INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja artykułów dziewiarskich. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników. W roku podatkowym 2011 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Spółka była zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2005 r. Spółka podpisała z „P.”, przywołanym dalej jako: „Ubezpieczyciel” grupowe ubezpieczenie na życie zatrudnionych pracowników. W przedmiotowej umowie strona występuje jako „Ubezpieczający” a „P.” jako „Ubezpieczyciel”. Zakres ubezpieczenia obejmuje między innymi śmierć ubezpieczonego pracownika z powodu nieszczęśliwego wypadku, śmierć rodzica lub dziecka, osierocenie dziecka itp. Ochrona ubezpieczeniowa rozpoczęła się od maja 2005 r. Od dnia 1 lipca 2011 r. każda wymagalna składka jest dokumentowana przez Ubezpieczyciela fakturą VAT. Wydatków z tytułu ubezpieczenia za dany okres rozliczeniowy (tj. miesiąc) wspólnicy Spółki nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodu oraz nie ewidencjonują w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W całości poniesione przez Spółkę wydatki na ubezpieczenie są za zgodą pracowników potrącane przez stronę z ich wynagrodzeń. W dniu 31 października 2011 r. Spółka wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie systemu ubezpieczeń społecznych w przedmiocie ustalenia, czy od zapłaconych przez Spółkę wydatków na ubezpieczenia Wnioskodawca zobowiązany jest naliczać składki na ubezpieczenia społeczne.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Spółka podała, iż zgodnie z umową ubezpieczenia, jest zobowiązana do opłacania składek na życie, na rzecz zatrudnionych pracowników. Spółka nie finansuje oraz nie współfinansuje należnych składek na ubezpieczenie na życie, którzy przystąpili do niniejszego ubezpieczenia. Przedmiotowe składki finansowali pracownicy osobiście, wyrażając zgodę na ich potrącenie z należnego wynagrodzenia. Składki na ubezpieczenie zdrowotne są potrącane z wynagrodzeń pracowników na podstawie deklaracji przystąpienia pracownika do ubezpieczenia.

Przedmiotowa umowa ubezpieczenia na życie dotyczy grup ryzyka wymienionych w art. 23 ust.1 pkt 57 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowy od osób fizycznych (Dz. U. 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), tj. grupy 1,3 i 5 działu I grupy 1 i 2 działu II wskazanych w załączeniu od ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej ( Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66).

Uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu zawartych umów ubezpieczenia na życie jest wyłącznie pracownik lub członek jego rodziny. Niniejsza umowa ubezpieczenia na życie w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym zawarto umowę, wyklucza:

• wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

• możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

• wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy od dnia 1 lipca 2011 r. w zakresie podatku od towarów i usług w miesiącu poniesienia wydatku przez stronę udokumentowanego fakturą VAT na ubezpieczenie na życie pracowników oraz członków ich rodzin na życie, spoczywa na Spółce obowiązek udokumentowania fakturą VAT wykonania nieodpłatnej usługi na rzecz pracownika lub członka jego rodziny w zakresie ubezpieczenia na życie, ze wskazaniem przez stronę w przedmiotowej fakturze VAT, iż niniejsza usługa jest zwolniona z podatku od towarów i usług, zaewidencjonowania przez stronę przedmiotowej faktury VAT w ewidencji prowadzonej przez Spółkę dla celów podatku od towarów i usług oraz zadeklarowanie przez stronę sprzedaży usługi w zakresie ubezpieczenia na życie w deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany miesiąc rozliczeniowy ...
2. Czy na płatniku pod datą zapłaty wydatku na ubezpieczenie na życie pracowników spoczywa obowiązek naliczenia oraz pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu uzyskanego przez pracownika lub członka jego rodziny z tytułu opłacania przez Spółkę składek na ubezpieczenie na życie w danym miesiącu kalendarzowym ...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż pracownicy zwracają w całości dla Spółki opłacone przez stronę składki ubezpieczenie na życie, kwota opłaconych przez stronę składek jest dla nich przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego to przychodu stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na płatniku pod datą poniesienia wydatku spoczywałby obowiązek naliczenia oraz pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Z uwagi na powyższe na Spółce nie spoczywa też obowiązek wynikający z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sporządzenia do dnia 28 lutego roku następnego roku podatkowego informacji na druku PIT-8 o wysokości zapłaconych składek na ubezpieczenie na życie za każdego pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, do którego stosownie do ust. 1 pkt 1 zalicza się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń – zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie takie, aby mogło być uznane za przychód musi przy tym być przysporzeniem definitywnym, tzn. nie może mieć charakteru zwrotnego.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy“, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (…).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca podpisał z PZU grupowe ubezpieczenie na życie zatrudnionych pracowników. W całości poniesione przez Spółkę wydatki na ubezpieczenie są za zgodą pracowników, na podstawie deklaracji przystąpienia pracownika do ubezpieczenia, potrącane przez stronę z ich wynagrodzeń.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku zapłacone przez Wnioskodawcę składki ubezpieczenia na życie zatrudnionych pracowników nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem poniesione przez Spółkę wydatki na ubezpieczenie są zwracane spółce, gdyż za zgodą pracownika są potrącane przez stronę z jego wynagrodzenia, co ostatecznie powoduje uszczuplenie majątku pracownika a nie pracodawcy. Zatem po stronie pracownika nie dochodzi do przysporzenia majątkowego, które miałoby miejsce w sytuacji gdyby to wyłącznie pracodawca poniósł ciężar ekonomiczny ubezpieczenia. Przychodem podatkowym – jak już wskazano - jest bowiem przysporzenie trwałe, bezzwrotne (definitywne) o konkretnym wymiarze majątkowym. A contario, przychodem nie są przysporzenia, które mają zwrotny charakter. Tym samym skoro świadczenie otrzymane przez pracownika – zgodnie z przyjętymi zasadami – jest pracodawcy zwracane (przez potrącenie z wynagrodzenia pracownika), to w opisanej sytuacji nie doszło do powstania przychodu podatkowego, a co za tym idzie Spółka nie ma obowiązku naliczenia oraz pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników).

Ponadto informuje się, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.