Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1001a/11/PSZ
z 28 grudnia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-1001a/11/PSZ
Data
2011.12.28



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
cena nabycia
środek trwały
wartość początkowa


Istota interpretacji
Czy zastosowana metoda ustalenia wartości początkowej wprowadzonych 21 czerwca 2011 r. do ewidencji środków trwałych warsztatu naprawczego, ogrodzenia zewnętrznego i gruntu, jest zgodna z przepisami prawa podatkowego?



Wniosek ORD-IN 3 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie metody ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie metody ustalenia wartości początkowej środka trwałego.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Od dnia 1 lipca 2001 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług transportowych - PKD 4941Z. W ramach działalności, zgodnie z wpisem do ewidencji świadczy Pan również usługi związane z konserwacją i naprawą pojazdów samochodowych. Jest Pan małym podatnikiem oraz podatnikiem podatku VAT. Dla potrzeb działalności prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Koszty księgowane są zgodnie z art. 22 ust.6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w dniu wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Dochód opodatkowany jest stawką 19%.

W dniu 24 maja 2011 r. dokonał Pan zakupu od spółki z o.o. zabudowanej nieruchomości gruntowej, za kwotę 630.000 zł. W powyższej cenie (zgodnie z aktem notarialnym) kwota 434.407 zł stanowi sumę wartości zabudowań, zaś pozostała kwota stanowi wartość gruntu. Wydanie nieruchomości nastąpiło 24 maja 2011 r. z prawem do korzyści i obowiązkiem ponoszenia ciężarów. W związku z faktem, iż posiada Pan wspólność majątkową z żoną, w akcie notarialnym, jako strona kupująca wpisani jesteście Państwo oboje. Powyższa nieruchomość została zakupiona w całości na cele prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, co zostało potwierdzone odrębnym aktem notarialnym z dnia 6 lipca 2011 r. W celu udokumentowania sprzedaży powyższej nieruchomości gruntowej, spółka z o.o. wystawiła fakturę VAT wpisując jako nabywcę dane z aktu notarialnego (Pana i żony). W dniu 6 lipca 2011 r. wystawił Pan notę korygującą, na podstawie której została zmieniona nazwa nabywcy z Pana i żony na Pańską firmę. Od spółki z o.o. otrzymał Pan wykaz nieruchomości wchodzących w skład zakupionej nieruchomości oraz informacje zawarte w prowadzonej przez spółkę ewidencji środków trwałych dotyczące budynków i budowli tam zlokalizowanych (data przyjęcia do ewidencji środków trwałych oraz wartość początkowa).


Zgodnie z powyższą informacją na nieruchomości znajdują się :


  • magazyn główny przyjęty do ewidencji środków trwałych 19 października 1967 r. o wartości początkowej 47.260 zł,
  • magazyn obwodów przyjęty do ewidencji środków trwałych 27 czerwca 1974 r. o wartości początkowej 26.321 zł,
  • warsztat naprawczy przyjęty do ewidencji środków trwałych 1 stycznia 1984 r. o wartości początkowej 188.500 zł,
  • kotłownia przyjęta do ewidencji środków trwałych 28 czerwca 1991 r. o wartości początkowej 13.624 zł,
  • ogrodzenie zewnętrzne przyjęte do ewidencji środków trwałych 29 września 1951 r. o wartości początkowej 9.754 zł
  • stacja paliw przyjęta do ewidencji środków trwałych 1 września 1969 r. o wartości początkowej 36.300 zł
  • maszt oświetleniowy przyjęty do ewidencji środków trwałych 17 października 1983 r. o wartości początkowej 1.320 zł.


Łączna wartość budynków i budowli wynosi 323.079 zł.


W dniu 17 maja 2011 r. został zaciągnięty w banku kredyt inwestycyjny na kwotę 630.000 zł. Umowa kredytowa zawiera zapis, że kredytobiorca (prowadzący działalność gospodarczą) środki z kredytu wykorzysta wyłącznie na zakup nieruchomości zabudowanej przeznaczonej na cele działalności gospodarczej, oraz jej modernizację i remont. Zgodnie z umową pierwsza transza kredytu została uruchomiona 24 maja 2011 r. w kwocie 315.000 zł. W tym dniu bank pobrał prowizję od transzy w wysokości 6.300 zł. W dniu 24 maja 2011 r. otrzymał Pan od kancelarii notarialnej fakturę VAT zawierającą wynagrodzenie notariusza za sporządzenie aktu notarialnego i wypis, w kwocie netto 3.990 zł oraz wykaz pobranych opłat na kwotę 13.019 zł (opłata sądowa + podatek od czynności cywilnoprawnych). Łącznie koszty dodatkowe związane z zakupem nieruchomości na dzień 24 maja 2011 r. wyniosły 23.309 zł.

W związku z faktem, że w akcie notarialnym nie ma cen zakupu poszczególnych budynków i budowli, a jedynie ich łączna wartość, w celu ich ustalenia posłużył się Pan wskaźnikiem proporcji ustalonym na podstawie udziału poszczególnych budynków i budowli w ich łącznej wartości początkowej zawartej w informacji otrzymanej od spółki z o.o.


Stosując powyższą metodę uzyskał Pan następujące ceny zakupu dla poszczególnych zabudowań:


  • magazyn główny: 63.545 zł 06 gr,
  • magazyn obwodów: 35 391 zł 14 gr,
  • warsztat naprawczy: 253.454 zł 76 gr,
  • kotłownia: 18.318 zł 94 gr,
  • ogrodzenie zewnętrzne: 13.114 zł 75 gr,
  • stacja paliw: 48.809 zł 97 gr,
  • maszt oświetleniowy: 1.772 zł 38 gr.


Łączna wartość wynosi 434.407 zł.


Ustalając udział poszczególnych zabudowań oraz gruntu w kwocie 630.000 zł (w cenie zakupu całej zabudowanej nieruchomości) wyliczony został wskaźnik proporcji niezbędny do rozliczenia kosztów dodatkowych związanych z zakupem, na poszczególne składniki majątku, wpływających na ich cenę nabycia.


Stosując tak wyliczony wskaźnik proporcji dla poszczególnych składników majątku, koszty dodatkowe związane z zakupem w kwocie 23.309 zł zostały przyporządkowane w następujący sposób:


  • magazyn główny: 2.351 zł 88 gr,
  • magazyn obwodów: 1.307 zł 63 gr,
  • warsztat naprawczy: 9.377 zł 21 gr,
  • kotłownia: 678 zł 29 gr,
  • ogrodzenie zewnętrzne: 484 zł 83 gr,
  • stacja paliw: 1.806 zł 45 gr,
  • maszt oświetleniowy: 65zł 27 gr,
  • grunt: 7.237 zł 44 gr.


W dniu 21 czerwca 2011 r. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz oddane do używania: warsztat naprawczy o wartości początkowej 262.831 zł 97 gr, ogrodzenie zewnętrzne o wartości początkowej 13.599 zł 58 gr oraz grunt o wartości początkowej 202.830 zł 44 gr. Budynek warsztatu naprawczego nie zmienił swojego przeznaczenia, był kompletny i zdatny do użytku. Został wprowadzony do ewidencji środków trwałych z tą samą nazwą. Ogrodzenie również nie wymagało dodatkowych nakładów przed oddaniem do używania. Wartość początkową środków trwałych oddanych do używania 21 czerwca 2011 r. stanowi ich cena nabycia (cena zakupu + przypadające proporcjonalnie koszty dodatkowe). Dla warsztatu naprawczego zastosowano indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 7%. Indywidualna stawka amortyzacyjna dla ogrodzenia zewnętrznego została ustalona w wysokości 10%. Pozostałe budynki i budowle nie zostały jeszcze wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W trakcie użytkowania warsztatu naprawczego przeprowadzono remont instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej (ze względów funkcjonalnych oraz estetycznych wymieniono niektóre elementy). Wydatki te zwiększyły koszty uzyskania przychodów w dacie wystawienia faktury. Pierwsze odsetki od kredytu zostały naliczone i zapłacone 4 lipca 2011 r. Rozliczenie odsetek na poszczególne składniki majątku nastąpiło zgodnie ze wskaźnikiem proporcji obliczonym dla potrzeb kosztów dodatkowych. Odsetki przypadające na grunt, warsztat naprawczy oraz ogrodzenie zewnętrzne zostały zaksięgowane w koszty w dacie zapłaty. Odsetki dotyczące pozostałych budynków i budowli będą stanowiły składową ich ceny nabycia. Odsetki od kredytu zapłacone 29 lipca 2011 r. i 31 sierpnia 2011 r. również zostały rozliczone w powyższy sposób.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).


Czy zastosowana metoda ustalenia wartości początkowej wprowadzonych 21 czerwca 2011 r. do ewidencji środków trwałych warsztatu naprawczego, ogrodzenia zewnętrznego i gruntu, jest zgodna z przepisami prawa podatkowego...


Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy zakupiona zabudowana nieruchomość gruntowa w całości ma służyć działalności gospodarczej, można w celu ustalenia ceny zakupu poszczególnych zabudowań zastosować wskaźnik proporcji ustalony na podstawie informacji uzyskanych od sprzedającego. W związku z faktem, iż w akcie notarialnym podana jest łączna cena wszystkich zabudowań, należało ustalić jaki był udział poszczególnych budynków i budowli w ich łącznej wartości ustalonej na podstawie ich wartości początkowych wg ewidencji środków trwałych spółki z o.o.. Udział poszczególnych budynków i budowli kształtował się następująco:


  • magazyn główny - 14,628%;
  • magazyn obwodów - 8,147%;
  • warsztat naprawczy - 58,345%;
  • kotłownia- 4,217%;
  • ogrodzenie zewnętrzne - 3,019%;
  • stacja paliw - 11,236%;
  • maszt oświetleniowy - 0.408%.


Łącznie 100,00%.


Ustalając udział procentowy poszczególnych budynków i budowli w ich łącznej wartości ustalono wskaźnik proporcji obrazujący w jakim procencie wartość poszczególnych zabudowań zawarta jest w ich łącznej cenie zakupu. Stosując ten wskaźnik proporcji w celu ustalenia cen zakupu poszczególnych budynków i budowli zachowano ich dotychczasowy udział w łącznej wartości zabudowań. Zgodnie z powyższym uzyskał Pan następujące ceny zakupu dla poszczególnych zabudowań:


  • magazyn główny 63.545 zł 06 gr,
  • magazyn obwodów 35.391 zł 14 gr,
  • warsztat naprawczy 253.454 zł 76 gr,
  • kotłownia 18.318 zł 94 gr,
  • ogrodzenie zewnętrzne 13.114 zł 75 gr,
  • stacja paliw 48.809 zł 97 gr,
  • maszt oświetleniowy 1.772 zł 38 gr.


Łączna wartość wynosi 434.407 zł.


Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia-cenę ich nabycia. Za cenę nabycia zgodnie z art. 22g ust. 3, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług.

Określona wyżej zasada ustalania ceny nabycia została zastosowana przy ustalaniu wartości początkowej oddanych do używania 21czerwca 2011 r. środków trwałych.

W celu prawidłowego rozliczenia dodatkowych kosztów związanych z zakupem ustalono udział poszczególnych składników majątku w łącznej cenie zakupu wykazanej w akcie notarialnym (630.000 zł).


Udział poszczególnych składników majątku w łącznej cenie zakupu kształtował się następująco:


  • magazyn główny 10,09%,
  • magazyn obwodów 5,61%
  • warsztat naprawczy - 40,23%,
  • kotłownia 2,91%,
  • ogrodzenie zewnętrzne 2,08%,
  • stacja paliw 7,75%,
  • maszt oświetleniowy 0,28%,
  • grunt 31,05%.


Łącznie 100,00%.


Stosując tak wyliczony wskaźnik proporcji dla poszczególnych składników majątku, koszty dodatkowe związane z zakupem w kwocie 23.309 zł zostały przyporządkowane w następujący sposób:


  • magazyn główny 2.351 zł 88 gr,
  • magazyn obwodów 1.307 zł 63 gr,
  • warsztat naprawczy 9.377 zł 21 gr,
  • kotłownia 678 zł 29 gr,
  • ogrodzenie zewnętrzne 484 zł 83 gr,
  • stacja paliw 1.806 zł 45 gr,
  • maszt oświetleniowy 65 zł 27 gr,
  • grunt 7.237 zł 44 gr.


Ceny zakupu zostały powiększone o koszty dodatkowe związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. W wyniku takiego działania ustalone zostały wartości początkowe środków trwałych:


  • warsztat naprawczy 253.454 zł 76 gr + 9.377 zł 21 gr = 262.831 zł 97 gr,
  • ogrodzenie zewnętrzne 13114 zł 75 gr + 484 zł 83 gr = 13.599 zł 58 gr,
  • grunt 195.593 zł + 7.237 zł 00gr = 202.830 zł 44 gr.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.


Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:


  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych


  • wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.


Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.


Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty


  • o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2–18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. Stosownie do ust. 3 powyższego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zezwalają również na ustalenie wartości początkowej w wysokości określonej przez biegłego. Stosownie do art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środka trwałego nabytego przez podatnika przed dniem założenia ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tego środka przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia jego zużycia.

Z przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabył Pan – zabudowaną nieruchomość gruntową wraz z posadowionymi na nim budynkami i budowlami. Nabycie powyższych składników udokumentowane zostało aktem notarialnym, w którym wskazano łączną wartość nieruchomości w wysokości 630.000 zł. W powyższej cenie (zgodnie z aktem notarialnym) kwota 434.407 zł stanowi sumę wartości zabudowań, zaś pozostała kwota stanowi wartość gruntu. Wartości jednostkowe poszczególnych budynków i budowli nie zostały określone.

Z uwagi na to, iż w akcie notarialnym nie wskazano cen zakupu poszczególnych budynków i budowli, a jedynie ich łączną wartość, w celu ich ustalenia posłużył się Pan wskaźnikiem proporcji ustalonym na podstawie udziału poszczególnych budynków i budowli w ich łącznej wartości początkowej zawartej w informacji otrzymanej od spółki z o.o.

Przy ustalaniu udziału poszczególnych zabudowań oraz gruntu w kwocie 630.000 zł (w cenie zakupu całej zabudowanej nieruchomości) wyliczony został wskaźnik proporcji niezbędny do rozliczenia kosztów dodatkowych związanych z zakupem, na poszczególne składniki majątku, wpływających na ich cenę nabycia.

W opisanym stanie faktycznym nie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środków trwałych nie jest możliwe, gdyż cena zakupu nieruchomości wraz gruntem oraz wysokości kosztów związanych z zakupem jest wartością znaną. Zatem zastosowanie będzie miała w tym przypadku generalna zasada określona w art. 22g ust. 1 pkt 1.

W treści wniosku wskazał Pan, iż w aktach notarialnych podana jest cena nabycia budynków w łącznej kwocie, dlatego mógł Pan we własnym zakresie ustalić cenę nabycia poszczególnych składników nieruchomości. Przy określaniu wartości początkowej powinien Pan jednak mieć na uwadze cenę rynkową każdego składnika majątku oraz pamiętać, aby ich suma odpowiadała sumie zawartej w umowie. Nie ma natomiast konieczności powoływania biegłego rzeczoznawcy celem ustalenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych. Przy ustalaniu wartości początkowej, należy przypisać do poszczególnych środków trwałych także proporcjonalnie podzielone koszty przeprowadzenia transakcji.

Co do zasady zatem przedstawiony we wniosku sposób ustalenia wartości początkowej należy uznać za zgodny z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zauważyć, iż zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Niemniej jednak, z treści art. 22d ust. 2 ww. ustawy wynika, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Wobec powyższego wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej grunt podlega wpisowi do ewidencji środków trwałych. Wydatki na jego nabycie nie stanowią jednak kosztów uzyskania przychodów ani w momencie zakupu i oddania do używania, ani poprzez odpisy amortyzacyjne. Przy czym, do ewidencji środków trwałych grunt wprowadza się wg ceny nabycia ustalonej zgodnie z cyt. powyżej art. 22g ust. 3 ww. ustawy, a więc powiększonej o opłaty notarialne oraz o inne wydatki związane z zakupem nieruchomości, w takiej proporcji w jakiej przypadają one na ten grunt.

Jednocześnie zastrzec należy, że postępowanie w sprawie wydawania pisemnych interpretacji indywidualnych jest odrębnym od postępowania podatkowego czy kontrolnego. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna nie dotyczy oceny, czy konkretne kwoty, przyjęte jako wartość początkowa środków trwałych zostały ustalone w prawidłowej wysokości.

Przedmiotem interpretacji jest jedynie prawidłowość przyjętej metody ustalenia wartości początkowej środka trwałego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj