INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca (data wpływu 13 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia VAT w związku z realizacją projektu pn „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest inwestorem zadania p.n. „...”.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki poniesione na realizację projektu zostaną udokumentowane fakturami VAT, które będą wystawione na Wnioskodawcę Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu będą czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt należy do zadań własnych Gminy- art. 7 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o Samorządzie Gminnym (Dz. U. nr 142, poz. 1591 z zm.). Inwestycja jest współfinansowana z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Program realizowany jest w partnerstwie, liderem projektu jest Miasto. Lider odpowiedzialny jest za koordynowanie prac związanych z przygotowaniem i realizacją całego projektu, natomiast partnerzy odpowiedzialni są za projekt i realizację w zakresie przedmiotowym. Partnerzy nie będą przekazywać własnych środków finansowych na rzecz lidera projektu, natomiast każdy partner będzie finansował własną część projektu. Właścicielem powstałego majątku w wyniku realizacji projektu będzie każdy podmiot w wysokości wniesionego zgodnie z umową własnego wkładu finansowego. Mienie nie będzie przekazane innemu podmiotowi, środki z dofinansowania unijnego wpłyną na konto każdego podmiotu zgodnie z ustalonymi wielkościami w harmonogramie rzeczowo- finansowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, oś priorytetowa II „Wsparcie innowacyjności, budowa społeczeństwa informacyjnego oraz wzrostu potencjału inwestycyjnego regionu”. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT-7 z tytułu osiągalnych dochodów z najmu i dzierżawy składników majątkowych (lokali i placów) i składa deklaracje VAT-7. Inwestycja p.n. „...” jest realizowana w ramach zadań własnych. Zakres robót jest następujący: Zaprojektowanie i budowa sieci światłowodowej, zaprojektowanie i wykonanie prac adaptacyjno-budowlanych w pomieszczeniu serwerowni, budowa instalacji dla punktów oraz infokiosku. Jest to inwestycja, która nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym, w związku z czym Gmina nie ma możliwości odliczenia tego podatku. Powstałe mienie jest własnością Gminy. Faktury dokumentujące poniesione wydatki wystawiane są na Gminę.

Projekt należy do zadań własnych Gminy - art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o Samorządzie Gminnym (Dz. U. nr 142, poz. 1591 z zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi, art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 7 ust.1 pkt 3a ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy min.: działalności w zakresie telekomunikacji.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest inwestorem zadania pn. „...”. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki poniesione na realizację projektu zostaną udokumentowane fakturami VAT, które będą wystawione na Wnioskodawcę. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu będą czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt należy do zadań własnych Gminy - art. 7 ust 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o Samorządzie Gminnym (Dz. U. nr 142, poz. 1591 z zm.) Inwestycja jest współfinansowana z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Program realizowany jest w partnerstwie, liderem projektu jest Miasto. Lider odpowiedzialny jest za koordynowanie prac związanych z przygotowaniem i realizacją całego projektu, natomiast partnerzy odpowiedzialni są za projekt i realizację w zakresie przedmiotowym. Partnerzy nie będą przekazywać własnych środków finansowych na rzecz lidera projektu, natomiast każdy partner będzie finansował własną część projektu. Właścicielem powstałego majątku w wyniku realizacji projektu będzie każdy podmiot w wysokości wniesionego zgodnie z umową własnego wkładu finansowego. Mienie nie będzie przekazane innemu podmiotowi, środki z dofinansowania unijnego wpłyną na konto każdego podmiotu zgodnie z ustalonymi wielkościami w harmonogramie rzeczowo- finansowym. Inwestycja – jak wskazał Wnioskodawca – nie będzie służyła czynnościom opodatkowanym.

W myśl powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie więc zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy. Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie warunek ten nie jest spełniony, gdyż Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadanie będące przedmiotem pytania wykonuje zadania własne, a towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym Wnioskodawca z tego tytułu nie ma prawa do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ efekty zadania nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w zakresie przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.