Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.939.2016.1.AK
z 17 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2016 r., (data wpływu do tut. BKIP 2 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy jeżeli w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, Spółka zidentyfikuje środki trwałe, które zostały nabyte przed 2010 r. i nie są wykazane w ewidencji środków trwałych Spółki to czy na moment ich ujawnienia w rejestrze środków trwałych, po stronie Wnioskodawcy wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy jeżeli w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, Spółka zidentyfikuje środki trwałe, które zostały nabyte przed 2010 r. i nie są wykazane w ewidencji środków trwałych Spółki to czy na moment ich ujawnienia w rejestrze środków trwałych, po stronie Wnioskodawcy wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest jednym z wiodących przedsiębiorstw branży ciepłowniczej w Polsce. Obecnie Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji i dystrybucji ciepła, wytwarzania energii elektrycznej, eksploatacji, konserwacji i remontów urządzeń ciepłowniczych, prowadzenia inwestycji i modernizacji urządzeń ciepłowniczych.

Spółka została utworzona w 2001 r. W ramach rozszerzania swojej działalności pod kątem terytorialnym, Spółka na przestrzeni lat 2004-2012 przejęła większość udziałów/akcji w podmiotach prowadzących działalność analogiczną do Wnioskodawcy tj.:

• A S.A. powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
• B S.A., które zostało nabyte od Skarbu Państwa w 2004 r.
• C Sp. z o.o. powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa D w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka została nabyta w 2005 r.
  
  

W dalszej części wniosku, wyżej wymienione podmioty będą łącznie określane jako „Spółki Miejskie”.

Następnie, w latach 2008-2012 nabyte Spółki Miejskie były łączone przez przeniesienie całego ich majątku na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, majątek Spółek Miejskich, które zostały wchłonięte przez Wnioskodawcę, stał się majątkiem Spółki. Obecnie, znaczącą część majątku Spółki stanowią aktywa dystrybucyjne tj. sieci ciepłownicze wraz z towarzyszącą infrastrukturą. Całkowita liczba aktywów zaewidencjonowanych w rejestrze środków trwałych prowadzonym przez Spółkę przekracza 26 tysięcy.

Wnioskodawca zaznacza, że przeważająca część sieci ciepłowniczych wraz z towarzyszącymi elementami, które są własnością Spółki, została wybudowana przed 1 stycznia 1995 r. (głównie w latach 60-80tych ubiegłego stulecia) przez Spółki Miejskie lub nabyta odpłatnie lub nieodpłatnie. Spółka nabywając udziały/akcje w Spółkach Miejskich przejęła dokumentację posiadaną przez te podmioty. Niemniej jednak przejęte dokumentacje nie były kompletne, w szczególności w odniesieniu do przejmowanych środków trwałych, tj. nie wszystkie środki trwałe posiadane przez Spółkę zostały historycznie wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a brak dokumentacji nie pozwala w prosty sposób na wprowadzenie danego środka trwałego do ewidencji. Wydaje się, że braki w dokumentacji wynikają głównie z nieodpłatnych nabyć, w przypadku których Spółki Miejskie nie uzyskały kompletnych protokołów przejęć od podmiotów, które wybudowały te aktywa. W przypadku, gdy poprzedni właściciele budowali sieci we własnym zakresie, taka dokumentacja była co do zasady sporządzona, a środki trwałe były wprowadzane do ewidencji. Niemniej jednak, Spółka nie wyklucza także istnienia nieujawnionych środków trwałych, które zostały wybudowane przez Spółki Miejskie.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w 2007-2008 r. w spółkach zostały wprowadzone nowe systemy księgowe, pozwalające na szczegółową ewidencję środków trwałych nabywanych przez Spółkę.

Ponadto, z uwagi na postępujący proces starzenia technologicznego, część sieci ciepłowniczych była przez Spółkę modernizowana lub dokonywano na nich bieżących remontów. Jeżeli w ramach takich prac ustalono, że dany fragment sieci nie jest ujęty w ewidencji środków trwałych, następowało jego ujawnienie w księgach Spółki.

Z uwagi na powyższe, w celu uzupełnienia ewidencji środków trwałych Wnioskodawca jest w trakcie przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych, która jest przeprowadzona przez wyznaczone w ramach Spółki zespoły. Z uwagi na to, że przedmiotowe środki trwałe znajdują się głównie pod ziemią, dostęp do nich jest znacznie utrudniony, i tym samym nie ma możliwości przeprowadzenia inwentaryzacji w drodze spisu z natury. Przeprowadzenie inwentaryzacji jest obecnie możliwe dzięki rozbudowie i rozszerzeniu na wszystkie lokalizacje, w których działa Spółka, systemu EMC będącego Systemem Informacji Geograficznej (ang. Geographic Information System). Dane uzyskane z systemu pozwolą na przygotowanie szczegółowych map, które umożliwią zlokalizowanie poszczególnych punktów odbioru ciepła i tym samym identyfikację wszystkich odcinków sieci ciepłowniczej. Ponadto, wyniki inwentaryzacji przy pomocy systemu EMC zostaną poszerzone poprzez przeprowadzenie wizji lokalnej w zakresie wymagającym uzupełnienia.

Środki trwałe ujawnione w wyniku inwentaryzacji przeprowadzonej przez Spółkę, zostaną następnie wycenione oraz wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie środki trwałe, które nie są obecnie ujęte w rejestrze środków trwałych i które zostaną ujawnione w wyniku inwentaryzacji, są obecnie wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Ponadto, Spółka zaznacza, że z uwagi na brak dokumentacji oraz zarys historyczny nabywanych aktywów dystrybucyjnych, Spółka nie będzie w stanie określić w jaki sposób dane aktywa zostały nabyte (odpłatnie czy nieodpłatnie, czy też zostały wybudowane przez Spółki Miejskie). W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji i dalszych analiz, Spółka będzie w stanie określić w jakim okresie dany środek trwały powstał (informacje te będą niezbędne m.in. do przeprowadzenia wyceny danego środka trwałego).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jeżeli w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, Spółka zidentyfikuje środki trwałe, które zostały nabyte przed 2010 r. i nie są wykazane w ewidencji środków trwałych Spółki to czy na moment ich ujawnienia w rejestrze środków trwałych, po stronie Wnioskodawcy wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, Spółka zidentyfikuje środki trwałe, które zostały nabyte przed 2010 r. i nie są wykazane w ewidencji środków trwałych Spółki to w momencie ich ujawnienia w rejestrze środków trwałych, po stronie Spółki nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 93 § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613, dalej: „Ordynacja podatkowa”) osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Treść § 2 przytoczonego artykułu, wskazuje, że powyższy przepis stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie m.in. innej osoby prawnej (osób prawnych).

A zatem, na gruncie przytoczonych przepisów, przejęcia udziałów/akcji przez Wnioskodawcę, które zostały przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, stanowią połączenie przez przejęcie innych osób prawnych i tym samym wypełniają dyspozycję art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji Podatkowej. Konsekwentnie, Wnioskodawca łącząc się ze Spółkami Miejskimi, wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki tych podmiotów, przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Oznacza to, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia podatkowego wynikającego z ujawnienia w rejestrze środków trwałych aktywów nabytych jeszcze przez Spółki Miejskie (jeżeli taki obowiązek by powstał w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „Ustawa o CIT”).

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego, natomiast zawiera przykładowy katalog przysporzeń uznawanych za przychód podatkowy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W myśl art. 16d ust. 2 Ustawy o CIT, m.in. środki trwałe prawne podlegają obowiązkowi wpisania ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Jak wskazuje zdanie drugie ww. artykułu późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Na gruncie Ustawy o CIT, ujawnienie środka trwałego oznacza zatem wprowadzenie go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w terminie późniejszym niż wynikającym z cytowanego art. 16d ust. 2 ustawy o CIT. A zatem w przypadku przeprowadzenia w Spółce inwentaryzacji i zidentyfikowaniu środków trwałych niewidniejących w ewidencji środków trwałych Spółki, ich wykazanie będzie oznaczać ich ujawnienie w świetle art. 16h ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Pomimo braku w Ustawie o CIT samej definicji przychodu, zgodnie z poglądem ugruntowanym w orzecznictwie, do tej kategorii należą wszelkie przysporzenia podatnika, mające charakter definitywny, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać jak właściciel (o ile nie zostały wyłączone z katalogu przychodów na mocy szczególnych postanowień Ustawy o CIT).

Skoro przedmiotowe środki trwałe zostały nabyte w przeszłości tj. głównie jeszcze w okresie funkcjonowania Spółek Miejskich, to trwałe przysporzenie po stronie aktywów Spółki (będącego następcą prawnym Spółek Miejskich), które przesądza o powstaniu przychodu, miało miejsce w okresach, w których środki trwałe zostały nabyte. Natomiast sama techniczna czynność jaką jest wprowadzenie środka trwałego do ewidencji, nie będzie, zdaniem Wnioskodawcy, skutkować dla niego przysporzeniem majątkowym. Tak więc samo ujawnienie środka trwałego w rejestrze środków trwałych przez Wnioskodawcę w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, będącego już w jego posiadaniu, nie będzie rodzić obowiązku rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jeśli środek trwały został nabyty nieodpłatnie, przychód powinien zostać zatem odniesiony do okresu, w którym został on nabyty. W konsekwencji, jeśli środek trwały został nabyty w okresie przed 2010 r. (który uległ już przedawnieniu), Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania przychodu z tego tytułu, gdyż nie istnieje możliwość skorygowania tych okresów, ze względu na upływ terminu przedawnienia.

Ponadto, Spółka pragnie zaznaczyć, że z uwagi na brak historycznej dokumentacji, bez znaczenia w tym przypadku pozostaje fakt czy ujawniony środek trwały został nabyty odpłatnie czy nieodpłatnie lub też wytworzony we własnym zakresie. W szczególności, w przypadku nabycia odpłatnego lub wybudowania, tj. gdy Spółka poniosła nakłady finansowe na zakup/wytworzenie takiego środka trwałego przychód podatkowy nie powstaje. I tym samym, niezależnie od przyczyny braku danego środka w ewidencji Spółki, tak długo jak jego historia nabycia dotyczy okresów przedawnionych, przewidzianych w przepisach Ordynacji Podatkowej, bez znaczenia w zakresie skutków podatkowych, pozostaje fakt, czy został on nabyty odpłatnie czy nieodpłatnie.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe stanowisko w zakresie ujawnienia środków trwałych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów. Przykładowo, można wskazać na interpretację indywidualną wydaną 31 października 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB4/423-369/14-2/ŁM), w analogicznym stanie faktycznym, który uznał, że „przychód podatkowy mógłby powstać, gdy w wyniku dokonanej inwentaryzacji zostanie ustalone, iż składnik majątku został nabyty nieodpłatnie, a przychód z tego tytułu nie został rozpoznany, przy czym moment ujawnienia środka trwałego nie zmienia daty powstania tego przychodu. Jeżeli składnik majątku został nabyty nieodpłatnie, przychód winien zatem być odniesiony do okresu w którym został on nabyty”.

Podobne stanowisko w sprawie o stanie faktycznym analogicznym do przedmiotowego zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 kwietnia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-49/10/SD).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ujawnienie w rejestrze środków trwałych Spółki środków trwałych nabytych przed 2010 r. po przeprowadzonej inwentaryzacji, nie spowoduje powstania przychodu do opodatkowania w momencie ujawnienia, z uwagi na fakt, że przychód z tego tytułu powinien zostać odniesiony do momentu ich nabycia, który uległy już przedawnieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena stanowiska w zakresie upływu okresu przedawnienia. Okoliczność ta została przyjęta jako element zdarzenia przyszłego.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.