Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.1090.2016.1.SK
z 16 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 października 2016 r.), uzupełnionym 19 grudnia 2016 r. i 2 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątku otrzymanych w drodze darowizny (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątku otrzymanych w drodze darowizny. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 5 grudnia 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.943.2016.1.SK, wezwano do uzupełnienia braków formalnych, co też nastąpiło 19 grudnia 2016 r. i 2 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zarządzeniem z 2 czerwca 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utworzył z dniem 1 października 1998 r. SP ZOZ Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w drodze przekształcenia jednostki budżetowej. Zgodnie z § 2 przedmiotowego zarządzenia Zespół przejął zadania i obowiązki oraz mienie ZZOZ Zarządu Służby Zdrowia MSWiA.

Po wygaśnięciu trwałego zarządu w zakresie użytkowania nieruchomości w 2003 r. SP ZOZ podpisał z Prezydentami Miast X i Y „umowy użytkowania nieruchomości” w formie aktów notarialnych. Prezydenci w oparciu o art. 53 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki
zdrowotnej w imieniu Skarbu Państwa ustanowili nieodpłatnie na czas nieoznaczony na rzecz SP ZOZ MSWiA prawo użytkowania nieruchomości zabudowanych (w aktach nie badano wartości tych nieruchomości).

W dniu 12 stycznia 2016 r. aktem notarialnym Prezydent Miasta X działający w imieniu Skarbu Państwa na podstawie art. 11 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9b ustawy o gospodarce nieruchomościami, zawarł z SP ZOZ MSW „umowę darowizny nieruchomości zabudowanej”. Wartość przedmiotu darowizny zgodnie z aktem stanowi 488.992,00 zł i jest równa wartości brutto środków trwałych wykazanej w księgach Zakładu na dzień 1 października 1998 r. tj. powstania SP ZOZ MSWiA wraz z wartością gruntów z 2003 r. (łącznie kwota 515.072,00 zł). Podobnie sytuacja przedstawia się z nieruchomością zabudowaną w mieście Y, którą Prezydent Miasta działający w imieniu Skarbu państwa aktem notarialnym przekazał dla Zakładu w formie darowizny.

Wartość darowizny określono podobnie jak w mieście X, jako wartość brutto środków trwałych wykazaną w księgach Zakładu na dzień 1 października 1998 r. wraz z wartością gruntów otrzymanych w 2003 r. łącznie w kwocie 8.282.935,00 zł.

Budynki i budowle otrzymane w dniu przekształcenia jednostki budżetowej w SP ZOZ były modernizowane ze środków własnych Zakładu, otrzymanych dotacji ze Skarbu Państwa, dotacji pochodzących ze środków UE, NFOŚiGW oraz darowizn. Wartość brutto nieruchomości zabudowanych na dzień 30 września 2016 r. wynosi 33.652.102,62 zł, a ich wartość netto wynosi 25.379.030,32 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jaka wartość będzie podstawą do naliczenia amortyzacji dla celów podatkowych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa do naliczenia amortyzacji dla celów podatkowych powinna być ustalona w wysokości:

• nakładów na modernizację sfinansowaną ze środków własnych SP ZOZ (kontynuacja dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych od nakładów w obcych środkach trwałych),
• wartości przychodu z tytułu otrzymania w formie darowizny budynków i budowli zgodnie z pkt 2 chyba, że darczyńca określi tę wartość w niższej wysokości (art. 16 ust. 1 pkt 3 winno być: art. 16g ust. 1 pkt 3).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2016 r. Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny otrzymał od Prezydentów Miast „X” i „Y” nieruchomości budynkowe wraz z gruntem. Nieruchomości te uprzednio były przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy użytkowania nieruchomości. W latach 1999-2015 r. Wnioskodawca dokonywał modernizacji tych budynków z własnych środków, dotacji oraz darowizn. Wnioskodawca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od nakładów inwestycyjnych poniesionych z własnych środków. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie jaka wartość początkowa będzie podstawą do naliczania amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazane zostały w art. 16g updop.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W świetle powyższego należy przyjąć, że co do zasady wartość początkową w przypadku darowizny stanowi wartość rynkowa nabytego majątku (chyba, że umowa określa wartość w innej wysokości). W tym miejscu wskazać należy, że tut. Organ w interpretacji indywidulanej dot. pytania Nr 2 szczegółowo odniósł się do kwestii dot. ustalenia wartości przychodu w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę wskazanych we składników majątkowych otrzymanych w drodze umowy darowizny.

Odnosząc się natomiast do nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na modernizację środków trwałych sfinansowanych ze środków własnych Wnioskodawcy wskazać należy art. 16a ust. 2 pkt 1 updop, zgodnie z którym amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”. Jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją jest ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Niekiedy obcy środek trwały, w którym podatnik dokonał inwestycji staje się jego własnością. Wówczas, jeśli chodzi o niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym na gruncie podatkowym dopuszczalne są (mimo, że przepisy podatkowe nie regulują wprost tej kwestii) dwa rozwiązania, w zależności od konkretnej sytuacji:

• zwiększenie ceny nabycia o wartość niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym (o ile cena nabycia nie uwzględnia wydatków poniesionych na inwestycję) albo
• kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym i odrębne amortyzowanie nabytego środka trwałego.
  
  

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przypadku nabycia przez podatnika środka trwałego, w którym dokonał on inwestycji w obcym środku trwałym (pod warunkiem, że nie dojdzie do zwrotu poczynionych nakładów), istnieje możliwość kontynuacji amortyzacji według zasad przyjętych na początku amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym pomimo, że po nabyciu środka trwałego, nie będzie to już inwestycja w obcym środku trwałym. Po przekazaniu do używania inwestycji w obcym środku trwałym, staje się ona bowiem odrębnym składnikiem majątku, niezależnie od prawa własności i przewidywanego okresu użytkowania.

Wobec powyższego ustalając wartość początkową otrzymanych w drodze darowizny składników majątku trzeba mieć na uwadze, że wystąpi nie jeden lecz dwa odrębne środki trwałe, tj. „inwestycja w obcym środku trwałym” oraz otrzymane w drodze darowizny budynki. Wartością początkową będącą podstawą do naliczania amortyzacji podatkowej będzie odpowiednio: wartość początkowa inwestycji w obcym środku trwałym od której kontynuowane będą odpisy amortyzacyjne według metody i zasad stosowanych przed jej nabyciem oraz wartość początkowa środków trwałych otrzymanych w drodze darowizny ustalona zgodnie z cyt. art. 16g ust. 1 pkt 3 updop.

W konsekwencji powyższego przedstawione stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.