Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-122/16/ZK
z 13 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 20 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów podatkowych niezamortyzowanej wartości początkowej zlikwidowanych części środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów podatkowych niezamortyzowanej wartości początkowej zlikwidowanych części środków trwałych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spóła akcyjna jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Prowadzi działalność podstawową w zakresie wydobycia węgla kamiennego. W związku z zakresem prowadzonej działalności posiada w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej zarówno dla celów bilansowych, jak i podatkowych, m.in. w grupie budowle, środki trwałe - wyrobiska górnicze. Specyfika działalności Spółki powoduje, że w Spółce występują sytuacje, w których przeprowadza się likwidację części środków trwałych - części (odcinków) wyrobisk górniczych.

Częściowa likwidacja wyrobisk górniczych polega na wyłączaniu poszczególnych odcinków z eksploatacji i likwidacji fizycznej prowadzącej do całkowitego zniszczenia odłączanej części.

Proces wyłączania z eksploatacji części wyrobisk górniczych o większej długości trwa kilka, a czasem nawet kilkanaście miesięcy. Po zlikwidowaniu zaplanowanej części wyrobiska górniczego pozostaje odcinek, którego istnienie jest niezbędne z przyczyn technologicznych przez następnych kilka lat. Częściowa likwidacja wyrobiska górniczego nie skutkuje tym, że środek trwały - wyrobisko górnicze przestaje spełniać kryteria warunkujące zaliczenie go do kategorii środków trwałych. Pozostałe w ewidencji środków trwałych części wyrobisk górniczych są kompletne i zdatne do użytkowania w działalności gospodarczej Spółki. Ponadto częściowa likwidacja środków trwałych - odcinków wyrobisk górniczych nie jest spowodowana utratą przydatności gospodarczej tej części odłączanej środka trwałego na skutek zmiany rodzaju działalności Spółki.

Spółka dokonała trwałego odłączenia części środków trwałych (tu: wyrobisk górniczych), w odniesieniu do trzech pozycji środków trwałych, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pod datą 30 listopada 2015 r. uznając, że zakończenie ciągłego procesu likwidacji fizycznej części wyrobisk górniczych nastąpiło w roku 2015, z uwagi na wyłączenie z eksploatacji ostatniego, zaplanowanego do likwidacji odcinka.

Proces częściowych, fizycznych likwidacji niektórych wyrobisk górniczych trwał na przestrzeni lat 2011-2015. Całkowita likwidacja wyrobiska górniczego (tu środka trwałego), nastąpi w momencie fizycznej likwidacji ostatniego odcinka wyrobiska i jest zaplanowana dopiero za kilka lat. Likwidacja odcinków wyrobisk górniczych została udokumentowana stosownymi dokumentami, zarówno wymaganymi przepisami prawa górniczego, jak i bilansowego. Spółka posiada, m.in. wnioski o przeprowadzenie częściowej likwidacji - trwałego odłączenia części składowej - w odniesieniu do przedmiotowych środków trwałych (wyrobisk górniczych) oraz dokumenty LT (likwidacja środka trwałego) o numerach 4908, 4909, 4910 z 30 listopada 2015 r. Skutki częściowej likwidacji środków trwałych Spółka uwzględniła w księgach rachunkowych pod datą 30 listopada 2015 r., w ten sposób, że pod tą datą ujęła (zaksięgowała) w księgach rachunkowych oraz uwzględniła w kosztach uzyskania przychodów wartość niezamortyzowaną zlikwidowanych części wyrobisk górniczych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów, pod datą 30 listopada 2015 r., wartość niezamortyzowaną odłączonych i zlikwidowanych części środków trwałych (tu: wyrobisk górniczych)?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów, pod datą 30 listopada 2015 roku, wartość niezamortyzowaną odłączonych i zlikwidowanych części środków trwałych (tu: wyrobisk górniczych).

Zasady uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów, poniesionych przez podatnika wydatków, w tym wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oparte są w głównej mierze na uregulowaniach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.).

Wskazane uregulowania wskazują, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, w tym także koszty w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Przepis art. 16 ust. 1 ww. ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów nawet wówczas, gdy pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością, czy też zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Jednym z wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, są straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności - tak wskazuje art. 16 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Takiego zastrzeżenia ustawodawca nie wymienia w odniesieniu do strat powstałych w związku z likwidacją nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki trwałe zostały zlikwidowane z innych przyczyn, aniżeli wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy. Zatem w sytuacji kiedy likwidacja środków trwałych, czy też częściowa likwidacja środków trwałych miała miejsce na skutek innych powodów (przyczyn) niż na skutek zmiany rodzaju działalności - straty z tytułu tychże likwidacji podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych. Oczywiście mając dodatkowo na uwadze, obowiązek uwzględnienia treści art. 16 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy, wskazującego, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W odniesieniu do pojęcia likwidacja, należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji tego słowa. Niemniej jednak pojęcie to powinno być zapewne utożsamiane z procesem fizycznego unicestwienia (zlikwidowania) danego środka trwałego lub jego części. Jednocześnie należy stwierdzić, że przepisy podatkowe nie zawierają zapisów zabraniających dokonywania odłączenia, czy też likwidacji części środka trwałego. W konsekwencji nieumorzona wartość części środka trwałego ma prawo być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy, z uwzględnieniem uregulowań wskazanych powyżej.

Do likwidacji częściowej środka trwałego należy zastosować art. 16g ust. 16 ww. ustawy. W myśl wskazanej regulacji prawnej, w razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia) odłączonej części, a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.

Zatem w przypadku likwidacji częściowej środka trwałego (wyrobiska górniczego), dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, należy zmniejszyć wartość początkową środka trwałego (wyrobiska górniczego) wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o wartość nieumorzonej części likwidowanej, od następnego miesiąca po miesiącu zakończenia trwałego odłączenia tej części składowej i jej likwidacji.

Należy też wskazać, że stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Spółka ujęła w prowadzonych księgach rachunkowych, koszt z tytułu niezamortyzowanej wartości zlikwidowanych części środków trwałych pod datą 30 listopada 2015 r., mając za podstawę dokumenty likwidacyjne (wnioski likwidacyjne i dokumenty LT), które zostały wystawione na potwierdzenie fizycznej likwidacji części środka trwałego - części (odcinków) wyrobisk górniczych.

Biorąc pod uwagę obowiązujące uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz fakt, że trwałe odłączenie części środków trwałych - części (odcinków) wyrobisk górniczych - nastąpiło w celu ich likwidacji, a także fakt, że nie było ono spowodowane utratą przydatności gospodarczej tej części środka trwałego na skutek zmiany rodzaju działalności Spółka uważa, że miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość niezamortyzowaną odłączanej i likwidowanej części środka trwałego.

Koszt ten Spółka miała prawo uwzględnić pod datą zakończenia trwałego odłączenia przeznaczonych do likwidacji odcinków oraz wystawienia odpowiednich dokumentów potwierdzających fizyczną likwidację, a także pod datą ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, czyli w dniu 30 listopada 2015 r.

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 6 listopada 2013 r. Znak: IPPB3/423-663/13-27MS1,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 7 grudnia 2010 r. Znak: ITPB3/423-509a/10/AW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 20 lutego 2008 r. Znak: ILPB3/423-258/07-3/EK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40,20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.