Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3.4510.737.2016.1.DK
z 3 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2017 r. – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania kosztów amortyzacji poniesionych po 1 stycznia 2016 r. w związku z wdrożeniem nowego innowacyjnego urządzenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania kosztów amortyzacji poniesionych po 1 stycznia 2016 r. w związku z wdrożeniem nowego innowacyjnego urządzenia.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, działający pod firmą X S.A., to ogólnopolski dystrybutor wyrobów hutniczych. Firma zajmuje się sprzedażą wyrobów hutniczych ze stali niestopowych, a także zajmuje się świadczeniem usług wstępnego przetwarzania i obróbki stali oraz usług transportowych. Wnioskodawca prowadzi również produkcję zbrojeń budowlanych i profili zamkniętych oraz świadczy usługi prostowania i cięcia blach z kręgów w Stalowym Centrum Serwisowym. W … zlokalizowana jest zbrojarnia. Aby zagwarantować klientom wysoką jakość usług, zbrojarnia została wyposażona w nowoczesne maszyny i urządzenia do precyzyjnego cięcia i gięcia stali zbrojeniowej. Ponadto Wnioskodawca wciąż inwestuje w najnowsze technologie w celu zwiększenia możliwości oraz poprawy jakości wyrobu. Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie innowacji (jak np. wprowadzanie nowych technologii).

Wnioskodawca współpracuje z Uniwersytetem … im. … w … .

Wnioskodawca prowadzi prace badawczo - rozwojowe w zakresie wprowadzania nowych technologii (np. zwiększenie wydajności czy powtarzalności poprzez automatyzację procesu produkcji, wdrożenie nowych systemów bezpieczeństwa czy rozwiązań redukujących hałas, nowych systemów zarządzania, optymalizacja procesu przetwórstwa stali, projekty wprowadzające nowe systemy informatyczne bądź rozbudowujące już istniejące rozwiązania w celu lepszego dostosowania ich do potrzeb, projekty mające za zadanie zmniejszenie zużycia energii czy optymalizację ilości odpadów itp.), które znacznie poprawiają konkurencyjność Wnioskodawcy w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w tej branży.

Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają sprecyzowane cele, są w nich określone ryzyka projektu, a po zakończeniu realizacji projektu spisywane jest podsumowanie z jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu prowadzenia wstępnych prac koncepcyjnych i trwają do momentu walidacji wyrobu poprzez odpowiednie badania (przykładem tego typu badań są analizy prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu stwierdzenia właściwości fizycznych elementów stalowych), które wyjaśniają wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań. Projekty mają określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby osobowe. Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza zapisy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę z prowadzonego projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.

Wnioskodawca ponadto zakupił w 2016 roku innowacyjne na skalę kraju centrum obróbcze, tj. „wielofunkcyjne centrum BW” do przetwórstwa stali. Powyższe urządzenie charakteryzuje się następującymi innowacjami:

• lepsza organizacja strefy obróbki oraz samego procesu (spawania, gięcia, cięcia itp.) z uwagi na umieszczenie materiału wyjściowego (czyli stali zbrojeniowej w prętach o różnych średnicach) w przesuwnym magazynie, sterowanym w sposób całkowicie zautomatyzowany z maszyny;
• redukcja poziomu hałasu (niższy poziom) i ogólnie głośności średniej w ciągu dnia pracy operatora w stosunku do ilości wyprodukowanych gotowych elementów;
• automatyczny system załadunku prętów zbrojeniowych (G) umożliwia znaczną redukcję potencjalnych zagrożeń związanych z załadunkiem stali oraz znaczącą redukcję wysiłku fizycznego ze strony operatora;
• pełna automatyzacja produkcji profili poprzez programowanie kształtu elementów do wykonania: na konsoli programowania w programie CAD/CAM;
• maszyna BW jest zintegrowana z zaawansowanymi systemami sterowania/optymalizacji procesu produkcyjnego, umożliwiając: programowanie list obróbczych bezpośrednio z CAD/CAM (redukując czas ustawiania przy zmianie obróbki); uproszczoną segregację gotowych wyrobów (kształt, ilość) wykonywaną poprzez czytnik kodów kreskowych; tele-serwis w przypadku jakichkolwiek problemów technicznych w maszynie;
• siłowniki z systemem czujników oraz silniki z numerycznym sterowaniem, zainstalowane w maszynie BW umożliwiają wysoki stopień precyzji oraz wysoką powtarzalność parametrów wyprodukowanych elementów. Wszystko to pozwala na produkcję dużych partii wyrobów o wysokiej jakości, bez jakiejkolwiek zależności od prac wykonywanych ręcznie przez operatora;
• ulepszenie systemu bezpieczeństwa i wysoka pewność prawidłowego działania urządzeń bezpieczeństwa: systemy SRP-CS najnowszej generacji.

Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. Wnioskodawca chciałby zauważyć, że jest to zgodne z zapisem w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manuał 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the finał outcome (uncertain)”.

Część pracowników Wnioskodawcy wykonuje prace w ramach wyżej opisanych działań badawczo-rozwojowych (w znacznej mierze prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej są wykonywane przez dział IT i wdrożeń, dział inwestycji i kontroli jakości oraz dyrektora produkcji, ale częściowo też przez pracowników innych działów, zajmujących się m.in. wprowadzaniem rozwiązań badawczo-rozwojowych, jak również innymi działaniami związanymi z regularną działalnością Wnioskodawcy). Pracownicy wykonujący działania badawczo-rozwojowe wykonują również inne obowiązki związane z regularną działalnością Wnioskodawcy, które nie zawsze są działaniami badawczo-rozwojowymi. Poza kosztami związanymi z zatrudnieniem pracowników w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, dużą część kosztów działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty zakupu materiałów i surowców niezbędnych do wyprodukowania serii pilotażowych, produkcji prototypów bądź produkcji testowej.

Pracownicy, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej również:

• uczestniczą w szkoleniach i konferencjach mających na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac jak i umiejętności miękkich;
• wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów;
• wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów itp.

Wnioskodawca współpracuje z polską jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620, z późn. zm.) oraz podmiotami świadczącymi wsparcie w dziedzinie techniki, technologii, analiz prawnych, badań rynku itp., które nie posiadają statusu jednostek naukowych.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazano, że opisane centrum robocze stanowi zakup nowoczesnej technologii w formie urządzenia technicznego. Urządzenie to, dzięki zastosowaniu w nim nowoczesnych technologii, pozwoli na poprawę efektywności procesu produkcji w stosunku do dotychczasowej produkcji oraz na wprowadzenie nowych produktów. Natomiast będzie ono wykorzystywane przede wszystkim do produkcji wyrobów sprzedawanych następnie kontrahentom Wnioskodawcy a nie do samych badań, testów czy ekspertyz.

W związku z powyższym sformułowano następujące pytania:

1. Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju, innowacji spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2014 r. poz. 851; dalej: uCIT), która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT?
2. Czy w przypadku pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo- rozwojowej, który częściowo wykonuje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej a częściowo też czynności innego rodzaju, koszty jego zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT) można zaliczyć w całości do kosztów kwalifikowanych?
3. W razie uznania, że koszty zatrudnienia pracownika, o których mowa w pytaniu nr 2, nie stanowią w całości kosztów kwalifikowanych, to czy koszty jego zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT) mogą zostać rozliczone proporcjonalnie, na podstawie udokumentowanego zaangażowania pracownika w czynności badawczo-rozwojowe w stosunku do wszystkich wykonywanych przez niego czynności, w tym czynności niespełniających definicji działalności badawczo-rozwojowej?
4. Czy koszty zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT) osób częściowo zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, które wykonują też inne czynności, można proporcjonalnie zaliczyć do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT na podstawie ewidencji godzinowej czasu pracy, z której będzie wynikać, ile czasu pracownik w ciągu swojej pracy przeznacza na działalność badawczo-rozwojową?
5. Czy koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT?
6. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT może zaliczyć wydatki na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych przez podmioty inne niż jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268)?
7. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3 uCIT może zaliczyć koszty amortyzacji - poniesione po 1 stycznia 2016 r. w związku z wdrożeniem nowego i innowacyjnego urządzenia, tj. „wielofunkcyjnego centrum BW”?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania siódmego. Wniosek w części dotyczącej pozostałych pytań będzie przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zdaniem Wnioskodawcy do kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 3 uCIT można zaliczyć koszty amortyzacji poniesione po 1 stycznia 2016 r. w związku z wdrożeniem nowego i innowacyjnego urządzenia „wielofunkcyjnego centrum BW”.

Powyższe urządzenie charakteryzuje się innowacjami wskazanymi w opisie stanu faktycznego i jego zastosowanie w działalności gospodarczej stanowi wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki i technologii do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, koszty amortyzacji nowego i innowacyjnego urządzenia, tj. „wielofunkcyjnego centrum BW” ponoszone po 1 stycznia 2016 r. powinny być uznane w całości za koszty kwalifikowane prac rozwojowych zdefiniowanych w art. 4a pkt 28 uCIT.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tutejszego organu w dniu 17 stycznia 2017 r., Spółka wskazała, że zgodnie z art. 4a pkt 40 uCIT przez prace rozwojowe należy rozumieć m.in. nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy nabycie przedmiotowego centrum wielofunkcyjnego stanowi działalność badawczo-rozwojową, gdyż pozwoli na wprowadzenie do produkcji nowych produktów i będzie mieć też wpływ na planowanie produkcji, gdyż poprawi efektywność produkcji. Innymi słowy dane i doświadczenie zgromadzone w trakcie eksploatacji centrum wielofunkcyjnego usprawni prowadzone prace rozwojowe, w zakresie możliwości weryfikacji przemysłowego zastosowania i wdrożenia do produkcji rezultatów prac rozwojowych, mają c na uwadze możliwości techniczne i praktyczne centrum wielofunkcyjnego przez pryzmat procesu przemysłowego realizowanego w zakładach Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.) od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Ustawodawca w art. 18d ust. 3 ww. ustawy wskazał, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Analizując treść ww. przepisu należy zauważyć, że podstawowym warunkiem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów kwalifikowanych jest wykorzystywanie środków trwałych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji w obecnym stanie prawnym, w kontekście omawianego przepisu istotny jest nie stopień zaawansowania technologicznego, innowacyjności danego środka trwałego, ale sposób jego wykorzystania.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu, w którym sformułowano wprost zapytanie dotyczące wykorzystywania ww. urządzenia w działalności badawczo-rozwojowej, wskazał, że zakupione urządzenie będzie wykorzystywane przede wszystkim do produkcji wyrobów sprzedawanych następnie kontrahentom, a nie do samych badań, testów, czy ekspertyz. Innymi słowy urządzenie nie będzie wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie będzie miał podstaw do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od tego urządzenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.