Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.410.2016.1.KK
z 29 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 9 listopada 2011 r. Wnioskodawca odziedziczył po rodzicach mieszkanie. Rodzice Wnioskodawcy zmarli: matka ….. w dniu 1 sierpnia 2010 r., a ojciec ….. w dniu 24 września 2009 r. Postanowienie sądu uprawomocniło się z dniem 1 grudnia 2010 r. W drodze spadku Wnioskodawca otrzymał prawo do 1/2 mieszkania własnościowego, z tym że po ojcu nabył prawo do 1/3, a po matce do 1/2, tak więc w całości wynosi to 1/2 powierzchni mieszkania, które znajduje …., przy ul. …. (KW nr …. Sąd Rejonowy …..). Powierzchnia mieszkania wynosi 49,52 m^².

Mieszkanie zostało zbyte w dniu 1 kwietnia 2011 r. Przychód ze zbycia mieszkania przypadający na Wnioskodawcę wynosił 62 601 zł 50 gr, co Wnioskodawca wykazał w PIT-39, złożonym do Urzędu Skarbowego ….. w dniu 27 kwietnia 2012 r. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca postanowił pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, co też uczynił, przedstawiając faktury na remont domu, w którym mieszka. Wnioskodawca mieszka tam wraz ze swoją konkubiną - …., która jest właścicielem nieruchomości - na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 września 2001 r., którą zarejestrowano w Starostwie Powiatowym w dniu 7 listopada 2001 r. Dzierżawa dotyczy nieruchomości we wsi …., gmina …., ul. …. (kod ….), wraz z gospodarstwem rolnym o łącznej powierzchni 0,47 ha fizycznego, 0,74 ha przeliczeniowego. Wnioskodawca mieszka tam i na podstawie umowy dzierżawy jest zobowiązany do ponoszenia wszelkich kosztów z nią związanych. Budynek mieszkalny jest o powierzchni 91 m^².

Ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca przeprowadził następujące prace budowlane: wymiana podłóg, tynków zewnętrznych, wymiana okien i drzwi, schodów, remont łazienki i centralnego ogrzewania, remont instalacji elektrycznej.

Zakres prac był tak duży, gdyż dom został zalany w trakcie powodzi w 1997 r., a następnie w 2010 r. Niestety skala zniszczeń była tak duża, że własne oszczędności i odszkodowania nie wystarczyły na generalny remont. Wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT, które są do dyspozycji Urzędu Skarbowego …... Wszystkie koszty zostały poniesione i wydatkowane w ciągu dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło zbycie mieszkania.

Odpłatne zbycie mieszkania nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przytoczonych faktów, Wnioskodawca miał prawo do odliczenia własnych wydatków mieszkaniowych dotyczących domu, w którym mieszka na mocy umowy dzierżawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatkowanie pieniędzy ze zbycia nieruchomości, która została Jemu przekazana na mocy spadku, na własne wydatki mieszkaniowe, jest zasadne i zgodne z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochowamy od osób fizycznych. Zwłaszcza, że jest to jedyne miejsce zamieszkania Wnioskodawcy i będzie już nim, aż do śmierci. W opinii Wnioskodawcy, być może umowa dzierżawy z dnia 1 września 2001 r. nie jest precyzyjna, gdyż nie jest w niej wprost napisane, że dotyczy ona także budynku mieszkalnego. Jednakże w trakcie jej spisywania w Starostwie Powiatowym zapewniano Wnioskodawcę, że zapis: „nieruchomość gruntowa” dotyczy także budynku, który się na niej znajduje, gdyż taki jest stan faktyczny. Ponadto, ani wtedy, ani dzisiaj Wnioskodawca nie posiadał innego miejsca zamieszkania, żadnego lokalu mieszkalnego, prawa do lokalu spółdzielczego, ani innej nieruchomości.

Wnioskodawca wraz z konkubiną są w wieku emerytalnym, posiadają bardzo skromne środki do życia i wydają je na leczenie. Wnioskodawcy i konkubiny nie stać byłoby na zapłacenie tak wysokiego podatku dochodowego ze zbycia nieruchomości, zwłaszcza, że w ich mniemaniu, Wnioskodawca spełnił wszelkie kryteria, aby skorzystać z ww. artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 9 listopada 2011 r. Wnioskodawca odziedziczył po rodzicach udział w mieszkaniu własnościowym. Matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 1 sierpnia 2010 r., a ojciec w dniu 24 września 2009 r. Postanowienie sądu uprawomocniło się z dniem 1 grudnia 2010 r. W drodze spadku Wnioskodawca otrzymał prawo do 1/2 mieszkania własnościowego, z tym, że po ojcu nabył prawo do 1/3, a po matce do 1/2, tak więc w całości wynosi to 1/2 powierzchni mieszkania. Powierzchnia mieszkania wynosi 49,52 m^².

Mieszkanie zostało zbyte w dniu 1 kwietnia 2011 r. Przychód ze zbycia mieszkania przypadający na Wnioskodawcę wynosił 62 601 zł 50 gr, Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca postanowił pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na cele mieszkaniowe, przedstawiając faktury na remont domu, w którym mieszka wraz z konkubiną, która jest właścicielką tej nieruchomości. Wnioskodawca, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 września 2001 r., wydzierżawia od konkubiny tę nieruchomość. Umowę dzierżawy zarejestrowano w Starostwie Powiatowym w dniu 7 listopada 2001 r. Wnioskodawca, na podstawie przedmiotowej umowy dzierżawy, jest zobowiązany do ponoszenia wszelkich kosztów z tym związanych.

Ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca przeprowadził w ww. domu następujące prace budowlane: wymiana podłóg, tynków zewnętrznych, wymiana okien i drzwi, schodów, remont łazienki i centralnego ogrzewania, remont instalacji elektrycznej. Wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT, które są do dyspozycji Urzędu Skarbowego. Wszystkie koszty zostały poniesione i wydatkowane w ciągu dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło zbycie mieszkania.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości (mieszkaniu), będącego przedmiotem odpłatnego zbycia w 2011 r., nastąpiło w następujących datach:

• w dniu 24 września 2009 r. - w spadku po zmarłym ojcu,
  

• w dniu 1 sierpnia 2010 r. - w spadku po zmarłej matce.
  
  

W związku z tym, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości w 2011 r., stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem jego zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach

Podkreślić należy, że jak stanowi art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W związku z tym stwierdzić należy, że w świetle ww. przepisu Kodeksu cywilnego, na skutek zawarcia umowy dzierżawy, wydzierżawiający (Wnioskodawca) nie nabywa żadnego z praw do budynku, lokalu lub pomieszczenia, wymienionych w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podkreślić należy, że ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego wynika, że za środki uzyskane ze sprzedaży w dniu 1 kwietnia 2011 r. udziału w nieruchomości (mieszkania) Wnioskodawca przeznaczył na remont domu, który wydzierżawił od konkubiny, czyli na remont budynku, jednak którego nie jest właścicielem lub współwłaścicielem. Natomiast, sam fakt zamieszkiwania Wnioskodawcy w tym domu w świetle treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, nie jest wystarczający do możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera przymiotnik „własny”. „Własny” zaś to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika. Racjonalny ustawodawca w art. 21 ust. 26 ww. ustawy zapisał, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Zatem, przeznaczenie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych na remont budynku mieszkalnego, którego nie był właścicielem (lub współwłaścicielem), nie jest realizacją własnego celu mieszkaniowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przestawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że kwota przychodu uzyskana z odpłatnego zbycia w 2011 r. udziałów w nieruchomości nabytych w spadku po rodzicach, wydatkowana na remont budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem w rozumieniu art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi wydatku na Jego własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 i 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości stanowi przychód w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.