Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.198.2016.2.UG
z 31 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług zakwaterowania matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie szpitalnego leczenia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług zakwaterowania matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie szpitalnego leczenia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższy wniosek został uzupełniony w dniu 19 stycznia 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w formie spółki prawa handlowego wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Szpital stanowi wyodrębniony organizacyjnie zespół osób oraz środków majątkowych utworzony w celu udzielania świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, promocji zdrowia oraz innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Szpital udziela świadczeń zdrowotnych w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie: stacjonarne i całodobowe świadczenia szpitalne, stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne, ambulatoryjne świadczenia zdrowotne.

Stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne realizowane są: w zakresie chorób wewnętrznych, neurologii, neonatologii, pediatrii, położnictwa i ginekologii, chirurgii dziecięcej, chirurgii urazowej i ortopedii, anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny ratunkowej.

Stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne realizowane są w zakresie rehabilitacji leczniczej, opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień oraz świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej.

Ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują opiekę zdrowotną w zakresie chirurgii urazowej, chirurgii ogólnej i chirurgii dziecięcej, neurologii, zdrowia psychicznego, diagnostykę i profilaktykę w zakresie: endoskopii, ultrasonografii, rentgenodiagnostyki, tomografii komputerowej, mammografii, densytometrii, elektrokardiografii i 24-godzinnego monitorowania EKG, echokardiografii, prób wysiłkowych, fizjologii oddychania, elektroencefalografi, analityki medycznej i mikrobiologii.

Szpital realizując usługi w zakresie świadczeń zdrowotnych umożliwia swoim pacjentom korzystanie z prawa do obecności osób bliskich przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w szczególności sprawowanie opieki rodzicielskiej podczas hospitalizacji dziecka w oddziałach szpitalnych. Opieka rodzicielska nad dzieckiem może być sprawowana w oddziałach hospitalizujących noworodki oraz dzieci do lat 18 w oddziale neonatologicznym, pediatrycznym, chirurgii dziecięcej, chirurgii urazowo-ortopedycznej. Rodzice (opiekunowie) mogą sprawować opiekę nad dzieckiem hospitalizowanym w formie: pobytu rodziców przy dziecku w ciągu dnia lub pobytu przy dziecku w ciągu całej doby. O fakcie przyjęcia do oddziału dziecka razem z opiekunem decyduje lekarz kierujący oddziałem/lekarz prowadzący, a w godzinach dyżurowych lekarz dyżurny. Ze względu na ograniczone możliwości pierwszeństwo mają osoby, których dzieci znajdują się w ciężkim stanie zdrowia. Za pobyt osoby opiekującej się dzieckiem, wykorzystaniem łóżka szpitalnego Szpital ustanowił opłatę wg kosztów obejmujących usługi hotelowe „z” lub „bez” wyżywienia, na podstawie cennika na dany rok kalendarzowy. Ustalona cena za świadczone usługi zakwaterowania w oddziale szpitalnym opiekunów chorego dziecka obejmuje także stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Szpital jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz składa deklaracje VAT. Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r, poz. 159, ze zm.) w art. 34 przewiduje prawo pacjenta do tzw. dodatkowej opieki pielęgnacyjnej. Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną rozumie się opiekę, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawować mogą oprócz osób z personelu medycznego, osoby najbliższe z rodziny lub osoby wskazane przez pacjenta. Wniosek dotyczy pobytu w Szpitalu wraz z pacjentem rodzica i opiekuna. Stosownie do art. 35 cytowanej ustawy koszty realizacji prawa do dodatkowej opieki (w tym przypadku pobytu) ponosi pacjent, natomiast wysokość opłaty ustala kierownik podmiotu.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Natomiast zwolnieniu od podatku VAT podlegają, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy – usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów (świadczenie usług) ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W art. 43 ust. 17 ustawy o podatku VAT stwierdza się, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 18 nie ma zastosowania do dostawy towarów czy świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W związku z powyższym powstaje pytanie – czy pobierana przez Szpital opłata za pobyt osoby towarzyszącej pacjentowi w trakcie leczenia szpitalnego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT – stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi będące przedmiotem wniosku są ściśle związane z usługami podstawowymi, tj. świadczoną opieką medyczną. Ich zasadniczym celem jest obok przyśpieszenia procesu leczenia, zapewnienie najmłodszym pacjentom komfortu psychicznego poprzez obecność osoby najbliższej (np. matki). Przedmiotowa usługa służy przywracaniu i poprawie zdrowia pacjentów, ponieważ wsparcie emocjonalne ma realny wymiar terapeutyczny. Zdaniem Wnioskodawcy, usługa zakwaterowania rodzica lub opiekuna chorego pacjenta w trakcie leczenia szpitalnego jest niezbędna dla prawidłowego wykonania usługi podstawowej, tj. usługi opieki medycznej i przyczynia się do szybszego osiągnięcia celu medycznego. Usługi te mają niewątpliwie charakter terapeutyczny i wspierają procedury medyczne stosowane podczas leczenia szpitalnego przez co wpływają pozytywnie na przywrócenie i poprawę zdrowia hospitalizowanych pacjentów.

Wnioskodawca nie odbiera od pacjentów lub ich rodziców/opiekunów informacji i dowodów wskazujących na fakt, iż pobyt (zakwaterowanie) matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta jest przedmiotem zalecenia lekarza. Wnioskodawca nie dysponuje takimi dowodami, co nie oznacza, że gdyby zaistniały uzasadnione potrzeby wydania takiego pisemnego zalecenia lekarskiego byłoby ono możliwe do uzyskania.

Informacja dotycząca zaleceń pobytu (zakwaterowania) rodziców /opiekunów pacjentów nie jest wpisywana w dokumentach pacjenta. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest to informacja, która podlega wpisowi w dokumentacji historii choroby pacjenta.

W uzupełnieniu do wniosku, w odpowiedzi na zadane pytanie, Zainteresowany wskazał, że głównym celem pobierania opłat za pobyt w szpitalu wraz z pacjentem matki karmiącej, rodzica lub opiekuna nie jest osiągnięcie przez Szpital dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Wnioskodawca podkreślił również, że wprowadzając usługę zakwaterowania rodzica lub opiekuna pacjenta Wnioskodawca miał na względzie przede wszystkim cel terapeutyczny, gdyż dodatkowa opieka pielęgnacyjna i obecność rodzica lub opiekuna są niezbędne do wykonania usługi podstawowej i wpływają bezsprzecznie na poprawę zdrowia hospitalizowanych pacjentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi zakwaterowania matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie leczenia szpitalnego, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, obecność i opieka osób bliskich przy chorych pacjentach z całą pewnością ma pozytywny wpływ na proces ich leczenia i jest ściśle związana z opieką medyczną. Korzystanie z praw pacjenta, określonych w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, w istocie wspiera procedury medyczne stosowane podczas leczenia szpitalnego. Oznacza to, że obecność i dodatkowa opieka pielęgnacyjna świadczone przez osoby bliskie nie są bez znaczenia i rzeczywiście wpływają na przywracanie i poprawę zdrowia hospitalizowanym.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT istotny jest cel wykonywanych usług. Pomimo, że usługi zakwaterowania są grupowane w dziale 55 PKWiU to, ze względu na cel jakim jest leczenie chorych, usługi te poprzez obecność i opiekę pielęgnacyjną świadczoną przez osobę bliską są ściśle związane ze świadczeniem zdrowotnym realizowanym przez podmiot leczniczy. W ocenie Szpitala zakwaterowanie matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego dziecka na oddziale, (także chorej osoby dorosłej) nie wymaga formalnego zalecenia lekarza o konieczności obecności osoby bliskiej przy pacjencie i jako świadczenie poboczne do usługi medycznej udzielanej przez podmiot leczniczy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłatę pobieraną za pobyt/zakwaterowanie rodzica/opiekuna przy hospitalizowanym pacjencie należy traktować jako opłatę za świadczenie usług ściśle związanych z usługami w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Oferowana przez Szpital usługa ma bowiem na celu zapewnienie pacjentowi (w szczególności dziecku) większego komfortu psychicznego podczas leczenia. Usługa ma niewątpliwie realny wymiar terapeutyczny, w sposób oczywisty związany ściśle z opieką medyczną. Usługa koresponduje również z zasadniczym celem Szpitala, którym jest możliwie szybkie, skuteczne i efektywne udzielanie świadczeń zdrowotnych, skutkujących pomyślnym zakończeniem procesu leczenia i pobytu pacjenta w Szpitalu. Spełnione zostają zatem przesłanki do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np.:

• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 maja 2016 r. nr IBPP3/4512-234/16/SR,
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 września 2015 r. nr ILPP2/4512-496/15-2/MR,
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 2015 r. nr ITPP1/4512-657/15/RH.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi albo zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą mianowicie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty, a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej. A zatem, w przedmiotowej sprawie została spełniona przesłanka podmiotowa zwolnienia.

Rozpatrzeniu pozostaje więc kwestia ewentualnego zwolnienia usług związanych z zakwaterowaniem matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie szpitalnego leczenia, świadczonych przez Wnioskodawcę, pod kątem czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia lub za usługi ściśle z tymi usługami związane.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oprzeć należy się na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje, że ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT. Ponadto, jak wskazuje TSUE, pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że pojęcie „opieka medyczna” odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy, aby świadczenie mogło podlegać zwolnieniu powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zakresu zwolnienia przez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”.

Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter d’Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko było prezentowane przez Trybunał Sprawiedliwości UE w licznych orzeczeniach (wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d’Ambrumenil C-307/01; wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

Ponadto, z orzecznictwa Trybunału wynika, że pojęcia „opieka medyczna” i „działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym)”, należy interpretować w ten sam sposób w obu przypadkach, ponieważ oba te przepisy mają na celu uregulowanie ogółu zwolnień od opodatkowania świadczeń medycznych w ścisłym znaczeniu: które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

W sprawie CopyGene A/S, o sygn. akt C-262/08 TSUE stwierdził, że „usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku”.

Świadczenie może zatem być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy.

W świetle powyższego ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy będą korzystały jedynie usługi służące określonemu celowi, tj. profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zauważyć zatem można, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem, dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że kwestia zwolnienia od podatku VAT usług polegających na dostarczaniu łóżek i posiłków osobom towarzyszącym osobom hospitalizowanym, jako usług ściśle związanych z opieką medyczną, była przedmiotem orzeczenia TSUE C-394/04 i 395/04 Diagnostiko & Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE a Ypourgos Oikonomikon. W wyroku tym Trybunał stwierdził: „(...) jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej, które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle (...) związaną” w rozumieniu tego przepisu (obecnie art. 132 ust. 1 lit. b dyrektywy 2006/112/WE). Jedynie tego rodzaju usługi mogą bowiem wpływać na koszt opieki zdrowotnej, którą omawiane zwolnienie czyni dostępną dla osób prywatnych” (C-394/04 i C-395/04, pkt 25).

Ostatecznie Trybunał orzekł: „Świadczenie przez podmioty określone w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, usług telefonicznych i wynajmowanie telewizorów osobom hospitalizowanym, jak również dostarczanie przez te same podmioty łóżek i posiłków towarzyszącym im osobom, co do zasady nie stanowi działalności ściśle związanej z opieką szpitalną i medyczną w rozumieniu tego przepisu. Inaczej może być tylko wówczas, gdy usługi te są konieczne do osiągnięcia celów terapeutycznych, którym służy opieka szpitalna oraz medyczna, i nie są przeznaczone głównie do tego, by zapewniać świadczącemu je podmiotowi dodatkowe dochody poprzez realizację transakcji dokonywanych w bezpośredniej konkurencji z transakcjami podlegającymi podatkowi od wartości dodanej dokonywanymi przez przedsiębiorstwa prowadzące działalność gospodarczą.”

A zatem, realizowanie przez pacjenta przysługującego mu bezsprzecznie prawa do obecności osób bliskich nie stanowi automatycznie podstawy do zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Brak jest podstaw do objęcia zwolnieniem od podatku VAT usług związanych z pobytem w szpitalu osób najbliższych pacjenta, o ile nie jest to niezbędne dla osiągnięcia celu terapeutycznego wobec hospitalizowanego pacjenta.

O tym, jakie okoliczności muszą być spełnione, aby cel terapeutyczny został osiągnięty decyduje lekarz. Zatem, jeżeli uzna on, że realizowane przez pacjenta prawo do pobytu osoby bliskiej jest istotne w procesie terapeutycznym, wówczas należy uznać usługę szpitala na rzecz osoby bliskiej jako ściśle związaną z usługą podstawową wykonywaną na rzecz pacjenta.

Z okoliczności sprawy wynika, że Szpital, realizując usługi w zakresie opieki medycznej, umożliwia swoim pacjentom korzystanie z praw do obecności osób bliskich przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Analizując przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że należną Szpitalowi opłatę za zakwaterowanie matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie leczenia szpitalnego należy uznać jako wynagrodzenie za świadczoną usługę ściśle związaną z usługami zwolnionymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. W opisie sprawy jednoznacznie wskazano, że usługi te mają niewątpliwie cel terapeutyczny – oferowana usługa ma bowiem na celu zapewnienie pacjentowi (w szczególności dziecku) większego komfortu psychicznego podczas leczenia. Zapewnienie obecności osób bliskich, tj. matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego przy pacjencie, podczas opieki medycznej służy celom terapeutycznym ściśle związanym z opieką medyczną. Usługi te „wspierają” procedury medyczne stosowane podczas leczenia szpitalnego przez co wpływają pozytywnie na przywrócenie i poprawę zdrowia hospitalizowanych pacjentów. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe usługi są niezbędne do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi w zakresie opieki medycznej, a ich celem nie jest osiągnięcie przez Szpital dodatkowego dochodu. Z uwagi na fakt, że przy usłudze zakwaterowania rodzica lub opiekuna pacjenta Wnioskodawca ma na względzie przede wszystkim cel terapeutyczny, który bezsprzecznie ma wpływ na poprawę zdrowia hospitalizowanych pacjentów, zwolnienie od podatku VAT, w tych konkretnych okolicznościach znajdzie zastosowanie.

Podsumowując, usługi zakwaterowania matki karmiącej, rodzica lub opiekuna chorego pacjenta na oddziale w trakcie leczenia szpitalnego, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Końcowo, tut. Organ informuje, że na mocy ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), przepis art. 146a otrzymał następujące brzmienie: „W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f pkt 1) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (...)”.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.