Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-653/14/BJ
z 27 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości archiwizowania faktur w formie elektronicznej w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług turystycznych i sprzedaży biletów lotniczych. W ramach prowadzonej działalności nabywa usługi i towary dla potrzeb sprzedaży opodatkowanej, zarówno od kontrahentów zagranicznych, jak i od dostawców będących podatnikami VAT w Polsce. Przedmiotem nabywanych usług są w szczególności usługi hotelowe, usługi garmażeryjne, usługi przewozów pasażerskich oraz inne. W związku z prowadzoną działalnością Spółka otrzymuje znaczną ilość „dokumentów zakupowych” w tym faktur VAT, potwierdzeń rezerwacji zakupionych usług hotelowych i przelotów lotniczych w formie papierowej lub elektronicznej. Jednocześnie generuje faktury sprzedaży, które mają swoją kopię w formie dokumentu PDF.

W celu uproszczenia systemu przechowywania otrzymywanych „dokumentów zakupowych” oraz generowanych dokumentów sprzedaży (w formie papierowej lub elektronicznej), Spółka zamierza przechowywać je w elektronicznym systemie przechowywania danych, korzystając jednocześnie z możliwości pozostawienia części dokumentów w formie papierowej.

Procedura przechowywania „dokumentów zakupowych” będzie przebiegała w następujący sposób:

• Sprzedawca/Dostawca usług nabywanych przez Spółkę wysyła „dokument zakupu” w formie papierowej na adres Spółki;
• oryginalny „dokument zakupu” (otrzymany w formie papierowej) będzie stemplowany właściwą datą otrzymania jego przez Spółkę;
• Spółka zeskanuje każdy otrzymany „dokument zakupu” posiadający stempel z oznaczeniem daty wpływu „dokumentu zakupu”, przy czym wersja elektroniczna „dokumentu zakupu” będzie zawierała dokładnie taką samą zawartość jak forma papierowa (łącznie z datą otrzymania „dokumentu zakupu”);
• zeskanowany „dokument zakupu” zostanie wprowadzony do elektronicznej bazy danych. Po wprowadzeniu go do elektronicznej bazy danych, nie będzie możliwa modyfikacja jego treści;
• po wprowadzeniu „dokumentu zakupu” do elektronicznej bazy danych, „dokument zakupu” w formie papierowej nie będzie przechowywany i zostanie zniszczony;
• wszystkie zeskanowane „dokumenty zakupu” przechowywane będą w opisany sposób, przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego, zapewniając autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur.
• papierowy „dokument zakupu” zapisany w elektronicznym systemie przechowywania danych, nie będzie mógł być w żaden sposób zmieniony, jego elektroniczny obraz oraz wydruk będzie możliwy w każdym czasie i nie będzie wykazywał żadnych różnic w stosunku do „dokumentu zakupu” otrzymanego w formie papierowej.

Spółka otrzymuje również dokumenty zakupu drogą elektroniczną (mailem w formie dokumentu PDF), takie dokumenty zostaną skopiowane z nośnika i wczytane do elektronicznego systemu przechowywania danych.

W celu wygenerowania faktur sprzedaży Spółka będzie wykorzystywała dwa systemy z których faktury sprzedaży również zostaną wczytane do elektronicznego systemu przechowywania danych.

W przypadku potencjalnej kontroli, Spółka będzie w stanie zapewnić pełny i bezzwłoczny dostęp do „faktur VAT” i „dokumentów zakupu” przechowywanych w wersji elektronicznej, które jednocześnie będą spełniały wymogi czytelności i łatwości ich odszukania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy procedura przechowywania „faktur VAT sprzedaży” i „dokumentów zakupu” przedstawiona przez Spółkę spełnia warunki przewidziane w przepisach prawa podatkowego oraz czy w związku z planowanym wprowadzeniem wyżej opisanej procedury przechowywania „faktur VAT” i „dokumentów zakupu” w wersji elektronicznej oraz wprowadzenia ich do elektronicznej wersji na serwer, a następnie zniszczenia ich wersji papierowej Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, proponowana procedura przechowywania „faktur VAT i dokumentów zakupu” spełnia wszystkie wymogi prawnopodatkowe. W konsekwencji Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur VAT, dotyczących zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Obecnie istnieje możliwość przechowywania faktur papierowych zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy VAT podatnicy przechowują faktury w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepisy nie narzucają obowiązku przechowywania przez odbiorcę faktur dokumentujących dokonane zakupy w takiej formie, w jakiej zostały wystawione. Tym samym również prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur nie jest uwarunkowane przechowywaniem otrzymanych faktur w formie papierowej. Prawodawca dopuszcza dowolny sposób przechowywania faktur, zarówno w postaci papierowej jak i elektronicznej przy zachowaniu warunków określonych w ww. przepisach.

Zdaniem Spółki przepisy prawa polskiego nie nakładają obowiązku przechowywania faktur, ani innych dokumentów księgowych w określonej formie. Spółka podkreśla, że żaden przepis prawa nie przewiduje, iż podatnik jest zobowiązany archiwizować faktury lub inne dokumenty księgowe jedynie w wersji papierowej. Oznacza to, że ustawodawca nie zastrzegł formy papierowej jako jedynej dopuszczalnej formy przechowywania dokumentów. Przepisy prawa polskiego nie obligują, aby wszystkie dokumenty musiały być przechowywane wyłącznie w jednej formie, papierowej albo elektronicznej.

W opinii Spółki z przepisu art. 86 ustawy VAT wynika, że podstawą do odliczenia podatku naliczonego są otrzymane przez podatnika faktury dokumentujące nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 cyt. ustawy. Zatem w oparciu o przepisy ustawy o VAT należy uznać, że kluczowym warunkiem dla odliczenia podatku naliczonego jest otrzymanie przez podatnika faktury zakupowej (o ile zakupione towary czy usługi są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych VAT).

Zdaniem Spółki, o ile sposób przechowywania faktur będzie odpowiadał wymogom przepisów, to Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT z otrzymanych faktur związanych ze sprzedażą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy.

Mając na uwadze, iż obowiązujące przepisy nie wprowadzają odmiennych regulacji prawnych dla przechowywania faktur sprzedażowych oraz faktur zakupowych, uznać należy, że przytaczane przepisy prawa znajdą zastosowanie w przypadku przechowywania faktur sprzedaży i innych dokumentów zakupowych.

Spółka uważa, że tożsame stanowisko w wyżej wymienionych procedurach archiwizacji dokumentów kosztowych i sprzedażowych zajął już Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej: z dnia 2 kwietnia 2013 r. znak ITPP3/443-16a/13/MD, z dnia 21 sierpnia 2013 r., znak ITPP3/443-275/13/AT oraz z dnia 11 grudnia 2013 r. znak ITPP3/443-458/13/MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą –podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 2 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

(…)

31) fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

32) fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym;

(…).

Według art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy – zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy faktury korygujące wystawia się zaś w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 1 pkt 1 ustawy,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast w świetle art. 106m ust. 1 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy).

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Jak stanowi art. 106m ust. 5 ustawy, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Zgodnie z treścią art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

W przypadku przesyłania lub udostępniania temu samemu odbiorcy jednocześnie więcej niż jednej faktury elektronicznej dane wspólne dla poszczególnych faktur mogą zostać podane tylko raz, o ile dla każdej faktury są dostępne wszystkie te dane (art. 106n ust. 2 ustawy).

Należy w tym miejscu dodatkowo wskazać, że stosownie do przepisu art. 218 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) – dalej jako „Dyrektywa” – dla celów dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale (Rozdział 3 Sekcja 2 - definicje).

Regulacje prawa unijnego nakładają na każdego podatnika szczególne obowiązki dotyczące przechowywania wszystkich faktur. W myśl art. 244 Dyrektywy, każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych (art. 245 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy).

Na uwagę zasługuje również norma wyrażona w art. 247 ust. 2 Dyrektywy zgodnie, z którą, aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233, państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Podkreślenia wymaga fakt, że krajowy ustawodawca odstąpił – na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów – od tego opcjonalnego dla niego wymogu.

Według art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 112a ust. 1 ustawy, podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
   
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
   
   
   
   1. w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego,
      
      

Podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

W świetle art. 86 ustawy 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ustawy 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Według art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w celu uproszczenia systemu przechowywania „dokumentów zakupowych” oraz generowania „dokumentów sprzedaży”, Spółka zamierza przechowywać je w wersji elektronicznej. Procedura przechowywania faktur będzie przebiegała w następujący sposób:

• kontrahent wyśle fakturę w formie papierowej na adres Spółki,
• oryginalna faktura (otrzymana w formie papierowej) zostanie zeskanowana w dniu otrzymania jej przez Spółkę, przy czym wersja elektroniczna faktury będzie zawierała dokładnie taką samą zawartość jak forma papierowa;
• zeskanowana faktura zostanie wprowadzona do elektronicznej bazy danych. Od tego momentu nie będzie możliwa modyfikacja treści faktury;
• po wprowadzeniu faktury do elektronicznej bazy danych, jej papierowa wersja zostanie zniszczona;
• wszystkie zeskanowane faktury przechowywane będą ww. sposób, przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego, zapewniając autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur.

Papierowa faktura zapisana w elektronicznym systemie przechowywania danych, nie będzie mogła być w żaden sposób zmieniona, jej elektroniczny obraz oraz wydruk będzie możliwy w każdym czasie i nie będzie wykazywał żadnych różnic w stosunku do faktury otrzymanej w formie papierowej. W przypadku potencjalnej kontroli, Spółka będzie w stanie zapewnić pełny i bezzwłoczny dostęp do faktur przechowywanych w wersji elektronicznej, które jednocześnie będą spełniały wymogi czytelności i łatwości ich odszukania.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą możliwości archiwizowania faktur otrzymanych w formie papierowej wyłącznie w formie elektronicznej (skanów zapisanych w elektronicznej bazie danych) w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dopuszczalnym jest przechowywanie przez Spółkę faktur - dokumentów zakupu/sprzedaży otrzymywanych w formie papierowej tylko w postaci elektronicznej (skany zapisane w elektronicznej bazie danych), pod warunkiem: zagwarantowania autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur od momentu ich wystawienia przez kontrahentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przechowywania faktur w sposób pozwalający na łatwe ich odszukanie oraz w sposób umożliwiający na żądanie uprawnionego organu bezzwłoczny dostęp do faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Potwierdzeniem powyższego jest fakt, że krajowy ustawodawca nie skorzystał z opcji zawartej w art. 247 ust. 2 Dyrektywy, tj. ustanowienia wymogu przechowywania faktur w oryginalnej postaci, tj. w takie w jakiej zostały przesłane lub udostępnione.

Tym samym Spółka będzie mogła dokonywać odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur otrzymanych w formie papierowej, ale przechowywanych tylko w formie elektronicznej, w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są (będą) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i nie zaistnieją okoliczności skutkujące brakiem prawa do odliczenia zawarte w art. 88 ustawy.

Z prawa do odliczenia podatku naliczonego Spółka będzie mogła skorzystać – co do zasady – w terminach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy, z zachowaniem zasad dotyczących szczególnego momentu odliczenia podatku naliczonego.

Końcowo należy podkreślić, że weryfikacja prawidłowości stosowanego przez Spółkę systemu przechowywania faktur w formie elektronicznej oraz wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur elektronicznych wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem weryfikacja tej będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej. Postępowanie bowiem w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Przepisy te nie określają konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie, tak więc każde rozwiązanie techniczne, o ile zagwarantuje spełnienie wymogów prawa podatkowego będzie prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast zagadnienie w zakresie podatku dochodowego zostanie rozpatrzone odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.