Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-128/16/NG
z 29 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2016 r. (data otrzymania – 1 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla udziałowca dostosowania wartości udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla udziałowca dostosowania wartości udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), posiada 100% udziałów w jej kapitale zakładowym, to jest 12 udziałów o wartości nominalnej 700 zł każdy, tj. w łącznej wartości nominalnej 8 400 zł w kapitale zakładowym spółki wynoszącym 56 000 zł.

Stan powyższy (rozbieżność między sumą wartości nominalnych wszystkich udziałów w spółce – która wynosi obecnie 8 400 zł a wysokością kapitału zakładowego, który wynosi 56 000 zł) jest następstwem dwukrotnego nabycia przez Spółkę za wynagrodzeniem (jeszcze przed nabyciem przez Wnioskodawcę jego ww. udziałów w Spółce) od jej ówczesnych wspólników udziałów w Spółce w celu ich umorzenia, a następnie umorzenia tychże udziałów, bez obniżania kapitału zakładowego Spółki – z czystego zysku (w trybie przewidzianym przez przepis art. 199 § 6 k.s.h.).

Początkowo kapitał zakładowy Spółki, wynoszący 56 000 zł, dzielił się na 80 równych udziałów po 700 zł każdy. Przed nabyciem przez Wnioskodawcę jego udziałów w Spółce, jej ówcześni wspólnicy najpierw odpłatnie zbyli na rzecz Spółki w celu umorzenia z czystego zysku 20 udziałów o wartości nominalnej 700 zł każdy, które to udziały na mocy stosownej uchwały zgromadzenia wspólników umorzono po nabyciu ich przez Spółkę. Po tej operacji kapitał zakładowy spółki nadal wynosił 56 000 zł, lecz dzielił się na 60 równych udziałów po 700 zł każdy.

Następnie, także przed nabyciem przez Wnioskodawcę jego udziałów w Spółce, jej ówcześni wspólnicy odpłatnie zbyli na rzecz Spółki w celu umorzenia z czystego zysku 48 udziałów o wartości nominalnej 700 zł każdy. Następnie sprzedali Wnioskodawcy wszystkie pozostałe 12 udziałów w Spółce. W chwili nabycia przez Wnioskodawcę 12 udziałów w Spółce była ona (jeszcze) właścicielem ww. 48 udziałów, które nabyła od wspólników w celu umorzenia, gdyż nie doszło (jeszcze) do ich umorzenia. Nabywając ww. 12 udziałów od ówczesnych wspólników Spółki Wnioskodawca stał się jej jedynym (poza samą Spółką – posiadającą udziały własne nabyte w celu ich umorzenia) wspólnikiem. Po nabyciu przez Wnioskodawcę ww. 12 udziałów w Spółce podjęta została uchwała zgromadzenia wspólników Spółki o umorzeniu ww. 48, nabytych w celu umorzenia, udziałów.

W konsekwencji, Wnioskodawca stał się jedynym wspólnikiem Spółki. Po tej operacji kapitał zakładowy spółki nadal wynosił 56 000 zł, lecz dzielił się na 12 równych udziałów po 700 zł każdy.

Dla zapewnienia przejrzystości statusu właścicielskiego Spółki (obecny stan, w którym Wnioskodawca posiada 12 udziałów o wartości nominalnej 700 zł każdy, tj. w łącznej wartości nominalnej 8 400 zł w kapitale zakładowym spółki wynoszącym 56 000 zł, a jednocześnie te 12 udziałów stanowi wszystkie udziały Spółki i Wnioskodawca jest jej jedynym wspólnikiem jest postrzegany jako nietypowy, a część kontrahentów Spółki uważa związane z nim wpisy w KRS wręcz za błędne) Wnioskodawca zamierza wyrównać wartość nominalną posiadanych przez siebie udziałów w Spółce z kapitałem zakładowym spółki, tj. doprowadzić do stanu, w którym suma wartości nominalnej jego udziałów będzie równa wysokości kapitału zakładowego Spółki (56 000 zł.).

Zamiar powyższy zrealizowany będzie poprzez podjęcie przez zgromadzenie wspólników Spółki uchwały zmieniającej umowę Spółki i dostosowującej wartość pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego (co jest dopuszczalne na gruncie k.s.h. – vide nadal aktualna uchwała SN z 9 kwietnia 1997 r., III CZP 15/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 74). Wobec okoliczności, że obecna wysokość kapitału zakładowego Spółki (56 000 zł) stanowi kwotę niepodzielną przez liczbę 12 (aktualna liczba udziałów składających się na kapitał zakładowy Spółki), dostosowanie wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego wymaga obniżenia wartości nominalnej udziałów, w związku z czym skutkiem ww. dostosowania wartości będzie dokonane tą samą uchwałą zgromadzenia wspólników Spółki połączenie wszystkich 12 udziałów Wnioskodawcy w 1 udział oraz podział takiego udziału na 1120 udziałów o wartości nominalnej 50 złotych każdy, to jest o łącznej wartości nominalnej 56 000 zł. (czyli równej kapitałowi zakładowemu spółki), które przysługiwać będą Wnioskodawcy. Tak przed ww. dostosowaniem wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego Spółki, jak i po tej operacji Wnioskodawca będzie jedynym wspólnikiem spółki, a jego udziały stanowić będą 100% niezmienianego kapitału zakładowego Spółki.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy planowane dostosowanie wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego Spółki rodzi po stronie Wnioskodawcy przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy dochodu w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji powoduje obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności od powstałej (na skutek ww. operacji) różnicy między wartością 12 udziałów nabytych przez Wnioskodawcę od byłych wspólników Spółki, a wartością udziałów powstałych na skutek ww. dostosowania wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane dostosowanie wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego Spółki nie rodzi po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy dochodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie powoduje obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością bez naruszenia kapitału zakładowego (umorzenie z czystego zysku) polega na zmniejszeniu liczby udziałów w spółce, przy zachowaniu na niezmienionym poziomie wielkości kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W wyniku tego zdarzenia dochodzi do sytuacji, w której suma wartości zachowanych (nadal istniejących) udziałów jest niższa od kapitału zakładowego.

W orzecznictwie przyjęto, że w przypadku umorzenia w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością części udziałów z czystego zysku dopuszczalne jest powzięcie przez wspólników uchwały zmieniającej umowę spółki i dostosowującej wartość pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału. Stosunek, w jakim udziały danego wspólnika pozostają do wysokości kapitału zakładowego, określa proporcję, w jakiej ten wspólnik partycypuje w zysku spółki. Z chwilą umorzenia części udziałów z zysku (w tym ulokowanego w kapitale zapasowym spółki), bilansowa wielkość kapitału zakładowego nie ulega zmianie. Zmniejsza się natomiast suma wartości nominalnych udziałów. W ten sposób powstaje swoista „luka” odpowiadająca różnicy między dwoma wskazanymi wielkościami. Uprawnienie udziałowców do powiązania umorzenia udziałów z zysku z powzięciem uchwały zmieniającej umowę spółki i dostosowującej wartość pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego wyprowadza się z zasady swobody umów (art. 353.1 k.c.). Przyjęcie, że wspólnicy mają swobodę decyzji co do sposobu uzgodnienia sumy udziałów z wielkością kapitału zakładowego, nie narusza funkcji gwarancyjnej kapitału wobec wierzycieli spółki.

Powyższe zdarzenie nie zostało objęte żadną z norm ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujących powstanie przychodu u wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a w konsekwencji także określających dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W szczególności nie wywołuje ono u wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dostosowującego wartość pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zwiększenia wartości nominalnej jego udziałów bądź powstania nowych udziałów, których wartość nominalna mieści się w ramach niezmienianego kapitału zakładowego spółki (tj. wypełniających ww. „lukę” miedzy sumą wartości nominalnej udziałów po umorzeniu a kapitałem zakładowym). W szczególności obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wskazany w art. 17 i art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje przypadku arytmetycznego tylko przeliczenia wysokości udziałów, które nie powoduje powstania po stronie wspólników faktycznego dochodu z tego tytułu.

Brak regulacji w zakresie opodatkowania wzrostu wartości udziałów pozostałych po umorzeniu części udziałów z czystego zysku w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza w istocie rezygnację ustawodawcy z opodatkowania tej nadwyżki w momencie umorzenia lub zmiany umowy polegającej na dostosowaniu wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego. Ujawniona (lecz niezrealizowana) nadwyżka wartości nominalnej i bilansowej udziałów pozostałych po umorzeniu części z nich jest wyłącznie efektem wyceny. Nie może zatem być uznana za dochód podatkowy, gdyż nie stanowi faktycznie uzyskanego dochodu z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej. Dochód ten może powstać dopiero na etapie sprzedaży udziałów i dodatkowo przy spełnieniu się warunku uzyskania nadwyżki przychodów z tego tytułu nad kosztami nabycia udziałów.

Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż z uwagi na specyfikę umorzenia udziałów, dodatnie różnice pomiędzy wartością udziałów pozostałych po umorzeniu części udziałów spółki z kapitału zapasowego, a wartością tych udziałów przed umorzeniem nie są uznane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód bądź dochód, w szczególności za dochód podatnika (tu: Wnioskodawcy) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Po pierwsze, jak wynika z uzasadnienia powołanej powyżej uchwały SN z 9 kwietnia 1997 r., sygn. akt III CZP 15/97, zwiększenie wartości nominalnej udziałów pozostałych po umorzeniu części udziałów w spółce z czystego zysku (kapitału zapasowego) nie jest obowiązkiem, lecz uprawnieniem udziałowców. Akceptacja odmiennego poglądu prowadziłaby zatem do wniosku, że opodatkowanie jest uzależnione dowolnie od tego, czy wspólnicy zdecydują o „uzgodnieniu” sumy udziałów z wielkością kapitału przez dostosowanie wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego, czy też pozostawią udziały na niezmienionym poziomie

Po wtóre, nie można uznać, że poprzez zwiększenie wartości posiadanych udziałów wspólnicy „uzupełniają” kapitał zakładowy, który bez takiego uzupełnienia uległby obniżeniu w wyniku umorzenia części udziałów. Istotą umorzenia z czystego zysku (kapitału zapasowego) jest bowiem brak obniżenia kapitału. Środki pochodzące z tego kapitału nie są w ogóle angażowane w jakikolwiek sposób, a jego wysokość nie ulega zmianie. Nie występuje też jakiekolwiek przekazanie kwot z innych kapitałów (funduszy) spółki na kapitał zakładowy. Dostosowaniu do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego podlega jedynie wartość nominalna udziałów, które nie zostały umorzone. Jest to jednak wyłącznie operacja arytmetyczna polegająca na wycenie pozostałych udziałów w stosunku do niezmienionej wysokości kapitału.

Po trzecie, nie można przyjąć, że w wyniku realizacji umorzenia części udziałów czysty zysk spółki zostaje postawiony do dyspozycji udziałowców. Rozporządzenie (zadysponowanie) zyskiem spółki nie jest tożsame z postawieniem tego zysku do dyspozycji, to znaczy z nabyciem przez udziałowca prawa do udziału w zysku. W przypadku umorzenia udziałów z czystego zysku (kapitału zapasowego), dysponentem tego zysku jest zawsze spółka, a udziałowcy, podejmując stosowną uchwałę, jedynie rozporządzają zyskiem spółki w całości lub w części. W przypadku umorzenia udziałów z kapitału zapasowego, udziałowcy, którzy pozostali w spółce, w żadnym momencie nie nabywają roszczenia do spółki o wypłatę zysku. Oznacza to, że zysk ten nie zostaje postawiony do ich dyspozycji.

Wreszcie, zwiększenie wartości nominalnej udziałów w wyniku umorzenia części z nich z kapitału zapasowego nie może być utożsamiane i nie jest wynikiem tzw. kapitalizacji rezerw, to znaczy przekazania (przeksięgowania) na kapitał zakładowy kwot z innych kapitałów (funduszy) spółki. Również w tym przypadku nie jest wypełniona poprzez opisane zdarzenie przyszłe hipoteza normy powodującej powstanie obowiązku podatkowego.

Wnioskodawca wskazał, że przedstawiane wyżej stanowisko jest jednolicie prezentowane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, a także znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne: ITPB1/415-43/13/MW, IPPB2/415-1039/12-2/AS, IPTPB2/415-688/12-2/KR, IPTPB2/415-693/12-2/AKr, IBPBII/2/415-533/12/HS, IPTPB2/415-210/12-2/KR, IPTPB3/423-287/11-2/KJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko to jest również prezentowane w doktrynie: „Umorzenie udziałów z czystego zysku prowadzi do sytuacji, w której iloczyn liczby udziałów pozostałych po umorzeniu i ich wartości nominalnej daje kwotę mniejszą niż niezmieniona wysokość kapitału zakładowego, który nie został obniżony, mimo unicestwienia pewnej liczby udziałów umorzonych. Sytuacja taka jest prawidłowa i może być trwała (A. Kidyba, Kodeks, t. I, s. 839), jednakże jest wówczas dopuszczalne dokonanie zmiany umowy spółki w celu dostosowania wartości nominalnej pozostałych (nieumorzonych) udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego (zob. uchwała SN z 9 kwietnia 1997 r., III CZP 15/97, LexPolonica nr 320376, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 74). Operacja taka polega na odpowiednim podwyższeniu wartości nominalnej udziałów, co jednak w żadnym razie nie upoważnia organów podatkowych do żądania podatku dochodowego od tzw. wewnętrznych transferów kapitałowych. Omawianej sytuacji bowiem nie obejmuje dyspozycja art. 24 ust. 5 pkt 4 u.p.d.o.f. (gdy wspólnik jest osobą fizyczną albo osobową spółką handlową) bądź art. 10 ust. 1 pkt 4 u.p.do.p. (gdy wspólnik jest osobą prawną)” (M. Rodzynkiewicz, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2013 – komentarz do art. 199 k.s.h., teza 9),

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością określa ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.). Stosownie do treści art. 199 § 1 ww. ustawy – udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Art. 199 § 6 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
4. wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
   
   

Z przepisu art. 24 ust. 5 pkt 4 ww. ustawy wynika, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach – dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) takiej spółki albo spółdzielni.

Mając na uwadze powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, że sama techniczna czynność dostosowania wartości nominalnej udziałów do niezmienionej po umorzeniu udziałów innych wspólników wysokości kapitału zakładowego Spółki, bez podwyższenia kapitału zakładowego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu (dochodu), a w efekcie – obowiązkiem podatkowym po stronie Wnioskodawcy. Aby można było mówić o obowiązku podatkowym w sytuacji wzrostu nominalnej wartości udziałów lub wzrostu liczby udziałów, wzrostowi temu musi towarzyszyć wzrost kapitału zakładowego. Tak długo jak to nie nastąpi, wszelkie operacje polegające na dostosowywaniu wartości nominalnej udziałów do wartości kapitału zakładowego będą miały wymiar wyłącznie księgowy, techniczny.

Samo podjęcie uchwały o dostosowaniu wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu analizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy mówi się o dywidendach i innych przychodach z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, ale odkodowanie terminu „przychód z udziału w zyskach osób prawnych” możliwe jest wyłącznie poprzez odwołanie się do definicji zawartej w art. 24 ust. 5, w którym akcentuje się faktyczne otrzymanie przychodu.

Z wniosku wynika natomiast, że nie wystąpi faktyczne otrzymanie przez Wnioskodawcę jako jedynego wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dochodu, a jedynie techniczne, księgowe i nieobowiązkowe dostosowanie wartości pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego. W wyniku tej czynności nie nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym w sytuacji „technicznej” czynności dostosowania wartości udziałów do wysokości kapitału zakładowego nie będzie miał zatem zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie powstanie przychód (dochód), a w efekcie – obowiązek podatkowy.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.