Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-48/15-2/AJ
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• opodatkowania wartości majątku przejmowanych spółek w układzie transgranicznym – jest prawidłowe,

• sukcesji podatkowej w odniesieniu do prawa do uwzględnienia okresu posiadania udziałów w spółkach celowych na potrzeby spełnienia przez spółkę luksemburską typu s.a.r.l. przesłanki zwolnienia określonej w art. 22 ust. 4a updop – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania wartości majątku przejmowanych spółek w układzie transgranicznym oraz w zakresie sukcesji podatkowej w odniesieniu do prawa do uwzględnienia okresu posiadania udziałów w spółkach celowych na potrzeby spełnienia przez spółkę luksemburską typu s.a.r.l. przesłanki zwolnienia określonej w art. 22 ust. 4a updop.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem prawa luksemburskiego i podlega na terenie Luksemburga nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Forma prawna Spółki to S.a.r.l. (société à responsabilité limitée), odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W swoich aktywach Spółka posiada między innymi 100% udziałów w trzech polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (F. Sp. z o.o.; B. Sp. z o.o.; O. Sp. z o.o.).

Każda ze spółek holdingowych posiada 100% udziałów w jednej ze spółek celowych (tj. odpowiednio: G. Sp. z o.o.; S. Sp. z o.o.; W. Sp. z o.o., dalej: „spółki celowe”), które posiadają w swoich aktywach nieruchomości.

W związku z restrukturyzacją działalności prowadzonej przez grupę, do której należy Spółka, planowane jest połączenie spółek holdingowych ze Spółką poprzez przeniesienie całego majątku spółek holdingowych na Spółkę (łączenie się przez przejęcie). W konsekwencji Spółka stanie się jedynym udziałowcem polskich spółek celowych, których udziałowcami na moment przejęcia będą wyłącznie spółki holdingowe. Obecnie spółki holdingowe posiadają udziały w spółkach celowych krócej niż 2 lata. Niewykluczone, że na moment transgranicznego połączenia ze Spółką, spółki holdingowe będą już posiadały udziały w spółkach celowych od ponad 2 lat.

Po przejęciu działalność prowadzona dotychczas przez spółki holdingowe będzie prowadzona bezpośrednio przez Spółkę i w tym celu nie zostanie utworzony w Polsce żaden oddział czy inny zakład Spółki w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartość majątku spółek holdingowych przejmowanych w wyniku połączenia będzie stanowić dochód do opodatkowania dla Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o CIT ?
2. Czy po połączeniu ze spółkami holdingowymi w przypadku otrzymania przez Spółkę dochodów (przychodów) z dywidend bądź innych przychodów z tytułu udziału w zyskach spółek celowych, Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania udziałów w spółkach celowych przez przejęte przez Spółkę spółki holdingowe na potrzeby spełnienia warunku zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wartość majątku spółek holdingowych przejętego w wyniku połączenia nie będzie stanowiła dla Spółki dochodu do opodatkowania, zgodnie z ustawą o CIT.

Jak stanowi art. 491 § 1¹ ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, dalej: „KSH”), spółka kapitałowa oraz spółka komandytowo-akcyjna mogą łączyć się ze spółką zagraniczną, o której mowa w art. 2 pkt 1 dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. Urz. UE L 310 z 25.11.2005, str. 1-9), utworzoną zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającą siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii Europejskiej lub państwa - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (połączenie transgraniczne). Planowane przez Spółkę połączenie ze spółkami holdingowymi będzie więc połączeniem transgranicznym w rozumieniu KSH.

Połączenie transgraniczne jest zasadniczo neutralne podatkowo dla podmiotów biorących w nim udział, zgodnie z Dyrektywą Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów, dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz. Urz. UE L 310/34 z dnia 25 listopada 2009 r,; dalej: „Dyrektywa”).

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”), implementującym wyżej wymienioną Dyrektywę, przy połączeniu spółek kapitałowych dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu (z udziału w zyskach osób prawnych) nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom spółki przejmowanej).

Połączenie przez przejęcie podlega opodatkowaniu, gdy spółka przejmująca posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej udział mniejszy niż 10%. Natomiast w sytuacji gdy spółka przejmująca posiada w spółce przejmowanej udział w wysokości co najmniej 10%, jak to ma miejsce w przypadku Spółki, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 pkt 3 ustawy o CIT, powyższe zasady mają zastosowanie, między innymi, do spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (czyli do podmiotów mających jedynie ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce), podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących polskimi rezydentami podatkowymi.

Stosownie do treści art. 10 ust. 6 ustawy o CIT, przepisy ust. 1-5 tego artykułu stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka jest podmiotem z siedzibą w Luksemburgu, podlegającym w tym kraju opodatkowaniu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Forma prawna Spółki - S.a.r.l. (société à responsabilité limitée) - została wymieniona wśród podmiotów wskazanych w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT. Mając na uwadze, że Spółka przejmie majątek spółek holdingowych, będących polskimi rezydentami podatkowymi, połączenie to odpowiadać będzie transakcji opisanej w art. 10 ust. 5 pkt 3 ustawy o CIT.

Jednocześnie, stosownie do art. 10 ust. 4 ustawy o CIT, przepisy art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT mają zastosowanie, gdy połączenie spółek następuje z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Natomiast gdy warunek powyższy nie zostanie spełniony, a głównym bądź jednym z głównych celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, wówczas art. 10 ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania. Spółka pragnie wskazać, iż planowane łączenie Spółki ze spółkami holdingowymi jest uzasadnione ekonomicznie w rozumieniu cytowanego przepisu, bowiem ma ono na celu restrukturyzację i zwiększenie efektywności prowadzonej działalności przez grupę, do której należy Spółka, m.in. poprzez zmniejszenie kosztów działalności oraz uproszczenie i „spłaszczenie” struktury organizacyjnej grupy, do której należy Spółka, spółki holdingowe i spółki celowe.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, iż spełnione zostaną dyspozycje art. 10 ust. 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 5 pkt 3 i ust. 6 ustawy o CIT, a tym samym nie będzie stanowiła dochodu z udziału w zyskach osób prawnych dla Spółki wartość otrzymanego przez Spółkę majątku spółek holdingowych.

Spółka pragnie wskazać, iż prawidłowość powyższego stanowiska w przypadku trans granicznego połączenia spółek potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 16 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-368/09-2/MB), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 maja 2012 r. (sygn. IPPB3/423-108/12-2/AG) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 30 stycznia 2014 r. (sygn. IPPB5/423-416/10/13-5/S/AJ).

Ad 2.

Zdaniem Spółki, po połączeniu ze spółkami holdingowymi w przypadku otrzymania przez Spółkę dochodów (przychodów) z dywidend bądź innych przychodów z tytułu udziału w zyskach spółek celowych, Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania udziałów w spółkach celowych przez przejęte przez Spółkę spółki holdingowe na potrzeby spełnienia warunku zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT.

Art. 10 ust. 1 ustawy o CIT reguluje kwestie opodatkowania dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Dochodami tymi są w szczególności dywidendy, ale także inne kategorie dochodów, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Polski wynosi co do zasady 19% uzyskanego przychodu.

Jednakże, art. 22 ust. 4 ustawy o CIT przewiduje możliwość zastosowania zwolnienia przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych z opodatkowania, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę łub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1,
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT zwolnienie to ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości nie mniejszej niż 10% nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

W świetle art. 26 ust. lc oraz lf ustawy o CIT powyższe zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę uzyskującą przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji oraz przedstawienia oświadczenia w zakresie warunku z pkt 4 powyżej.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6 ustawy o CIT, przepisy ust. 4-4c tego artykułu stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w Załączniku nr 4 do ustawy o CIT, wśród których znajduje się spółka o formie prawnej société à responsabilité limitée.

Zdaniem Spółki, połączenie Spółki ze spółkami holdingowymi w drodze przejęcia nie spowoduje przerwania biegu dwuletniego okresu nieprzerwanego posiadania udziałów, o którym mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT w stosunku do spółek celowych. Oznacza to, że powyższe zwolnienie znajdzie zastosowanie we wszystkich przypadkach, gdy przejmowane spółki holdingowe (F. Sp. z o.o., B. Sp. z o.o. oraz O. Sp. z o.o.) spełniłyby warunek dwuletniego posiadania udziałów przed przejęciem tych spółek przez Spółkę. Jednocześnie Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania udziałów w spółkach celowych przez spółki holdingowe, gdyby połączenie spółek holdingowych ze Spółką nastąpiło przed upływem 2 lat posiadania udziałów przez spółki holdingowe w spółkach celowych.

Spółka stoi na stanowisku, że podstawę uwzględnienia okresu posiadania udziałów (zarówno okresu co najmniej 2-letniego, jak i krótszego niż 2 łata) w spółkach celowych przez poprzedników prawnych (spółki holdingowe) w okresie posiadania udziałów w spółkach celowych przez Spółkę stanowi art. 93 Ordynacji podatkowej, który przewiduje sukcesję generalną praw i obowiązków podatkowych w przypadku połączenia przez przejęcie (tak Naczelny Sąd Administracyjny przykładowo w wyrokach: z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. II FSK 536/12 oraz z dnia 10 września 2013 r., sygn. II FSK 2503/11, przy czym drugi z tych wyroków zapadł w bardzo zbliżonej sprawie do prezentowanej w niniejszym wniosku).

Zdaniem Spółki, art. 93 Ordynacji podatkowej znajdzie zastosowanie także w przypadku połączenia polskiej osoby prawnej z zagraniczną osobą prawną. Należy bowiem zauważyć, że termin „łączenie się przez przejęcie” użyty w art. 93 Ordynacji podatkowej, a nie zdefiniowany w tej ustawie, powinien być rozumiany zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 w zw. z art. 491 § l1 KSH, gdzie termin „przejęcie” odnosi się także do instytucji połączenia transgranicznego. Ponadto, skoro na gruncie przepisów ustawy o CIT regulujących kwestie opodatkowania dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych spółki zagraniczne wymienione w Załączniku nr 3 i nr 4 do ustawy o CIT (w tym: société à responsabilité limitée) są traktowane tak jak polskie osoby prawne, to również uzasadnione jest analogiczne potraktowanie takich spółek na gruncie przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących sukcesji podatkowej w przypadku łączenia spółek.

Spółka pragnie także zwrócić uwagę na treść art. 93e Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym przepis art. 93 Ordynacji podatkowej stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Polska, nie stanowią inaczej. Ani umowa między Polską a Luksemburgiem, ani inna ratyfikowana umowa międzynarodowa nie regulują w sposób odmienny mającego zastosowanie w niniejszej sprawie zakresu sukcesji prawnopodatkowej. Oznacza to, w opinii Spółki, że zasada sukcesji uniwersalnej, będąca kluczowym elementem podatkowej konstrukcji łączenia spółek, powinna być stosowana również w przypadku połączenia transgranicznego. Potwierdzeniem słuszności takiego podejścia jest m.in. orzeczenie NSA z dnia 26 marca 2013 r. (sygn. II FSK 1675/11), w którym Sąd jednoznacznie wskazał, że „ewentualne ograniczenie skutków podmiotowego następstwa prawnego mogłoby nastąpić w przepisach szczególnych (materialnych ustawach podatkowych, umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy innych ratyfikowanych umowach międzynarodowych)”. Jak zwraca uwagę Spółka - ani umowa między Polską a Luksemburgiem, ani inna ratyfikowana umowa międzynarodowa nie regulują w sposób odmienny mającego zastosowanie w niniejszej sprawie zakresu sukcesji prawnopodatkowej. Uzupełniająco należy także ponownie powołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 września 2013 r. o sygn. II FSK 2503/11, gdzie sukcesja uniwersalna w zakresie praw i obowiązków podatkowych w przypadku połączenia transgranicznego ze spółką luksemburską nie budziła żadnych wątpliwości Sądu.

Biorąc pod uwagę powyższe, z uwagi na art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w wyniku dokonanego połączenia transgranicznego, Spółka wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe spółek holdingowych. Zgodnie bowiem z ww. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lutego 2014 r. „istota sukcesji wynikającej z art. 93 Op. polega na takim korzystaniu z uprawnień poprzednika, jak gdyby w ogóle nie nastąpiło połączenie spółek przez przejęcie”. Zgodnie zaś z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2009 r., sygn. III SA/Wa 706/09 „Tylko takie szerokie rozumienie zakresu stosowania przepisów dotyczących sukcesji podatkowej pozwalałoby przy różnego rodzaju przewidzianych w rozdziale 14 działu III Ordynacji podatkowej przekształceniach, przyjęcie, iż pomimo że mamy już do czynienia z innym podmiotem, to jednak można byłoby twierdzić, iż ma miejsce nieprzerwane posiadanie”.

Powyższe stanowisko w odniesieniu do sukcesji podatkowej potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 grudnia 2010 r. (sygn. II FSK 47/10), zgodnie z którym „przedmiotem sukcesji nie są wyłącznie prawa majątkowe, lecz także uprawnienia związane z wykonywaniem zobowiązań podatkowych (np. dotyczące nadpłaty podatku, odliczenia podatku naliczonego, czy wykorzystania ulg i zwolnień poprzednika prawnego). Skoro zatem następca prawny wstępuje w sytuację prawną swojego poprzednika, to następstwo to obejmować powinno wszelkie konsekwencje zdarzeń prawnych, które zaistniały w spółce przejmowanej i ujęte były w jej ewidencjach prowadzonych dla celów podatkowych. Sukcesję na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć jako wstąpienie w ogół zdarzeń gospodarczych, mających znaczenie prawne w świetle przepisów tej ustawy, to jest wstąpienie w określoną sytuację faktyczną danego podatnika

Zdaniem Spółki, oznacza to, iż sukcesję na gruncie ustawy o CIT należy rozumieć jako wstąpienie w ogół zdarzeń gospodarczych mających znaczenie prawne w świetle przepisów tej regulacji, tj. określoną sytuację faktyczną danego podatnika. Spółka stoi na stanowisku, że jako sukcesor w zakresie prawa podatkowego przejmowanych spółek holdingowych mogłaby zaliczyć okres posiadania udziałów w spółkach celowych przez spółki holdingowe na poczet wymaganego ustawowo okresu posiadania udziałów nieprzerwanie przez okres dwóch lat zarówno gdyby spółki holdingowe posiadały już udziały w spółkach celowych przez okres ponad 2 lat na moment przejęcia przez Spółkę, jak i gdyby ten okres posiadania udziałów w spółkach celowych na moment przejęcia spółek holdingowych przez Spółkę był krótszy niż 2 lata.

Przyjęte przez Spółkę stanowisko potwierdza również preambuła do Dyrektywy2009/133/WE, która wyraźnie wskazuje, że niezbędne jest wprowadzenie, w związku z konsolidacją spółek różnych Państw Członkowskich, zasad opodatkowania, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymagań rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność i poprawić ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym. W związku z akcentowaniem w preambule konieczności ustanowienia neutralnych podatkowo zasad dla prowadzonych działań konsolidacyjnych, należy stwierdzić, iż utrata prawa do zwolnienia z opodatkowania dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w przypadku konsolidacji spółki matki i spółki córki, byłaby sprzeczna z celami wyznaczonymi Dyrektywą. Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w postanowieniu Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 3 sierpnia 2006 r. (sygn. OP/423/146/93/KBU/06), w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2009 r. (sygn. ILPB3/423-202/09-4/MM) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2009 r. (sygn. IPPB3/423-149/09-2/JB), odnoszących się do poprzedniego zbliżonego brzmienia preambuły do dyrektywy 90/434/EWG, która została zastąpiona Dyrektywą 2009/133/WE.

Przyjęcie zatem, iż na gruncie polskich przepisów prawa podatkowego, wskutek planowanego połączenia Spółki ze spółkami holdingowymi, dojdzie do przerwania okresu dwuletniego posiadania udziałów, mogłoby powodować niezgodność polskich przepisów z przepisami unijnymi.

Zdaniem Spółki, połączenie Spółki ze spółkami holdingowymi w drodze przejęcia, w świetle artykułu 22 ust. 4a ustawy o CIT, będzie skutkowało tym, że Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania udziałów przez te spółki holdingowe w spółkach celowych przed przejęciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i nr 2 – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.