Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.962.2016.1.MR
z 6 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe;

• uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest centralnym depozytem papierów wartościowych, instytucją odpowiedzialną za prowadzenie i nadzorowanie systemu rejestracji papierów wartościowych oraz systemu rozrachunku transakcji zawieranych w obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka prowadzi również działalność badawczo-rozwojową („działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. 2014 poz. 851 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP.

Z tytułu prowadzonej działalności B+R Spółka ponosi w szczególności następujące koszty (dalej łącznie: „Koszty kwalifikowane”):

1. koszty należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Spółkę, dotyczące pracowników zatrudnionych w Spółce m. in. w celu realizacji działalności B+R,
2. koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych ponoszone na potrzeby prowadzonej działalności B+R,
3. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w prowadzonej działalności B+R, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
   
   

Spółka zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o PDOP (dalej: „Ulga B+R”). Polegać on ma na dokonaniu, na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, odliczenia od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o PDOP kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Spółkę na działalność B+R od 1 stycznia 2016 r.— które to zostały wymienione w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o PDOP. Spółka zamierza dokonać odliczenia tych kosztów działalności B+R zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym dane koszty zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ustawy o PDOP.

W celu skorzystania z Ulgi B+R Spółka wyodrębni w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, koszty działalności B+R, zgodnie z art. 9 ust. lb ustawy o PDOP. Ponadto Spółka będzie wykazywać w zeznaniu Koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu zgodnie z art. 18e ustawy o PDOP, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 18d ust. 5-7 ustawy o PDOP. W szczególności, Spółka zaznacza, że nie prowadzi i nie zamierza prowadzić w przyszłości działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz że Koszty kwalifikowane nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o PDOP?
2. Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione w rozumieniu ustawy o rachunkowości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o PDOP.
2. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o PDOP specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a ustawy o PDOP koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.
   
   

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o PDOP nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 albo 2 ustawy o PDOP. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, które powstaną co do zasady w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym.

Natomiast w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy dotyczące Ulgi B+R

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, badania naukowe oznaczają:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Z kolei prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP, to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Zgodnie z art. 18d ust. 1, 2 oraz 3 ustawy o PDOP od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o PDOP, podatnik ma możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R, tj.:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności B+R,
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R,
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne na potrzeby prowadzonej działalności B+R
4. wyniki badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki na potrzeby prowadzonej działalności B+R,
5. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o PDOP,
6. dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
   
   

W myśl art. 18d ust. 4 ustawy o PDOP Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Natomiast zgodnie z art. 18d ust. 5 oraz ust. 6 ustawy o PDOP Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, a prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP, podatnik może odliczyć jedynie 10%, 20% lub 30% kwoty poniesionych Kosztów kwalifikowanych, w zależności od kategorii danego kosztu oraz wielkości przedsiębiorstwa.

Wreszcie, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono Koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Sytuacja Wnioskodawcy

W świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przepisów dotyczących Ulgi B+R, Wnioskodawca będzie ponosił m.in. Koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP w ramach prowadzonej działalności B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczeń od podstawy opodatkowania Kosztów kwalifikowanych stanowiących koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność B+R.

Należy zauważyć, iż ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia Kosztów kwalifikowanych w ramach Ulgi B+R od faktu czy Koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Z uwagi na ogólną definicje kosztów uzyskania przychodów zawartą w ustawie o PDOP, konieczna jest każdorazowa analiza czy dany wydatek spełnia definicję kosztu podatkowego. W tym celu należy ocenić, czy zostały spełnione następujące warunki:

• koszt został poniesiony przez podatnika i jest definitywny,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie mieści się w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, Koszty kwalifikowane będą spełniać definicję kosztów uzyskania przychodów, będą bowiem ponoszone w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ponadto koszty te ponoszone będą w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, odliczenia Kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca powinien co do zasady dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Koszty te zostały poniesione.

Należy zauważyć, iż ustawodawca nie przewidział dla celów Ulgi B+R szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów jak również momentu ich poniesienia. Tym samym, w ocenie Spółki w celu prawidłowego określania momentu, w którym Wnioskodawca powinien dane Koszty kwalifikowane wykazać w zeznaniu podatkowym zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do regulacji normujących kwestię poniesienia kosztów uzyskania przychodów przewidziane w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy o PDOP.

Stosownie do przytoczonych wyżej przepisów ustawy o PDOP moment zaliczenia poszczególnych kosztów do kosztów uzyskania przychodów zależy od charakteru tych kosztów oraz od ich związku z przychodami (tj. czy dane koszty są bezpośrednio czy pośrednio związane z przychodami).

W konsekwencji, w zależności od charakteru poszczególnych Kosztów kwalifikowanych, Spółka będzie mogła zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, co do zasady:

• w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (koszty bezpośrednie),
  
• w dacie ich poniesienia, tj. na dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury, a jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą,
  
• a w odniesieniu do kosztów prac rozwojowych, w zależności od wyboru Spółki:
  
  • w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy,
    
  • albo o jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
    
  • poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP.
  
  
  

Zamiarem Spółki jest, aby w przypadku kosztów prac rozwojowych, koszty te były ujmowane dla celów podatkowych w miesiącu, w którym zostały one poniesione.

Należy podnieść, że zgodnie z przywołanymi przepisami ustawy o PDOP podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone - pod warunkiem że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów.

W konsekwencji, w przypadku ponoszenia przez Spółkę kosztów prac rozwojowych, które zostaną rozpoznane dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 albo 2 ustawy o PDOP, zostaną one przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed zakończeniem danego projektu B+R w miesiącu, w którym zostały poniesione.

W myśl art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono dane Koszty kwalifikowane. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym jest on uprawniony do skorzystania z Ulgi B+R w odniesieniu do tych Kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Jak już zostało wskazane, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu należy uznać dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, tj. dzień, który został wskazany w otrzymanej fakturze i na który został przypisany w księgach rachunkowych spółki dany wydatek.

W świetle przywołanych przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, faktyczna data ujęcia jako koszt w księgach rachunkowych determinuje datę ujęcia danego wydatku dla potrzeb Ulgi B+R. Tym samym, dla celów Ulgi B+R, podatnicy zobowiązani są uznać dzień poniesienia kosztu za dzień, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych.

Zgodnie z powyższym, moment ujęcia danego kosztu w księgach rachunkowych powinien nastąpić zgodnie z przepisami o rachunkowości, tj. ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: „ustawa o rachunkowości”) oraz przyjętą przez danego podatnika polityką rachunkowości. Przepisy ustawy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W myśl art. 6 ustawy o rachunkowości, w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Natomiast w myśl art. 20 ust. 2 ustawy o rachunkowości, podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej.

Tym samym, dla celów Ulgi B+R, przez faktyczną datę ujęcia danego kosztu należy rozumieć datę, pod którą dany koszt został ujęty na podstawie dowodu księgowego, a w konsekwencji został ujęty w wyniku finansowym Spółki za odpowiedni okres.

Powyższą interpretację przepisów ustawy o PDOP potwierdzają organy podatkowe oraz sądy administracyjne. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w orzeczeniu z dnia 5 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Gd 1106/15) podkreślił, że: „Ujęcie (zaksięgowanie) wydatku w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wydatek dla zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodu musi zatem spełniać wymogi określone ustawą podatkową, ale w czasie koszt ten ujawniony jest w dniu jego zaksięgowania w księgach rachunkowych”.

Zasadność takiego podejścia została również niejednokrotnie potwierdzona w innych sprawach. Między innymi w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lipca 2013 r., sygn. IPPB3/423-393/13-2/KK
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 stycznia 2013 r., sygn. IPPB3/423-882/12-2/EŻ,
  

• wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 września 2012r., sygn. II FSK 253/11,
  

• wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Gd 1106/15,
  

gdzie elementem decydującym o momencie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych jest data, pod którą dany koszt został prawidłowo ujęty w księgach rachunkowych.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że interpretacja przepisów dotyczących Ulgi B+R inna niż powyższa oznaczałaby, że koszty kwalifikowane należałoby uznać za poniesione w roku podatkowym, w którym Spółka dokonałaby faktycznej zapłaty z tego tytułu, np. zapłaty za nabywane usługi doradcze czy równorzędne czy też zapłaty za nabywane materiały wykorzystywane do działalności B+R. Zdaniem Wnioskodawcy, taka podejście byłoby niezgodne z przepisami dotyczącymi Ulgi B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, dla celów Ulgi B+R podatnik zobowiązany jest dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych za rok, w którym koszty te zostały poniesione. W świetle wyżej przeprowadzonej analizy dla celów Ulgi B+R podatnicy zobowiązani są uznać dzień poniesienia kosztu za dzień, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych. W konsekwencji, w zeznaniu za dany rok podatnik dla celów Ulgi B+R wykazuje, w ocenie Spółki, Koszty kwalifikowane, które ujął w roku podatkowym, za który składa zeznanie, zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Reasumując, dla celów zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie wymogów określonych ustawą podatkową. Niemniej, w ocenie Spółki, koszt ten powinien zostać ujawniony w dniu jego zaksięgowania w księgach rachunkowych, ponieważ o momencie jego zaliczenia w ciężar kosztów decyduje moment jego zaksięgowania, tj. zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi przez podatnika.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18 (1 ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe;

• uprawnienia do odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały faktycznie poniesione - jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Podkreślić należy, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Nadmienić przy tym należy, że powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia NSA mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia NSA nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.