2016.05.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-162/16/MG
z 24 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu 24 lutego 2016 r., uzupełnionym pismem z 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługę krótkotrwałego najmu lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługę krótkotrwałego najmu lokalu mieszkalnego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 kwietnia 2016 r., znak: IBPP2/4512-162/16/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (uzupełniony ww. pismem z 4 maja 2016 r.):

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego. Zawarł na ten lokal mieszkalny umowę najmu z firmą Sp. z o.o. Przedmiotem działalności Najemcy - Spółki sp. z o.o. jest działalność gospodarcza w zakresie zapewnienia wynajmu krótkotrwałego na rzecz osób fizycznych. Spółka posiada własne lokale jak i wynajmuje od innych podmiotów m. innymi od Wnioskodawcy. Zgodnie z umową najmu Wnioskodawca wyraził zgodę, że najem lokalu dla Spółki z o.o. będzie wyłącznie na wynajem na cele mieszkalne związane z krótkotrwałym zakwaterowaniem/wynajmem na rzecz osób trzecich (turystów). Umowa ta jest zawarta na czas nie określony. Wszystkie czynności związane z wynajmem krótkotrwałym mieszkania Wnioskodawcy na rzecz osób trzecich zajmuje się najemca tj. Spółka z o.o. Koszty związane z utrzymaniem mieszkania tj. opłaty za gaz, prąd, wodę, opłaty administracyjne pokrywa Wnioskodawca jako właściciel. Z firmą Sp. z o.o. która świadczy usługi wynajmu krótkotrwałego Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie i wartość otrzymanego czynszu miesięcznego uzależniony jest procentowo od ilości i wartości sprzedanych noclegów za dany miesiąc w ramach krótkotrwałego wynajmu. Są miesiące, gdzie jeśli Spółka z o.o. nie sprzedała żadnego pobytu/noclegu to Wnioskodawca nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia. Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka z o.o., która wynajmuje lokal mieszkalny są podatnikami podatku od towarów i usług.

Opis sprawy został uzupełniony w ww. piśmie z 4 maja 2016 r. o następujące informacje:

Z umowy zawartej między Wnioskodawcą (wynajmującym) a Spółką z o.o. (najemcą) jednoznacznie wynika, że lokal mieszkalny, którego właścicielem jest Wnioskodawca, przeznaczony jest wyłącznie na cele mieszkaniowe w celu krótkotrwałego zakwaterowania.

Usługa wynajmu lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawcę dla najemcy tj. Spółki z o.o. jak i usługa świadczona przez Spółkę z o.o. na rzecz osób trzecich sklasyfikowana jest zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT w poz. 163 pod symbolem nr 55 i opodatkowana stawką 8%.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Wątpliwości dotyczą ustalenia jaką stawką podatkową (8% czy 23%) Wnioskodawca ma opodatkować usługę na najem lokalu mieszkalnego pomiędzy Nim czyli Wynajmującym a Spółką z o.o. jako Najemcą ?

Należy podkreślić, że Spółka opodatkowuje swoją usługę wynajmu krótkotrwałego na rzecz osób fizycznych (turystów) stosując stawką 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że może skorzystać z zastosowania obniżonej stawki opodatkowania w wysokości 8% z uwagi na fakt wykonywania usług najmu ściśle związanego krótkotrwałym zakwaterowaniem oraz tożsamość usług wynajmujący-najemca-osoba trzecia.

Z zapisów umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą a najemcą wynika, że najemca wynajmuje lokal wyłącznie w celach mieszkalnych i będzie lokal ten użytkował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej krótkotrwałego wynajmu na rzecz osób trzecich (turystów).

Powyższe dotyczy zarówno umowy najmu zawartych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotami trzecimi tj. w relacji wynajmujący-najemca-podnajemca.

Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie obniżonej stawki podatkowej dla usługi najmu 8% może być zastosowana w relacji wynajmujący-najemca-podnajemca wyłącznie w sytuacji, gdy zarówno pomiędzy wynajmującym i najemcą jak i najemcą a podnajmującym zachowana zostaje tożsamość usługi i z umowy pomiędzy wynajmującym a najemcą jednoznacznie wynika, że najemca może wykorzystywać lokal mieszkalny wyłącznie na dla celów mieszkalnych krótkoterminowego zakwaterowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wedle art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zaznaczyć należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi niezbędny warunek do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną. Należy przy tym wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Według zapisu pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego przypisania produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zastosowanie preferencyjnych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka ta wynosi 8% – pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego, na który zawarł umowę najmu z firmą Sp. z o.o. Przedmiotem działalności najemcy jest zapewnienie wynajmu krótkotrwałego na rzecz osób fizycznych. Zgodnie z umową najmu lokal będzie wynajmowany wyłącznie na cele mieszkalne związane z krótkotrwałym zakwaterowaniem /wynajmem na rzecz osób trzecich (turystów). Koszty związane z utrzymaniem mieszkania tj. opłaty za gaz, prąd, wodę, opłaty administracyjne pokrywa Wnioskodawca. Z firmą Sp. z o.o., która świadczy usługi wynajmu krótkotrwałego Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie i wartość otrzymanego czynszu miesięcznego uzależniona jest procentowo od ilości i wartości sprzedanych noclegów za dany miesiąc w ramach krótkotrwałego wynajmu. W miesiącach, w których Spółka z o.o. nie sprzedała żadnego pobytu/noclegu, Wnioskodawca nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia. Z umowy jednoznacznie wynika, że lokal mieszkalny przeznaczony jest wyłącznie na cele mieszkaniowe w celu krótkotrwałego zakwaterowania.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy będąca przedmiotem zapytania, świadczona przez Wnioskodawcę, usługa krótkotrwałego najmu zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”, faktycznie mieści się w tym grupowaniu, to podlega ona opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 jako wymieniona w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stosowania stawki 8% dla usługi wskazanej w pytaniu Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się bowiem w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tut. organ nie jest zatem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie ze wspomnianym wcześniej Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania świadczonych usług. W związku z powyższym interpretację podatkową wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zatem zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności zmiana PKWiU dla opisywanych we wniosku usług) lub zmiana stanu prawnego powodują, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin