Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.132.2016.2.JK
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Z przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski oraz poza terytorium Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski oraz poza terytorium Polski. Wniosek uzupełniono 12 grudnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, dopłatę oraz o wskazanie adresu do korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Z”) jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r., Nr 127, poz. 857 z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Z działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (...) oraz (...) oraz (…) (dalej: „P”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Z nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory Z sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. la pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie finansowe przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwała akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Z, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie (…), sędziowie, działacze (…) i osoby zatrudnione w sporcie (…) w regionie zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji P, (…), (…) oraz Z. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Z.

Statut określa, że celem działalności Z, m.in. jest:

1. Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…) oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów;
2. Podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego;
3. Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).
4. Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z;
5. Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).
   
   

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową (art. 12 statutu) poprzez: swoich członków, organy władzy, organy jurysdykcyjne, dyscyplinarne i wykonawcze. I właśnie dla swoich członków Z kupuje bilety na wydarzenia, których organizatorem jest P by je właśnie im odsprzedać bez narzucania jakiejkolwiek marży. Bilety są na wydarzenia organizowane na terenie Polski jak i na wydarzenia zagraniczne. Bilety na wydarzenia zorganizowane na terenie Polski zawierają w swojej cenie polski podatek VAT, natomiast na wydarzenia odbywające się na terenie UE podatek od towarów i usług w stawce obowiązującej w danym kraju.

Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na wydarzenia Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował:

1. W odpowiedzi na pytanie: „W czyim imieniu i na czyją rzecz Wnioskodawca kupuje bilety na wydarzenia?” – że kupuje on bilety od P po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego:
   • członkowie Z – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
   • Przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
   • a ostatnio z taką inicjatywą wystąpili sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą.
   Wnioskodawca kupuje bilety, płaci za nie do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.
2. Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za sprzedaż biletów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
3. Otrzyma on w całości zapłatę za bilety za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej.
4. W odpowiedzi na pytanie: „Czy Zainteresowany dokonuje odsprzedaży biletów na rzecz podatnika, zdefiniowanego w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (…)?” – że odsprzedaż następuje przeważająco na rzecz osób fizycznych. Jednak nie wykluczone, że może mieć miejsce sprzedaż na rzecz podatników określonych w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
5. Nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego czynność polegająca na pośrednictwie sprzedaży biletów na wydarzenia, podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT – 23%, czy też jako usługa ściśle związana ze sportem, świadczona przez związki sportowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, konieczna do organizowania i uprawiania sportu i świadczona na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym skorzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

W związku z zamiennym nazewnictwem wykonywanej przez Zainteresowanego czynności w piśmie z dnia 6 grudnia 2016 r. Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem pytania jest kwestia opodatkowania odsprzedawanych biletów wstępu na wydarzenia, za które Z nie planuje otrzymywać wynagrodzenia. Jednak Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji, że jeżeli w przyszłości będzie do tego okazja, uzyska z takiej działalności wynagrodzenie które następnie przekaże na realizację celów statutowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na pośrednictwie sprzedaży biletów na wydarzenia, opisana powyżej, jest opodatkowana podstawową stawką w wysokości 23% w stosunku do wydarzeń odbywających się na terenie Polski, a w stosunku do wydarzeń odbywających się poza granicami kraju nie jest objęta opodatkowaniem w Polsce podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Oznacza to, że podatek należny podatnik obowiązany jest płacić, jeżeli prawne miejsce świadczenia wykonywanych usług jest na terytorium Polski.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 2-6 i art. 28. Wyjątkiem od tej zasady ogólnej jest art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a tej ustawy, w myśl którego w przypadku usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28 (w tym przypadku nie znajduje zastosowania to zastrzeżenie).

Oznacza to, że jeżeli Z wykonuje usługi w dziedzinie sportu, miejscem ich świadczenia jest faktyczne miejsce wykonywania usługi sportu czy miejsce, w którym odbędzie się dane wydarzenie.

W ocenie Z, sprzedaż biletów na wydarzenia odbywające się za granicą, jest rodzajem usługi sportowej (pomocniczej do sportowej), a tym samym miejsce świadczenia tej usługi jest tam, gdzie wydarzenie się odbywa. Oznacza to, że odsprzedaż biletów wstępu dokonywana na terytorium Polski przez Z nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług.

Najistotniejszym zagadnieniem z tym przypadku – dla określenia miejsca świadczenia, a tym samym określenia zasad opodatkowania (bądź wyłączenia z opodatkowania) podatkiem od towarów i usług sprzedaży biletów na wstęp na imprezę sportową, jest określenie rodzaju usługi, która jest przedmiotem świadczenia.

Przy określaniu rodzaju usługi – zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. powinno się brać pod uwagę klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, ale pod warunkiem, że usługi te są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W przedmiotowym przypadku jednak ustawa z dnia 11 marca 2004 r. dla określenia rodzaju czynności wykonywanej przez Z nie posługuje się klasyfikacją statystyczną. Wprawdzie Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) zawiera cały Dział 92 usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem, w którym znajduje się grupa usług związanych ze sportem, jednak zakres tej grupy nie zawiera w sobie sprzedaży biletów na imprezy sportowe. Dodatkowo, w poz. 158 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wskazane zostały (z powołaniem się na PKWiU 92.61) usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych. Jednak w poz. 159 tego załącznika znajduje się odrębna grupa usług polegających na wstępie na imprezy sportowe (sprzedaż biletów wstępu), jednak ten rodzaj usługi nie jest już identyfikowany przy pomocy klasyfikacji statystycznej.

Biorąc powyższe pod uwagę – pod kątem przepisu art. 27 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w którym zostało określone miejsce świadczenia dla usług w dziedzinie sportu, jako miejsce faktycznego wykonania usługi sportowej należy wskazać, że ze względu na odrębne traktowanie przez ustawodawcę (oraz klasyfikacje statystyczne) usług w dziedzinie sportu oraz usług wstępu na imprezy sportowe, mogą istnieć wątpliwości, czy sprzedaż biletów wstępu na imprezę sportową jest rodzajem usługi sportowej (ewentualnie usługi pomocniczej do tej usługi). Zgodnie bowiem z art. 52 lit. a) Dyrektywy 112 UE, znajdującym się w podsekcji 4 „świadczenie usług związanych z działalnością kulturalną i podobną działalnością, usług pomocniczych do usług transportu lub usług związanych z rzeczowym majątkiem ruchomym”, miejscem świadczenia następujących usług jest miejsce, w którym usługa jest faktycznie świadczona podobnie dla działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej, w tym dla działań podejmowanych przez organizatorów takiej działalności oraz w stosownym przypadku, usługi pomocniczej do takiej działalności. Z powyższego przepisu Dyrektywy jasno wynika, że sprzedaż biletu wstępu na imprezę sportową jest co najmniej usługą pomocniczą do takiej działalności – usługa pomocnicza to czynność wykonywana w celu wykonania usługi głównej, w tym przypadku zorganizowania imprezy sportowej, wydarzenia, w przypadku usługi pomocniczej nie ma sensu ekonomicznego oddzielania tej usługi od usługi głównej – brak jest sensu ekonomicznego sprzedawania biletów wstępu na imprezę sportową bez zorganizowania samej imprezy sportowej – wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie o nr C-111/05, z dnia 27 października 2005 r. w sprawie o nr 41/04.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

W świetle powyższego niewątpliwie sprzedaż usług – biletów wstępu – na gruncie podatku VAT należy traktować jako świadczenie usługi.

Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu, dokonuje on odsprzedaży biletów wstępu na wydarzenia, zakupionych od P na prośbę członków Z i Sponsorów Wnioskodawcy. Tym samym działa we własnym imieniu na rzecz osoby trzeciej.

Mając na uwadze art. 8 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym podmiot działający we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, zakupuje daną usługę a następnie ją odsprzedaje uznaje się tak jakby sam ją wyświadczył. W tym przypadku Spółka zakupuje bilety od P i odsprzedaje je ostatecznym klientom: członkom Z oraz sponsorom.

Warto tutaj zauważyć, że bilet jest dokumentem potwierdzającym uprawnienie do skorzystania z określonej usługi. Jest znakiem legitymacyjnym potwierdzającym, że okaziciel albo osoba imiennie wskazana posiada uprawnienie do skorzystania z oferowanej usługi.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba stwierdzić, że sprzedaż biletu jest sprzedażą usługi (prawa) wstępu na imprezę.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednym z zastrzeżeń art. 28b ust. 1 ustawy jest art. 28g ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast na mocy art. 28c ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Zastrzeżeniem art. 28c ust. 1 ustawy jest art. 28g ust. 2 ustawy. I tak, zgodnie z przepisem art. 28 g ust. 2 ustawy – miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Przepis ten należy czytać ogólnie. Zatem do świadczenia ww. usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami zalicza się również usługi wstępu.

Z opisu sprawy wynika, że Z jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie. Z działa na podstawie statutu. Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (…)oraz (…) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

Statut określa, że celem działalności Z m.in. jest: organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…) oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów; podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego; ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…); pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z; organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową poprzez: swoich członków, organy władzy, organy jurysdykcyjne, dyscyplinarne i wykonawcze. I właśnie dla swoich członków Z kupuje bilety na wydarzenia, których organizatorem jest P by je właśnie im odsprzedać bez narzucania jakiejkolwiek marży. Bilety są na wydarzenia organizowane na terytorium Polski jak i na wydarzenia zagraniczne. Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na wydarzenia Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

Ponadto Zainteresowany poinformował, że kupuje on bilety od P po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego: członkowie Z – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej; przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej; sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą. Wnioskodawca kupuje bilety, płaci za nie do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.

Odsprzedaż biletów następuje przeważająco na rzecz osób fizycznych. Jednak nie wykluczone że może mieć miejsce sprzedaż na rzecz podatników określonych w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy, stwierdzić należy, że miejscem świadczenia i opodatkowania usług wstępu na imprezy – w myśl ww. art. 28g ustawy – jest miejsce gdzie te imprezy się odbywają, zarówno gdy nabywcą ostatecznym będą podatnicy, jak i osoby nie będące podatnikami.

Zatem mając na uwadze normę wynikającą z art. 28g ust. 1 i ust. 2 ustawy, usługi wstępu podlegają opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się wydarzenie. Uwzględniając fakt, że na gruncie ustawy Wnioskodawca odsprzedając bilety staje się usługodawcą względem ostatecznego klienta, to cała wartość transakcji podlega opodatkowaniu w kraju w którym odbywa się wydarzenie – według stawek podatkowych przewidzianych w tym kraju.

Tym samym, czynność odsprzedaży biletów wstępu na wydarzenia odbywające się na terytorium kraju podlega opodatkowaniu w Polsce, natomiast na wydarzenia odbywające się poza terytorium kraju nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego usługa odsprzedaży biletów na wydarzenia, podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT – 23% czy też korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Jak już wskazano czynność odsprzedaży biletów wstępu na wydarzenia odbywające się poza terytorium kraju nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast, w dalszej części niniejszej interpretacji ustalono stawkę podatku dla usług, dla których miejscem świadczenia (opodatkowania) jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

‒ z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Jak wskazano w powyższym przepisie ze zwolnienia wyłączone są usługi wstępu na imprezy sportowe. Tym samym, wskazane zwolnienie w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) stosuje się dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r.

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia niejednokrotnie odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. w poz. 185 – bez względu na symbol PKWiU – „Wstęp na imprezy sportowe”.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% wstęp na imprezy sportowe. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku. Poinformował również, że kupuje on bilety po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego: członkowie Z – osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej; przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej; sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą. Płaci on za bilety do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.

Z powyższego wynika zatem że nabywa on usługę a następnie ją odsprzedaje. Tym samym, świadczona usługa podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku adekwatnie do nabywanej przez Wnioskodawcę usługi.

Podsumowując, na podstawie opisu sprawy oraz przytoczonych wyżej przepisów należy stwierdzić, że usługa odsprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski będzie opodatkowana preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług, wynikającą z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w całym zakresie uznano za nieprawidłowe, również w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług ze względu na powołanie przez Wnioskodawcę nieobowiązujących przepisów.

Niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski oraz poza terytorium Polski. W pozostałych zakresach wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, tut. Organ wskazuje, że z dniem 1 stycznia 2017 r. wchodzi w życie art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024). W myśl tego przepisu w art. 146a we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „2016 r.” zastępuje się wyrazami „2018 r.”.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.