Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-76/16/EK
z 16 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 29 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku przywożonego samochodu osobowego z Wielkiej Brytanii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku przywożonego samochodu osobowego z Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca pod koniec 2015 roku wrócił na pobyt stały do Polski z pobytu stałego w Wielkiej Brytanii. W dniu 18 lutego 2016 r. zarejestrował samochód sprowadzony 2 lutego 2016 r. korzystając ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.).

Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą, odpowiada więc majątkiem osobistym. Nie posiada pracowników, działalność wykonuje osobiście.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytania:

1. Czy wprowadzenie auta do środków trwałych firmy to naruszenie art. 110 ust. 1?
2. Czy jednoosobowa działalność gospodarcza to wciąż użytek osobisty w rozumieniu ustawy, czy użyczenie osobie trzeciej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ działalność jest wykonywana osobiście przez właściciela samochodu, który skorzystał ze zwolnienia z podatku akcyzowego, a odpowiedzialność majątkowa określona jest majątkiem własnym, nie stanowi to przekroczenia uwarunkowań określonych w art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. nr 108, poz. 626 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752), zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3. osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;
5. samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.
   
   

Stosownie do art. 110 ust. 7 ustawy, w przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że osoba przesiedlająca się z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego tylko w przypadku, gdy łącznie spełnione są warunki o których mowa w art. 110 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że pod koniec 2015 roku wrócił na pobyt stały do Polski z pobytu stałego w Wielkiej Brytanii. W dniu 18 lutego 2016 r. zarejestrował samochód sprowadzony 2 lutego 2016 r. korzystając ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.).

Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą, odpowiada więc majątkiem osobistym. Nie posiada pracowników, działalność wykonuje osobiście.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy wprowadzenie auta do środków trwałych firmy to naruszenie art. 110 ust. 1 ustawy oraz czy jednoosobowa działalność gospodarcza to wciąż użytek osobisty w rozumieniu ustawy, czy użyczenie osobie trzeciej.

Należy wskazać, że jednym z warunków aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego jest to, że przywożony samochód osobowy z kraju członkowskiego ma być przeznaczony do użytku osobistego tej osoby.

Zgodnie zaś z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r. poz. 584), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Natomiast zgodnie z definicją Słownika PWN środki trwałe to maszyny, urządzenia, budynki, środki transportu, itp. stanowiące majątek przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na uwadze, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wprowadzenie przywiezionego samochodu do środków trwałych firmy to nadal przeznaczenie na cele osobiste. Wnioskodawca – wykonujący we własnym imieniu działalność gospodarczą - nie będzie korzystał z samochodu w celach osobistych lecz będzie wykorzystywał go do swojej działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie z art. 110 ust. 1 pkt 4 ustawy, warunkiem zastosowania zwolnienia jest aby przywieziony samochód nie został sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju.

Należy zatem wskazać, że w myśl art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy na potrzeby opodatkowania akcyzą samochodów osobowych za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego użycie na potrzeby działalności gospodarczej. Tym samym użycie samochodu będącego przedmiotem wniosku w okresie 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu, na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy skutkuje naruszeniem warunku zwolnienia.

Reasumując wprowadzenie samochodu do środków trwałych firmy Wnioskodawcy i wykorzystywanie go do prowadzonej działalności gospodarczej stanowi naruszenia przepisów art. 110 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy, tj. stanowi naruszenia warunków zastosowanego zwolnienia.

Stosownie do powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie podatku akcyzowego. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.