Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.77.2017.2.MK
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął 24 stycznia 2017 r., uzupełnionym 28 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 13 marca 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.77.2017.1.MK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 28 marca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011 r. zmarł ojciec, a w 2012 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Wnioskodawca po rodzicach odziedziczył ½ część domu w miejscowości X. W dniu 12 marca 2015 r. dom został sprzedany za kwotę 340 000 zł, z czego Wnioskodawca w drodze spadku otrzymał połowę tej kwoty, tj. 170 000 zł. Wnioskodawca od dłuższego czasu nosił się z zamiarem kupna działki w celach mieszkaniowych i wybudowania domu poza miastem. W maju 2016 r. Wnioskodawca kupił działkę budowlaną w celach mieszkaniowych za kwotę 156 000 zł w miejscowości Y. Wnioskodawca wyjaśnił, że stan jego zdrowia od 2015 r. uległ znaczącemu pogorszeniu (problemy kardiologiczne, ruchowe i inne), co skłoniło Wnioskodawcę do rozmowy z córką, odnośnie opieki i wspólnego mieszkania jak również planu budowy domu na działce w miejscowości Y. Te okoliczności spowodowały, że Wnioskodawca postanowił w formie darowizny przekazać córce nabytą działkę z myślą, że będzie Ona załatwiać wszystkie sprawy związane z przygotowaniem do budowy i budową, co przy niewielkiej sprawności ruchowej Wnioskodawcy byłoby niemożliwe. Wnioskodawca w jednym akcie notarialnym kupił i przekazał w formie darowizny nabytą działkę córce, co miało przekonać córkę do wiarygodności intencji i planów Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że niezwłocznie po zakupie działki wraz z córką podjęli czynności związane z realizacją inwestycji. W dniu 13 lutego 2017 r. został złożony wniosek o pozwolenie na budowę i obecnie Wnioskodawca z córką oczekują na decyzję w tej sprawie. Równocześnie zawarli umowy z dostawcami mediów w celu doprowadzenia ich do budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy powyższe fakty zwalniają Wnioskodawcę z zapłacenia podatku związanego ze sprzedażą odziedziczonego po rodzicach spadku?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione powyżej fakty dotyczące budowy wraz z córką domu w celach mieszkaniowych powinny zwolnić Wnioskodawcę z zapłaty podatku dochodowego. Odziedziczone po rodzicach pieniądze ze sprzedaży nieruchomości przechodzą dalej w nieruchomość, wiążącą się ze sprawami mieszkaniowymi. Z kwoty 170 000 zł, którą Wnioskodawca otrzymał w spadku, 156 000 zł zapłacił za działkę budowlaną w miejscowości Y. Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacenie przez niego podatku utrudniłoby mu realizację planu. Wnioskodawca dodaje, że w celu potwierdzenia prawidłowości swoich zamierzeń w załączeniu przedłożył dokumenty związane z budową domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości lub prawa nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w drodze spadku po zmarłym w 2011 r. ojcu i zmarłej w 2012 r. matce został współwłaścicielem nieruchomości (części domu) w udziale ½ części. Wnioskodawca w 2015 r. sprzedał odziedziczony udział w nieruchomości i z tego tytułu otrzymał kwotę 170 000 zł.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest zawsze data śmierci spadkodawcy (każdego ze spadkodawców). Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców). W omawianej sprawie nabycie przez Wnioskodawcę udziału w spadku, w skład którego weszła nieruchomość nastąpiło w dacie śmierci spadkodawców (ojca i matki), tj. odpowiednio w części w 2011 r. i 2012 r.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że sprzedaż w 2015 r. ww. udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku po rodzicach w części w 2011 r. i w części w 2012 r. stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z powyższą regulacją prawną przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości lub prawa przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przenosząc uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Jednym z takich celów – zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ustawy – jest nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.

W niniejszej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, czy uzyskany w 2015 r. dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w spadku po rodzicach w 2011 r. i 2012 r. – korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczył w 2016 r. na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, który w dniu nabycia przekazał w drodze darowizny córce.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Są one przywilejem, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Wydatkowanie środków ze sprzedaży nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z powyższym wyjaśnieniem sprzedaż udziału w nieruchomości nabytego w spadku po rodzicach w 2011 r. i w 2012 r. przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy rodzi obowiązek uiszczenia podatku. Obowiązek opodatkowania tak uzyskanego dochodu może być wyłączony przez odstępstwo przewidziane właśnie w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przedmiotowe zwolnienie jest regulacją, która nie ma na celu zwalniać każde wydatkowanie środków na zakup nieruchomości lub prawa. Ze zwolnienia tego wypływa bowiem daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu własne cele mieszkaniowe. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Celem powyższej regulacji nie było natomiast zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych innych osób. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wynika wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Przewidując przedmiotowe zwolnienie ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na własne cele mieszkaniowe. W tym miejscu podkreślić należy, że uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Przy czym własne cele mieszkaniowe w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nieruchomości lub prawa to w nich podatnik faktycznie winien takie cele realizować.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że jednym aktem notarialnym kupił działkę budowlaną pod budowę budynku mieszkalnego i przekazał ją w drodze darowizny na rzecz córki. Powyższe oznacza, że w żadnej mierze nie można pogodzić tak przedstawionego stanu z przesłanką wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Zauważyć należy, że działanie Wnioskodawcy jednoznacznie wskazuje, że jego celem jest wyłącznie chęć skorzystania ze zwolnienia a nie poniesienie wydatków na realizację własnych celów mieszkaniowych. Sytuacja taka nie różni się bowiem niczym od tej, w której Wnioskodawca podarowałby środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku córce, aby to ona dokonała nabycia działki budowlanej. Wnioskodawca tak jednak nie postąpił, ponieważ wówczas to córka poniosłaby wydatek na nabycie działki. Dlatego w celu skorzystania ze zwolnienia Wnioskodawca najpierw sam poniósł wydatek na nabycie działki budowlanej i dopiero w drodze darowizny przekazał ją córce. Myli się jednak Wnioskodawca uważając, że takie działanie uchroni go przed koniecznością zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku. Niedopuszczalna jest bowiem sytuacja, w której podatnik w celu skorzystania ze zwolnienia na podstawie wspomnianego przepisu najpierw ponosi wydatek na nabycie działki budowlanej i następnie dokonuje jej darowizny na rzecz innej osoby (córki). Prowadziłoby to bowiem do uchylenia się od opodatkowania i pomijałoby cel przedmiotowego zwolnienia. Celem ustawodawcy nie było bowiem zwolnienie z opodatkowania środków przeznaczonych na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, który następnie podatnik zamierza zbyć, czyli np. darować na rzecz innych osób. Wnioskodawca dokonując na rzecz córki darowizny działki budowlanej nabytej ze środków pochodzących ze sprzedaży spadku po rodzicach nie spełnił przesłanki określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obligującej go do ponoszenia wydatków na własne cele mieszkaniowe. W rezultacie Wnioskodawca poniósł bowiem wydatki na nabycie cudzej działki budowlanej, skoro tytuł własności do tej działki natychmiast przeniósł na inną osobę. Takie działanie Wnioskodawcy świadczy o tym, że nie zamierzał nabyć działki budowlanej w celu realizacji własnej budowy budynku mieszkalnego skoro już w dniu nabycia działki wyzbył się tytułu własności do tej działki. Natomiast zapewnienie Wnioskodawcy, że wraz z córką podjęli się realizacji budowy domu nie przesądza o spełnieniu warunków zwolnienia. Wnioskodawca nie jest właścicielem nieruchomości a więc również budowanego budynku mieszkalnego, nawet jeśli będzie mógł w tym budynku mieszkać. Sam fakt wykorzystywania w przyszłości budynku mieszkalnego dla potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, nie daje podstaw prawnych do twierdzenia, że uzyskany dochód ze zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku może być zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy przy braku spełnienia podstawowej przesłanki do zwolnienia, jaką jest fakt poniesienia wydatków na nabycie działki budowalnej, a więc takiej, do której Wnioskodawca powinien posiadać tytuł prawny. Wyzbycie się nieruchomości świadczy bowiem o tym, że celem wydatków nie było nabycie działki budowlanej pod budowę własnego budynku mieszkalnego, skoro Wnioskodawca od razu przekazał ją w darowiźnie córce.

Jeszcze raz powtórzyć należy, że poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. W przypadku wydatkowania przychodu na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, grunt ten winien być własnością podatnika, gdyż tylko wówczas będzie można stwierdzić, że nabył grunt w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych a nie w celu uchylenia się od opodatkowania.

Natomiast Wnioskodawca już w momencie nabycia działki budowalnej (w jednym akcie notarialnym) przekazał ją w drodze darowizny córce. Równoczesne nabycie i darowanie przez Wnioskodawcę działki budowlanej córce oznacza, że Wnioskodawca co prawda przeznaczył środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po rodzicach na nabycie działki budowlanej, jednakże w żadnym wypadku nie można potwierdzić, że Wnioskodawca wydatkował środki na realizację własnych celów mieszkaniowych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo własności do działki.

Reasumując, nie można potwierdzić prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy, że przeznaczenie środków ze sprzedaży oddziedziczonego po rodzicach udziału w nieruchomości na nabycie działki budowlanej, którą przekazano w darowiźnie córce, zwalnia Wnioskodawcę z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do jego oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.