Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-303/16/MMa
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 1 marca 2016 r. (data otrzymania 4 marca 2016 r.), uzupełnionym 12 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia odcinka sieci kanalizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia odcinka sieci kanalizacyjnej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 29 kwietnia 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-303/16/MMa wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 12 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł umowę z Gminą, której przedmiotem było odpłatne przekazanie sieci kanalizacyjnej. Umowa została zawarta w trybie art. 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, na podstawie którego osoby, które z własnych środków wybudowały urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie Gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Wnioskodawca zawarł 22 marca 2015 r. umowę na wykonanie urządzenia kanalizacyjnego. Potwierdzeniem wykonania umowy są faktura VAT z 30 kwietnia 2015 r. za wykonanie opisanego urządzenia oraz faktura VAT z 30 kwietnia 2015 r. za odbiór techniczny przyłącza kanalizacyjnego. W dniu 3 grudnia 2015 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Gminy wniosek o odpłatne przekazanie sieci kanalizacyjnej. W dniu 30 grudnia 2015 r. na rachunek Wnioskodawcy wpłynęła należność za odpłatne nabycie urządzenia kanalizacyjnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że odbiór wybudowanego odcinka sieci kanalizacyjnej i fizyczne przyłączenie wybudowanego odcinka sieci kanalizacyjnej nastąpiło 4 maja 2015 r. Natomiast przekazanie odcinka sieci kanalizacyjnej na rzecz Urzędu Gminy nastąpiło 30 grudnia 2015 r.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Jakie są dla Wnioskodawcy skutki podatkowe zawarcia umowy odpłatnego przekazania sieci kanalizacyjnej?
2. Czy Gmina, która odpłatnie przejęła ww. sieć powinna wystawić PIT-8C?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaconą należność za odpłatne przekazanie urządzeń wodno-kanalizacyjnych należy zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (…) innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zmiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zmiany.

Zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego urządzenia służące do doprowadzenia lub odprowadzenia płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa, co oznacza, że urządzenia wybudowane przez osoby prywatne, po ich fizycznym połączeniu z sieciami przedsiębiorstwa, uzyskują status rzeczy ruchomej, która może być przedmiotem odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do kwalifikowania takiego przychodu do przychodu z innych źródeł, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, do którego należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy. Biorąc pod uwagę, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia urządzeń wodno-kanalizacyjnych stanowi przychód ze zbycia innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje obowiązek wystawienia informacji PIT-8C po upływie terminu 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną. Ustanowiony w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przekazanie nastąpi po fizycznym połączeniu z siecią kanalizacyjną, ale przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło to połączenie, to kwota uzyskana z tego tytułu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei, jeżeli przekazanie nastąpi po fizycznym połączeniu z siecią kanalizacyjną, ale po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło to połączenie to kwota uzyskana z tego tytułu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynie termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje przychodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy – jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy – dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie (zakup) nie stanowi źródła przychodu.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i można do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej wyżej ustawy rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego – część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 139 ze zm.) – osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego – urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Powyższe wskazuje, że po pierwsze, odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wybudowanych (nabytych) przez inną osobę urządzeń nie jest obowiązkiem lecz możliwością (co oznacza, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne takiego nabycia (przejęcia) nie musi dokonać) oraz, po drugie, warunki finansowe tego przekazania muszą być uzgodnione w umowie, mogą więc być różne – umówione wynagrodzenie może odpowiadać kosztom wybudowania (nabycia) urządzenia, ale może też być od nich niższe lub wyższe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 30 grudnia 2015 r. w trybie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków przekazał odpłatnie na rzecz Urzędu Gminy sieć kanalizacyjną. Odbiór i fizyczne przyłączenie wybudowanego przez Wnioskodawcę odcinka sieci kanalizacyjnej do istniejącej sieci kanalizacyjnej nastąpiło 4 maja 2015 r.

W związku z powyższym, skoro w omawianej sprawie mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania odcinka sieci kanalizacyjnej, oznacza to, że przedmiotem tej umowy jest odcinek sieci kanalizacyjnej, który – w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości i uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej – przed przyłączeniem do sieci był składnikiem nieruchomości Wnioskodawcy). Tym samym moment przyłączenia ww. odcinka do sieci należy traktować jako moment nabycia przez Wnioskodawcę. Chodzi tu o wejście w skład przedsiębiorstwa rozumianego przedmiotowo, a więc o wejście w skład zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych.

Zauważyć przy tym należy, że wejście w skład przedsiębiorstwa jest jedynie kwestią faktu, co oczywiście nie oznacza, że przyłączone urządzenie (odcinek sieci kanalizacyjnej) staje się własnością przedsiębiorcy (własnością staje się dopiero w momencie zawarcia stosownej umowy przekazania). W tej sytuacji należy przyjąć, że ww. urządzenie jest odrębną rzeczą ruchomą, która może być przedmiotem odrębnej umowy cywilnoprawnej, co miało miejsce w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy czym podkreślić należy, że odpłatne zbycie tzw. „innych rzeczy” (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

Wskazać należy, że w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 8 tego przepisu zostało m.in. wymienione odpłatne zbycie innych rzeczy, tym samym przychód z odpłatnego przekazania odcinka sieci kanalizacyjnej nie może zostać zakwalifikowany jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Podsumowując, skoro w omawianej sprawie nabycie przez Wnioskodawcę wybudowanego odcinka sieci kanalizacyjnej nastąpiło 4 maja 2015 r. a jego przekazanie na rzecz Urzędu Gminy nastąpiło 30 grudnia 2015 r. a więc po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie to oznacza, że odpłatne przekazanie omawianego odcinka sieci kanalizacyjnej nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uzyskany przez Wnioskodawcę przychód nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zauważyć, należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do tej części stanowiska Wnioskodawcy, która dotyczy obowiązku wystawienia przez Gminę informacji PIT-8C. W tym zakresie podmiotem uprawnionym do żądania interpretacji może być bowiem tylko i wyłącznie Gmina.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.