2017.04.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB3.4510.64.2017.1.PS
z 26 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości przychodu z tytułu przejęcia spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości przychodu z tytułu przejęcia spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X jest podatnikiem CIT i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej (dalej: Spółka Komandytowa). Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wspólnik). Wspólnik jest również komandytariuszem w Spółce Komandytowej.

Obecnie planowane jest połączenie X z inną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wspólnik posiada 100% udziałów (dalej: Spółka z o.o.) oraz ze Spółką Komandytową. W takim przypadku połączenie nastąpi w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: „KSH”) poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę (spółkę przejmującą), Spółki z o.o. oraz Spółki Komandytowej.

W wyniku połączenia dojdzie do ustania bytu prawnego Spółki z o.o. oraz Spółki Komandytowej, których majątek zostanie przeniesiony na X. Ponadto, na skutek połączenia, kapitał zakładowy X zostanie podwyższony poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostaną objęte przez Wspólnika, jako dotychczasowego jedynego wspólnika w Spółce z o.o. oraz komandytariusza Spółki Komandytowej.

Połączenie przez przejęcie Spółki z o.o. oraz Spółki Komandytowej przez Wnioskodawcę będzie miało miejsce z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w celu potwierdzenia neutralności podatkowej planowanego połączenia. W odpowiedzi na przedmiotowy wniosek Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 22 grudnia 2016 r. interpretację indywidualną nr 1462-IPPB3.4510.1034.2016.1.AG, w której nie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż połączenie przez przejęcie Spółki Komandytowej nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż: „Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że przejęcie spółki osobowej nie będzie dla spółki kapitałowej transakcją neutralną na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opisane zdarzenie wiąże się bowiem z wejściem do majątku spółki kapitałowej składników majątkowych, które dotychczas były własnością spółki osobowej. Spółka kapitałowa uzyskuje tym samym definitywny (dokonany), mierzalny przyrost majątku, czyli otrzymuje faktyczne przysporzenie majątkowe, które spełnia warunki uznania go za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy. (…) W niniejszej sprawie – z uwagi na czynność połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową (spółka komandytową) – zastosowanie znajdą zacytowane już na wstępie regulacje art. 491 i następne Kodeksu spółek handlowych. Tym samym podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy czy kapitału zapasowego, następuje przez przejęcie majątku spółki przejmowanej (tu: spółki osobowej), co nie stanowi aportu do spółki przejmującej (tu: spółki kapitałowej). Konsekwentnie wskazane przez Wnioskodawcę wyłączenia określone w art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 Ustawy nie znajdą w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowania. Reasumując – w związku z rozważanym połączeniem Wnioskodawcy ze spółką osobową (spółką komandytową) po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w związku z połączeniem przez przejęcie Spółki Komandytowej tj. czy przychodem po stronie Wnioskodawcy będzie wartość majątku spółki Komandytowej pomniejszona o tę część majątku, w zamian za który Wnioskodawca wyda Wspólnikowi (jako dotychczasowemu komandytariuszowi Spółki Komandytowej) swoje własne udziały?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. w sytuacji uznania przez organ podatkowy, iż przychodem Wnioskodawcy jest również wartość majątku Spółki Komandytowej, w zamian za który Wnioskodawca wyda Wspólnikowi swoje własne udziały, czy kosztem uzyskania przychodu z przedmiotowego tytułu będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika, jako dotychczasowego komandytariusza Spółki Komandytowej?

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem po stronie Wnioskodawcy będzie wartość majątku spółki Komandytowej pomniejszona o tę część majątku, w zamian za który Wnioskodawca wyda Wspólnikowi (jako dotychczasowemu komandytariuszowi Spółki Komandytowej) swoje własne udziały. Innymi słowy, przychodem po stronie Wnioskodawcy będzie wartość majątku Spółki Komandytowej w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w zysku Spółki Komandytowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1888 ze zm., dalej zwana: „ustawą o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Z kolei, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustawa o CIT nie zawiera jednak legalnej definicji przychodu – art. 12 - 14 ustawy o CIT zawierają wyłącznie katalog przychodów podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, ustawa o CIT jedynie precyzuje – poprzez przykładowe wyliczenie – rodzaje przychodów podatkowych.

Jednocześnie mając na uwadze charakter podatku dochodowego, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), stwierdzić należy, iż przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Dodatkowo, jak podkreśla się w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwie sądów administracyjnych, przyrost majątku aby mógł zostać uznany za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny (dokonany) i mierzalny.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, iż otrzymana przez Wnioskodawcę część majątku Spółki, w zamian za który Wnioskodawca wyda Wspólnikowi udziały nie stanowi przychodu podatkowego. W tej części bowiem Wnioskodawca nie otrzyma faktycznego i definitywnego przysporzenia majątkowego – otrzymując bowiem majątek Spółki Komandytowej przypadający na Wspólnika, jednocześnie wyda Wspólnikowi udziały. Tym samym, podobnie jak przed połączeniem, tak i po połączeniu X ze Spółką Komandytową przedmiotowa część majątku przysługiwać będzie nie X, a Wspólnikowi.

Reasumując, o faktycznym przysporzeniu majątkowym po stronie X (o którym mowa w interpretacji indywidualnej) można mówić wyłącznie w odniesieniu do tej części majątku Spółki Komandytowej, w zamian za który X nie wyda innemu podmiotowi udziałów. Tym samym, przysporzenie majątkowe po stronie X powstaje wyłącznie w odniesieniu do tej części majątku Spółki Komandytowej, jaka odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w zyskach Spółki Komandytowej.

Przedmiotowe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych – zaprezentował je przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2016 r. (nr IBPB-1-3/4510-197/16/TS), stwierdzając, iż:

przychód

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2016 r. (nr IBPB-1-3/4510-437/16/MO) oraz dnia 6 czerwca 2016 r. IBPB-1-1/4510-104/16/DW), w których to interpretacjach stwierdził, iż „Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że przejęcie spółki jawnej nie będzie dla Wnioskodawcy transakcją neutralną na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opisane zdarzenie przyszłe wiąże się bowiem z wejściem do majątku Wnioskodawcy składników majątkowych, które dotychczas były własnością spółki jawnej. Wnioskodawca uzyskuje tym samym definitywny (dokonany), mierzalny przyrost majątku, czyli otrzymuje faktyczne przysporzenie majątkowe, które spełnia warunki uznania go za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop. Zauważyć jednak należy, że przychód nie powstanie w odniesieniu do tej części otrzymanego majątku spółki jawnej, w zamian za który Wnioskodawca wyda wspólnikom spółki jawnej swoje własne udziały.”
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 22 stycznia 2016 r. (nr IBPB-1-3/4510-63/16/TS), w której to zgodził się, iż „W konsekwencji, w wyniku opisanego zdarzenia, na podstawie art. 12 ust. 1 updop, u Wnioskodawcy powstanie przychód równy wartość przejętego majątku SPK – w części przypadającej na Wnioskodawcę jako komandytariusza tej spółki (tj. w części odpowiadającej wysokości jego udziału w zyskach Spółki komandytowej oraz w części, w jakiej przychód ten nie podlegał opodatkowaniu na poziomie SPK).”
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2014 r. (nr ILPB4/423-152/14-2/ŁM), w której czytamy: „połączenie przez przejęcie SKA przez Wnioskodawcę będzie prowadziło do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy w wysokości otrzymanego majątku SKA odpowiadającej jego udziałowi w zyskach SKA.”
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 października 2013 r., (nr ILPB4/423-233/13-3/DS), w której wskazał, że „w przypadku, gdy Wnioskodawca jest wspólnikiem przejmowanej SK, przychód stanowić będzie wartości otrzymanego majątku SK, jaka odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w zyskach tej spółki - w części, w jakiej przychód ten nie podlegał opodatkowaniu na poziomie SK”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 marca 2014 r., sygn. ILPB4/423-477/13-2/MC, w której stwierdził, iż „przywołana wyżej konstrukcja przychodu podatkowego w powiązaniu z opisanym stanem sprawy pozwala na identyfikację i wyodrębnienie po stronie Spółki przychodu w postaci przyrostu majątkowego w momencie przejęcia SPK w wysokości wartości otrzymanego majątku SPK, jaka odpowiada jej udziałowi w zyskach SPK, w części, w jakiej przychód ten nie podlegał opodatkowaniu na poziomie SPK - w sytuacji, gdy Spółka jest wspólnikiem SPK.”

Podsumowując powyższe wyjaśnienia oraz mając na uwadze interpretację indywidualną wydaną na rzecz Wnioskodawcy w dniu 22 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPB3.4510.1034.2016.1.AG, stwierdzić należy, iż przychodem po stronie Wnioskodawcy będzie wartość majątku spółki Komandytowej pomniejszona o tę część majątku w zamian za który Wnioskodawca wyda Wspólnikowi (jako dotychczasowemu komandytariuszowi Spółki Komandytowej) swoje własne udziały. Innymi słowy, przychodem po stronie Wnioskodawcy będzie wartość majątku Spółki Komandytowej w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w zysku Spółki Komandytowej – tylko bowiem w tej części po stronie Wnioskodawcy powstanie przysporzenie majątkowe o charakterze definitywnym (do którego odnosił się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 22 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPB3.4510.1034.2016.1.AG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pierwszego pytania wniosku jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym stanie rzeczy udzielenie odpowiedzi w zakresie drugiego pytania wniosku stało się bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin