Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-459/15/AP
z 13 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

P. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) w dniu 1 marca 2002 r. zawarła ze Skarbem Państwa umowę o oddanie przedsiębiorstwa pod nazwą P. w W. (dalej: Przedsiębiorstwo) do odpłatnego korzystania (dalej: Umowa prywatyzacyjna). W skład Przedsiębiorstwa wchodziło m.in. prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w W. (dalej: prawo użytkowania wieczystego), zabudowanego budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, w tym budynkiem biurowym (dalej: budynek). Przedsiębiorstwo pozostawało przez cały czas trwania Umowy prywatyzacyjnej własnością Skarbu Państwa. Umowa została zawarta na czas określony, od dnia 1 marca 2002 r. do dnia 28 lutego 2012 r., to jest na 10 lat. Wnioskodawca z dniem zawarcia Umowy prywatyzacyjnej wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego, w tym również wynikające z przepisów podatkowych. Należności za korzystanie z Przedsiębiorstwa Wnioskodawca spłacał w formie ratalnej. Od poszczególnych rat należnych na podstawie Umowy prywatyzacyjnej nie był naliczany podatek od towarów i usług.

W dniu 8 października 2009 roku, w związku ze spłatą w całości zobowiązania wynikającego z Umowy prywatyzacyjnej, Wnioskodawca zawarł ze Skarbem Państwa umowę przeniesienia własności przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Na podstawie tej umowy przeniesiona została m.in. własność prawa użytkowania wieczystego oraz budynku.

Wnioskodawca dokonywał nakładów na ulepszenie budynku, jednak wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

W dniu 30 grudnia 2013 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży prawa użytkowania wieczystego i budynku na rzecz Gminy W. Sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT. Sprzedaż części budynku, która była przez Wnioskodawcę wynajmowana wcześniej niż 2 lata przed datą sprzedaży została uznana za zwolnioną od VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa pozostałej części budynku - jako że w ocenie Wnioskodawcy została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia - została opodatkowana stawką VAT 23%. Proporcja w jakiej pozostawała część zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do wartości sprzedaży wyliczona została jako stosunek powierzchni wynajmowanej wcześniej niż 2 lata przed datą sprzedaży do całkowitej powierzchni użytkowej budynku. Według tych samych zasad Wnioskodawca opodatkował sprzedaż prawa użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa użytkowania wieczystego i budynku, w odniesieniu do części budynku, w jakiej nie stanowił on przedmiotu najmu w okresie wcześniejszym niż 2 lata przed datą sprzedaży oraz proporcjonalnej części prawa użytkowania wieczystego, korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonana przez niego sprzedaż prawa użytkowania wieczystego i budynku, w odniesieniu do części budynku, w jakiej nie stanowił on przedmiotu najmu w okresie wcześniejszym niż 2 lata przed datą sprzedaży oraz proporcjonalnej części prawa użytkowania wieczystego, korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu sprzedaży budynku oraz prawa użytkowania wieczystego, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym towarem, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się wyjątkowo, w określonych przez ustawodawcę przypadkach. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W odniesieniu do nieruchomości zabudowanych należy w pierwszej kolejności rozpatrywać zastosowanie zwolnienia ustanowionego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Odnosząc treść wyżej powołanych przepisów do okoliczności stanu faktycznego, sprzedaż budynku w pozostałej części, w jakiej nie był on przedmiotem najmu przed upływem 2 lat od momentu sprzedaży nie korzysta z wyżej przytoczonego zwolnienia. Stwierdzić bowiem należy, że nie nastąpiło oddanie tej części budynku po wybudowaniu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, w wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT, ze względu na to, że przeniesienie jego własności na Wnioskodawcę nie było transakcją podlegającą VAT. W konsekwencji, dostawa (sprzedaż) tej części została dokonana przed pierwszym zasiedleniem.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku budynku, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ich dostawa, po spełnieniu określonych warunków, może zostać objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wskazane warunki muszą być spełnione łącznie, by zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a) znalazło zastosowanie.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż ponosił wydatki na ulepszenie budynku, jednak nie przekroczyły one 30% jego wartości początkowej. W związku z powyższym w celu ustalenia, czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie, na podstawie wyżej powołanego przepisu należy przeanalizować wystąpienie przesłanki wskazanej w pkt a, przesłanka z pkt b została bowiem spełniona.

Ustawodawca nie skonkretyzował, w jakich sytuacjach zostaje spełniony warunek opisany w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT. Wykładnię tej przesłanki przeprowadził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 30 grudnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 307/13): „Zdaniem Sądu, określenie „nie przysługiwało prawo do odliczenia” dotyczy zarówno sytuacji, kiedy nabywa się towary zwolnione przedmiotowo, towary od podatnika zwolnionego podmiotowo, towary, w stosunku do których był zakaz odliczania wynikający z przepisów prawa, ale także gdy dotyczyło to towarów, których dostawa nie podlegała opodatkowaniu ze względu na przepisy ustawowe o niepodleganiu danych czynności, czy też dokonaniem czynności przed wejściem w życie ustawy o VAT z 1993 r. W doktrynie przyjmuje się w związku z tym, że art. 43 poza przypadkami określonymi w art. 88, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, dotyczy także dostaw, przy których nabyciu podatek naliczony w ogóle nie powstał (vide Ustawa o podatku VAT - Komentarz Z. Modzelewski, G. Mularczyk Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis Warszawa 2006). Powyższy pogląd został podzielony w wyrokach WSA w Lublinie sygn. I SA/Lu 305/06 z 13 października 2006 r., wyrok NSA sygn. I FSK 40/07 z 8 stycznia 2007 r”.

Wnioskodawca na podstawie umowy przeniesienia własności przedsiębiorstwa nabył prawo użytkowania wieczystego oraz własność budynku. Przeniesienie własności nastąpiło w wykonaniu Umowy prywatyzacyjnej. Należy zaznaczyć, iż ani zawarcie, ani wykonanie przywołanych umów nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabycie Przedsiębiorstwa nie podlegało VAT.

30 grudnia 2013 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży prawa użytkowania wieczystego i budynku, które wchodziły w skład Przedsiębiorstwa. Z uwagi na to, że dostawa części budynku niestanowiącej przedmiotu najmu wcześniej niż 2 lata przed datą sprzedaży nastąpiła przed pierwszym zasiedleniem oraz przy nabyciu całości Przedsiębiorstwa, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, sprzedaż tej części budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego podlegała zwolnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku sprzedaży budynku, ta jego część, która nie była przedmiotem najmu wcześniej niż 2 lata przed datą sprzedaży, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy. Nabycie przez Wnioskodawcę budynku zostało dokonane w wyniku czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, dlatego też Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dla tej części budynku, która nie była przeznaczona na wynajem wcześniej niż 2 lata przed datą sprzedaży, z uwagi na powyższe oraz na fakt, iż nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie, zastosowanie znajduje zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie zostało potwierdzone w interpretacjach prawa podatkowego, wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazał:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 października 2013 r., nr IPPP1/443-971/13-2/AS,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2013 r., nr IPPP2/443-604/13-2/RR,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 lipca 2014 r., nr IPTPP1/443-445/14-5/AK.

Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego powinna w ocenie Wnioskodawcy zostać opodatkowana na zasadach przyjętych do opodatkowania budynku. Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu dokonania sprzedaży w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten znajduje zastosowanie również do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym, posadowiony jest budynek trwale z gruntem związany. Powyższe potwierdzają interpretacje prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 maja 2014 r., nr IPPP2/443-294/14-4/KOM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.