Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.745.2016.2.AS
z 13 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 listopada 2016 r. (skutecznie doręczone 14 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej w drodze zamiany – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej w drodze zamiany.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 10 listopada 2016 r. (skutecznie doręczone 14 listopada 2016 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Planowane jest przeprowadzenie zamiany nieruchomości stanowiącej własność Gminy na nieruchomość będącą własnością osoby fizycznej. Gmina jest czynnym zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Osoba fizyczna, z którą Gmina chce się zamienić nie jest płatnikiem podatku VAT.

Gmina zamierza dokonać zamiany swojej nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działki Nr 41/1 i 41/3 o łącznej powierzchni 0,4700 ha na nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako działka 199/28 o pow. 0,066 ha.

Nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca własność Gminy tj. działki ewidencyjne 41/1 i 41/3 opisana jest jako użytki: B - tereny mieszkaniowe, dr-RV i dr-RVI (droga na terenach rolnych) pozostała część nieruchomości stanowią użytki rolne: RiVb, RV, RVI, S-RV, S-RVI. Wyżej wymieniona nieruchomość w MPZP przeznaczona jest jako M - tereny mieszkaniowe, MU tereny zabudowy mieszkaniowej z usługami, 11KD - teren komunikacji, KUD - poszerzenie drogi dojazdowej. Nieruchomość gruntowa zabudowana przepompownią ścieków stanowiąca własność osoby fizycznej tj. działka ewidencyjna 199/28 opisana jako użytki rolne - ŁIII i W - wody. Nieruchomość ta w MPZP przeznaczona jest jako IT - tereny infrastruktury technicznej oraz KD-D poszerzenie drogi dojazdowej.

Transakcja ma zostać przeprowadzona w drodze zamiany z dopłatą na rzecz Gminy różnicy w cenie. W związku z tym Gmina zwróciła się do uprawnionego rzeczoznawcy majątkowego w celu wyceny nieruchomości i sporządzenia przez owego rzeczoznawcę operatu szacunkowego. Rzeczoznawca dokonał w/w wyceny określając wartość nieruchomości podlegających wycenie na 187000 zł - nieruchomość stanowiąca własność Gminy (dz. 41/1 i 41/3), 136000 zł - nieruchomość stanowiąca własność mieszkańca zabudowana przepompownią ścieków (dz. 199/28). Gmina zwróciła się do rzeczoznawcy z pytaniem czy określona przez niego wartość zawiera w sobie podatek VAT, rzeczoznawca poinformowała, że jej zdaniem określona przez nią wartość nie zawiera podatku VAT.

W piśmie uzupełniającym z dnia 18 listopada 2016 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o informacje:

Gmina weszła w posiadanie nieruchomości gruntowych niezabudowanych mających być przedmiotem zamiany (oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako działki Nr 41/1 i 41/3) na podstawie Decyzji z dnia 27 lipca 1994 r. - w załączeniu przedstawiono kserokopię poświadczoną za zgodność z oryginałem.

Nieruchomość mająca być przedmiotem zamiany nie była wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu.

Gmina nabyła nieruchomość zgodnie z zapisem Decyzji z dnia 27 lipca 1994 r. tj. nieodpłatnie z mocy prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

(Pytania zostały sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 października 2016 r.)

1. Czy zbycie przez gminę w formie sprzedaży nieruchomości gminnej, która nie była wykorzystywana w jakiejkolwiek działalności oraz została nabyta z mocy prawa (Decyzja z dnia 27 lipca 1994 r.), na rzecz mieszkańca gminy podlega opodatkowaniu VAT?
2. W jaki sposób naliczyć i odprowadzić podatek VAT od transakcji zamiany nieruchomości gminnej oraz należącej do mieszkańca gminy opisanych we wniosku?
   
   

Zbycie przez gminę w formie sprzedaży nieruchomości gminnej, która nie była wykorzystywana w jakiejkolwiek działalności oraz została nabyta z mocy prawa (Decyzja z dnia 27 lipca 1994 r.), na rzecz mieszkańca gminy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zamiana nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów podlegających opodatkowaniu VAT. W wyniku umowy zamiany każda ze stron wchodzi we władanie nabytego towaru jak właściciel, a zatem można stwierdzić, że umowa zamiany na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów, z których każda jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawa opodatkowania dla tych czynności określana jest zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z jego brzmieniem, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze związanymi bezpośrednio z ceną towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawę opodatkowania stanowi zatem wartość nieruchomości, którą zbywa Gmina (tj. dz, ew. 41/1 i 41/3) na rzecz osoby fizycznej, a stawka VAT jaką należy zastosować wynosi 23%, Zgodnie z informacją rzeczoznawcy operat szacunkowy określający wartość nieruchomości Gminnej (tj, dz. ew. 41/1 i 41/3) nie zawiera w sobie podatku VAT - stanowi wartość netto. W związku z powyższym do wartości nieruchomości Gminnej wycenionej na kwotę 187 000,00 zł netto, zgodnie z operatem szacunkowym, należy doliczyć kwotę podatku VAT wg stawki 23%, co stanowi kwotę 43 010,00 zł.

W przedmiotowej sprawie opodatkowaniu będzie podlegała jedynie nieruchomość zbywana przez Gminę (tj. dz. ew. 41/1 i 41/3) przy założeniu, że drugą stroną zamiany jest osoba fizyczna nie będąca podatnikiem podatku VAT.

W wyniku zamiany i dopłaty na rzecz Gminy, kwota podatku VAT 23% naliczona od nieruchomości (tj, dz. ew. 41/1 i 41/3) zostanie uiszczona przez osobę fizyczną na rzecz Gminy. Natomiast na Gminie będzie spoczywał obowiązek ujęcia w rejestrze sprzedaży zbywanej nieruchomości i odprowadzenia należnej kwoty podatku VAT do Urzędu Skarbowego zgodnie ze składaną deklaracją VAT-7D.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w wyniku zamiany wartość nieruchomości Gminnej (tj. dz. ew. 41/1 i 41/3) będzie opiewała na kwotę 187 000,00 zł netto plus 23% VAT w wysokości 43 010,00 zł co daje kwotę brutto 230 010,00 zł, natomiast wartość nieruchomości mieszkańca (nie będącego podatnikiem podatku VAT) (tj. dz. ew. 199/28) zgodnie z operatem szacunkowym będzie opiewała na kwotę 136 000,00 zł. Kwota dopłaty na rzecz Gminy będzie wynosiła różnicę pomiędzy kwotą 136 000,00 zł a kwotą 230 010,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany płatnik podatku VAT, planuje zamianę nieruchomości stanowiącej własność Gminy na nieruchomość będącą własnością osoby fizycznej. Nieruchomość mająca być przedmiotem zamiany jest niezabudowana. Gmina weszła w jej posiadanie nieodpłatnie z mocy prawa, na podstawie Decyzji z 1994 r. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania transakcji zbycia opisanej nieruchomości w drodze zamiany.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.), dalej k.c., przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Na podstawie art. 604 k.c. do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce ceny świadczenia pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 158 k.c. – umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), dalej zwanej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1. dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
2. odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.
   
   

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z wniosku, podstawę przedmiotowej czynności – zamiany nieruchomości – dokonywanej przez Gminę stanowi umowa cywilnoprawna.

Zatem, w odniesieniu do opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej polegającej na zamianie nieruchomości gruntowych, Gmina nie będzie korzystać z wyłączenia określonego w art. 15 ust. 6 ustawy, a w konsekwencji – wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym, opisana we wniosku czynność stanowi dla Gminy odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy – przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość w miejskim planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na tereny mieszkaniowe, tereny zabudowy mieszkaniowej z usługami, teren komunikacji, poszerzanie drogi dojazdowej.

Wobec tego przedmiotem dostawy towarów po stronie Gminy będzie grunt niezabudowany przeznaczony pod zabudowę (działki budowlane). W konsekwencji, Gmina nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W analizowanym przypadku nie znajdzie również zastosowania zwolnienie, określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej.

Tym samym, dostawa opisanej działki będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Na mocy art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Kryterium zapłaty jest jednym z najbardziej obiektywnych i oczywistych sposobów ustalenia podstawy wymiaru podatku, odnosi się bowiem do konkretnych kwot będących w rzeczywistości elementem transakcji.

Zgodnie z powyższą definicją, w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania jest zatem zapłata (wynagrodzenie) ustalona przez strony transakcji.

W przypadku zamiany towarów za podstawę opodatkowania należy uznać, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z art. 29a ust. 1 ustawy, wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tytułu dostawy towaru, które stanowi wartość subiektywną stanowiącą odzwierciedlenie wartości, jaką dla odbiorcy ma towar będący wynagrodzeniem za dostawę towaru (kwota, jaką byłby on skłonny zapłacić).

Z opisu sprawy wynika, że transakcja ma zostać przeprowadzona w drodze zamiany z dopłatą na rzecz Gminy różnicy w cenie. Gmina zwróciła się do uprawnionego rzeczoznawcy majątkowego w celu wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca określona przez rzeczoznawcę wartość nie zawiera podatku VAT.

Kwotą zapłaty dla Gminy będzie w analizowanej sprawie, wartość działki wydanej przez osobę fizyczną oraz kwota dopłaty, tj. część wynagrodzenia stanowiąca różnicę wynikającą z wartości działek, która to kwota będzie wypłacona przez osobę fizyczną na rzecz Gminy.

Jak wynika, z cyt. wcześniej art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę. A zatem w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia, podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość otrzymanej działki gruntu wraz z dopłatą, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W konsekwencji, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytania, należy stwierdzić, że zbycie nieruchomości w drodze zamiany podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%. Podstawę opodatkowania stanowi kwota zapłaty, tj. wartość otrzymanej działki gruntu wraz z dopłatą, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że w ramach postępowania interpretacyjnego organ podatkowy nie ocenia poprawności dokonanych przez podatnika wyliczeń rachunkowych przedstawionych w opisie sprawy.

Ponadto w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny stwierdzeń Wnioskodawcy wyrażonych w uzasadnieniu własnego stanowiska odnośnie sposobu opodatkowania nieruchomości stanowiącej własność osoby osoby fizycznej, w szczególności określenia, czy ww. osoba fizyczna jest podatnikiem VAT z tytułu przeniesienia własności nieruchomości w drodze zamiany, bowiem skutki określone w art. 14k – 14m Ordynacji podatkowej mogą dotyczyć tylko podmiotu Zainteresowanego w rozumieniu z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, tj. Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57 a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.