Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.776.2016.1.PS
z 29 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 18 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanego samochodu osobowego w systemie VAT marża oraz sposobu udokumentowania tej czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanego samochodu osobowego w systemie VAT marża oraz sposobu udokumentowania tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z siedzibą w G. (dalej jako „Wnioskodawca”) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W dniu 22 maja 2012 r., na podstawie faktury VAT-MARŻA zakupiła od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą używany samochód terenowy na cele prowadzonej działalności gospodarczej, za cenę 115.000,00 zł.

Samochód wprowadzony został do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy i wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nabył samochód w celu jego dalszej odsprzedaży po okresowym wykorzystaniu go na cele prowadzonej działalności gospodarczej. W chwili sprzedaży pojazd, w jego aktualnym stanie, będzie się nadawał do dalszego użytku.

Z ostrożności Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotowy samochód wypełnia przesłanki uznania go za towar używany, zgodnie z definicją zawartą w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) (dalej jako „ustawa o VAT”), tj. stanowi on materialne dobro ruchome nadające się do dalszego użytku w aktualnym stanie.

Wnioskodawca wskazuje, że od faktur VAT dokumentujących zakup elementów (części) zwiększających wartość samochodu oraz wszelkich faktur eksploatacyjnych (z wyłączeniem paliwa), Wnioskodawca odliczał VAT naliczony w następujący sposób:

(i) w 2012 r. VAT nie był odliczany;

(ii) w 2013 r. proporcja odliczenia VAT naliczonego: 3%;

(iii) w 2014 r. proporcja odliczenia VAT naliczonego: 6%;

(iv) w 2015 r. proporcja odliczenia VAT naliczonego: 2%;

(v) w 2016 r. proporcja odliczenia VAT naliczonego: 2%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę używanego samochodu, który zakupiony został przez Wnioskodawcę na podstawie faktury VAT-MARŻA, w związku z czym nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia podatku naliczonego, będzie opodatkowana 23% stawką VAT na zasadach ogólnych, czy też opodatkowana będzie na zasadzie marży?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż używanego samochodu, nabytego w celu jego dalszej odsprzedaży w niezmienionym stanie, na podstawie faktury VAT-MARŻA, bez możliwości odliczenia VAT, powinna być opodatkowana na zasadzie marży.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega w szczególności odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podatnikami - w myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 wskazanego powyżej artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do przepisu art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5 art. 120 ust. 1 ustawy o VAT, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

W kwestii celu nabycia w postaci dalszej odsprzedaży wskazać należy na wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/04, w którym Trybunał stwierdził, że pierwszorzędnym celem nabycia samochodu niekoniecznie musi być cel odsprzedaży. Ponadto TSUE przyjął stanowisko, że przedsiębiorstwo, które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża.

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do określonej kategorii towarów używanych. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do przepisu art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 wskazanego artykułu dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przepisy ustawy o VAT przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Tym samym, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie ww. szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy o VAT, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 4 i 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do treści przepisu art. 106e ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów używanych, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT marża, faktura - w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-17 - powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także odpowiednio wyrazy „procedura marży - towary używane”, „procedura marży - dzieła sztuki” lub „procedura marży - przedmioty kolekcjonerskie i antyki”.

Jak wskazano w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W dniu 22 maja 2012 r. kupił używany samochód terenowy na cele prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie faktury VAT marża, bez możliwości odliczenia podatku VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych. W chwili zakupu samochodu, po okresowym wykorzystywaniu na cele działalności gospodarczej, Wnioskodawca zakładał jego późniejsze zbycie. Samochód w chwili sprzedaży będzie nadawał się do dalszego użytkowania w jego aktualnym stanie. Samochód spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w przepisie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze obowiązujące, wskazane powyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo przy sprzedaży przedmiotowego samochodu zastosować procedurę opodatkowania marży. Spełnione są bowiem przesłanki pozwalające na jej zastosowanie, tj. samochód będący przedmiotem wniosku spełnia definicję towaru używanego i Wnioskodawca dokonał zakupu ww. pojazdu od podmiotu wymienionego w przepisie art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT w celu dalszej odsprzedaży. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wypełnił on dyspozycje wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu, o którym mowa we wniosku i wystawienia faktury zgodnie z przepisem art. 106e ust. 3 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane na gruncie analogicznych stanów faktycznych, w tym: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 czerwca 2014 r., ILPP2/443-243/14-4/MR oraz interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 lipca 2016 r., 1061-IPTPP3.4512.302.2016.2.ALN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii sposobu opodatkowania marży, gdyż treść wniosku wskazuje, że nie jest to jego istotą.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.