Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.921.2016.2.EJu
z 1 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2016 r. (data wpływu 23 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2017 r., (data wpływu 11 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez menadżera w ramach kontraktu menedżerskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez menadżera w ramach kontraktu menedżerskiego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 11 stycznia 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 stycznia 2017 r.,

znak: 2461-IBPP2.4512.921.2016.1.EJu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej jako Spółka lub Firma) jest Spółką prawa handlowego działającą w branży górniczej. W marcu 2016 r. Spółka zawarła kontrakt menedżerski z osobą fizyczną (dalej jako Zleceniobiorca lub Menedżer) prowadzącą jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie zarządzania. Kontrakt zawiera zapisy zgodnie z którymi Menedżer będzie osobiście świadczyć usługi wchodzące w zakres zadań i odpowiedzialności dyrektora technicznego Spółki. Do obowiązków Menedżera należy nadzorowanie oraz koordynowanie procesów związanych z techniczną stroną realizowanych przedsięwzięć. Menedżer podlega bezpośrednio prezesowi zarządu Spółki lub innej osobie wskazanej przez prezesa zarządu Spółki. Menedżer zobowiązany jest do składania sprawozdań na posiedzeniach zarządu oraz do przedstawiania wniosków w sprawach wymagających uchwał tego organu. Menedżer nie jest uprawniony do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu firmy bez uprzedniego uzyskania pisemnego pełnomocnictwa udzielonego przez odpowiednie organy Spółki. Spółka odpowiada wobec osób trzecich za skutki usług wykonanych przez Menedżera w ramach kontraktu. Menedżer zobowiązuje się wykonywać powierzone zadania z należytą starannością oraz w granicach przyznanych uprawnień dążyć do rozwoju Spółki. W przypadku niewywiązywania się lub niewłaściwego wywiązania się Menedżera z powierzonych obowiązków odpowiedzialność Menedżera ograniczona jest do kwoty stanowiącej równowartość dwukrotności miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z kontraktu. Spółka udostępnia Zleceniobiorcy na czas trwania umowy wszelkie środki niezbędne dla świadczenia usług w tym telefon komórkowy i laptop, opcjonalnie również samochód służbowy. Menedżerowi przysługuje przerwa w świadczeniu usług w terminach i czasie trwania uzgodnionym uprzednio z prezesem zarządu. Przerwa nie może być krótsza niż 26 dni roboczych w danym roku kalendarzowym z tym, że w przypadku gdy Menedżer nie świadczy usług na rzecz Spółki przez okres pełnego roku kalendarzowego, wymiar przerwy w świadczeniu usług na rzecz Spółki obliczany jest w proporcji do faktycznego okresu świadczenia usług przez Menedżera. Niewykorzystana przerwa nie przechodzi na następny rok ani nie jest rekompensowana pieniężnie. Za wykonywanie czynności wynikających z kontraktu menedżerowi przysługuje stałe miesięczne wynagrodzenie. Nadto menedżerowi może być przyznana premia roczna, a także zwrot celowych, udokumentowanych wydatków w szczególności z tytułu podróży wykonywanych w celu realizacji przedmiotu umowy. Oprócz powyższych unormowań, kontrakt menedżerski zawiera także zapisy dotyczące zachowania przez zleceniobiorcę tajemnicy i poufności w odniesieniu do wszelkich informacji uzyskanych przy świadczeniu przedmiotowej umowy oraz powstrzymania się od działalności konkurencyjnej wobec działalności Spółki. Zleceniobiorca zobowiązuje się nie świadczyć w czasie obowiązywania umowy podobnych czynności na rzecz innych podmiotów, ani też nie zatrudniać się w tychże podmiotach na podstawie jakiejkolwiek innej umowy, jeżeli mogłoby to utrudnić Zleceniobiorcy należyte wywiązywanie się z obowiązków określonych w umowie. Zarówno Spółka jak i Zleceniobiorca są czynnymi podatnikami VAT. Jak wskazano powyżej za wykonanie czynności oznaczonych w umowie zleceniobiorca otrzymuje od spółki określone wynagrodzenie netto, które jest powiększone o należny podatek VAT na podstawie wystawionej przez zleceniobiorcę faktury.

Po kilku miesiącach od podpisania kontraktu Spółka powzięła wątpliwości dotyczące prawidłowości w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Zleceniobiorcę.

W piśmie z 9 stycznia 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i w następujący sposób udzielił wyjaśnień:

Ad.1.

Menedżer w ramach opisanej umowy nie wykonuje czynności wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2.

Menedżer w ramach opisanej umowy wykonuje czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3.

Spółka odpowiada wobec osób trzecich za skutki usług wykonanych przez Menedżera w ramach kontraktu w przypadku nie wywiązania się lub niewłaściwego wywiązania się Menedżera z powierzonych obowiązków odpowiedzialność Menedżera ograniczona jest do kwoty stanowiącej równowartość dwukrotności miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z kontraktu.

Ad.4.

Z istoty umowy i celem zawarcia kontraktu menedżerskiego była niezależność i samodzielność działania jako profesjonalny podmiot w zakresie nadzorowania oraz koordynowania procesów związanych z techniczną stroną realizowanych przedsięwzięć

Ad.5.

Menedżer świadcząc usługi w ramach umowy nie może wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.

Ad.6.

Wynagrodzenie Menedżera nie jest uzależnione od osiągnięcia przez niego określonych celów Spółki.

Ad.7.

Ryzyko gospodarcze za czynności wykonane przez Menedżera z tytułu zawartej umowy ponosi Spółka. W przypadku nie wywiązania się lub niewłaściwego wywiązania się Menedżera

z powierzonych obowiązków odpowiedzialność Menedżera ograniczona jest do kwoty stanowiącej równowartość dwukrotności miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z kontraktu.

Ad. 8.

Umowa nie zobowiązywała Menedżera do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Ad.9.

Nie dotyczy.

Ad.10.

Menedżer ponosi odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy

o świadczenie usług menedżerskich wyłącznie wobec Zleceniodawcy.

Ad. 11.

Menedżer nie występuje w związku z wykonywaniem działalności uregulowanych ww. umową jako reprezentant Spółki w stosunkach do innych podmiotów.

Ad. 12.

Umowa nie określa miejsca wykonywania usług stanowiących przedmiot umowy, lecz zgodnie z paragrafem 6 kontraktu menedżerskiego Spółka udostępnia środki niezbędne do świadczenia usług.

Ad 13.

Menedżer każdorazowo samodzielnie ustala przedmiot i harmonogram czynności wykonywanych w celu prawidłowej realizacji przedmiotu umowy.

Ad.14.

Usługi świadczone przez Menedżera są związane wyłącznie z działalnością opodatkowaną Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 9 stycznia 2017 r.):

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur wystawianych przez Menedżera w ramach zawartego kontraktu menedżerskiego?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 9 stycznia 2017 r.):

Odnosząc się do tak zadanego pytania Spółka uważa, że przysługuje jej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur wystawionych przez Menedżera w ramach zawartego kontraktu menadżerskiego.

W myśl art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15. Przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających

z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostały spełnione, gdyż nabywane usługi wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych VAT.

Zatem Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki poniesione na nabycie usług zarządzania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Kwestię odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów
i usług.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł kontrakt menedżerski (umowę) o świadczenie usługi zarządzania z osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W zaistniałej sytuacji istotne jest rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego VAT, wykazanego na fakturach, które są wystawiane przez Menedżera z tytułu świadczenia przez niego usług w zakresie zarządzania.

Powyższe wymaga jednak uprzedniego rozważenia, czy dla opisanych we wniosku transakcji Zarządzający działa jako podatnik podatku od towarów i usług oraz czy wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu zawartej Umowy o zarządzanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Następnie, w wyniku dokonanego w ten sposób ustalenia, możliwe będzie rozstrzygnięcie czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia ww. usługi zarządzania.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. Nr 51, poz. 361 z późn. zm.);
2. (uchylony)
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Na podstawie art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody
z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony)
   
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
   
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
   
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych
   z partnerami zagranicznymi;
   
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów,
   o których mowa w pkt 7;
   
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
   
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
   
8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
   -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
   
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, które muszą wystąpić łącznie.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej,

w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności Zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami.

Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między Zleceniodawcą a Zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności Zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone

w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

W przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę na usługi zarządzania z Menedżerem. Menedżer w ramach wykonywanych na podstawie umowy jest podporządkowany organom Spółki. Menedżer bezpośrednio podlega prezesowi zarządu Spółki lub innej osobie wskazanej przez prezesa. Menedżer świadcząc usługi w ramach umowy nie może wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki nie występuję także jako reprezentant Spółki w stosunkach do innych podmiotów. Ponadto menedżer nie jest uprawniony do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w imieniu Firmy bez uprzedniego uzyskania pisemnego pełnomocnictwa udzielonego przez odpowiednie organy Spółki. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Menadżera spoczywa na Wnioskodawcy (Spółce). Treść umowy (kontrakt menadżerski), której dotyczy rozpatrywany wniosek dowodzi, że stworzono stosunek prawny taki jaki zachodzi pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w przypadku zawarcia umowy o prace. Nie bez znaczenia dla poparcia powyższej tezy jest konstrukcja wynagrodzenia, jakie Menedżer otrzymuje w związku z wykonywaniem powierzonych czynności. Wnioskodawca nie ma bowiem, wpływu na wysokość przysługującego mu wynagrodzenia, które określone jest w stałej kwocie. Wynagrodzenie Menedżera nie jest uzależnione od osiągnięcia przez niego celów Spółki. Menedżer może także otrzymać premię roczną, a także zwrot celowych udokumentowanych wydatków w szczególności z tytułu podróży wykonywanych w celu realizacji przedmiotu umowy. Z zawartego pomiędzy Menedżerem a Spółką Kontraktu wynika ponadto prawo Menedżera do urlopu w terminie i czasie uzgodnionym uprzednio z prezesem zarządu, który jest właściwy dla stosunku pracy lub zbliżonego stosunku prawnego.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy należy uznać, że Menedżer wykonując powierzone mu zadania w ramach kontraktu nie jest podatnikiem VAT. Jego działalności nie można przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentna cechę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Kontrakt menadżerski na podstawie, którego Zleceniobiorca świadczy usługi dla Spółki, zawiera unormowanie dotyczące odpowiedzialności. Wnioskodawca za realizacje umowy odpowiedzialny jest wyłącznie przed Spółką. Spółka odpowiada wobec osób trzecich za skutki usług wykonywanych przez Menadżera w ramach kontraktu. Menedżer zobowiązuje się wykonać powierzone zadania z należytą starannością oraz w granicach przyznanych uprawnień dążyć do rozwoju Spółki. W przypadku nie wywiązania się z umowy lub niewłaściwego wywiązania się Menadżera z powierzonych obowiązków odpowiedzialność Menadżera ograniczona jest do kwoty stanowiącej równowartość dwukrotności miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z kontraktu. Ponadto umowa (kontrakt menadżerski) nie zobowiązuje Menedżera do zwarcia umowy ubezpieczenia.

Z powyższego wynika, że warunek odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach kontraktu menedżerskiego, który m.in. decyduje o uznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art., 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest spełniony.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy do stanu prawnego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie skoro Menedżer nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wynikające z podejmowanych przez niego czynności przy wykonywaniu umowy, nie ponosi ryzyka gospodarczego podejmowanych decyzji w ramach umowy ze Spółką należy uznać, że relacja łącząca Menedżera z Wnioskodawcą (Spółką) stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Świadczonych przez Menedżera czynności na podstawie kontraktu menedżerskiego nie można uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W okolicznościach wskazanych we wniosku Menedżer, z którym Wnioskodawca zawarł umowę o zarządzanie, wykonuje czynności na rzecz Wnioskodawcy, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, że nie działa on w tym zakresie jak podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym wystawione faktury dokumentują czynności niepodlegające opodatkowaniu, co w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wyklucza prawo do odliczenia z tych faktur.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższe regulacje prawne należy wskazać, że czynności dokonywane przez Menedżera nie są czynnościami opodatkowanymi z uwagi na wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez zarządzającego.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Menadżera należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcą jest Spółka zaznacza się, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla menedżera, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte
w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Tym samym dołączone do pisma z dnia 9 stycznia 2017 r. dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.