracyjnych oraz organów podatkowych

Stanowisko, zgodnie z którym skany dokumentów (m.in, skany dokumentów przesyłanych w formie elektronicznej) mogą stanowić podstawę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT znajduje potwierdzenie w jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, jak również linii interpretacyjnej Ministra Finansów.

Jako przykład takiego stanowiska wskazać można m.in. wyrok WSA w Warszawie z 25 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 2140/07, w którym Sąd stwierdził: „nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem". Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku WSA w Warszawie z 27 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1210/07 oraz z 12 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1909/08.

Brak konieczności posiadania oryginałów dokumentów w celu zastosowania stawki 0% VAT został potwierdzony również w pismach wydawanych przez Ministra Finansów.

Wskazać można m.in. interpretacją indywidualną Ministra Finansów z 26 maja 2015 r., nr ILPP4/4512-1-142/15-2/EWW, w której Minister Finansów potwierdził, że elektroniczna forma dokumentów jest dopuszczalna, w szczególności uwzględniając brzmienie art. 180 Ordynacji podatkowej.

Podobne stanowisko wyraził Minister Finansów w interpretacji z 6 sierpnia 2013 r., nr IPPP3/443-482/13-4/LK, w której Minister Finansów potwierdził, że prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w trakcjach WDT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej.

Z kolei w interpretacji z 10 marca 2015 r., nr IPTPP2/443-928/14-2/AJB Minister Finansów stwierdził: „zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna."

Podobnie w interpretacji z 4 grudnia 2012 r., nr IPPP3/443-863/12-4/KT: „przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jeżeli zatem będzie to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks ww. dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie zaś do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jak stanowi art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ponadto, w myśl art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienia od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Natomiast, w myśl art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony)
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, to zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z tym istotne jest, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka sprzedaje swoje produkty do nabywców z różnych państw Unii Europejskiej. W wyniku dokonywanych dostaw towarów, produkty Wnioskodawcy są wywożone z Polski do innych niż Polska państw Unii Europejskiej. Nabywcy towarów posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W celu zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT Wnioskodawca kompletuje następujące dokumenty:

fakturę;
dokument przewozowy (CMR);
dokument WDT.

Wspomniany powyżej dokument WDT, to dokument przygotowywany przez Wnioskodawcę, w którym Wnioskodawca umieszcza następujące informacje:

numer dokumentu i datę wystawienia;
dane Wnioskodawcy;
dane odbiorcy towarów;
specyfikację poszczególnych towarów wywiezionych z Polski (nazwa towaru i ilość towarów);
numer i datę faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, dokumentującej transakcję WDT, której dotyczy dokument WDT;
datę przyjęcia towaru wraz z miejscem na podpis odbiorcy lub przewoźnika towaru;
opis sposobu transportu towarów, w tym wskazanie środka transportu oraz kierowcy dokonującego wywozu.

W przypadku transakcji, których dotyczy niniejszy wniosek, obieg dokumentów jest następujący:

przewoźnik, wynajęty przez nabywcę towarów albo przez Wnioskodawcę (zależnie od ustaleń dotyczących warunków transportu), podstawia odpowiedni samochód ciężarowy do magazynu Wnioskodawcy, gdzie ładowany jest towar;
przewoźnik potwierdza na dokumencie CMR odbiór towarów z magazynu Wnioskodawcy i zabiera cały komplet dokumentów, czyli fakturę, dokument przewozowy CMR oraz dokument WDT do obiorcy towarów;
przewoźnik transportuje towary oraz komplet dokumentów do wskazanego miejsca w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, gdzie przekazuje odbiorcy towarów komplet dokumentów razem z dostarczonymi towarami;
odbiorca towarów potwierdza na dokumencie WDT oraz na dokumencie CMR odbiór towaru.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT, jeżeli dowody dokumentujące, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (faktura, dokument przewozowy CMR i dokument WDT) są przez Wnioskodawcę otrzymywane drogą elektroniczną, w postaci skanów, załączonych do wiadomości e-mail.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów, z których jednoznacznie będzie wynikać, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju tj. dokumenty w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru, faktury oraz dokumenty WDT, to będą uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie sformułowanego pytania, zatem nie rozstrzyga w zakresie spełnienia pozostałych wymogów dokumentacyjnych uprawniających do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT, bowiem powyższe nie było przedmiotem wniosku.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin