Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-643/15/HS
z 27 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data otrzymania 30 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawcę Akcji na podstawie Umowy po cenie niższej od wartości rynkowej Akcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawcę Akcji na podstawie Umowy po cenie niższej od wartości rynkowej Akcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca planuje nabyć, na podstawie umowy sprzedaży (dalej „Umowa”) od podmiotu trzeciego – będącego spółką kapitałową lub osobą fizyczną – będącego polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, akcje (dalej „Akcje”) polskiej spółki akcyjnej będącej polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej „Spółka Akcyjna”).

Nabycie Akcji przez Wnioskodawcę nie nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz na cele osobiste Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przewiduje, że cena sprzedaży Akcji określona w Umowie może odbiegać od wartości rynkowej Akcji, tzn. być niższa niż wartość rynkowa Akcji.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę Akcji na podstawie Umowy po cenie niższej od wartości rynkowej Akcji powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód w wysokości różnicy pomiędzy wartością rynkową Akcji a ceną Akcji określoną w Umowie, a w konsekwencji czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych od tej różnicy jako od świadczenia w naturze częściowo odpłatnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę Akcji na podstawie Umowy po cenie niższej od wartości rynkowej Akcji nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód w wysokości różnicy pomiędzy wartością rynkową Akcji a ceną Akcji określoną w Umowie, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych od tej różnicy jako od świadczenia w naturze częściowo odpłatnego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie przy tym do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli natomiast świadczenia są częściowo odpłatne – przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przywołanych powyżej przepisów można wywieźć, że świadczenia nieodpłatne względnie częściowo odpłatne nie obejmują rzeczy (praw majątkowych) jako przedmiotu świadczenia. Za takim wnioskiem przemawia w szczególności treść art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis określa sposób ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń, ale tylko takich, których przedmiotem są usługi (pkt 1 i 2), udostępnienie lokalu lub budynku (pkt 3) lub udostępnianie rzeczy lub praw (pkt 4). Należy zauważyć, iż przeniesienie własności rzeczy (praw majątkowych) nie mieści się w hipotezie żadnego z wymienionych punktów art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie jest „udostępnieniem” rzeczy (praw majątkowych).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 lipca 2011 r. Znak ILPB1/415-642/11-2/AG oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 611/09.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że przedmiotem podatku dochodowego od osób fizycznych jest dochód. Pojęcie dochodu ściśle łączy się z pojęciem przychodu, bowiem przychód ma charakter pierwotny względem dochodu, jako że istnienie przychodu w ogóle warunkuje możliwość powstania dochodu. Pojęcie przychodu zostało zdefiniowane w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże przepis ten należy interpretować w związku z art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (określającym źródła przychodów) oraz art. 12-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co pozwala na ustalenie, czy określona wartość lub świadczenie mogą być zakwalifikowane jako przynależne do któregokolwiek ze źródeł przychodów podatkowych. Jeżeli nie jest możliwe przyporządkowanie danego świadczenia do określonego źródła przychodów – w tym również do „innych źródeł” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to nie będzie ono mogło być uznane za przychód podatkowy, choćby nawet odpowiadało ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (por. komentarz do art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – A. Bartosiewicz, R. Kubacki, „PIT. Komentarz”, wyd. Lex 2009). Należy przy tym przyjąć, że nabycie rzeczy (praw majątkowych) nigdy nie jest źródłem przychodów.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawarty jest w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 7 i 9 tego przepisu:

1. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7);
2. inne źródła (pkt 9).
   
   

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania, gdyż Wnioskodawca nie będzie dokonywał zbycia praw majątkowych (Akcji), lecz ich nabycia.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Tym samym brak konkretnego wymiaru finansowego związanego z faktem zakupu na cele osobiste Akcji poniżej ich wartości rynkowej, uniemożliwia traktowanie tego zdarzenia w kategorii przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie sposób bowiem uznać, że skutek w postaci powstania przychodów z innych źródeł powoduje ustalenie przez strony w umowie sprzedaży ceny przedmiotu sprzedaży w wysokości niższej od jego wartości rynkowej. Wobec odpłatnego charakteru zawartej umowy nie stanowi bowiem przysporzenia majątkowego i nie można traktować go jako otrzymanie nieodpłatnego lub częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego nie będzie miała w ogóle zastosowania regulacja prawna wynikająca z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również z tego powodu, że przepis ten stanowi integralną część przepisu art. 11. Przepis art. 11 zawiera ogólną definicję przychodu, którą należy stosować w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie, w szczególności nie przewidują odrębnego sposobu określania momentu uzyskania przychodu lub jego wysokości (co wynika bezpośrednio z zastrzeżenia zawartego w tym przepisie). Oznacza to, że jeżeli przepis szczególny (w tym art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) i ust. 2 w zw. z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) inaczej zastrzega rozumienie pojęcia konkretnego przychodu z danego źródła, definicja ta nie ma w ogóle zastosowania. Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje na źródło przychodu, którym niewątpliwie jest przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych (Akcji), a w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) i ust. 2 w zw. z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa sposób ustalenia tego przychodu, co tym samym wyklucza zastosowanie przepisu art. 11, w tym przepisu art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę Akcji, nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po cenie niższej niż cena rynkowa po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości różnicy pomiędzy wartością rynkową Akcji a wartością transakcji nabycia Akcji, jako przychód z innych źródeł – świadczenia w naturze częściowo odpłatne. W stosunku do Wnioskodawcy nie powstaje bowiem żadne nieodpłatne świadczenie, czy też świadczenie w naturze częściowo odpłatne.

Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 4 czerwca 2014 r. Znak: ITPB2/415-221/14/DSZ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 stycznia 2013 r. Znak: IPPB2/415-887/12-4/AS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 25 lipca 2011 r. Znak: ILPB2/436-85/11-4/MK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie – stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Stosownie do art. 11 ust. 2b ww. ustawy – jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne – przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, wskazać należy, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym częściowo odpłatne świadczenia w naturze otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawarty jest w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym odrębnymi źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
   -jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   8a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;
   
9. inne źródła.
   
   

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w szczególny sposób uregulował zasady opodatkowania przychodów zakwalifikowanych do źródła przychodu jakim są kapitały pieniężne. W art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z kapitałów pieniężnych zostały enumeratywnie wyszczególnione.

I tak ustawodawca np. w art. w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w związku z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje na przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstający w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji).

Dodatkowo – zgodnie z regulacją art. 17 ust. 2 ww. ustawy przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 6 – stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia m.in. praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Dodatkowo, art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej prawo do określenia przychodu w wysokości wartości rynkowej zbywanych praw majątkowych w przypadku, gdyby ich cena – bez uzasadnionej przyczyny – znacznie odbiegała od ich wartości rynkowej.

Z kolei z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 omawianej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia wskazano, że nabycie Akcji przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży od spółki kapitałowej lub od osoby fizycznej nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, lecz na jego cele osobiste, a cena sprzedaży Akcji określona w Umowie może odbiegać od wartości rynkowej Akcji, tzn. być niższa niż wartość rynkowa Akcji.

W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – przez umowę sprzedaży sprzedający zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Tego rodzaju umowa jest umową wzajemną, kształtowaną oświadczeniami woli stron, nie zawiera elementu nieodpłatności, a istotnym jej elementem jest cena. Kwestia wysokości ceny leży wyłącznie w gestii stron umowy sprzedaży.

W opisanej sytuacji nie może być mowy o powstaniu przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można bowiem uznać, że skutek taki wywołuje ustalenie przez strony umowy sprzedaży ceny przedmiotu tej umowy w wysokości niższej od jej faktycznej wartości rynkowej. Ustalenie takie wobec odpłatnego charakteru zawartej umowy nie stanowi bowiem przysporzenia majątkowego i nie można traktować go jako otrzymanie nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opisana sytuacja nie kwalifikuje się również do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z kapitałów pieniężnych.

I tak w sytuacji nabycia Akcji po cenie niższej niż cena rynkowa nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, gdyż dotyczy zbycia (a nie nabycia) Akcji.

Nie znajdzie również zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 9, gdyż jego hipoteza obejmuje opodatkowanie przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny, a nie nabycia Akcji za środki pieniężne.

Tym samym brak konkretnego wymiaru finansowego związanego z faktem zakupu na cele osobiste Akcji poniżej ich wartości rynkowej, uniemożliwia traktowanie tego zdarzenia w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w sytuacji nabycia Akcji na podstawie umowy sprzedaży po cenie niższej niż cena rynkowa po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a konsekwencji obowiązek odprowadzenia podatku z tego tytułu.

Na marginesie zauważyć należy, że w sytuacji zbycia przez Wnioskodawcę Akcji nabytych po cenie niższej od ceny rynkowej powstanie po jego stronie dochód do opodatkowania rozumiany jako różnica między przychodem uzyskanym z tytułu odpłatnego zbycia Akcji a kosztami uzyskania przychodu, określonymi jako wydatki na nabycie zbywanych Akcji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku nabycia przez niego Akcji na podstawie umowy sprzedaży po cenie niższej od wartości rynkowej nie powstanie po jego stronie przychód w wysokości różnicy pomiędzy wartością rynkową Akcji a ceną określoną w Umowie, uznać należało za prawidłowe.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się z kolei do przywołanego wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.

Ponadto, Organ nie podziela wniosków płynących z interpretacji indywidualnej z 25 lipca 2011 r. Znak: ILPB1/415-642/11-2/AG oraz z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 611/09, na które powołuje się Wnioskodawca, a sprowadzających się do twierdzenia, że świadczenia nieodpłatne względnie częściowo odpłatne nie obejmują rzeczy (praw majątkowych) jako przedmiotu świadczenia.

Tezie tej przeczy umiejscowienie w treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „i innych nieodpłatnych świadczeń” bezpośrednio po wyrazach „oraz świadczeń w naturze” co oznacza, że świadczenia w naturze stanowią jeden z rodzajów nieodpłatnych świadczeń (oprócz nich występują inne nieodpłatne świadczenia). Z kolei sposób ustalania wartości pieniężnej świadczeń w naturze, o którym mowa w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, dowodzi, że świadczeniami w naturze są rzeczy i prawa.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zaznacza, że jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku będzie się różnić się od zdarzenia jakie wystąpi w rzeczywistości wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.