Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.995.2016.1.RS
z 16 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej braku powstania obowiązku podatkowego w chwili sprzedaży voucherów otwartych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego w chwili sprzedaży voucherów otwartych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi poprzez użytkowany obiekt hotelowy na podstawie umowy dzierżawy. W ramach obiektu hotelowego świadczone są usługi związane z zakwaterowaniem oraz usługi pojedyncze, np. usługi spa, wellness, gastronomiczne. Ponadto hotel świadczy usługi kompleksowe składające się z noclegów wraz z innymi świadczeniami w ramach oferty pobytowej.

W celu zwiększenia sprzedaży Spółka sprzedaje vouchery dla klientów indywidualnych i przedsiębiorstw uprawniające ich posiadacza do nabycia usług, które są objęte voucherem. Voucher ma określony termin ważności co oznacza, że po upływie jego ważności posiadacz nie ma możliwości skorzystania z usług oferowanych w ramach vouchera. Sprzedawane vouchery mają też określoną wartość - cena sprzedaży.

Sprzedawane vouchery mają charakter otwarty, tj. umożliwiają skorzystanie przez posiadacza vouchera ze wszystkich usług świadczonych w hotelu: nocleg, spa, gastronomia, zabiegi kosmetyczne. Spółka na moment sprzedaży vouchera nie ma możliwości ustalenia, kiedy klient dokona realizacji usługi i z jakich usług on skorzysta.

W sytuacji gdy sprzedaż vouchera została dokonana na początku miesiąca września, wykonanie usługi lub części usługi objętej voucherem zostało dokonane w miesiącu wrześniu a część w miesiącu grudniu.

W sytuacji gdy wartość nabytych przez klienta usług przekracza wartość vouchera klient dopłaca powstałą różnicę środkami pieniężnymi.

W momencie sprzedaży (wydania vouchera) została pobrana kwota wynagrodzenia na poczet usług objętych voucherem. Pobrane wynagrodzenie nie podlega zwrotowi w sytuacji gdyby nie doszło do wykorzystania vouchera w całości lub części, np. klient wykorzysta usługi z vouchera za 150 zł a pozostała część usługi o wartości 50 zł nie zostanie zrealizowana i voucher ulegnie przeterminowaniu. Sprzedaż voucherów nie jest dokumentowana poprzez wystawienie paragonu z kasy rejestrującej lub wystawienie faktury dokumentującej pobranie zapłaty przed wykonaniem usług, lecz poprzez wystawienie noty księgowej.

W przypadku sprzedaży voucherów otwartych Spółka nie uwzględnia ich do celów podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Ujmuje otrzymane wynagrodzenie dla celów VAT i podatku dochodowego dopiero w momencie wykonania konkretnej usługi i w odpowiedniej wartości określonej dla wykonanej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług ze sprzedaży voucherów otwartych powstaje w momencie otrzymania zapłaty za voucher?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym w momencie sprzedaży voucherów pobiera wynagrodzenie na poczet usług, które będą dopiero wykonane w okresie późniejszym niż pobrane wynagrodzenie. Na moment pobrania wynagrodzenia nie jest znany przedmiot świadczenia oraz stawka VAT jaka ma zastosowanie, bo nie wiadomo z jakiej usługi skorzysta klient.

W związku z tym Spółka nie ma możliwości dokładnego określenia do jakiego zdarzenia podatkowego dojdzie w przyszłości, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego w VAT.

Zdaniem Spółki, w przypadku sprzedaży voucherów otwartych obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania konkretnych usług, które zostaną skonsumowane na podstawie vouchera w odpowiedniej wartości określonej przez hotel. Dopiero w tym momencie Spółka wie jak dane świadczenie opodatkować, tzn. w jakiej wartości i stawce VAT.

W przypadku gdy dojdzie do przeterminowania vouchera otwartego nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego na gruncie VAT, gdyż nie dojdzie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia na rzecz posiadacza vouchera.

W świetle przepisu art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z póżn. zm.), dalej zwaną „ustawa o VAT", obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, m. in. z zastrzeżeniami określonymi w art. 19a ust. 5 i 7-11 ustawy o VAT.

Z art. 19a ust 8 ustawy o VAT wynika, że otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi w szczególności przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty rodzi obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania pieniędzy w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Pozostałe przepisy art. 19a ustawy o VAT ustalające moment powstania obowiązku podatkowego nie będą miały zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Z analizy art. 19a ust. 8 ustawy o VAT wynika, że w sytuacji gdy usługodawca otrzyma część lub całość wynagrodzenia za usługi, które mają zostać wykonane w terminie późniejszym niż otrzymanie wynagrodzenia zrodzi to po jego stronie obowiązek podatkowy. Obowiązek ten powstaje, jeżeli otrzymana zapłata dotyczy konkretnego świadczenia, które ma być wykonane przez usługodawcę na rzecz usługobiorcy. Jeżeli usługodawca otrzyma część lub całość wynagrodzenia i nie można stwierdzić jakie dokładnie przyszłe świadczenie zostało przedpłacone nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego. Przepis ten jako szczególny powinien być ściśle interpretowany, co oznacza, że można go stosować jedynie do ściśle określonych zdarzeń jakim jest otrzymanie wynagrodzenia przed wykonaniem świadczenia, które musi być określone co do przedmiotu świadczenia, wynagrodzenia, stawki podatku.

Za taką wykładnią tego przepisu przemawia orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i sądów krajowych.

W wyroku NSA z dnia 5 marca 2015 r. sygn. akt I FSK 231/14 sąd administracyjny dokonał oceny zastosowania art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r., który to przepis ma odzwierciedlenie w obecnie obowiązującym przepisie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT. W wydanym wyroku sąd stwierdził co następuje: „(...) Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.) jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Wspomniany przepis stanowił implementację art. 65 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr L 347, s. 1 i nast.; dyrektywy 112), zgodnie z którym w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, od wysokości otrzymanej wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty. Należy pamiętać, że ww. przepis stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 63 dyrektywy 112, zgodnie z którą zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego następuje i podatek staje się wymagalny w chwili dokonania dostawy towarów lub świadczenia usługi. Z powyższego wynika, że przepis ten powinien być interpretowany ściśle (wyroki TS w sprawie: BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough Development Ltd., EU:C:2006:122, pkt 45; Orfej Byłgarija EOOD, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 27). W związku z tym, podatek staje się wymagalny przed dokonaniem dostawy lub świadczeniem usługi, jeżeli wszelkie okoliczności istotne dla zaistnienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub przyszłego świadczenia usług, są już znane, a zatem w szczególności w momencie dokonania wpłaty zaliczki towary i usługi powinny być precyzyjnie określone (wyroki TS w sprawie: BUPA Hospitals i Goldsborough Developments, EU:C:2006:122, pkt 48, Lebara, C-520/10, EU:C:2012:264, pkt 26). Tym samym opodatkowaniu VAT nie powinny podlegać zaliczki zapłacone za dostawy towarów i świadczenie usług, które nie zostały jeszcze określone w sposób dokładny (wyroki TS w sprawie: BUPA Hospitals i Goldsborough Developments, pkt 50; MacDonald Resorts, C-270/09, EU:C:2010:780, pkt 31; Orfej Byłgarija EOOD, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 28).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że inne kwestie nie objęte pytaniem nie były przedmiotem oceny tut. organu, w tym m. in. podstawa opodatkowania wykonanych usług, za które płatność następuje przy użyciu vouchera.

Informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.