2017.02.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1462-IPPB4.4511.1301.2016.2.IM

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB4.4511.1301.2016.2.IM
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 9 lutego 2017 r. (data nadania 10 lutego 2017 r., data wpływu 13 lutego 2017 r.) na wezwanie z dnia 2 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1301.2016.1.IM (data nadania 2 lutego 2017 r., data doręczenia 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest:

nieprawidłowe– zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego w stosunku do wypłat w latach innych niż pierwszy rok trwania licencji;

prawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki formalne, tut. Organ pismem z dnia 2 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1301.2016.1.IM (data nadania 2 lutego 2017 r., data doręczenia 6 lutego 2017 r.) wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy, wskazanie statusu Wnioskodawcy oraz doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 9 lutego 2017 r. (data nadania 10 lutego 2017 r., data wpływu 13 lutego 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) w ramach swojej działalności tworzy i zarządza siecią internetowych kanałów w serwisie internetowym “YouTube” prowadzonym pod adresem URL http://www.youtube.com (dalej: „YouTube”) udostępniającą utwory audiowizualne na żądanie M. (dalej: „M.”). Na podstawie umowy z wydawcą serwisu internetowego YouTube, Spółka jest uprawniona do zarządzania kanałami w tym serwisie, zarówno swoimi, jak i należącymi do osób fizycznych - twórców poszczególnych kanałów oraz udostępnianych na nich utworów audiowizualnych, którzy przystąpią do M. oraz udzielą Spółce odpowiedniej licencji, na podstawie umowy ze Spółką (dalej: „Twórcy”).

Twórcy są zarówno osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą jak i osobami takiej działalności nieprowadzącymi.

W celu zwiększania liczby wyświetleń i przychodów z tytułu eksploatacji treści, Spółka wspiera i promuje kanały oraz prezentowaną w nich twórczość, udziela dalszych licencji, a także pozyskuje klientów dla realizacji odrębnych projektów marketingowych związanych z twórczością Twórców.

W ramach określonej powyżej działalności, Spółka zawiera z Twórcami na piśmie umowy pod nazwą: „Umowa z certyfikowaną siecią partnerską” (dalej: „Umowa”). Przedmiotem każdej Umowy jest określenie zasad i warunków współpracy jej Stron w zakresie włączenia kanału lub kanałów danego Twórcy (dalej: „Kanał”) do M., w szczególności udzielenia przez Twórcę na rzecz Spółki licencji na udostępniane na kanałach utwory, zarządzania Kanałem oraz realizacji innych wspólnych projektów marketingowych, a także określenie innych wzajemnych praw i obowiązków Stron dotyczących współpracy w ramach M., w tym zasad określania wysokości i sposobu zapłaty wynagrodzenia należnego Twórcy (dalej: „Wynagrodzenie”).

Utwór w rozumieniu Umowy (dalej: „Utwór”) stanowi każdy utwór, w tym utwór audiowizualny (np. film), tekst oraz przedmiot praw pokrewnych (artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram, nadanie), a także wszelkie inne treści, w szczególności wizerunki osób fizycznych (w tym głos), nazwiska, pseudonimy oraz znaki towarowe, firmy i inne oznaczenia, w zakresie, w jakim korzystanie z nich przez Spółkę w sposób określony w Umowie wymaga uzyskania licencji, zgody, zezwolenia lub innych uprawnień od Twórcy lub osoby trzeciej. Utwór stanowi też internetowa transmisja „na żywo”, np. w ramach YouTube Live Stream.

Projekt zaś w rozumieniu Umowy (dalej: „Projekt”) oznacza projekt marketingowy, w szczególności na rzecz osoby trzeciej (klienta), realizowany przez Twórcę lub w ramach Kanału lub Utworu. Może on obejmować między innymi takie działania jak lokowanie określonych produktów lub usług w Utworach, występ Twórcy w reklamie (klienta), występ jako partner/ambasador marki, występ na evencie, wprowadzenie do obrotu produktów lub usług związanych z wizerunkiem Twórcy, Utworem lub Kanałem (np. gadżetów) lub inne działania w zakresie komercjalizacji wizerunku Twórcy lub marketingowego wykorzystania Utworu, Kanału lub osoby Twórcy.

Na podstawie Umowy, w ramach przystąpienia do M., w celu pozyskiwania przychodów z eksploatacji Utworów, Twórca udziela Spółce licencji na korzystanie z każdego Utworu zamieszczonego przez Twórcę na Kanale, bez ograniczeń terytorialnych (na całym świecie), na określonych w Umowie, następujących polach eksploatacji (dalej: „Licencja”):

utrwalanie i zwielokrotnianie Utworu - w szczególności technikami cyfrowymi;
publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności udostępnianie Utworu (odpłatne lub nieodpłatne) z poziomu serwerów w Internecie w celu ich oglądania przez odbiorców (np. poprzez video streaming) w ramach Kanału lub odrębnie na YouTube lub na innych portalach lub stronach internetowych (np. Facebook, Instagram, Snapchat);
obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których Utwór utrwalono - w szczególności wprowadzanie do obrotu, użyczanie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
rozpowszechnianie Utworu poprzez aplikacje instalowane w urządzeniach elektronicznych, w tym w telefonach lub telewizorach umożliwiających korzystanie z YouTube;
rozpowszechnianie Utworu w sposób inny niż określony w pkt 2) - 4) powyżej – w szczególności publiczne wykonywanie, wystawianie, wyświetlanie, odtwarzanie oraz nadawanie i reemitowanie.

W stosunku do danego Utworu Licencja udzielona zostaje na okres obowiązywania Umowy. Licencja obejmuje prawo do udzielania przez Spółkę dalszych licencji (sublicencji) oraz odpowiednich zgód lub zezwoleń na korzystanie z Utworów, w szczególności na rzecz YouTube, klientów oraz innych podmiotów, które na podstawie umów ze Spółką będą uprawnione do korzystania (np. rozpowszechniania) z poszczególnych Utworów lub całego Kanału (np. poprzez syndykowanie), w tym w ramach usług telekomunikacyjnych, aplikacji komputerowych lub mobilnych.

W zakresie, w jakim Utwór stanowi lub zawiera wizerunek osoby fizycznej, Licencja obejmuje też zgodę na korzystanie z utrwalonego wizerunku tej osoby. Twórca wyraża zgodę na wykorzystywanie przez Spółkę z wizerunku Twórcy, jego imienia i nazwiska lub pseudonimu, a także nazwy lub logo Kanału, tytułu lub fragmentu Utworu, w działaniach reklamowych lub promocyjnych dotyczących M., Spółki, Kanału lub Utworu, we wszelkich kanałach takiej komunikacji, w szczególności w spotach reklamowych, na billboardach, bannerach, stronach internetowych, fanpage, itp., w tym rozpowszechnianych w Internecie, TV lub w kinie, a także w portfolio przedstawianym klientom, w ofertach lub prezentacjach Spółki.

Licencja oraz upoważnienia, zgody i zezwolenia przyznane w Umowie Spółce przez Twórcę mogą być przez Spółkę przenoszone w całości lub w części na rzecz osób trzecich, w szczególności klientów.

Na podstawie Umowy Twórca zobowiązuje się również do realizacji Projektów, Twórca przyznaje Spółce wyłączność w zakresie pozyskiwania Projektów.

Twórca jest zobowiązany do realizacji danego Projektu na podstawie odrębnego zamówienia zawartego w tym zakresie pomiędzy Twórcą a Spółką albo bezpośrednio pomiędzy klientem a Twórcą reprezentowanym przez Spółkę. W ramach takiego zamówienia określane każdorazowo są wszelkie istotne prawa i obowiązki Twórcy oraz Spółki lub klienta, w tym określenie, uzgodnionych przez Strony do wykonania, poszczególnych działań w ramach Projektu, określenie Wynagrodzenia należnego Twórcy oraz terminu realizacji Projektu, a w zakresie nieuregulowanym inaczej w zamówieniu zawartym pomiędzy Stronami zastosowanie mają postanowienia Umowy.

Na podstawie Umowy Spółka jest wyłącznie uprawniona do zarządzania Kanałem, tj. wykorzystywania wszelkich funkcjonalności i ustawień dotyczących Kanału. Twórca zobowiązuje się do niezwłocznego wykonania wszelkich czynności koniecznych po stronie Twórcy do przyłączenia Kanału do M. oraz zapewnienia Spółce przejęcia zarządzania Kanałem, w tym spełnienia wszelkich wymogów YouTube.

W związku z przystąpieniem do M. oraz powierzeniem Spółce zarządzania Kanałem, Twórca w Umowie oświadcza i potwierdza, że Spółka uprawniona jest do decydowania o wyświetlaniu reklam oraz innych treści towarzyszących eksploatacji Utworów zgodnej z Licencją, w szczególności na YouTube, w tym sprzedaży powierzchni/czasu reklamowego lub dokonywaniu w tym zakresie odpowiednich ustawień dotyczących częstotliwości lub rodzaju reklam oraz wykorzystywania wszelkich innych narzędzi reklamowych (np. w ramach reklam In-Stream oraz reklam TrueView). Zarządzanie przez Spółkę Kanałem nie obejmuje decydowania o zamieszczeniu na Kanale określonych Utworów ani decydowania o ich treści. W związku z powyższym, to Twórca jest uprawniony i zobowiązany do zamieszczenia określonych Utworów na Kanale, decydowania o ich treści i udostępnienia ich użytkownikom YouTube, z zastrzeżeniem uprawnień przyznanych odrębnie Spółce.

W ramach przystąpienia do M., wyłącznie Spółka uprawniona jest do pobierania od osób trzecich we własnym imieniu wynagrodzenia oraz wszelkich innych pożytków związanych z eksploatacją Utworów na podstawie Licencji, w szczególności zaś kwot z tytułu wyświetlania reklam oraz innych treści towarzyszących Utworom na YouTube, z zastrzeżeniem obowiązku wypłaty Wynagrodzenia należnego Twórcy.

Umowa przewiduje, że za udzielenie Licencji, Spółka zapłaci na rzecz Twórcy Wynagrodzenie stanowiące równowartość określonej części przychodu Spółki z danego źródła (dalej: „Przychód”). Za Przychód uznaje się przychód netto (bez podatku od towarów i usług), który został rzeczywiście otrzymany przez Spółkę (kwota wpłacona do Spółki) od osoby trzeciej, pomniejszony o udzielane rabaty, opusty lub prowizje. Za udzielenie Licencji, Spółka zapłaci na rzecz Twórcy Wynagrodzenie stanowiące równowartość określonego procentu Przychodu.

Z tytułu realizacji Projektu, Spółka zapłaci na rzecz Twórcy Wynagrodzenie ustalone każdorazowo odrębnie przez Strony w danym zamówieniu, odpowiednio dla danego przypadku jako Wynagrodzenie z tytułu wykonania zlecenia/świadczenia usług, wykonania dzieła lub z tytułu licencji.

Wynagrodzenie, co do zasady, obliczane i wypłacane jest przez Spółkę w miesięcznych okresach rozliczeniowych, z zastrzeżeniem, że w ramach zamówienia na realizację danego Projektu, Strony mogą określić inne terminy zapłaty Wynagrodzenia,

Niniejszy Wniosek i zawarte w nim pytania dotyczą Umów zawieranych z Twórcami nieprowadzącymi działalności gospodarczej w zakresie objętym Umowami.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że pierwsze Umowy z Twórcami (a tym samym udzielenie Spółce na ich podstawie Licencji) zostały zawarte w 2016 roku. Umowy z Twórcami (w założeniu) są umowami wieloletnimi, a wypłata na ich podstawie Wynagrodzenia na rzecz Twórcy (tak jak zostało to opisane we Wniosku) następuje po uzyskaniu przez Spółkę przychodu z danego źródła. Wypłata pierwszych Wynagrodzeń również nastąpiła w 2016 roku i następować będzie w kolejnych okresach, w ramach rozliczania kwot przychodów Spółki uzyskiwanych z tytułu wykorzystywania udzielonych Spółce Licencji.

W uzupełnieniu z dnia 9 lutego 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Twórcy, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy, są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w zakresie, w jakim tworzą Utwory;
Utwory, do których Twórcy udzielają Wnioskodawcy Licencji na korzystanie stanowią przede wszystkim utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (w szczególności są to filmy oraz teksty), ale Utworami w rozumieniu przedmiotowej Umowy mogą być także przedmioty praw pokrewnych (artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram, nadanie), a także wszelkie inne treści, w szczególności wizerunki osób fizycznych (w tym głos), nazwiska, pseudonimy oraz znaki towarowe, firmy i inne oznaczenia, w zakresie, w jakim korzystanie z nich przez Spółkę w sposób określony w Umowie wymaga uzyskania licencji, zgody, zezwolenia lub innych uprawnień od Twórcy lub osoby trzeciej, a więc w zakresie, w jakim stanowi korzystanie z praw majątkowych Twórcy w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Utwór stanowi też internetowa transmisja „na żywo”, np. w ramach YouTube Live Stream;
W związku z zawarciem Umowy o udzielenie Licencji Twórca nie dokonuje przeniesienia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do Utworów, a udziela tylko licencji na korzystanie z nich;
Wypłaty dokonywane w ramach Wynagrodzenia za udzielenie Licencji mogą też obejmować wypłatę na rzecz Twórcy z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z wynalazku, znaku towarowego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub topografii układu scalonego. Wnioskodawca wskazał, że nie istnieje już w prawie własności przemysłowej odrębny przedmiot praw w postaci „wzoru zdobniczego”;
w przypadku umów o udzielenie Licencji zawartych przez Wnioskodawcę z Twórcami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie może określić, czy czynności Twórców w zakresie objętym Umową będą wykonywane przez nich w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w warunkach prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca polega w tym względzie na oświadczeniach Twórców, co do prowadzenia albo nieprowadzenia przez nich działalności gospodarczej, gdyż Umowa nie wymaga od Twórców wykonywania czynności w określonych ściśle terminach, cyklach czy ilościach, a Twórcy decydują o tym samodzielnie (co i kiedy zamieszczają na swoich Kanałach);
Wnioskodawca zawiera z danym Twórcą pojedynczą Umowę, gdyż jest to umowa wieloletnia regulująca generalnie zasady i warunki współpracy w zakresie stanowiącym jej przedmiot; zawieranie zaś przez Wnioskodawcę Umów z różnymi Twórcami od strony Wnioskodawcy ma charakter powtarzalny, a nie jednorazowy, gdyż zawiera on wiele umów o takiej samej lub podobnej treści z różnymi Twórcami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy z tytułu Wynagrodzenia wypłacanego Twórcom Spółka jest obowiązana jako płatnik pobierać od kwoty Wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy?
Jaką stawkę podatkową powinna stosować Spółka dla obliczenia wysokości zaliczek pobieranych na podatek dochodowy od Wynagrodzenia wypłacanego Twórcom?
Jaką stawkę kosztów uzyskania przychodów powinna stosować Spółka do obliczenia wysokości zaliczek pobieranych na podatek dochodowy od Wynagrodzenia wypłacanego Twórcom?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka dokonując wypłaty Wynagrodzenia na rzecz Twórców jest zobowiązana do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla obliczenia wysokości zaliczek pobieranych na podatek dochodowy od Wynagrodzenia wypłacanego Twórcom, Spółka powinna stosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 18%.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla obliczenia wysokości zaliczek pobieranych na podatek dochodowy od Wynagrodzenia wypłacanego Twórcom, Spółka powinna stosować stawkę kosztów uzyskania przychodów w - wysokości:

50% do kwot Wynagrodzenia wypłacanego z tytułu udzielonej Spółce przez Twórcę Licencji,
50% do kwot Wynagrodzenia wypłacanych z tytułu realizacji Projektu, gdy Twórca uzyskuje przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy Twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego Utworu lub gdy udzieli licencji na korzystanie z Utworu,
20% do kwot wypłacanych z tytułu realizacji Projektu, gdy Wynagrodzenie to wypłacane jest z tytułu wykonania zlecenia/świadczenia usług albo wykonania dzieła „nieautorskiego”.

Przepis art. 10 ust. 1 Ustawy PIT, określa katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. I tak, zgodnie z pkt 2) powyższego przepisu źródłem przychodu jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 13 pkt 8) Ustawy PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

W świetle art. 22 ust. 9 ww. ustawy koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód;
z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód;
z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2;
z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1 -3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a Ustawy PIT).

Płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego (art. 41 ust. 11 Ustawy PIT).

Stosownie do art. 42 ust. 1 Ustawy PIT płatnicy, o których mowa w art. 41 tej ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a Ustawy PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 40 Ustawy PIT, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej Ustawy, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1 Ustawy RIT, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT).

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 16 stycznia 2015 r. (sygn. Nr ILPB1/415-1203/14-4/AG) stwierdził, że: „Zgodnie natomiast z treścią art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza się do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw. W konsekwencji, przychodem z praw majątkowych są nie tylko przychody z odpłatnego zbycia praw autorskich i praw pokrewnych, lecz także z korzystania z tych praw, a zatem z czynności i zdarzeń, których podstawą są posiadane przez podatnika prawa autorskie i prawa pokrewne.”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 5 września 2014 r. (sygn. Nr ITPB2/415-612/14/IB) stwierdził, że: „Spółka ma natomiast obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek (stosując najniższą (18%) stawkę określoną w skali) oraz obowiązek przekazania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu imiennej informacji (PIT-11) o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”.

Reasumując, zdaniem Spółki, przy dokonywaniu wypłat Wynagrodzenia na rzecz Twórców jest ona obowiązana jako płatnik obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%, zarówno od kwot Wynagrodzenia wypłacanych z tytułu Licencji jak i kwot Wynagrodzenia wypłacanych z tytułu realizacji Projektów. Do obliczenia wysokości pobieranych od Wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, Spółka powinna zastosować 50% koszty uzyskania przychodów od Wynagrodzenia z tytułu udzielonych Licencji albo Wynagrodzenia za wykonanie przez Twórcę czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy Twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego Utworu lub gdy udzieli licencji na korzystanie z Utworu albo 20% koszty uzyskania przychodów gdy Wynagrodzenie wypłacane jest Twórcy z tytułu wykonania zlecenia/świadczenia usług albo wykonania dzieła „nieautorskiego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego w stosunku do wypłat w latach innych niż pierwszy rok trwania licencji oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. la ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2),

pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),

kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 18 ww. ustawy – za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował pojęcia praw majątkowych, wyjaśniając je odwołać się należy do poglądów doktryny prawa.

Przez prawa te należy rozumieć prawa podmiotowe, które mogą występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Jednym z podziałów praw podmiotowych, jaki jest dokonywany w doktrynie, jest podział na prawa majątkowe i prawa niemajątkowe. Podstawą dokonania tego podziału jest interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są bowiem z interesem ekonomicznym danego podmiotu. W doktrynie prawa podatkowego (por. np. A. Gomułowicz, J. Małecki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Komentarz, Warszawa 2002 s. 93, 153-154) przy definiowaniu praw majątkowych sięga się do wykładni systemowej i powszechnie stosowanego tego terminu na gruncie prawa cywilnego. Prawa majątkowe – to zatem najogólniej rzecz biorąc prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem.

Zawarte w powołanym wyżej art. 18 wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw, jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 ww. ustawy – koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
3a) (uchylony);
z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód;
z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2;
z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w art. 14, nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w ust. 9. Ustawodawca w cytowanym art. 22 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączył możliwość zastosowania szczególnej normy, tj. zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu m.in. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego oraz z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami do przychodów z działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności tworzy i zarządza siecią internetowych kanałów w serwisie internetowym “YouTube” udostępniającą utwory audiowizualne na żądanie M. o nazwie „G” (dalej: „M.”). Na podstawie umowy z wydawcą serwisu internetowego YouTube, Spółka jest uprawniona do zarządzania kanałami w tym serwisie, zarówno swoimi, jak i należącymi do osób fizycznych - twórców poszczególnych kanałów oraz udostępnianych na nich utworów audiowizualnych, którzy przystąpią do M. oraz udzielą Spółce odpowiedniej licencji, na podstawie umowy ze Spółką. Twórcy są zarówno osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą jak i osobami takiej działalności nieprowadzącymi. Spółka zawiera z Twórcami na piśmie umowy.

Utwór w rozumieniu Umowy stanowi każdy utwór, w tym utwór audiowizualny (np. film), tekst oraz przedmiot praw pokrewnych (artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram, nadanie), a także wszelkie inne treści, w szczególności wizerunki osób fizycznych (w tym głos), nazwiska, pseudonimy oraz znaki towarowe, firmy i inne oznaczenia, w zakresie, w jakim korzystanie z nich przez Spółkę w sposób określony w Umowie wymaga uzyskania licencji, zgody, zezwolenia lub innych uprawnień od Twórcy lub osoby trzeciej. Utwór stanowi też internetowa transmisja „na żywo”, np. w ramach YouTube Live Stream.

Projekt zaś w rozumieniu Umowy oznacza projekt marketingowy, w szczególności na rzecz osoby trzeciej (klienta), realizowany przez Twórcę lub w ramach Kanału lub Utworu. Może on obejmować między innymi takie działania jak lokowanie określonych produktów lub usług w Utworach, występ Twórcy w reklamie (klienta), występ jako partner/ambasador marki, występ na evencie, wprowadzenie do obrotu produktów lub usług związanych z wizerunkiem Twórcy, Utworem lub Kanałem (np. gadżetów) lub inne działania w zakresie komercjalizacji wizerunku Twórcy lub marketingowego wykorzystania Utworu, Kanału lub osoby Twórcy.

Na podstawie Umowy, Twórca udziela Spółce licencji na korzystanie z każdego Utworu zamieszczonego przez Twórcę na Kanale, bez ograniczeń terytorialnych (na całym świecie), na określonych w Umowie polach eksploatacji.

W zakresie, w jakim Utwór stanowi lub zawiera wizerunek osoby fizycznej, Licencja obejmuje też zgodę na korzystanie z utrwalonego wizerunku tej osoby.

Na podstawie Umowy Twórca zobowiązuje się również do realizacji Projektów, Twórca przyznaje Spółce wyłączność w zakresie pozyskiwania Projektów.

Za udzielenie Licencji, Spółka zapłaci na rzecz Twórcy Wynagrodzenie stanowiące równowartość określonego procentu Przychodu.

Twórcy, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy, są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w zakresie, w jakim tworzą Utwory.

Utwory, do których Twórcy udzielają Wnioskodawcy Licencji na korzystanie stanowią przede wszystkim utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (w szczególności są to filmy oraz teksty), ale Utworami w rozumieniu przedmiotowej Umowy mogą być także przedmioty praw pokrewnych (artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram, nadanie), a także wszelkie inne treści, w szczególności wizerunki osób fizycznych (w tym głos), nazwiska, pseudonimy oraz znaki towarowe, firmy i inne oznaczenia, w zakresie, w jakim korzystanie z nich przez Spółkę w sposób określony w Umowie wymaga uzyskania licencji, zgody, zezwolenia lub innych uprawnień od Twórcy lub osoby trzeciej, a więc w zakresie, w jakim stanowi korzystanie z praw majątkowych Twórcy w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Utwór stanowi też internetowa transmisja „na żywo”, np. w ramach YouTube Live Stream.

Wypłaty dokonywane w ramach Wynagrodzenia za udzielenie Licencji mogą też obejmować wypłatę na rzecz Twórcy z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z wynalazku, znaku towarowego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub topografii układu scalonego.

W przypadku umów o udzielenie Licencji zawartych przez Wnioskodawcę z Twórcami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie może określić, czy czynności Twórców w zakresie objętym Umową będą wykonywane przez nich w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca polega w tym względzie na oświadczeniach Twórców, co do prowadzenia albo nieprowadzenia przez nich działalności gospodarczej, gdyż Umowa nie wymaga od Twórców wykonywania czynności w określonych ściśle terminach, cyklach czy ilościach, a Twórcy decydują o tym samodzielnie.

Wnioskodawca zawiera z danym Twórcą pojedynczą Umowę, gdyż jest to umowa wieloletnia.

Pierwsze Umowy z Twórcami (a tym samym udzielenie Spółce na ich podstawie Licencji) zostały zawarte w 2016 roku. Wypłata pierwszych Wynagrodzeń również nastąpiła w 2016 roku i następować będzie w kolejnych okresach, w ramach rozliczania kwot przychodów Spółki uzyskiwanych z tytułu wykorzystywania udzielonych Spółce Licencji.

W świetle art. 22 ust. 9 pkt 2 ww. ustawy prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przysługuje zatem pod warunkiem, że opłatę licencyjną otrzymano od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną; przychód z tytułu opłaty licencyjnej otrzymano w pierwszym roku trwania licencji.

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz.1410, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.

Przepis art. 8 ust. 1 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
wynagrodzenia;
wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ww. ustawy w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

W umowie pomiędzy przedsiębiorcami może być określony podmiot, któremu przysługiwać będą prawa, o których mowa w ust. 1, w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w związku z wykonywaniem tej umowy (art. 11 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 5 ww. ustawy w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1.

Przepis art. 20 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Przepis art. 21 ww. ustawy stanowi, że w przypadku przekazania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego do korzystania zgodnie z art. 20, z dniem jego przedstawienia na piśmie następuje przejście na przedsiębiorcę prawa do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, pod warunkiem przyjęcia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę do wykorzystania i zawiadomienia o tym twórcy w terminie 1 miesiąca, chyba że strony ustalą inny termin.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub art. 21.

Przepis art. 66 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna).

Zgodnie z art. 76 ust. 1 ww. ustawy umowa licencyjna wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej.

W umowie licencyjnej można ograniczyć korzystanie z wynalazku (licencja ograniczona). Jeżeli w umowie licencyjnej nie ograniczono zakresu korzystania z wynalazku, licencjobiorca ma prawo korzystania z wynalazku w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna) (art. 76 ust. 2 ww. ustawy).

Jeżeli umowa licencyjna nie zastrzega wyłączności korzystania z wynalazku w określony sposób, udzielenie licencji jednej osobie nie wyklucza możliwości udzielenia licencji innym osobom, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku przez uprawnionego z patentu (licencja niewyłączna (art. 76 ust. 4).

Z przepisu art. 76 ust. 5 ww. ustawy wynika, że uprawniony z licencji może udzielić dalszej licencji (sublicencja) tylko za zgodą uprawnionego z patentu; udzielenie dalszej sublicencji jest niedozwolone.

Licencja podlega, na wniosek zainteresowanego, wpisowi do rejestru patentowego. Uprawniony z licencji wyłącznej wpisanej do rejestru może na równi z uprawnionym z patentu dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej (art. 76 ust. 6 ww. ustawy).

Z treści art. 77 ww. ustawy wynika, że jeżeli umowa licencyjna nie stanowi inaczej, licencjodawca jest obowiązany do przekazania licencjobiorcy wszystkich posiadanych przez niego w chwili zawarcia umowy licencyjnej informacji i doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że do wypłat dokonywanych w ramach Wynagrodzenia za udzielenie Licencji obejmujących wypłatę na rzecz Twórcy z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, dokonanych wyłącznie w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ww. ustawy, tj. koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku natomiast wypłat w związku z zawartą umową dokonywanych w następnych latach trwania licencji nie przysługują koszty uzyskania przychodu; uzyskiwany przez podatnika w tych latach przychód będzie równy dochodowi.

Natomiast jak wskazano powyżej zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, przy czym w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
plastyczne,
fotograficzne,
lutnicze,
wzornictwa przemysłowego,
architektoniczne, architektoniczno – urbanistyczne i urbanistyczne,
muzyczne i słowno-muzyczne,
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
audiowizualne (w tym filmowe).

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3, ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy do przychodów osiągniętych z tytułu wynagrodzenia wypłacanego Twórcom z tytułu realizacji Projektu, w ramach którego powstanie Utwór, gdy Twórca uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy Twórca dokona rozporządzania prawami autorskimi do swojego Utworu lub gdy dzieli Licencji na korzystanie z Utworu, mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 22 ust. 9a tej ustawy, tj. koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.

Powyższe koszty oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast, w odniesieniu do przychodów osiągniętych przez Twórcę z tytułu realizacji Projektu, w ramach którego Twórca uzyska wynagrodzenie wypłacone z tytułu wykonania zlecenia/świadczenia usług albo wykonania dzieła „nieautorskiego”, które nie stanowią czynności będących przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia wypłaconego na jego rzecz.

W tym przypadku zastosowanie znajdą stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania z tytułu przychodów – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych przy poborze zaliczek na ten podatek z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy Twórca dokona rozporządzania prawami autorskimi do swojego Utworu lub gdy udzieli Licencji na korzystanie z nich, Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca może również zastosować 50% koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 2 ww. ustawy do wypłat dokonywanych w ramach Wynagrodzenia za udzielenie Licencji obejmujących wynagrodzenie na rzecz Twórcy z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, dokonanych wyłącznie w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną, jednakże przy wypłatach dokonywanych w następnych latach trwania licencji koszty uzyskania przychodu nie przysługują. Uzyskiwany przez Twórcę w tych latach przychód będzie równy dochodowi.

Podkreślić należy, że koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 2-3 mogą być zastosowane tylko z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ww. ustawy, tj. koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast, w odniesieniu do wynagrodzenia wypłaconego Twórcy z tytułu wykonania zlecenia/świadczenia usług albo wykonania dzieła „nieautorskiego” zastosowanie znajdą stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania z tytułu przychodów – w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Jednocześnie stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ma obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek stosując najniższą (18%) stawkę określoną w skali oraz obowiązek przekazania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu imiennej informacji (PIT-11) o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego w stosunku do wypłat w latach innych niż pierwszy rok trwania licencji oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw pracowników, w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów administracyjnych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Końcowo, wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Ponadto organ podatkowy nadmienia, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów
prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego

Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin