Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-252/16-4/KF
z 12 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej Praw nabytych w drodze umowy darowizny – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej Praw nabytych w drodze umowy darowizny,
• kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138e § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. nr ILPB1/4511-1-252/16-2/KF Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 28 kwietnia 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 4 maja 2016 r., natomiast w dniu 9 maja 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której uzupełniono braki formalne wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojej żony wspólnotowy znak towarowy wraz z prawem z rejestracji tego znaku, a także wspólnotowy wzór przemysłowy wraz z prawem z rejestracji tego wzoru (dalej łącznie: „Prawa”), zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) zgodnie z przepisami, odpowiednio, rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (dalej: rozporządzenie 207/2009) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (dalej: rozporządzenie 6/2002).

Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. Wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę praw zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Wartość każdego z Praw przekroczy 3.500 zł.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Otrzymane tytułem darowizny Prawa Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Otrzymane Prawa Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawrze umowę, na mocy której upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z Praw i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Przychody te będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów podatkowych w ramach działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, wartość początkową Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle ich wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g updof.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 updof, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę wskazać trzeba, że w ramach planowanej darowizny wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę Praw zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa, na podstawie wyceny dokonanej przez osoby specjalizujące się w wycenie znaku towarowego i wzoru przemysłowego. Zatem w sytuacji Wnioskodawcy prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej Praw – wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że wartość początkową Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle ich wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 stycznia 2016 r., sygnatura IPPB1/4511-1406/15-2/EC,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 grudnia 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1271/15-4/AA,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 listopada 2015 r., sygnatura ITPB4/4511-372/15-2/PST,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-561/15/EN,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1228/15-5/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 listopada 2015 r., IPPB1/4511-1224/15-2/EC,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2015 r., IBPB-1-1/4511-22/15/AB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB.
  
  

Ad. 2

Zgodnie z art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 updof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 updof amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.; dalej: Pwp), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Pwp na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 Pwp, przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych – w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 207/2009, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 6/2002, wzór wspólnotowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym obszarze Wspólnoty tak jak krajowe prawo z wzoru Państwa Członkowskiego, w którym właściciel ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Tym samym prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy i prawo ochronne na wzór wspólnotowy traktowane są analogicznie do, odpowiednio, prawa ochronnego na znak towarowy i prawa ochronnego na wzór przemysłowy w rozumieniu przepisów Pwp. Zachodzi w tym przypadku tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 22b ust. 1 pkt 6 updof prawo ochronne na znak towarowy oraz prawo ochronne na wzór przemysłowy mogą stanowić wartości niematerialne i prawne – jako prawa określone w Pwp.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 updof podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 updof.
  
  

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wszystkiego powyżej wskazane warunki zostaną spełnione.

Z powołanego wcześniej art. 22 ust. 8 updof wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wyłączenie zawarte w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45a updof nie dotyczy bowiem wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych prawnych w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny. Odpisy amortyzacyjne będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-560/15/EN,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 października 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1053/15-4/IM,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej Praw nabytych w drodze umowy darowizny – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Wnioskodawca słusznie uważa, że będzie miał prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od darowanych przez żonę wartości niematerialnych i prawnych, tj. prawo do znaku towarowego oraz prawo do wzoru przemysłowego, które będą wykorzystywane przez Zainteresowanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny wspólnotowy znak towarowy wraz z prawem z rejestracji tego znaku oraz wspólnotowy wzór przemysłowy wraz z prawem z rejestracji tego wzoru, zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Wartość rynkowa każdego z Praw przekroczy 3.500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Otrzymane tytułem darowizny Prawa Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Otrzymane Prawa Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe w pierwszej kolejności należy określić, czy wspólnotowy znak towarowy wraz z prawem z rejestracji tego znaku oraz wspólnotowy wzór przemysłowy wraz z prawem z rejestracji tego wzoru spełniają przesłanki uznania ich za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 22b ust. 1 ww. ustawy.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację (art. 102 ust. 1 ww. ustawy). Wytworem jest każdy przedmiot wytworzony w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy, obejmujący w szczególności opakowanie, symbole graficzne oraz kroje pisma typograficznego, z wyłączeniem programów komputerowych (art. 102 ust. 2 ww. ustawy).

Na wzór przemysłowy udziela się prawa z rejestracji (art. 105 ust. 1 ww. ustawy). Przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 105 ust. 2 ww. ustawy).

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy). Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy).

Z kolei art. 4 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

Oznacza to, że do znaków towarowych oraz wzorów przemysłowych, na które uzyskano ochronę wg prawa europejskiego stosuje się przepisy polskiej ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca wspólnotowy znak towarowy oraz wspólnotowy wzór przemysłowy, zostały zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych.

Zatem prawa ochronne na wspólnotowy znak towarowy oraz wspólnotowy wzór przemysłowy zarejestrowane w OHIM stanowią – zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji na takich samych zasadach, jak prawa ochronne na znaki towarowe i wzory przemysłowe zarejestrowane w polskim Urzędzie Patentowym.

Tym samym, otrzymane Prawa stanowią wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji, a odpisy amortyzacyjne stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do ustalenia wartości początkowej Praw nabytych w drodze umowy darowizny, tut. Organ zauważa co następuje.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojej żony wspólnotowy znak towarowy wraz z prawem z rejestracji tego znaku oraz wspólnotowy wzór przemysłowy wraz z prawem z rejestracji tego wzoru, zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. Wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę Praw zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Otrzymane Prawa Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Podsumowując, wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19. W takiej wartości Wnioskodawca będzie również zobligowany wprowadzić wartości niematerialne i prawne otrzymane w drodze darowizny do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i od tak ustalonej wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego wartość początkową Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić według ich wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej Praw nabytych w drodze umowy darowizny jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.