2017.04.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB4.4511.67.2017.1.MG
z 26 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 12 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w …. przy ul. …. za cenę wynoszącą 100 000 zł. Koszty aktu notarialnego zakupu nieruchomości zostały pokryte przez Wnioskodawczynię oraz Jej męża i wynosiły 3 180 zł 80 gr (PCC – 2 000 zł, taksa notarialna z VAT – 1 180 zł 80 gr).

W czasie zakupu ww. nieruchomości Wnioskodawczynię łączył z mężem ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Zakup w dniu 12 kwietnia 2011 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpił do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską za środki pieniężne pochodzące z majątku wspólnego małżonków.

Wyrokiem Sądu z dnia 26 marca 2013 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane, natomiast dnia 14 lutego 2013 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem ustanowiła rozdzielność majątkową oraz dokonała podziału majątku wspólnego. I tak, na mocy tej umowy przeniesiona została na Wnioskodawczynię własność do nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, położonej …., przy ul. …. o wartości 300 000 zł (nr KW ….), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w … przy ul. ….. o wartości 100 000 zł (nr KW ….), samochodu ciężarowego marki Toyota …. rok produkcji 2009 o wartości 30 000 zł.

Na rzecz byłego męża Wnioskodawczyni przeniesiona została własność do nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, położonej …. przy ul. …. o wartości 350 000 zł (nr KW ….), samochodu osobowego marki Toyota …., rok produkcji 2004 o wartości 30 000 zł, samochodu osobowego marki Fiat Seicento. rok produkcji 2002 o wartości 2 000,00 zł.

Były mąż Wnioskodawczyni zobowiązał się ponadto do spłaty zadłużenia z tytułu kredytów zabezpieczonych hipoteką umowną na nieruchomościach: …. oraz …., natomiast Wnioskodawczyni zobowiązała się do spłaty zadłużenia z tytułu kredytu zabezpieczonego hipoteką umowną.

Podział majątku nastąpił ze spłatą na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 40 000 zł. Zgodnie z postanowieniem aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z mężem oświadczyła, że ich wspólny majątek w ten sposób został podzielony. Wysokość spłaty na rzecz Wnioskodawczyni wynikała z różnicy wartości dzielonego majątku ustalonych wg cen rynkowych.

Łączna wartość przedmiotu umowy została ustalona przez Wnioskodawczynię i byłego męża w następujący sposób: wartość majątku wspólnego w kwocie 812 000 zł, wartość pasywów w kwocie 450 000 zł, a czysta wartość majątku w kwocie 362 000 zł. Umowa nie określa wprost wartości nabytego przez Wnioskodawczynię majątku. Wartość przyznanych Wnioskodawczyni na wyłączną własność składników majątku nie przekracza udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku wspólnym, wobec czego nie uzyskała Ona przysporzenia majątkowego wskutek nabycia udziałów we współwłasności nabytego majątku, wskutek ustanowienia rozdzielności majątkowej.

Wszystkie kredyty wykazane w opisie stanu faktycznego zostały zaciągnięte w czasie trwania związku małżeńskiego, a środki z nich pochodzące wydatkowane zostały na majątek wspólny małżonków. Sposób przejęcia kredytów nastąpił za wiedzą banków, jednak z powodu braku reakcji byłego męża Wnioskodawczyni nie zostały zawarte stosowne aneksy.

W dniu 30 czerwca 2016 r., na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni sprzedała zakupione w dniu 12 kwietnia 2011 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w …. przy ul. …. za kwotę 83 000 zł. Odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wyniku sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu 30 czerwca 2016 r., czyli przed upływem 5 lat od dnia nabycia, Wnioskodawczyni będzie mogła obliczyć dochód z tego zbycia zgodnie z art. 30e ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalając koszt zgodnie z art. 22 ust. 6c powyższej ustawy, czyli kosztem nabycia będzie cena nabycia wynikająca z aktu notarialnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. w pełnej wysokości powiększona o koszty notarialne oraz podatek PCC?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem nabycia będzie cena nabycia wynikająca z aktu notarialnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. w pełnej wysokości powiększona o koszty notarialne oraz podatek PCC. Wartość przyznanych Wnioskodawczyni na wyłączną własność składników majątku nie przekroczyła udziału jaki przysługiwał Jej w majątku wspólnym, wobec czego nie uzyskała przysporzenia majątkowego wskutek zniesienia współwłasności, a tym samym nie można mówić o nabyciu w drodze podziału majątku wspólnego. Wobec czego za koszt nabycia należy uznać w całości cenę nabycia spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego, tj. z dnia 12 kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części, oraz udziału w nieruchomości i praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 12 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego za cenę wynoszącą 100 000 zł. Koszty aktu notarialnego zakupu nieruchomości zostały pokryte przez Wnioskodawczynię oraz Jej męża i wynosiły 3 180 zł 80 gr (PCC – 2 000 zł, taksa notarialna z VAT – 1 180 zł 80 gr). W czasie zakupu ww. nieruchomości Wnioskodawczynię łączył z mężem ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Zakup w dniu 12 kwietnia 2011 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpił do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską za środki pieniężne pochodzące z majątku wspólnego małżonków. Wyrokiem Sądu z dnia 26 marca 2013 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane, natomiast dnia 14 lutego 2013 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem ustanowiła rozdzielność majątkową oraz dokonała podziału majątku wspólnego. I tak, na mocy tej umowy przeniesiona została na Wnioskodawczynię własność do nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o wartości 100 000 zł, samochodu ciężarowego o wartości 30 000 zł.

Na rzecz byłego męża Wnioskodawczyni przeniesiona została własność do nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, o wartości 350 000 zł, samochodu osobowego wartości 30 000 zł i samochodu osobowego owartości 2 000,00 zł.

Były mąż Wnioskodawczyni zobowiązał się ponadto do spłaty zadłużenia z tytułu kredytów zabezpieczonych hipoteką umowną na nieruchomościach: … oraz ….., natomiast Wnioskodawczyni zobowiązała się do spłaty zadłużenia z tytułu kredytu zabezpieczonego hipoteką umowną.

W dniu 30 czerwca 2016 r., na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni sprzedała zakupione w dniu 12 kwietnia 2011 r. przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, za kwotę 83 000 zł. Odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

W myśl art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa, np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast, w myśl art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Na podstawie art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) lub prawem – jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Przyjmując za Wnioskodawczynią, że w wyniku podziału majątku wspólnego wartość składników majątku przyznanych na wyłączną własność Wnioskodawczyni nie przekroczyła wartości Jej udziału w majątku dorobkowym małżonków, to za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, przyjąć należy 2011 r., czyli rok, w którym małżonkowie wspólnie to prawo nabyli.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że przychód z odpłatnego zbycia w 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w całości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięcioletniego terminu, tj. przed dniem 1stycznia 2017 r., o którym mowa w przywołanym wyżej przepisie.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość nakładów o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego

po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Przywołany powyżej przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna – najczęściej sprzedaży – na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości lub praw. Kosztem nabycia bez wątpienia jest zatem, cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość lub prawa będącą przedmiotem przeniesienia własności, niezależnie od tego czy nabycie jest sfinansowane kredytem bankowym czy środki na jej nabycie pochodzą z oszczędności nabywcy.

Zatem, kosztem nabycia dla Wnioskodawczyni będzie cena określona w akcie notarialnym z 2011 r. na dzień dokonania sprzedaży, jaką Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zapłaciła sprzedającemu za spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży ww. prawa Wnioskodawczyni może zaliczyć wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego, na podstawie którego wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego obejmujące: taksę notarialną od umowy sprzedaży wraz z podatkiem VAT, oraz podatek od czynności cywilnoprawnych. Wyżej wskazane koszty są bowiem nierozerwalnie związane z nabyciem ww. prawa.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2016 r. przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego w 2011 r., będzie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostało dokonane przed upływem pięciu lat od daty jego nabycia, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia ww. prawa (o ile odpowiada on cenie rynkowej), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy, obejmującymi cenę określoną w akcie notarialnym na dzień dokonania sprzedaży, powiększoną o wydatki związane z nabyciem przedmiotowego prawa, tj. taksę notarialną od umowy sprzedaży wraz z podatkiem VAT oraz podatek od czynności cywilnoprawnych.

Organ zauważa, że okoliczność, czy w wyniku podziału majątku wspólnego wartość składników majątku przyznanych na wyłączną własność Wnioskodawczyni, nie przekracza wartości udziału w majątku objętym wspólnością majątkową, podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego, a nie przez Organ interpretacyjny. Mając bowiem na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm), Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby czy wskazany przez Wnioskodawczynię podział jest ekwiwalentny.

Jednocześnie podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin