Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.19.2016.1.RK
z 11 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 24 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia francuskiemu artyście z tytułu umowy o dzieło jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek z dnia 21 grudnia 2015 r. dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia francuskiemu artyście z tytułu umowy o dzieło.

Pismem z dnia 5 stycznia 2016 r., Nr IBPB-2-1/4511-578/15/ASz, IBPB-2-1/4511-579/15/ASz, IBPB-2-1/4511-580/15/ASz (data wpływu 11 stycznia 2016 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) przekazał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 marca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.19.2016.1.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 marca 2016 r. (data doręczenia 15 marca 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 24 marca 2016 r.), nadanym dnia 22 marca 2016 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę o dzieło z artystą zamieszkałym we Francji. Umowa o dzieło będzie zawarta bezpośrednio z artystą z Francji. Przedmiotem umowy o dzieło byłoby wystąpienie artysty w koncercie. Zgodnie z zawartą umową, za wykonanie ww. dzieła wykonawca otrzyma wynagrodzenie ryczałtowe. Zgodnie z zapisem w umowie, wynagrodzenie to obejmuje również przeniesienie praw pokrewnych do artystycznego wykonania. Pobyt artysty w Polsce będzie całkowicie finansowany z funduszy wojewódzkiej samorządowej instytucji kultury, jaką jest Filharmonia ….

Artysta przedstawi Wnioskodawcy certyfikat rezydencji, z którego wynika, że jego miejscem zamieszkania jest Francja, i że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Francji. Wystąpienie artysty w koncercie nie będzie odbywało się za pośrednictwem stałej placówki.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca dodał, że występ artysty mającego miejsce zamieszkania we Francji będzie odbywał się w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo rezydencji, o której mowa w art. 17 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5). Artysta oświadczy, że wykonanie koncertu następować będzie w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Republikę Francuską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo nie pobierając i nie odprowadzając do Urzędu Skarbowego zryczałtowanego 20% podatku dochodowego od ww. umowy o dzieło, mając dostarczony certyfikat rezydencji wykonawcy dzieła, z którego wynika, że jego miejscem zamieszkania jest Francja, i że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Francji?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym we wniosku i jego uzupełnieniu, jako płatnik nie chce naliczyć i odprowadzić do Urzędu Skarbowego, właściwego ze względu na swoją siedzibę, zryczałtowanego podatku w wysokości 20% bez uwzględnienia kosztów uzyskania (art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Stosownie do treści art. 4a powołanej ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, o którym mowa powyżej stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do opodatkowania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Przytoczony przepis nakłada ograniczony obowiązek podatkowy na osoby fizyczne, które nie mają w Polsce miejsca zamieszkania.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a (tj. osoby posiadającej na terytorium RP ograniczony obowiązek podatkowy), przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Wśród przychodów, o których mowa powyżej, znajdują się przychody uzyskane z tytułu umowy o dzieło, wymienione w art. 13 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Według postanowień art. 29 ust. 2 powołanej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że płatnicy mogą stosować preferencyjne stawki przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku, tylko pod warunkiem posiadania zaświadczenia o siedzibie lub miejscu zamieszkania osoby zagranicznej (certyfikat rezydencji), której te należności są wypłacane.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Wnioskodawca zawrze umowę o dzieło z osobą, która mieszka we Francji. Ww. osoba załączy do umowy certyfikat rezydencji, z którego wynika, że jej miejscem zamieszkania jest Francja i że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Francji. Artysta nie złoży oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej, nie jest rezydentem polskim, umowa o dzieło będzie wykonana w Polsce.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie należy wziąć pod uwagę postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r., Nr 1, poz. 5).

Według art. 15 ust. 1 ww. Umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 19 i 20, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Powołany powyżej przepis ustala ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, czyli tej wykonywanej na podstawie stosunku pracy (umowy o pracę) i stosunków pokrewnych, zgodnie z którą taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana.

Wnioskodawca podpisze z osobą mającą miejsce zamieszkania we Francji, umowę o dzieło. To oznacza, że postanowienia art. 15 Umowy nie mogą mieć zastosowania do przychodów uzyskanych na podstawie tej umowy. Jednocześnie zauważyć należy, że Umowa polsko francuska nie zawiera odrębnego przepisu regulującego opodatkowanie tego rodzaju dochodów. To oznacza, że zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, zastosowanie do tego rodzaju przychodu (przychodu uzyskanego na podstawie umowy o dzieło) ma przepis dotyczący „zysków przedsiębiorstw”. Zatem, w celu właściwego opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez osobę posiadającą miejsce zamieszkania na terenie Republiki Francji z tytułu umowy o dzieło, należy zastosować postanowienia art. 7 ww. Umowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. Umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ww. Umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. f) ww. Umowy, określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Zgodnie z komentarzem do art. 5 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD) należy rozumieć, że aby cudzoziemiec posiadał placówkę na terytorium Polski muszą zostać spełnione następujące elementy, tj.:

• istnienie placówki, czyli określonego miejsca wykonywania usługi (np. gabinet, biuro),
  

• placówka musi mieć charakter stały, tzn. musi być utworzona w określonym miejscu z pewnym stopniem trwałości,
  

• cudzoziemiec musi prowadzić działalność za pomocą tej stałej placówki.
  
  

Postanowienia art. 5 ww. Komentarza, zwracają również uwagę na kryterium czasu, jaki musi istnieć stała placówka w danym państwie. Praktyka państw członkowskich nie jest jednolita, jeżeli chodzi o kryterium czasu istnienia stałej placówki, wskazuje się jednak, że zwykle nie uważa się, że zakład istnieje, jeżeli działalność była wykonywana w państwie za pośrednictwem stałej placówki utrzymywanej krócej niż sześć miesięcy z uwzględnieniem wyjątków, tj. m.in. o ile działalność nie ma charakteru powtarzalnego.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę ww. uregulowania prawne do tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że osoba, z którą Wnioskodawca zawrze umowę o dzieło posiadała w Polsce placówkę, gdyż realizacja koncertu odbędzie się w miejscu wskazanym przez Wnioskodawcę, czyli miejsce wykonywania działalności przez ww. osobę będzie ściśle określone. Mając jednak na uwadze fakt, że umowa o dzieło między Wnioskodawcą a ww. osobą zostanie zawarta na jednodniowe wystąpienie w koncercie należy stwierdzić, że nie będzie spełnione kryterium czasookresu, jaki jest niezbędny by uznać, że ww. działalność wykonywana była za pośrednictwem stałej placówki.

Z powyższego wynika, że dochody uzyskane przez osobę, z którą Wnioskodawca zawrze umowę o dzieło, powinny być opodatkowane zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 7 ust. 1 powołanej Umowy, tj. tylko we Francji.

W rozpatrywanej sprawie na uwagę zasługują także uregulowania zawarte w art. 12 ww. Umowy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie do przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia własności majątku (różnego rodzaju, a zatem także praw majątkowych autorskich). Jako, że przychód uzyskany z przeniesienia praw majątkowych nie został wymieniony szczegółowo w treści art. 12 ust. 1-4 ww. Umowy, to ma do niego zastosowanie regulacja zawarta w ust. 5 omawianego artykułu. Zgodnie z jego treścią, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Z powyższego wynika zatem, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w tym przypadku z Francji) osiąga zyski z przeniesienia jakiegokolwiek majątku, który nie został wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 powołanego powyżej przepisu, to wówczas zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie (Francja).

Jeżeli zatem umowa o dzieło zawarta z osobą posiadającą miejsce zamieszkania we Francji dotyczyła również wynagrodzenia za przeniesienie praw pokrewnych, to – w myśl powołanego powyżej art. 12 ust. 5 ww. Konwencji – dochód otrzymany przez ww. osobę podlegać będzie opodatkowaniu tylko we Francji.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powołanych powyżej przepisów Umowy polsko-francuskiej, tj. art. 7 ust. 1 oraz art. 12 ust. 5 wynika jednoznacznie, że dochody uzyskane przez osobę, z którą Wnioskodawca zawrze umowę o dzieło, podlegają opodatkowaniu tylko we Francji.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że w opinii Wnioskodawcy próżno szukać przepisu prawnego, który by precyzował, że stosowanie art. 17 ust. 3 Umowy polsko-francuskiej uzależnione jest od uzyskania stosownego zaświadczenia, że opisany we wniosku koncert odbywa się w ramach wymiany kulturalnej. Trybu takiego nie przewiduje ani umowa polsko-francuska, ani też przepisy krajowe. Przeciwnie, z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) wynika, że obowiązki płatnika mają charakter instrumentalny (służą realizacji nałożonego na podatnika obowiązku podatkowego), a jego rola sprowadza się do ustalania i odprowadzania należności podatkowych. Płatnik jest więc swego rodzaju pośrednikiem między organem podatkowym a podatnikiem. Przekazuje on mianowicie temu organowi cudze (podatnika) pieniądze niejako w imieniu podatnika. Funkcja płatnika powoduje, że pobór podatku ma miejsce „u źródła”. Czynności płatnika nie wszczynają postępowania podatkowego. Płatnik nie jest organem podatkowym, w związku z czym nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego według zasad przewidzianych w przepisach Ordynacji podatkowej. Kompetencja ta jest zastrzeżona dla organu podatkowego, o czym stanowią art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej. Skoro zatem żaden przepis prawny nie wymaga, aby podatnik udowadniał - w drodze zaświadczenia - że koncert wykonał w ramach wymiany kulturalnej, to postępowania dowodowego w tym zakresie nie musi także przeprowadzać płatnik. Płatnik może zatem odstąpić od poboru podatku także w sytuacji, w której podatnik zapewni go – poprzez złożenie oświadczenia - o wykonaniu takiego koncertu w opisanych okolicznościach. To właśnie podatnik ponosi odpowiedzialność za realizację zobowiązania podatkowego. Płatnik odpowiada natomiast za własne działanie (bądź zaniechanie działania) związane z wykonywaniem nałożonych nań obowiązków. Odpowiedzialność płatnika jest więc ukształtowana odpowiednio do zakresu jego obowiązków i jest konsekwencją niewykonania lub nienależytego wykonania tychże obowiązków. Związek odpowiedzialności płatnika z jego osobistym działaniem podkreśla także to, że art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej wyłącza odpowiedzialność płatnika, jeśli na skutek zdarzeń, o których nie mógł wiedzieć, a o których powinien poinformować go podatnik, nie wypełnił on swych ustawowych obowiązków. W ocenie Wnioskodawcy, niepobranie przez płatnika podatku od wynagrodzenia wypłaconego artyście mającego miejsce zamieszkania we Francji za koncert wykonany w Polsce uzależnione jest zatem od uzyskania od tegoż podatnika certyfikatu rezydencji oraz złożenia przezeń oświadczenia, że koncert odbył się w ramach wymiany kulturalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20%;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
   
   

Stosownie do art. 29 ust. 2 powołanej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 tej ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę o dzieło bezpośrednio z artystą zamieszkałym we Francji, której przedmiotem byłoby wystąpienie artysty w koncercie. Zgodnie z zawartą umową, za wykonanie ww. dzieła artysta otrzyma wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie to obejmuje również przeniesienie praw pokrewnych do artystycznego wykonania. Pobyt artysty w Polsce będzie całkowicie finansowany z funduszy wojewódzkiej samorządowej instytucji kultury jaką jest Filharmonia. Artysta przedstawi Wnioskodawcy certyfikat rezydencji, z którego wynika, że jego miejscem zamieszkania jest Francja, i że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Francji. Występ artysty w koncercie będzie odbywał się w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo rezydencji, o której mowa w art. 17 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r., Nr 1, poz. 5).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 powołanej Umowy polsko-francuskiej, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności.

Jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana (art. 17 ust. 2 ww. Umowy).

Jednocześnie na mocy ust. 3 art. 17 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Reasumując, należy stwierdzić, że w świetle art. 17 ust. 3 Umowy polsko-francuskiej, dochód artysty posiadającego miejsce zamieszkania na terytorium Francji z tytułu wykonywania działalności artystycznej w Polsce na podstawie umowy o dzieło w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez państwo jego rezydencji, podlega opodatkowaniu tylko we Francji.

Zatem na Wnioskodawcy jako podmiocie wypłacającym ten dochód, nie będzie ciążył obowiązek opodatkowania przychodu na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.