UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek wraz z wykonanymi fundamentami pod budowę domów jednorodzinnych i posadzkami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu ……… r. Spółka dokonała zakupu działek budowlanych z rozpoczętą budową pięciu domów jednorodzinnych od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, w związku z czym VAT od zakupu nie był odliczany. Działki te zabudowane były tzw. „stanem zerowym”. Były to wykonane fundamenty i posadzki pod budowę pięciu domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Powierzchnia użytkowa każdego z domów nie przekroczy 300 m². Spółka nie ponosiła żadnych wydatków związanych z kontynuacją budowy.

Dnia …………….. r. Spółka sprzedała rozpoczętą budowę pięciu domów jednorodzinnych czynnemu podatnikowi VAT (w takim stanie w jakim je zakupiła). Nabywca kontynuuje rozpoczętą budowę w efekcie czego powstanie pięć domów jednorodzinnych. Stan zaawansowania robót na moment sprzedaży wskazywał, że na przedmiotowym gruncie mogą powstać tylko i wyłącznie budynki mieszkalne jednorodzinne o symbolu PKOB 111 i powierzchni nieprzekraczającej 300 m². Naniesienia na gruncie w postaci rozpoczętych fundamentów budynków mieszkalnych stanowią dostateczne zaawansowanie robót, aby takie budynki powstały. Z dokumentów sprzedaży jednoznacznie wynika, że przedmiotem sprzedaży są fundamenty pod budynki mieszkalne jednorodzinne o symbolu PKOB 111 i powierzchni nie przekraczającej 300 m² i ich budowa będzie kontynuowana przez nabywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek budowlanych ż wykonanymi fundamentami pod budowę domów mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni nie przekraczającej 300 m² i w przypadku, gdy dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił on żadnych wydatków na ich ulepszenie, można zastosować stawkę VAT „zw”?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży działek z wykonanymi fundamentami pod budowę domów mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni nie przekraczającej 300 m² i w przypadku, gdy dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT, oraz nie ponosił on żadnych wydatków na ich ulepszenie, można zastosować stawkę VAT „zw” zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. Dla celów podatku VAT stosuje sie przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zgodnie z PKOB przez obiekt budowlany rozumie sie konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi. Wobec powyższego rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zawiera usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. W chwili sprzedaży, obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej, zezwalającej na budowę określonego budynku, jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych. Wykonane fundamenty i posadzki pod budowę domów jednorodzinnych, sklasyfikowanych do grupy PKOB 11 stanowią dostateczne zaawansowanie robót, aby taki budynek powstał. W tym przypadku mamy do czynienia z jednolitą transakcją dostawy nieruchomości, której przedmiotem jest część budynku i związana z nią działka gruntu.

Potwierdza to Interpretacja Indywidualna IBPP1/4512-182/15/AW Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 maja 2015 r. W interpretacji tej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza że:

„w przypadku dostawy części budynku mieszkalnego w postaci fundamentów należy uznać, że
mamy do czynienia z dostawą jego części bowiem z opisu sprawy wynika, że:

• transakcja sprzedaży obejmuje grunt z rozpoczętą budową fundamentów pod budynek mieszkalny jednorodzinny sklasyfikowany w PKOB w Dziale 11, którego powierzchnia użytkowa nie będzie przekraczać 300 m²;
• klient Wnioskodawcy nabędzie rozpoczętą inwestycję budowy budynku mieszkalnego w celu kontynuacji budynku mieszkalnego;
• dokumentacja budowlana (zezwolenie na budowę budynku mieszkalnego) wskazuje cel zakupu;
• stan zaawansowania robót będzie wskazywał, że na przedmiotowym gruncie może powstać wyłącznie budynek mieszkalny jednorodzinny o symbolu PKOB 111 i powierzchni nieprzekraczającej 300 m²;
• z dokumentów sprzedaży będzie jednoznacznie wynikało jakiego rodzaju budynek jest przedmiotem sprzedaży;
• jego budowa będzie kontynuowana przez nabywcę.

Powyższy opis wskazuje, że fundamenty w przedmiotowej konkretnej sprawie, stanowią dostateczne zaawansowanie robót, aby powstał budynek mieszkalny jednorodzinny. Należy uznać, że całokształt okoliczności faktycznych i prawnych w przedmiotowej sprawie wskazuje, że celem ekonomicznym/gospodarczym transakcji jest dostawa części budynku w określonym stopniu zaawansowania budowy, dla którego określono symbol PKOB 11(…)”.

Zgodnie z art. 43 pkt 1 ust.10a zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 jeżeli w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów.

W przypadku Spółki mamy do czynienia z dostawą części budynków mieszkalnych jednorodzinnych o symbolu PKOB 111 o powierzchni nieprzekraczającej 300 m² (wraz z gruntem), w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do odliczenia VAT oraz Spółka nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie. W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż fundamentów pod budowę domów jednorodzinnych wraz z działką nastąpi ze stawką VAT „zw” zgodnie z art. 43 pkt 1 ust. 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Spółka nabyła, bez podatku VAT, od osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej 5 działek gruntu wraz z rozpoczętą na nich budową budynków mieszkalnych. Działki te zabudowane były tzw. „stanem zerowym”. Były to wykonane fundamenty i posadzki pod budowę pięciu domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków związanych z kontynuacją budowy. Dnia 13 sierpnia 2016 r. Spółka sprzedała rozpoczętą budowę pięciu domów jednorodzinnych czynnemu podatnikowi VAT (w takim stanie w jakim je zakupiła). Nabywca kontynuuje rozpoczętą budowę w efekcie czego powstanie pięć domów jednorodzinnych.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia zwolnienia przedmiotowej transakcji od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w tym stosowania zwolnień od podatku, istotny jest podział na grunty zabudowane i niezabudowane. Nie ulega przy tym wątpliwości, że gruntem zabudowanym jest grunt, na którym posadowione są budynki lub budowle, a zatem obiekty budowlane posiadające określone cechy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji pojęcia budynek. Zatem należy posłużyć się pojęciami zawartymi w innych przepisach prawa.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W świetle art. 3 pkt 2, pkt 2a i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290), przez:

• budynek – należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
• budynek mieszkalny jednorodzinny – należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
• budowlę – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 JJ. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszej interpretacji należy stwierdzić, że w odniesieniu do obiektów znajdujących się na ww. działkach na dzień sprzedaży – fundamentu oraz posadzek – należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy jest niedokończona inwestycja budowlana, która w myśl przepisów prawa budowlanego oraz PKOB nie wypełnia definicji budynku, gdyż żaden z budynków nie był zadaszony ani nie nosił cech budowli. Zatem dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej obiekt znajdujący się na gruncie należy traktować jako teren niezabudowany przeznaczony pod zabudowę. Tym samym do dostawy wskazanych nieruchomości nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż odnosi się ono do dostawy budynków, budowli lub ich części. Nie będzie można również skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ przedmiotowa preferencja dotyczy jedynie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W konsekwencji dla dostawy działek wraz z fundamentami pod budowę przedmiotowych obiektów znajdzie zastosowanie, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.