Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.2.2017.1.AJ
z 12 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 8% montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych oraz poza nimi – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 8% montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych oraz poza nimi


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, planuje złożyć wniosek o przyznanie pomocy ze środków Urzędu Marszałkowskiego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020 w ramach konkursu na projekt pn.: „W.”.

Wyżej wymienione zadanie inwestycyjne obejmuje montaż instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych mieszkańców Gminy.

Wynikiem inwestycji będzie instalacja fotowoltaiczna, której właścicielem będzie Gmina. Inwestycja będzie finansowana ze środków własnych Gminy, dotacji z Urzędu Marszałkowskiego oraz przy współudziale środków finansowych mieszkańców w wysokości 7.000,00 zł brutto. Zawierane będą z nimi umowy cywilnoprawne, na podstawie których będą oni zobowiązani do dokonania wpłat gotówką w kasie lub przelewem na rachunek bankowy Gminy. Partycypacja w kosztach inwestycji przez mieszkańców ma charakter zobowiązaniowy. Wybudowane instalacje fotowoltaiczne będą własnością Gminy, środkami trwałymi, które Gmina przekaże na warunkach w określonych w umowie właścicielowi budynku, na którym zamontowano ww. instalację. Instalacja fotowoltaiczna jest indywidualną instalacją.

Pełna treść umowy na montaż instalacji fotowoltaicznej brzmi następująco:


„Umowa Nr na montaż instalacji fotowoltaicznej w dniu ….. 2017 r. pomiędzy:

Gminą , reprezentowaną przez:

Wójta Gminy zwaną dalej Gminą a Panem/Panią będącym właścicielem (współwłaścicielem) budynku zlokalizowanego na działce oznaczonej w ewidencji gruntów, położonego w miejscowości, zwanym w dalszej części umowy Właścicielem, została zawarta umowa na montaż instalacji fotowoltaicznej.


§ 1


  1. Gmina oświadcza, że jest realizatorem (inwestorem) zadania inwestycyjnego pn: „W.” które planuje wykonać w 2017 roku.
  2. Ustala się, że na realizację zadania inwestycyjnego, realizowanego przez Gminę w 2017 roku Właściciel ponosić będzie koszty w wysokości 7.000,00 zł brutto za instalację fotowoltaiczną o mocy 3 kW, zamontowaną na budynku Właściciela.
  3. Gmina wystawi fakturę VAT.


§ 2


  1. Właściciel oświadcza, że posiada pełne prawo do dysponowania nieruchomością a w tym także prawo do zawarcia niniejszej umowy i przez jej zawarcie nie naruszy interesu osób trzecich.
  2. Właściciel dokona wpłaty tytułem odpłatności za montaż instalacji fotowoltaicznej w wysokości 7.000,00 zł brutto (słownie: siedem tysięcy zł 00/100 brutto) w kasie Urzędu Gminy lub na konto bankowe nr XXXX, powyższa kwota będzie wpłacona jednorazowo do dnia 30 września 2017 r.
  3. Wpłat należy dokonać w terminach określonych w otrzymanej fakturze VAT.
  4. W przypadku nie dokonania wpłaty w wysokości i terminie określonym umową Gmina zastrzega sobie prawo dochodzenia roszczeń przed Sądem w celu wyegzekwowania nie wpłaconej kwoty.


§ 3


  1. Właściciel w pełni akceptuje następujące warunki i wyraża zgodę na:


    1. nieodpłatne udostępnienie terenu i budynku wykonującemu montaż instalacji fotowoltaicznej na czas trwania montażu oraz umożliwienia wykonania robót sprzętem mechanicznym,
    2. wejście na grunt celem wykonania montażu instalacji fotowoltaicznej z urządzeniami towarzyszącymi,
    3. przeprowadzenie koniecznych robót związanych z montażem, które mogą bezpośrednie wpłynąć na utrudniania z tym związane.


  2. Właściciel pokrywa w całości koszty wszystkich korekt projektu wykonywanych na jego prośbę.
  3. Właściciel nie będzie wnosił przeciwko Gminie żadnych roszczeń majątkowych tytułem ewentualnego zaistnienia szkody.
  4. Gmina nie ponosi żadnej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu ewentualnych roszczeń wynikających z zawartej umowy.


§ 4


W przypadku nie wywiązania się z warunków określonych w § 2 ust. 2 oraz w § 3 ust. 1 umowy przez Właściciela, Gmina odstępuje od umowy i zawiesza realizację zadania na terenie nieruchomości Właściciela.


§ 5


  1. Instalacja fotowoltaiczna będzie własnością Gminy, którą Gmina przekaże do eksploatacji Właścicielowi.
  2. Gmina pozostaje właścicielem instalacji fotowoltaicznej na okres trwałości projektu. Po dotrzymaniu terminów trwałości projektu instalacja przechodzi na własność Właściciela budynku, na której zamontowano w/w instalację.
  3. Właściciel zobowiązuje się do ponoszenia całości kosztów utrzymania i eksploatacji instalacji fotowoltaicznej zgodnie z otrzymaną przy odbiorze instrukcją eksploatacji.
  4. Właściciel zobowiązuje się do:

    1. umożliwienia przedstawicielom Urzędu Gminy kontroli eksploatacji instalacji fotowoltaicznej,
    2. eksploatacji zgodnie z zaleceniami określonymi przez producenta i zaleceniami Gminy.


  5. Dokumentowania kosztów eksploatacji instalacji fotowoltaicznej i przechowywania przez okres co najmniej 5 lat rachunków i faktur dotyczących poniesionych wydatków.
  6. Następca prawny przejmuje wynikające z niniejszej umowy prawa i obowiązki związane z utrzymaniem i eksploatacją instalacji fotowoltaicznej.


§ 6


  1. Nakłady poniesione na montaż przez Gminę podlegają zwrotowi w przypadku braku eksploatacji lub eksploatacji instalacji fotowoltaicznej niezgodnie z warunkami określonymi w wytycznych eksploatacji opracowanych przez producenta (dostawcę) urządzeń i wykonawcę.
  2. Zwrot dofinansowania następuje w kwocie stanowiącej wysokość dofinansowania powiększonej o odsetki jak od zaległości podatkowych liczone od dnia wypłaty dofinansowania.


§ 7


W sprawach, które nie zostały uregulowane niniejszą umową zastosowanie mają przepisy Kodeksu Cywilnego.


§ 8


Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z przeznaczeniem Gmina, Właściciel (…)”

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. Przyjmowane wpłaty przez mieszkańców jako zapłata będą podlegały opodatkowaniu, w związku z czym Gmina wystawiać będzie faktury VAT i tym samym podatek należny VAT rozliczać będzie w urzędzie skarbowym składając deklarację VAT-7.

Gmina zamierza zastosować obniżoną stawkę podatku VAT 8% jak wynika z art. 41 ust 12 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na to, że zakres wykonywanych czynności dotyczyć będzie modernizacji obiektów budowlanych oraz budynki, na których będą montowane instalacja fotowoltaiczna zaliczone są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej dla domów jednorodzinnych nie przekraczającej 300 m². Opisane we wniosku usługi będą dotyczyć obiektów budowlanych i ich części, z wyjątkiem lokali użytkowych, wg symbolu PKOB: PKOB 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne.

Instalacja fotowoltaiczna jest zintegrowana z instalacją elektryczną budynku i stanowi technicznie całość z instalacjami wewnętrznymi budynku. Energia wytwarzana w instalacji wykorzystywana będzie do zasilania odbiorników elektrycznych i wytwarzania ciepła w budynku mieszkalnym. Większość elementów instalacji takie jak: inwertery, wyłączniki. odłączniki, bezpieczniki i większość przewodów rozdzielczych i zasilających znajdować się będą wewnątrz budynku. Na dachu budynku lub w jego otoczeniu (poza jego obrębem) montowane będą panele, które zamieniają energię słoneczną w prąd stały, który następnie w inwerterze podlega obróbce i przemianie w prąd zmienny. Technicznie wszystkie elementy stanowią jedną funkcjonalną całość.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Gmina w związku z realizacją ww. projektu inwestycyjnego przyjmując wpłaty jako zapłatę za montaż instalacji fotowoltaicznej od mieszkańców i wystawiając faktury VAT jako czynny podatnik VAT w celu rozliczenia podatku należnego, na podstawie art. 41 ust. 12 ma prawo zastosować obniżoną stawkę VAT 8% ?


Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku VAT do 8% zgodnie z art. 41 ust 12 ustawy z 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z Prawem budowlanym, budowa to wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, także odbudowa, rozbudowa i nadbudowa obiektu w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego z wyjątkiem kubatury, powierzchni, wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji.

Zgodnie z prawem budowlanym, modernizacja oznacza unowocześnienie i usprawnienie obiektu. Montaż instalacji fotowoltaicznej zaliczyć można do usług modernizacyjnych, ponieważ ww. instalacja ma celu unowocześnienie, trwałe ulepszenie istniejącego obiektu budowlanego. Zatem do usługi montażu instalacji fotowoltaicznej w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zastosować można obniżoną stawkę podatkową 8%.

Stanowisko Gminy w zakresie zastosowania obniżonej stawki VAT 8% podziela Minister Finansów w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 stycznia 2012 r. (sygn. IPTPP1/443-878/11-4/IG).

Spełniając dwie przesłanki (jako warunek zastosowania 8% stawki VAT), po pierwsze, że zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy, po drugie, budynki lub ich części muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)..

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosowanie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.


Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:


  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².


W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12 ustawy, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy.

Ponadto, w celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług montażu ww. instalacji należy ustalić czy dokonywane są one w ramach czynności wymienionych w powołanym wcześniej art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, tj. w ramach remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym”.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2), pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.


W świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2017 r., poz. 130) przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:


  1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
  2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
  3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
  4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.


Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji, do usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku montażu instalacji fotowoltaicznych w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, których powierzchnia nie przekracza 300 m², sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie 1110, zastosowanie będzie miała 8% stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do montażu ww. instalacji poza bryłą budynku mieszkalnego stwierdzić należy, że usługi te będą opodatkowane – wbrew twierdzeniom Gminy – 23% stawką podatku, ponieważ stawka preferencyjna ma zastosowanie wyłącznie do czynności wykonywanych w budynku, a elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu, jak wskazano powyżej nie mieszczą się w definicji budynku.

Powyższe znajduje potwierdzenie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 7/12, w której stwierdzono, że: „obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., w brzmieniu od 1 stycznia 2008 r.) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) i w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem”.

Z uwagi na fakt, że zdaniem Gminy w przypadku montażu instalacji fotowoltaicznych poza bryłą budynku zastosowanie będzie miała 8% stawka podatku, oceniając stanowisko całościowo uznano je za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj