Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-273/15/MK
z 4 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii związanych z obniżeniem/podwyższeniem uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie kwestii związanych z obniżeniem/podwyższeniem uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca – spółka akcyjna jest polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP), tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Dla celów podatkowych w stosunku do części środków trwałych Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik znak 1 do ustawy o PDOP. Spółka planuje w stosunku do wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową obniżyć przyjęte stawki amortyzacyjne. W przyszłości Spółka zamierza podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne wybranych środków trwałych, do wysokości nieprzekraczającej wysokości stawek wynikających z Wykazu (stawki mogą być niższe lub równe).

Ponadto, do nowo nabywanych środków trwałych Spółka planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do ewidencji (przy czym nie wszystkie środki trwałe będą fabrycznie nowe). W przyszłości Spółka zamierza podwyższyć stawki amortyzacyjne do ww. wybranych środków trwałych, w stosunku do których od momentu wprowadzenia ich do ewidencji stosowała obniżone stawki amortyzacyjne, jak również rozważa dalsze obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowo nabytych środków trwałych od samego początku, czyli od miesiąca wprowadzenia ich do ewidencji?
2. Czy Spółka będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych znajdujących się w ewidencji począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego?
3. Jaka w przypadku Spółki była/jest dopuszczalna granica obniżenia poziomu stawek amortyzacyjnych?
4. Czy wymagane jest istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych?
5. Czy Spółka będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla wybranych środków trwałych z danej grupy czy rodzaju począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego?
6. Czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania pierwszego, Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowo nabytych środków trwałych od samego początku, czyli od miesiąca wprowadzenia ich do ewidencji.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o PDOP, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Natomiast na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych dopiero co wprowadzanych do ewidencji zmiana stawek amortyzacyjnych (tj. ich obniżenie do wartości niższych niż określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. W konsekwencji, zdaniem Spółki, brak jest podstaw do przyjęcia odmiennego stanowiska niż zaprezentowane przez Spółkę.

Spółka pragnie wskazać, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej znak IPPB3/423-24/13-2/MS1 wydanej 22 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym „zmiana stawek amortyzacyjnych może zatem nastąpić (...) w odniesieniu do środków trwałych wprowadzanych do ewidencji po raz pierwszy (wówczas ma to miejsce począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji).";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/2/423-1508/11/MS wydanej 21 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy stwierdził, że „dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego;
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/1/423-59/11/KB wydanej 13 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym „Spółka będzie uprawniona do obniżenia stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych (...) począwszy od miesiąca, w którym te środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki".

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania drugiego, Spółka uważa, że będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych znajdujących się w ewidencji począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Drugie zdanie przywołanego artykułu stanowi, że podatnik może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych znajdujących się w ewidencji od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje dodatkowych ograniczeń w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych stosowanych dla potrzeb amortyzacji środków trwałych znajdujących się w ewidencji. W konsekwencji, zdaniem Spółki, stanowisko jej należy uznać za prawidłowe. Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej znak ILPB4/423-33/13-2/ŁM wydanej 25 kwietnia 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w którym organ podatkowy wskazał, iż „powołany w zdaniu pierwszym przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki i jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej) począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/2/423-1508/11/MS wydanej 21 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy stwierdził, że „możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, (..) która odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/1/423-59/11/KB wydanej 13 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym „Spółka będzie uprawniona do obniżenia stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych (...) od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego".

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania trzeciego, ustawa o PDOP nie określa jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka mogła/będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu bliskiego 0%.

W myśl art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie PDOP minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia. W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, przy założeniu, że będą one nie wyższe niż stawki określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Spółka wskazuje, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej znak ILPB4/423-54/13-2/ŁM wydanej w dniu 24 maja 2013r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ w całości uznał pogląd wnioskodawcy za prawidłowy, zgodnie z którym: „dopuszczalnym jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych przy zastosowaniu stawek dowolnie obniżonych w stosunku do stawek z Wykazu, w tym również stawki na poziomie 0%";
• interpretacji indywidualnej znak ILPB4/423-32/13-2/DS wydanej 25 kwietnia 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ podatkowy wyraźnie stwierdził: „zatem, podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną również do poziomu 0%.";
• interpretacji indywidualnej znak IPPB3/423-1098/11-4/KK wydanej 29 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy w pełnym zakresie potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „zgodnie z art. 16i ust 5 ustawy o PDOP ma prawo do czasowego obniżenia, stawki amortyzacyjnej dla wszystkich środków trwałych, nawet do poziomu 0%";

W ocenie Spółki, w odniesieniu do pytania czwartego, nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych, w wyniku czego stawki amortyzacyjne stosowane przez Spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez Spółkę poziomie (przy założeniu, że nie będą wyższe niż stawki określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ustawy o PDOP).

Art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP stanowiący podstawę prawną dla obniżenia stawek amortyzacyjnych nie wskazuje na konieczność występowania związku pomiędzy określaną przez podatnika obniżoną stawką amortyzacyjną a okresem ekonomicznej użyteczności środka trwałego, dla którego stawka amortyzacyjna jest obniżana. Również inne przepisy ustawy o PDOP nie formułują obowiązku uwzględniania okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego przy określaniu przez podatnika stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, stawki amortyzacyjne mogą być kształtowane według uznania podatnika, jednak na poziomie nie wyższym niż wynikałoby to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

Spółka chciałaby jednocześnie wskazać, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie, m. in. w:

• interpretacji indywidualnej znak ILPB4/423-182/13-2/DS wydanej 26 sierpnia 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ podatkowy wskazał, że: „Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika."
• interpretacji indywidualnej znak IPPB5/423-1236/12-2/RS wydanej 19 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy stwierdził, że Spółka może „niezależnie od obowiązujących w Spółce zasad rachunkowości, obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/2/423-720/11/MS wydanej 16 września 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy stwierdził, że „Spółka - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika".

W odniesieniu do pytania piątego, Spółka stoi na stanowisku, że będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla wybranych środków trwałych z danej grupy czy rodzaju począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje, iż w przypadku obniżenia stawek amortyzacyjnych musi ono zostać zastosowane do wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do określonej grupy czy rodzaju. Użycie przez ustawodawcę sformułowania „dla poszczególnych środków trwałych" wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez Spółkę środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Spółki możliwe jest obniżanie stawek amortyzacyjnych indywidualnie dla poszczególnych środków trwałych. W praktyce oznacza to, iż środki trwałe zaklasyfikowane do tej samej grupy/rodzaju mogą być amortyzowane według różnych stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

Spółka pragnie wskazać, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej znak IPPB3/423-24/13-2/MS1 wydanej 22 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla poszczególnych wybranych lub wszystkich środków trwałych zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jaki takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji";
• interpretacji indywidualnej znak IPPB5/423-1236/12-2/RS wydanej 19 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy stwierdził, że Spółka może „obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do wszystkich lub poszczególnych (wybranych) środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych) dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/2/423-1508/11/MS wydanej 21 marca 2012 r. przez Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy stwierdził, że „Spółka - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych -może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej (...)".

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do pytania szóstego, będzie ona mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub podwyższenia jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.

Na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, zdaniem Spółki, podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziome, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych.

Spółka pragnie przy tym wskazać, iż jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, określonego jako pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego. W konsekwencji, Spółka będzie mogła dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.

Stanowisko Spółki znalazło swoje odzwierciedlenie m. in. w:

• interpretacji indywidualnej znak IPTPB3/423-56/13-2/PM wydanej 12 kwietnia 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zgodnie z którą „Spółka - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie uprawniona do dokonania dowolnego podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych, przy założeniu że podwyższenie zostanie dokonane do poziomu nieprzekraczającego poziomu stawek przewidzianych w Wykazie. Podwyższenie to powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.”;
• interpretacji indywidualnej znak IPPB3/423-1098/11-4/KK wydanej 29 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy w pełnym zakresie potwierdził prawidłowość poglądu spółki, zgodnie z którym „ma ona prawo do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z przepisów art. 16a-16m ustawy o PDOP. Spółka stoi na stanowisku, ze zwiększenie stawki może być dokonane wraz z rozpoczęciem nowego roku podatkowego dowolnie wybranego przez Spółkę";
• interpretacji indywidualnej znak IBPBI/2/423-1508/11/MS wydanej 21 marca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy stwierdził, że „Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w którym bada okoliczności danej sprawy.

W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które stanowią podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać weryfikacji przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Dodatkowo należy wskazać, że powołane przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach, przez co nie mogą wpływać na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.