Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB2.4511.137.2017.3.SR
z 23 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPB2.4511.137.2017.2.SR, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 14 kwietnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 kwietnia 2017 r.), zaś w dniu 4 maja 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 27 kwietnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz …, będący wówczas małżonkami, otrzymali od wstępnych na podstawie umowy darowizny z dnia 12 marca 1987 r., stając się właścicielami w ramach wspólności ustawowej, nieruchomość położoną w … w obrębie nr …, w skład której wchodzą między innymi działki nr: 18/3, 18/5, 18/6, 18/7, 18/8, 18/9 i 18/10, o łącznej powierzchni 0,5609 ha, objętą księgą wieczystą KW …, będącą częścią majątku wspólnego.

Sąd Rejonowy w … I Wydział Cywilny w postanowieniu z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I …, postanowił, że do majątku wspólnego wchodziły:

• nieruchomość położona w … oznaczona w ewidencji gruntów jako działki nr 76 i nr 78 w obrębie … i działka nr 18 (podzielona na działki od nr 18/1 do nr 18/18) w obrębie nr … miasta …, KW …  o wartości 1 744 000 zł,
  

• nieruchomość lokalowa o powierzchni 48 m², KW … o wartości 139 000 zł,
  

• ciągnik Ursus  o wartości 12 500 zł,
  

• samochód osobowy Fiat 126p  o wartości 1 500 zł,
  

• kopaczka ciągnikowa do ziemniaków  o wartości 2 000 zł,
  

• kosiarka rotacyjna  o wartości 1 500 zł,
  

• silnik ciągnika rolniczego  o wartości 80 zł.
  
  

W wyniku podziału:

• we współwłasności Wnioskodawcy i …, w równych udziałach, pozostała nieruchomość oznaczona jako działki nr: 18/16, 18/17 i 18/18,
  

• … przyznano na wyłączność nieruchomość składającą się z działek nr 76 i 78 w obrębie … oraz działek oznaczonych nr: 18/1, 18/2, 18/4, 18/11, 18/12, 18/13, 18/14 i 18/15,
  

• Wnioskodawcy przyznano działki oznaczone nr: 18/3, 18/5, 18/6, 18/7, 18/8, 18/9 i 18/10, nieruchomość lokalową oraz ruchomości.
  
  

Zniesienie współwłasności odbyło się za dopłatą w celu wyrównania udziałów stron w majątku wspólnym, tj. zasądzono dopłatę … na rzecz Wnioskodawcy w wysokości 1 500 zł. W dniu 11 września 2013 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość składającą się z działek nr: 18/3, 18/5, 18/6, oraz udziału wynoszącego 2/12 w działce nr 18/16, za cenę 172 500 zł.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca został w Urzędzie Skarbowym w … poinformowany, że w związku ze sprzedażą działek nr: 18/3, 18/5 i 18/6 zobowiązany jest zapłacić należny podatek, który to uiścił w wysokości 15 058 zł w Urzędzie Skarbowym (pokwitowanie wpłaty … nr …). Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje sprzedaż kolejnych części nieruchomości w 2017 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że Wnioskodawca i … zostali właścicielami (we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) nieruchomości składającej się m.in. z działek nr 2464/2 i nr 2465, oznaczonych później jako działka nr 18 (podzielona później na m.in. działkę nr 18/16), na podstawie umowy darowizny Rep. nr A … z dnia 12 marca 1987 r.

W związku z podziałem majątku wspólnego małżonków, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę rzeczy i praw majątkowych nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków objętego podziałem.

Dopłata zasądzona postanowieniem Sądu Rejonowego w … I Wydział Cywilny z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I …, na rzecz Wnioskodawcy w celu wyrównania udziałów małżonków w majątku wspólnym, przy podziale majątku wspólnego obejmującego działki będące przedmiotem sprzedaży w 2016 r. i planowanej sprzedaży, została ustalona przy uwzględnieniu wartości rynkowych składników majątkowych będących przedmiotem podziału majątku wspólnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, za datę pierwotnego nabycia nieruchomości powinno się uznać datę darowizny z 1987 r., w konsekwencji czego sprzedaż nieruchomości w dniu 11 września 2013 r. nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie podlega opodatkowaniu, gdyż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, za datę pierwotnego nabycia nieruchomości powinno się uznać datę darowizny z 1987 r., w konsekwencji czego sprzedaż nieruchomości, która nastąpi w 2017 r. nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie podlega opodatkowaniu, gdyż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia nieruchomości powinno się uznać datę darowizny z 1987 r.

Jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2016 r., nr ITPB2/4511-669/16-2/ŁS: „biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli (...) wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym”.

Wskazuje na to również linia orzecznicza sądów administracyjnych (tak np. wyrok NSA z dnia 16 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 932/13, wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 23 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Go 39/16, wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2119/13) oraz interpretacje Ministra Finansów w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2016 r., nr IPPB4/4511-1380/15-4/MS2, zauważa, że „za datę nabycia nieruchomości lub prawa  w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością”.

W wyniku zniesienia współwłasności udział Wnioskodawcy w nieruchomości nie uległ powiększeniu, gdyż to na Jego rzecz została zasądzona dopłata, a więc mieścił się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku objętym współwłasnością.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zawiera w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2015 r., nr IPTPB2/4511-492/15-2/JR, tezę, że w takiej sytuacji „za datę nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności”. Uzasadnienie to jasno wskazuje, że z nieekwiwalentnym podziałem i nabyciem ponad posiadany udział mamy do czynienia po stronie osoby zobowiązanej do spłaty, nie osoby na czyją rzecz zasądzona została dopłata.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że sprzedaż części nieruchomości wydzielonej ze współwłasności, ale nieprzewyższającej pierwotnej części udziału we współwłasności, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie podlega opodatkowaniu, gdyż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie. Nabyciem nie jest bowiem przyznanie nieruchomości na wyłączną własność Wnioskodawcy w wyniku podziału majątku wspólnego, gdyż wartość otrzymanej przez Niego nieruchomości w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał Mu w majątku wspólnym. Za dzień nabycia należy więc uznać dzień darowizny, tj. 12 marca 1987 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)  przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, ich części lub udziałów w nieruchomości oraz wymienionych praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, ich części lub udziałów w nieruchomości oraz wymienionych praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie  nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tego tytułu w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oraz Jego małżonka, otrzymali od wstępnych na podstawie umowy darowizny z dnia 12 marca 1987 r., stając się właścicielami w ramach wspólności ustawowej, nieruchomość położoną w ... w obrębie nr 7, w skład której wchodzą między innymi działki nr: 18/3, 18/5, 18/6, 18/7, 18/8, 18/9 i 18/10, o łącznej powierzchni 0,5609 ha, będącą częścią majątku wspólnego. Sąd Rejonowy w postanowieniu z dnia 14 czerwca 2012 r., postanowił, że do majątku wspólnego wchodziły: nieruchomość położona w … oznaczona w ewidencji gruntów jako działki nr 76 i nr 78 w obrębie … i działka nr 18 (podzielona na działki od nr 18/1 do nr 18/18) w obrębie nr … miasta …, nieruchomość lokalowa o powierzchni 48 m², ciągnik Ursus, samochód osobowy Fiat 126p, kopaczka ciągnikowa do ziemniaków, kosiarka rotacyjna oraz silnik ciągnika rolniczego. W wyniku podziału: we współwłasności Wnioskodawcy i Jego małżonki, w równych udziałach, pozostała nieruchomość oznaczona jako działki nr: 18/16, 18/17 i 18/18, Jego małżonce przyznano na wyłączność nieruchomość składającą się z działek nr 76 i nr 78 w obrębie … oraz działek oznaczonych nr: 18/1, 18/2, 18/4, 18/11, 18/12, 18/13, 18/14 i 18/15, Wnioskodawcy przyznano działki oznaczone nr: 18/3, 18/5, 18/6, 18/7, 18/8, 18/9 i 18/10, nieruchomość lokalową oraz ruchomości. Zniesienie współwłasności odbyło się za dopłatą w celu wyrównania udziałów stron w majątku wspólnym, tj. zasądzono dopłatę na rzecz Wnioskodawcy w wysokości 1 500 zł. W związku z podziałem majątku wspólnego małżonków, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę rzeczy i praw majątkowych nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków objętego podziałem. W dniu 11 września 2013 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość składającą się z działek nr: 18/3, 18/5, 18/6, oraz udziału wynoszącego 2/12 w działce nr 18/16, za cenę 172 500 zł. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę, jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Prawo ustanawia jednak zasadę, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), ale także do poszczególnych składników majątku wspólnego. Stosownie do art. 50¹ Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Tym samym, z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka i wynosi 1/2.

Na podstawie art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Zatem, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział nie był ekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Wszelkie przypadki, gdy udział majątkowy danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) – jak też stan jej majątku osobistego.

Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy bowiem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że podziału majątku wspólnego dokonanego przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę w 2012 r. nie można rozpatrywać w kategoriach nabycia, gdyż wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę rzeczy i praw majątkowych nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków objętego podziałem, wobec czego pozostaje on bez znaczenia dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży działek nr 18/3, 18/5 i 18/6 w 2013 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w związku z tym, że wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę na wyłączną własność składników majątku wspólnego w wyniku podziału tego majątku w 2012 r. nie przekracza wartości udziału jaki przysługiwał Mu w majątku dorobkowym małżonków, to za datę nabycia przez Wnioskodawcę praw własności do działek nr: 18/3, 18/5, 18/6, oraz udziału 2/12 w działce nr 18/16, będących przedmiotem odpłatnego zbycia w dniu 11 września 2013 r., należy przyjąć 1987 r., tj. rok nabycia w drodze darowizny do majątku wspólnego małżonków udziałów we współwłasności nieruchomości. Wobec powyższego, pięcioletni termin, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca 1987 r., w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, upłynął z dniem 31 grudnia 1992 r. W konsekwencji, odpłatne zbycie działek nr: 18/3, 18/5, 18/6, oraz udziału 2/12 w działce nr 18/16 w 2013 r. przez Wnioskodawcę nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.