Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.905.2016.1.MG
z 17 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 listopada 2016 r. (data wpływu 18 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 13 grudnia 2016 r., znak: (…) (data wpływu 21 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją zadania pn. „Przebudowa drogi powiatowej (…)” –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 13 grudnia 2016 r., znak: (…) (data wpływu 21 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia lub ubiegania się o zwrot podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „Przebudowa drogi powiatowej (…)”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 13 grudnia 2016 r.):

Powiat (dalej: Wnioskodawca), czynny podatnik VAT, jako Beneficjent operacji „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, jest zobowiązany do dostarczenia wraz z wnioskiem o płatność interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnej) w sprawie braku możliwości odzyskania VAT, co pozwoli uznać VAT w kosztach projektu za kwalifikowany w całości i w praktyce rozliczyć projekt w kwocie brutto.

Powiat zawarł umowę dotacyjną na poniższe zadanie:

„Przebudowa drogi powiatowej (…)”; numer umowy o przyznaniu pomocy: (…); realizacja w roku 2016. Do wniosku o płatność w ramach PROW załączono oświadczenie o braku możliwości odliczenia VAT. Grunty, na których powstać ma drogi stanowią własność Powiatu. W wyniku realizacji projektu powstanie droga publiczna ogólnodostępna, a korzystanie z niej będzie nieodpłatne.

Nie planuje się przekazania prawa własności elementów wybudowanej infrastruktury.

W ramach realizowanego projektu Wnioskodawca będzie nabywał roboty budowlane, a faktury będą wystawiane na Powiatowy Zarząd Dróg - budżetową jednostkę organizacyjną powiatu, działającą w imieniu i na rzecz powiatu, powołaną do zarządzania drogami powiatowymi.

Roboty nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto:

1. Powiatowy Zarząd Dróg, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od 04.10.2006 r. w związku z osiągniętą kwotą przychodu.
2. Wnioskodawca nie dokonał jeszcze centralizacji VAT z jednostkami w tym z Powiatowym Zarządem Dróg.
3. Powiat planuje dokonać centralizacji z dniem 01.01.2017.
4. Wydatki na realizację projektu ponoszone są w okresie 22.06.2016 do 31.10.2016 (dokonano płatności jednorazowej w dniu 26.10.2016), zatem faktury po centralizacji będą wystawiane na Wnioskodawcę (Powiat).
5. Faktura w ramach przedmiotowego projektu wystawiona jest na nabywcę: Powiatowy Zarząd Dróg, po centralizacji (od 01.01.2017 tj. w okresie trwałości projektu) nabywcą na fakturach zakupu będzie Wnioskodawca, odbiorcą Powiatowy Zarząd Dróg.
   
   

Opis sprawy został uzupełniony w ww. piśmie z 13 grudnia 2016 r. o następujące informacje:

• w ramach zrealizowanego w 2016 r. projektu pn. „Przebudowa drogi powiatowej (…)”, którego realizacja rzeczowa i finansowa zakończona została z dniem 31.10.2016, wystawiona została jedna faktura – nabywca Powiatowy Zarząd Dróg tj. jednostka realizująca projekt którego beneficjentem jest Powiat (…);
• faktura w ramach projektu została zapłacona w dniu 26.10.2016;
• w związku z realizacja przedmiotowego projektu nie będzie wystawianych na Powiat (…) lub Powiatowy Zarząd Dróg w (…) więcej faktur zarówno w roku 2016 jak i kolejnych latach.
  
  

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie (doprecyzowane w piśmie z 13 grudnia 2016 r.):

Czy Wnioskodawca może uzyskać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) zapłaconego w związku z realizacją operacji realizowanej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 pn. „Przebudowa drogi powiatowej (…)”; numer umowy o przyznaniu pomocy: (…); realizacja w roku 2016?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 13 grudnia 2016 r.):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu nie ma możliwości uzyskania prawa do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), którego wysokość wynikać będzie z otrzymanych od wykonawców faktur.

Brak możliwości uzyskania prawa do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zmianami): ust. 1 w treści:

1.„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”

Powiatowy Zarząd Dróg w (…), jako jednostka organizacyjna Beneficjenta (Powiatu (…)) upoważniona do ponoszenia wydatków w ramach projektu nie będzie uzyskiwał przychodów z tytułu prowadzonej inwestycji. W związku z czym nie będzie generował podatku należnego a co z tym się wiąże nie będzie posiadał prawa do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Nie istnieje związek między zakupem a ewentualną sprzedażą opodatkowaną. Realizacja projektu nie będzie służyła sprzedaży opodatkowanej, w związku z czym nie występują czynności opodatkowane, a co za tym idzie nie wystąpi podatek należny.

Dodatkowo w świetle art. 15 ust. 6, w brzmieniu:

6.„Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.”

Projekt zostanie zrealizowany przez Powiat w celu wykonywania obowiązków wynikających z zadań publicznych (Ustawa z dnia 5.06.1998 r. o samorządzie powiatowym art. 4 ust. 1 pkt 6 tj. „Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

(...) 6) transportu zbiorowego i dróg publicznych;).

Budowa dróg powiatowych odbywa się w ramach władztwa publicznego a tym samym Powiat, wykonując to zadanie, działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu, Powiat nie może być uznany za podatnika, gdyż realizuje on w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Powiat nabywając usługi związane z realizacją przedmiotowych operacji nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej korzystając tym samym — jako jednostka samorządu terytorialnego — z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 814 ze zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1440) – zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych – drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych – organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych – zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Zgodnie z art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania nie będzie kwestionowany.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca stosuje dotychczasowy model rozliczeń i rozlicza się odrębnie od swojej jednostki organizacyjnej. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca zakłada centralizację rozliczeń VAT od 1 stycznia 2017 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę dotacyjną na zadanie: „Przebudowa drogi powiatowej (…)”. W wyniku realizacji projektu powstanie droga publiczna ogólnodostępna, a korzystanie z niej będzie nieodpłatne. Grunty, na których powstać ma droga stanowią własność Powiatu. Nie planuje się przekazania prawa własności elementów wybudowanej infrastruktury. W ramach realizowanego projektu Powiat będzie nabywał roboty budowlane, a faktury będą wystawiane na Powiatowy Zarząd Dróg w (…) - budżetową jednostkę organizacyjną powiatu, działającą w imieniu i na rzecz powiatu, powołaną do zarządzania drogami powiatowymi. W ramach projektu wystawiona została jedna faktura – nabywca Powiatowy Zarząd Dróg tj. jednostka realizująca projekt, którego beneficjentem jest Powiat (…). Faktura w ramach projektu została zapłacona w dniu 26.10.2016. W związku z realizacją projektu nie będzie wystawianych na Powiat (…) lub Powiatowy Zarząd Dróg w (…) więcej faktur zarówno w roku 2016 jak i kolejnych latach. Realizacja rzeczowa i finansowa projektu zakończona została z dniem 31.10.2016 r. Roboty nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa drogi powiatowej nr (…)”.

W związku z powyższym zauważyć należy, że z przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego jednoznacznie wynika, iż obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Należy również podkreślić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do wydatków, jakie zostały poniesione w związku z realizacją ww. projektu, które jak wynika z opisu stanu faktycznego zostały udokumentowane wyłącznie fakturą wystawianą na Powiatowy Zarząd Dróg w (…), należy wskazać, że Wnioskodawca nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ Zainteresowany nie dysponuje fakturami nabycia wystawionymi na Powiat oraz roboty nabywane w ramach projektu nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Tym samym biorąc pod uwagę stan prawny oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „Przebudowa drogi powiatowej (…)”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci swą ważność.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Kwestia prawa do odliczenia podatku VAT przez Powiatowy Zarząd Dróg w (…) jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.