Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4511-1/16/PS
z 18 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu, która dla celów podatkowych kwalifikowana jest jako leasing operacyjny. Wartość samochodu przekracza równowartość 20 tys. euro. Samochód został objęty dobrowolnym ubezpieczeniem utraty wartości pojazdu GAP (w skrócie ubezpieczenie GAP). Przedmiotem ubezpieczenia GAP jest utrata wartości ubezpieczonego pojazdu w okresie ubezpieczenia a dokładniej strata, jaką zanotuje ubezpieczony wynikająca z różnicy pomiędzy wartością początkową a wartością rynkową pojazdu ustaloną na dzień powstania szkody całkowitej w ubezpieczeniu autocasco. Koszt ubezpieczenia GAP jest ustalony raz w momencie sprzedaży ubezpieczenia, na okres ubezpieczenia pokrywający się z okresem leasingu i kwota ta nie jest już corocznie weryfikowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszt ubezpieczenia utraty wartości pojazdu GAP samochodu osobowego podlega ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów do wysokości 20 tys. euro na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem podatnika koszt ubezpieczenia utraty wartości pojazdu GAP samochodu osobowego nie podlega ograniczeniu wynikającego z art. 23 ust 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opłaty dotyczące tego ubezpieczenia podlegają w całości do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu, nawet jeżeli przyjęta dla celów tego ubezpieczenia wartość samochodu osobowego przekracza równowartość 20 tys. euro.

Ograniczenie wynikające z art. 23 ust 1 pkt 47 ww. ustawy dotyczy "składek na ubezpieczenie samochodu osobowego" a więc składek dotyczących ubezpieczeń, których przedmiotem są samochody osobowe. Natomiast przedmiotem ubezpieczenia utraty wartości pojazdu GAP jest ryzyko powstania straty finansowej. A więc opłaty z tytułu ubezpieczenia GAP nie mogą być zatem "składkami na ubezpieczenie samochodu osobowego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

• umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
• umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
• suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej kosztów ubezpieczenia utraty wartości pojazdu GAP samochodu osobowego użytkowanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego odnieść należy się do art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Przewidziane w tym przepisie ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (AC). W cytowanym przepisie nie podano wprost, o który rodzaj ubezpieczenia chodzi (OC, AC, NNW), ale należy przyjąć, że dotyczy on wyłącznie ubezpieczenia AC, bowiem dla ustalenia limitu, o którym mowa w tych przepisach, istotna jest wartość samochodu przyjęta dla celów ubezpieczenia, a tą przyjmuje się tylko dla AC. Dla ubezpieczenia OC i NNW wartość samochodu nie jest istotna.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że jak słusznie wskazał Wnioskodawca wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy ograniczenie dotyczy „składek na ubezpieczenie samochodu osobowego", a więc składek dotyczących ubezpieczeń, których przedmiotem są samochody. Ma to istotne znaczenie w omawianej sprawie, gdyż – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego – przedmiotem ubezpieczeń GAP jest utrata wartości ubezpieczonego pojazdu w okresie ubezpieczenia a dokładniej strata, jaką zanotuje ubezpieczony wynikająca z różnicy pomiędzy wartością początkową a wartością rynkową pojazdu ustaloną na dzień powstania szkody całkowitej w ubezpieczeniu autocasco.

W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko podatnika, że koszt ubezpieczenia utraty wartości pojazdu GAP samochodu osobowego nie podlega ograniczeniu wynikającego z art. 23 ust 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.