2017.03.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP2-1.4512.51.2017.1.AP
z 29 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. –Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy reprezentowanego przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej wykonane przez Pośrednika usługi w ramach Umowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej wykonane przez Pośrednika usługi w ramach Umowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym w listopadzie 2014 r. i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka zajmuje się produkcją komponentów z tworzyw sztucznych (głównie plastików) na potrzeby m.in. branży motoryzacyjnej. Spółka należy do hiszpańskiej grupy A, która specjalizuje się w produkcji komponentów plastikowych, głównie na potrzeby branży motoryzacyjnej.

Sprzedaż Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka nie prowadzi sprzedaży podlegającej zwolnieniu z tego podatku. Spółka nie wykonuje także czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wszelkie zakupy dokonywane przez Spółkę są związane z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka, mając na celu rozpoczęcie produkcji komponentów plastikowych w Polsce we własnym zakładzie (wcześniej komponenty były produkowanie w Polsce przez podmiot trzeci na zlecenie hiszpańskiej spółki z grupy A) rozpoczęła poszukiwania odpowiedniej nieruchomości, która mogłaby zostać zaadaptowana na potrzeby zakładu produkcyjnego Spółki.

Spółka zawarła z B Sp. z o.o. (dalej: „Pośrednik”) umowę (dalej: „Umowa”), której przedmiotem były usługi pośrednictwa w nabyciu nieruchomości (grunt zabudowany halą produkcyjno – magazynową) położonej w P (dalej: „Nieruchomość”).

Nieruchomość należała do spółki L sp. z o.o. (obecnie: O sp. z o.o.; dalej: „L”).

Nieruchomość została wybrana przez Spółkę ze względu na fakt, iż spełniała wymagania Spółki zarówno w odniesieniu do lokalizacji, jak i zaplecza technicznego, oferowanego przez Nieruchomość. Dla Spółki nabycie Nieruchomości bądź uzyskanie wyłączności w jej użytkowaniu oraz sprawowaniu nad nią kontroli stanowiło warunek konieczny dla rozpoczęcia produkcji i sprzedaży towarów (podlegającej opodatkowaniu VAT). Spółka, w celu nabycia możliwości użytkowania Nieruchomości rozważała jej zakup bądź nabycie 100% udziałów w spółce L, która była właścicielem Nieruchomości.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Pośrednik był zobowiązany do wykonania na rzecz Spółki następujących usług związanych z Nieruchomością:

weryfikacja statusu prawnego Nieruchomości,
dostarczenie Spółce informacji dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego Nieruchomość oraz statusu administracyjnego Nieruchomości,
organizacja i koordynację procesu kompletowania dokumentów dotyczących Nieruchomości,
współpraca z innymi doradcami Spółki (doradcy prawni, techniczni, księgowi, itp.),
koordynacja inspekcji Nieruchomości dokonywanych przez przedstawicieli Spółki,
prowadzenie i koordynacja negocjacji mających na celu doprowadzenie do zawarcia transakcji obejmującej Nieruchomość w kooperacji z pozostałymi doradcami Spółki.

Ze względu na stanowisko jedynego udziałowca spółki L (dalej: „Udziałowiec”), która była właścicielem Nieruchomości, Spółka mogła uzyskać dostęp do Nieruchomości (możliwość jej wyłącznego wykorzystywania do działalności gospodarczej) wyłącznie poprzez nabycie 100% udziałów w spółce L a następnie poprzez dzierżawę Nieruchomości i wykorzystywanie jej do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, w grudniu 2015 r. doszło do zawarcia pomiędzy Udziałowcem a Spółką przedwstępnej warunkowej umowy nabycia udziałów w spółce L. Niemniej, ze względu na Nieruchomość i potrzebę zapewnienia, iż Nieruchomość będzie w posiadaniu Spółki lub pod jej pośrednią kontrolą (tj. że Spółka będzie miała prawo korzystania z Nieruchomości i będzie miała kontrolę nad właścicielem Nieruchomości), Spółka oraz L zawarły w styczniu 2016 r. przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości, która stanowiła, iż w przypadku, gdy przedwstępna warunkowa umowa nabycia przez Spółkę udziałów w L nie dojdzie do skutku (warunki zawieszające nie zostaną spełnione), Spółka będzie miała prawo do nabycia Nieruchomości po cenie ustalonej w umowie. Ponadto, w księdze wieczystej Nieruchomości wpisane zostało roszczenie Spółki do nabycia Nieruchomości.

Cena za udziały w spółce L została określona z uwzględnieniem wartości rynkowej Nieruchomości, co oznacza w praktyce, iż cena za udziały odpowiadała cenie sprzedaży Nieruchomości, która byłaby przyjęta jeżeli nie doszłoby do skutecznego przejęcia udziałów w L przez Spółkę.

Należy przy tym zaznaczyć, że Spółka przed nabyciem 100% udziałów w spółce L oraz przed zawarciem ze spółką L (obecnie O sp. z o.o.) umowy dzierżawy nie prowadziła produkcji i sprzedaży. Dopiero po uzyskaniu dostępu do Nieruchomości, Spółka podjęła działania zmierzające do przygotowania i rozpoczęcia produkcji komponentów plastikowych i ich sprzedaży. Sprzedaż wyprodukowanych przez Spółkę komponentów podlega opodatkowaniu VAT (nie jest zwolniona z VAT).

Spółka podkreśliła, iż wszelkie działania podejmowane w związku z Nieruchomością miały wyłącznie na celu uzyskanie kontroli na Nieruchomością a nabycie udziałów w spółce L było jedynie pochodną decyzji udziałowca spółki L, który nie zgodził się na sprzedaż Nieruchomości. Także czynności podejmowane przez Pośrednika były związane wyłącznie z Nieruchomością, m.in. ustaleniem statusu prawnego samej Nieruchomości, nie zaś sytuacji prawnej spółki L. Usługi Pośrednika dotyczyły wyłącznie Nieruchomości i miały na celu doprowadzenie do przejęcia kontroli nad Nieruchomością przez Spółkę – co ostatecznie nastąpiło poprzez przejęcie 100% udziałów w spółce L, która była właścicielem Nieruchomości.

W związku z wykonanymi na rzecz Spółki usługami (doprowadzenie do bezpośredniego lub pośredniego władztwa nad Nieruchomością) Pośrednik wystawił fakturę (którą Spółka otrzymała), w której do ceny za usługi doliczył podatek VAT według stawki 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze dokumentującej wykonane przez Pośrednika usługi w ramach Umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze dokumentującej usługi wykonane przez Pośrednika w ramach Umowy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z wyżej powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego, pod warunkiem, iż odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych.

W ocenie Spółki, prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie usług Pośrednika wynika z faktu, iż zgodnie z wyjaśnieniami przedstawionymi w stanie faktycznym, nabycie możliwości do wyłącznego wykorzystania Nieruchomości w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, poprzez zakup udziałów w spółce L (dający kontrolę nad spółką L) oraz dzierżawę Nieruchomości wpłynie na zwiększenie obrotów z tytułu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, która to działalność podlega opodatkowaniu VAT.

Poprzez nabycie usług Pośrednika mających na celu doprowadzenie do nabycia przez Spółkę wyłącznego prawa do wykorzystywania Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej, Spółka uzyskała możliwość przygotowania i rozpoczęcia produkcji plastikowych komponentów dla branży motoryzacyjnej, których sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT (nie jest zwolniona z VAT), co niewątpliwe wpływa na wysokość uzyskiwanego obrotu.

Tym samym, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie usług Pośrednika związanych z nabyciem przez Spółkę możliwości wykorzystywania Nieruchomości do działalności gospodarczej, co stanowiło jedyny cel zakupu usług Pośrednika.

Poniesienie tych wydatków było konieczne, w celu prawidłowego przygotowania i przeprowadzenia transakcji związanych z uzyskaniem możliwości wykorzystywania Nieruchomości, które przekładają się na możliwość prowadzenia przez Spółkę produkcji oraz sprzedaży towarów (produktów), podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, Spółka uważa, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje nie tylko w sytuacji, gdy ponoszone wydatki są bezpośrednio związane z działalnością opodatkowaną (co niewątpliwie ma miejsce w przedmiotowym przypadku), ale również wystarczy istnienie pośredniego związku pomiędzy tymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, w celu uzyskania uprawienia wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, skoro wydatki poniesione na zakup usług Pośrednika służą prowadzeniu działalności opodatkowanej (produkcja i sprzedaż towarów podlegająca opodatkowaniu VAT) to podatek naliczony związany z tymi wydatkami powinien podlegać odliczeniu od podatku należnego, zgodnie z zasadą neutralności obowiązującą w ramach systemu podatku VAT.

Powyższe stanowisko znajduje poparcie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2007 r. (sygn. akt I FSK 967/06) sąd stwierdził, iż „Dokonując zatem wykładni wskazanych wyżej przepisów należy nadać im taki sens, który pozwoli na zachowanie podstawowej i najistotniejszej cechy tego podatku jaką jest jego neutralność dla podatnika. Wobec tego przyjąć należy, że każdy związek – zarówno bezpośredni, jak i pośredni – ze sprzedażą opodatkowaną, wykonywaną obecnie, uprzednio lub w przyszłości, winien być uwzględniony przy ocenie istnienia uprawnienia podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług, tylko wówczas bowiem będzie możliwa jego realizacja”.

Stanowisko Spółki znajduje także potwierdzenie w wyroku NSA (sygn. akt FSK 87/04), w którym sąd wyjaśnił, że zasada potrącalności VAT powinna być rozumiana jak najszerzej. Oznacza to, że w każdym przypadku nabycia towarów i usług związanych z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego. NSA zauważył, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie należy traktować jako szczególny przywilej, lecz jako regułę wynikającą z przepisów o VAT, bowiem bezpodstawne pozbawianie podatników prawa do odliczenia VAT, narusza zasadę neutralności podatku VAT.

Podobne stanowisko było reprezentowane również przez WSA we Wrocławiu (sygn. SA/Wr 1368/08) sąd podkreślił, iż „prawo do odliczenia podatku istnieje nawet wtedy, gdy nie można ustalić bezpośredniego związku pomiędzy zakupem a opodatkowaną transakcją, czyli w niektórych sytuacjach prawo do odliczenia może przysługiwać podatnikowi nawet w przypadku braku konkretnej transakcji opodatkowanej, jeżeli zakup związany jest z działalnością podatnika, która, co do zasady, podlega opodatkowaniu (lub daje prawo do odliczenia podatku mimo zwolnienia), a brak związku z konkretną transakcją opodatkowaną wynika z czynników obiektywnych, zwykle niezależnych od podatnika”.

Z kolei WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 1756/06) stwierdził, iż „W ocenie Sądu do problematyki związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi należy podchodzić racjonalnie, mając na uwadze każdorazowo specyfikę prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Co do zasady więc odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów i usług nabytych w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Przyjąć należy również, że nie można absolutyzować wymogu istnienia bezpośredniego związku, jako warunku odliczenia podatku naliczonego. W niektórych przypadkach bowiem związek tego rodzaju nie występuje, chociaż te towary i usługi niewątpliwie służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym”.

Spółka wskazuje również, iż możliwość odliczenia podatku VAT wynika również z analizy orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Zdaniem TSUE, prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikowi nawet jeśli nabywanych towarów lub usług nie można połączyć z konkretną czynnością opodatkowaną VAT. Odmienne stanowisko naruszyłoby bowiem zasadę neutralności podatku VAT, stanowiącą podstawowe założenie wspólnego europejskiego systemu podatku od wartości dodanej (vide: wyrok w sprawie C-268/83 pomiędzy D.A. Rompelman i E.A. Rompelman a Minister van Financien, wyrok ETS C-165/86 pomiędzy Leesportefeuille „INTIEM” CV a Staatssecretaris van Financión).

Jak wskazuje TSUE, głównym warunkiem odliczenia podatku jest wykazanie jego związku z działalnością dającą prawo do odliczenia VAT. Związek ten powinien być bezpośredni, co bynajmniej nie oznacza, że konieczne jest wykazanie powiązania pomiędzy konkretnym zakupem a daną sprzedażą. Bezpośredniość w tym kontekście należy raczej oceniać przez pryzmat całokształtu działalności podatnika i tego, czy dany wydatek rzeczywiście może mieć obiektywny wpływ na czynności dające prawo do odliczenia VAT (tak np. w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanz-amt Köln-Nord v. Wolfram Becker, czy też wyrok w sprawie C-622/11 Pactor Vastgoed BV). Stąd, jeśli podatnik ponosi wydatki, które nie są związane z konkretną transakcją, ale w sposób oczywisty wpływają na sprzedaż opodatkowaną (co niewątpliwie ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym), to VAT od takich wydatków powinien podlegać odliczeniu.

Inną przesłanką odliczenia VAT jest natychmiastowość związku pomiędzy VAT naliczonym a sprzedażą dającą prawo do odliczenia VAT. Nie oznacza to jednak, że związek ten musi zaistnieć już w momencie poniesienia danego wydatku. Oznacza to raczej, że w momencie poniesienia wydatku podatnik powinien być w stanie zaklasyfikować dany wydatek i udowodnić racjonalność jego poniesienia dla potrzeb opodatkowanej działalności gospodarczej. Innymi słowy, nawet jeśli wydatek dotyczy potencjalnych czynności opodatkowanych, które mogą zostać wykonane w przyszłości, ale jest poniesiony celem dokonania tych czynności, to podatnik powinien mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu (tak w wyroku z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais oraz w wyroku z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie C-110/94 Intercommunale voor Zeewaterontzilting (INZO) v. Państwo Belgijskie).

Mając na uwadze wskazane powyżej przesłanki, jakimi należy się kierować przy ustalaniu, czy podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że:

zakup usług Pośrednika pozostaje w ścisłym związku z działalnością Spółki, podlegającą opodatkowaniu VAT (produkcja i sprzedaż komponentów plastikowych), która byłaby niemożliwa bez nabycia tych usług i doprowadzenia do uzyskania przez Spółkę możliwości wykorzystywania Nieruchomości do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT;
poniesione na zakup usług Pośrednika wydatki są racjonalne i mają na celu wyłącznie wykonywanie przez Spółkę czynności podlegających opodatkowaniu VAT (produkcja i sprzedaż komponentów plastikowych);
całość sprzedaży dokonywanej przez Spółkę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym usługi Pośrednika zostają w związku z wykonywaniem przez Spółkę czynności podlegających opodatkowaniu VAT;
wydatki na usługi Pośrednika należy uznać za koszty ogólne prowadzonej działalności Spółki podlegającej opodatkowaniu VAT, tym samym Spółka ma możliwość skorzystania z uprawnienia uregulowanego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturze VAT otrzymanej od Pośrednika w związku z wykonaniem przez niego usług określonych w Umowie.

Zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W przedmiotowym stanie faktycznym nie sposób przyjąć, iż usługi świadczone przez Pośrednika na rzecz Spółki podlegają zwolnieniu z VAT, czy też nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Usługi świadczone przez Pośrednika nie mogą być w szczególności uznane za usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w spółkach (z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów lub zarządzania nimi) – tj. za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Nie ulega wątpliwości, że usługi świadczone przez Pośrednika stanowiły kompleksowe usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, które nie mogą korzystać ze zwolnienia z VAT, w szczególności ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zgodnie z Umową, Pośrednik był zobowiązany do:

weryfikacji statusu prawnego Nieruchomości,
dostarczenia Spółce informacji dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego Nieruchomość oraz statusu administracyjnego Nieruchomości,
organizacji i koordynacji procesu kompletowania dokumentów dotyczących Nieruchomości,
współpracy z innymi doradcami Spółki (doradcy prawni, techniczni, księgowi, itp.),
koordynacji inspekcji Nieruchomości dokonywanych przez przedstawicieli Spółki,
prowadzenia i koordynacji negocjacji mających na celu doprowadzenie do zawarcia transakcji obejmującej Nieruchomość w kooperacji z pozostałymi doradcami Spółki.

Mając na uwadze powyższe, oczywistym jest, iż usługi świadczone przez Pośrednika nie mogą być uznane za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT, pomimo, że doszło do sprzedaży udziałów w spółce L pomiędzy Udziałowcem a Spółką.

W związku z faktem, iż przedmiotem zainteresowania Spółki była od początku do końca Nieruchomość i przejęcie nad nią kontroli, czy to w sposób bezpośredni, czy też pośredni, oraz zakres czynności, do wykonania których zobowiązany był Pośrednik należy w ocenie Spółki stwierdzić, że usługi Pośrednika stanowią kompleksowe świadczenie, które dla potrzeb VAT powinno być traktowane jako usługa pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Ponadto, mając na uwadze, iż Spółka zleciła Pośrednikowi wykonanie usługi pośrednictwa przy nabyciu Nieruchomości oraz podjęcie wszystkich niezbędnych działań, aby Spółka mogła objąć kontrolę nad Nieruchomością oraz mogła wykorzystywać Nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej nie sposób twierdzić, że przedmiotem świadczenia Pośrednika były usługi inne niż pośrednictwo w nabyciu Nieruchomości. Znajduje to również odzwierciedlenie w sposobie ustalenia wynagrodzenia Pośrednika, które zostało uzależnione od doprowadzenia do przejęcia przez Spółkę bezpośredniego lub pośredniego władztwa nad Nieruchomością.

Nawet, gdyby przyjąć, że usługi świadczone na rzecz Spółki przez Pośrednika stanowią usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT (z czym zdaniem Spółki nie sposób się zgodzić) to mając na uwadze, iż przedmiotem transakcji było przeniesienie władztwa nad Nieruchomością na rzecz Spółki (bezpośredniego bądź pośredniego) oznacza, że zastosowanie znalazłby przepis art. 43 ust. 16 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających tytuł własności nieruchomości. Zatem, także w tym przypadku usługi Pośrednika podlegałyby opodatkowaniu VAT (nie korzystałyby ze zwolnienia z VAT). Rozważanie to, ze względu na przedstawione wcześniej argumenty za uznaniem usług Pośrednika za usługi pośrednictwa w nabyciu nieruchomości, należy uznać za całkowicie teoretyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka nie prowadzi sprzedaży podlegającej zwolnieniu z tego podatku. Spółka nie wykonuje także czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wszelkie zakupy dokonywane przez Spółkę są związane z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka, mając na celu rozpoczęcie produkcji komponentów plastikowych w Polsce we własnym zakładzie, rozpoczęła poszukiwania odpowiedniej nieruchomości, która mogłaby zostać zaadaptowana na potrzeby zakładu produkcyjnego Spółki.

Spółka zawarła z Pośrednikiem Umowę, której przedmiotem były usługi pośrednictwa w nabyciu nieruchomości (grunt zabudowany halą produkcyjno – magazynową).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Pośrednik był zobowiązany do wykonania na rzecz Spółki następujących usług związanych z Nieruchomością: weryfikacja statusu prawnego Nieruchomości, dostarczenie Spółce informacji dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego Nieruchomość oraz statusu administracyjnego Nieruchomości, organizacja i koordynację procesu kompletowania dokumentów dotyczących Nieruchomości, współpraca z innymi doradcami Spółki (doradcy prawni, techniczni, księgowi, itp.), koordynacja inspekcji Nieruchomości dokonywanych przez przedstawicieli Spółki, prowadzenie i koordynacja negocjacji mających na celu doprowadzenie do zawarcia transakcji obejmującej Nieruchomość w kooperacji z pozostałymi doradcami Spółki.

Ze względu na stanowisko jedynego udziałowca spółki, która była właścicielem Nieruchomości, Spółka mogła uzyskać dostęp do Nieruchomości (możliwość jej wyłącznego wykorzystywania do działalności gospodarczej) wyłącznie poprzez nabycie 100% udziałów a następnie poprzez dzierżawę Nieruchomości i wykorzystywanie jej do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, w grudniu 2015 r. doszło do zawarcia pomiędzy Udziałowcem a Spółką przedwstępnej warunkowej umowy nabycia udziałów.

Jak zaznaczyła Spółka, przed nabyciem 100% udziałów w spółce L oraz przed zawarciem ze spółką L umowy dzierżawy nie prowadziła produkcji i sprzedaży. Dopiero po uzyskaniu dostępu do Nieruchomości, Spółka podjęła działania zmierzające do przygotowania i rozpoczęcia produkcji komponentów plastikowych i ich sprzedaży. Sprzedaż wyprodukowanych przez Spółkę komponentów podlega opodatkowaniu VAT (nie jest zwolniona z VAT).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze dokumentującej wykonane przez Pośrednika usługi w ramach Umowy.

Jak wskazano wyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka, w związku z planowanym rozpoczęciem produkcji w Polsce, we własnym zakładzie, rozpoczęła poszukiwania odpowiedniej nieruchomości, która w całości, jak wskazał Zainteresowany, będzie miała związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W tym celu Wnioskodawca zawarł umowę, której przedmiotem były Usługi pośrednictwa w nabyciu właściwej nieruchomości. Jak zaznaczyła Spółka Usługi Pośrednika były związane wyłącznie z Nieruchomością i miały na celu doprowadzenie do przejęcia kontroli nad Nieruchomością przez Spółkę – co ostatecznie nastąpiło poprzez przejęcie 100% udziałów w spółce, która była właścicielem Nieruchomości a następnie poprzez jej dzierżawę. W konsekwencji, usługi świadczone przez Pośrednika doprowadziły do sytuacji, w której Spółka, w związku z Nieruchomością, ma możliwość prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT (produkcja i sprzedaż komponentów plastikowych).

Należy zatem stwierdzić, że pomiędzy zakupem usług świadczonych przez Pośrednika w ramach zawartej umowy, które – jak wskazano w opisie sprawy – są opodatkowane podatkiem VAT, a wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej podatkiem VAT (produkcja i sprzedaż komponentów plastikowych), zachodzi związek przyczynowo-skutkowy. Istnienie tego związku umożliwia natomiast Spółce odliczenie podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Pośrednika.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a Usługi Pośrednika służyły przejęciu kontroli nad Nieruchomością, która będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej Spółki, Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej wykonane przez Pośrednika usługi w ramach Umowy – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zwolnienia od podatku usług wykonywanych przez Pośrednika w ramach Umowy.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin