Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-694/15/AJ
z 2 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z remontem budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 21 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z remontem budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„Wspólnota …” jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Wspólnota nie jest właścicielem lokali użytkowych, to właściciele lokali tworzą wspólnotę.

Właściciele lokali zamierzają dokonać remontu budynku, przed remontem wspólnota korzystając z udzielonego przez każdego z właścicieli odrębnie pełnomocnictwa, ma wyłonić wykonawcę – w drodze konkursu ofert albo innym zaakceptowanym przez właścicieli.

Jest Pan czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest Pan „50 % właścicielem lokalu użytkowego” znajdującego się w S…, w którym prowadzi działalność gospodarczą – 78.10.Z Działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników. Usługi te opodatkowane są na terenie kraju stawką podatku VAT w wysokości 23%. Budynek składa się tylko z lokali użytkowych.

Właściciele wszystkich lokali użytkowych tworzą tzw. wspólnotę właścicieli lokali użytkowych.

Właściciele wszystkich lokali użytkowych zamierzają dokonać remontu budynku – w tym celu ww. Wspólnota ma zamiar wyłonić wykonawcę (czynnego i zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług), który obciąży wszystkich właścicieli lokali użytkowych kosztami proporcjonalnie do ich udziału w nieruchomości. Przyszły wykonawca wystawi faktury VAT, zgodnie z wyżej przedstawionym założeniem, dla Pana będzie to faktura obliczona zgodnie z tym, że posiada Pan 50% udziału w lokalu użytkowym.

W związku z tym, że w ww. lokalu prowadzi Pan działalność gospodarczą, zamierza Pan w przyszłości odliczyć, zgodnie z obowiązującymi zasadami, podatek VAT wynikający z faktury VAT wystawionej przez wykonawcę remontu budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Czy w sytuacji gdy:

• remont będzie dotyczył budynku – w tym jego elementów wspólnych takich jak, elewacja, klatka schodowa,
• koszty tego remontu zostaną rozliczone między właścicieli nieruchomości proporcjonalnie do ich udziału w tej nieruchomości,
• wykonawca będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, wystawi wg powyższego „klucza” każdemu z właścicieli fakturę VAT,

to będzie Panu przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony VAT wynikający z faktury wystawionej przez wykonawcę remontu?

Pana zdaniem, sprecyzowanym ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 21 września 2015 r., prowadząc działalność gospodarczą w lokalu, którego jest Pan „50% właścicielem”, ma Pan prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez czynnego i zarejestrowanego podatnika VAT dotyczącej remontu budynku, w którym lokal ten się mieści – uwzględniającej fakt, że jest Pan „50% właścicielem tego lokalu”.

Wskazał Pan, że nakłady ponoszone na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wiążą się bezpośrednio z możliwością uzyskiwania dochodu i świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem VAT. Nie wyobraża Pan sobie świadczenia usług bez fizycznego miejsca ich prowadzenia, tym samym zasadne jest ponoszenie nakładów na biuro, w którym prowadzi działalność.

Jako „50% właściciel” lokalu użytkowego, obowiązany Pan jest do ponoszenia kosztów związanych m.in. z remontem budynku, w tym jego elementów wspólnych takich jak, elewacja, czy klatka schodowa – bez tych elementów nie można bowiem mówić o istnieniu budynku, a więc i samego lokalu użytkowego.

Dodatkowo zaznaczył Pan, że jako jeden z właścicieli lokali użytkowych odpowiada za stan techniczny całego budynku, w którym ten lokal się mieści. W hipotetycznej sytuacji, gdy nieremontowany element elewacji spadnie na osobę przechodzącą obok, czy też wchodzącą do budynku, obowiązany Pan będzie do naprawienia szkody wywołanej tym zdarzeniem, jak również może Pan ponieść jeszcze konsekwencje karne.

Ustalanie kosztów zgodnie z udziałem w nieruchomości dla każdego z właścicieli jest powszechnie stosowaną praktyką. Uznaje ją Pan za najbardziej sprawiedliwą, gdyż jest ona obiektywna i umożliwia ustalenie „z góry” kosztów remontu, jak również weryfikację działań podejmowanych przez każdego z właścicieli. W przedstawionym przyszłym stanie faktycznym, zostanie Pan obciążony kosztami remontu budynku w wysokości odpowiadającej Pana udziałowi w tym budynku.

Uważa Pan, że m.in. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym, będzie Panu przysługiwać prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik podatku od towarów i usług, jako nabywca musi być przede wszystkim w posiadaniu faktury dokumentującej faktyczne nabycie towaru lub usługi.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Należy wskazać, że kwestie dotyczące praw i obowiązków członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 z późn. zm.).

Z zapisu art. 1a ww. ustawy wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o właścicielu lokalu, należy przez to rozumieć także współwłaściciela lokalu w częściach ułamkowych, z wyjątkiem art. 16.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2).

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 3 ustawy o własności lokali, udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Natomiast na podstawie art. 3a ww. ustawy, na potrzeby stosowania ustawy przyjmuje się, że udział w nieruchomości wspólnej współwłaściciela lokalu w częściach ułamkowych odpowiada iloczynowi wielkości jego udziału we współwłasności lokalu i wielkości udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej przypadającej na ten lokal.

Jak wynika z art. 6 powołanej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan współwłaścicielem lokalu użytkowego, w którym prowadzi Pan działalność gospodarczą. Lokal mieści się w budynku, w którym ogół właścicieli lokali tworzy wspólnotę lokali użytkowych. Właściciele zamierzają przeprowadzić remont budynku. Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego powziął Pan wątpliwość co do prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem budynku w sytuacji, gdy wykonawca remontu wystawi faktury każdemu z właścicieli lokalów, rozliczając koszty remontu proporcjonalnie do ich udziału w nieruchomości.

Odnosząc się do powyższego należy przede wszystkim podkreślić, że w świetle powołanego przepisu art. 6 ustawy o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Powołany przepis daje wspólnocie przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Tym samym, wspólnota lokali jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej, może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Na podstawie powołanych przepisów, na członkach wspólnoty ciążą dwa rodzaje obowiązków: jedne związane z nieruchomością wspólną i drugie, związane z odrębną własnością lokalu.

Tym samym właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy o własności lokali), oraz ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali.

Uwzględniając powołane przepisy należy zatem wskazać, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, wspólnota lokali, realizując wspólny interes właścicieli, występuje w odmiennych rolach, w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

Zatem dla celów nieruchomości wspólnej, to wspólnota – będąca jednostką odrębną od właścicieli lokali – nabywa towary i usługi, spełniając swoje powołanie w ramach zarządu nieruchomością wspólną. W takiej bowiem sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali (m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali), mających udziały w nieruchomości wspólnej. Tym samym, odbiorcą nabywanych towarów i usług w tym zakresie jest wspólnota, jako odrębny od jej członków podmiot praw, i to ona występuje jako ostateczny konsument. Wprawdzie właściciele lokali, tworzący wspólnotę partycypują w ponoszonych przez nią wydatkach poprzez wpłacanie zaliczek tytułem pokrycia kosztów zarządu (obejmujących m.in. wydatki na remonty części wspólnych nieruchomości), jednak w takim zakresie nie świadczy ona żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali. Zatem uiszczanie przez członków wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak jest podstaw do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspó1ną.

Natomiast w przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat. Tym samym wspólnota zakupując towary i usługi, które dotyczą wyłącznie poszczególnych lokali, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali. W takiej sytuacji środki uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie stanowią w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez wspólnotę towary i usługi. W konsekwencji w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali, ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez wspólnotę towarów i usług do tych lokali, zastosowanie znajdą przepisy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie sposób zgodzić się z zawartym we wniosku twierdzeniem, że ma Pan prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez czynnego i zarejestrowanego podatnika VAT dotyczącej remontu budynku, w którym lokal ten się mieści – uwzględniającej fakt, że jest Pan „50% właścicielem tego lokalu”. Skoro bowiem – jak już wyżej wskazano – jedynym podmiotem uprawnionym do nabywania świadczeń (towarów i usług) w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną jest Wspólnota …, to brak jest podstaw, aby faktury dokumentujące wykonanie robót remontowych budynku były wystawione na rzecz Pana i innych właścicieli lokali użytkowych. Należy podkreślić, że jak już wskazano – na gruncie powołanych przepisów ustawy o własności lokali – zarówno prawa, jak i obowiązki wspólnoty oraz tworzących ją członków, konstytuują powołane przepisy prawa.

Tym samym, zważywszy na fakt, że w tak opisanej sprawie nie dojdzie do faktycznego nabycia przez Pana towarów i usług, to – w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – nie będzie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z przeprowadzeniem planowanego remontu budynku.

Końcowo należy wskazać, że ewentualne prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwałoby Panu wyłącznie w sytuacji, gdy wydatki dotyczyłyby remontu przeprowadzonego w lokalu, w którym prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie, w jakim byłyby wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie zaszłyby wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.